Falja është dashuri në vepër !!!

[Zero Cool]

Tani më jemi mësuar me "tolerancën ndërfetare, ndërnjerëzore dhe ndërshoqërore".
Na doli te hunda kjo tolerancë nga të gjithë.
Sot do të shkruaj diqka rreth tolerancës së vërtetë, pa pëdrorimin e shpatave, heqjes së kokave, pa sharje, pa ofendime, dhe pa dhunë të asnjë lloji.

Do të shkruaj pë faljen si një shembull i dashurise në vepër.



Falja është e domosdoshme


"E kudo të ngriteni për tu lutur, falni nëse keni send kundër ndokujt..."(Marku, 11:25)
Falja është kryesorja për qetësi shpirtërore dhe për shëndet të përkryer. Nëse doni të keni shëndet të përsosur dhe lumturi, deomos duhet falur të gjithë ata që ju kanë lënduar ndonjëherë. Faleni edhe veten, duke i harmonizuar mendimet tuaja me inteligjencën e paskajshme. Mirëpo , pa i falur të tjerët, veten nuk mund ta falni plotësisht. Nëse refuzon ta falni veten, do të thotë se lejoni t`ju kaplojë kryelartësia ose ndoshta mosnjohja e shpirtit.
Mjekësia bashkëkohore psikosomatike e di saktësisht se mërzija, gjykimi i të tjerëve, armiqësia dhe neveria qëndrojnë pas një vargu sëmundjesh, duke filluar që nga astristi e deri te sëmundjet e zemrës. Pohohet se shumica e të sëmurëve gjatë përvojës së tyre jetësore kanë dhembje, vuajtje ose keqpërdorime të cilat ushqehen me ndjenja negative. Kjo gjendje e rëndë mund të shërohet vetëm me një barë: duke evituar dhe duke harruar, ndërsa mënyra e vetme për tu arritur kjo është falja.



Falja është dashuri në vepër

Faktori kryesorë i aftësisë së faljes është gatishmëria për të bërë këtë. Nëse sinqerisht doni që t`ia falni fajin ndonjë të afërmi, ju vetëm me të shprehurit e dëshirës suaj keni kryer më se gjysmën e punës ose 51% të saj. Me siguri jeni të vetëdijshëm se po falët një të afërm, nuk do të thotë se ai edhe ju pëlqeu dhe se tani doni të qoni jetë me të. Askush s`mund t`ju detyrojë ta doni dikë, sikur që asnjë qeveri e botës nuk mund të jap urdhër ligjorë për egzistimin e vullnetit të dashurisë, të tolerancës dhe të qetësisë shpirtërore. Pra, kuptohet se është e pamundur që dikush t´ju pëlqejë vetëm për shkak se në parlament qenka aprovuar një ligj në lidhje me këtë. Mirëpo të afërmit mund t´i duam edhepse ndoshta nuk na pëlqejnë.

Bibla thotë: "Duajeni njëri-tjetrin!". Këtë gjithkush mund ta bëjë: mjaftonë vetëm dëshira e sinqertë. Dashuri do të thotë të afërmit tënd t'i dëshirosh shëndet, lumturi, rehati, gëzim dhe mirëqenje. Për të bërë këtë duhet plotësuar vetëm një kusht paraprak: sinqeritetin. Të falësh dikë apo diqka nuk do të thotë të jesh zemrërgjerë. Përkundrazi, tejet vetjak, sepse gjdo gjë që i dëshironi të tjerëve, në të vërtetë ia dëshironi vetvetes. Njeriu është kopje e mendimeve dhe e ndjenjave të veta.
A ka gjë më të thjeshtë se kjo?

Me resket, zc