Inspirim nga hėna
Shikoj hėnėn nė qiellin e ēiltėr te Prishtinės, Yjzit janė mbledhur dhe e rrethojnė atė. I japin njė pamje madhėshtore, ndalem e mendoj pėr universin pėr yjzit, dhe pėr njerėzit qė thonė se ka edhe gjallesa te tjera jashtė botes
dhe sdi siē mu kujtua edhe njė krijesė tjetėr. Njė engjėll, njė krijesė qė smund ta pėrshkruaj bukurin e saj. Ngrohėsin e saj, nuk mundem ta pėrshkruaj as ndjenjėn se si ndihesha kur e kisha afėr
Po pse heshtin yjzit e nuk me thonė se kam gabuar? pse nuk me tregojnė se si tė arrij deri tek ti? prapė tė futem ne zemėr ashtu siē isha dikur... Bredhi rrugės qe nga gushti i vitit tė kaluar. Ajo dit qe u ndamė ishte e mallkuar, ne fakt jam unė i mallkuar, se tė lėndova. Nuk e di pse por ende pėr ty vuaj. Kaloj rrugės sė qytetit dhe i shoh tė dashuruarit, me kujtohesh ti, pi ujė dhe me kujtohesh ti, marr frymė dhe ti MS kujtohesh. ne rrugėn tonė tė preferuar kaloja njė dit dhe po e shoh njė djalė i cili fliste ne telefon, dhe kėrkoj tė dashurėn e tij. Pėr fat tė keq ajo kishte emrin tendė. Dhe menjėherė mu kujtua kur unė tė thirrja dhe te thoja se te dua. E ti kohėve te fundit me thoje ANI.
Hahat ah, sikur te kthej edhe njė here kohet e vjetra. Ato kohe kur te biblioteka dilnim dhe kohėn mallkonim se po kalon shpejt. Ato kohe kur mezi pritnim te takohemi. Ato kohe kur nuk mundeshim tė rrinim pa njėri tjetrin.
Mė kujtohen planet e bėra nga ne tė dytė. Mė kujtohen fjalėt e dhėna. Nuk di si tė them por mė mungon aq shumė sa qė e vėshtir mė duket jeta tė vazhdoj. Dhe njė dit me tė vėrtet unė do ta pėrfundoj. Nga dhimbja e madhe lutėm tė harroj, por nė msheftėsi them dhe shpresoj qė lutja tė mos mė dėgjohet. Se dhimbje e madhe edhe mė e madhe do tė ishte sikur edhe kujtimin tėnd ta harroj.
Ehhh. Po ta dije ti sa shpesh gjendem nė rrugėn tėnde dhe nga larg shikoj shtypin tėnde, shikoj dritaren tėnde, ndalem e pres mos vallė do ta hapesh dritaren apo do ta mbyllėsh atė dhe nė at moment tė shoh tė paktėn disa sekonda. Jetėn do ja dhuroja atij i cili mundet bashkė tė na bėjė pėrsėri. SHKURT ėshtė jeta, pėr tė treguar se si ndjehem pa ty. Rrugėve ku ne shkonim shpesh kaloj, dhe si nė hije neve ende shoh. Shoh si kalonim andej pari. Shoh se si qeshnim dhe si ndonjėherė edhe zemrat na qanin. Na ndau koha, na ndanė ata qė xhelozonin, ty tė thanė diēka e mua mė than diēka tjetėr. Dhe na bindėn dhe ne si tė pa ditur edhe i besonim. Dhe nė fund u ndamė. Mallkuar ata qofshin.
Jeta pa ty nuk e ka shijen e vet. Ajri pa ty ėshtė i vėshtirė tė merret. Fjala pa prezencėn tėnde nuk del dot. Nuk di si tė them por tė them ashtu siē ndihem TĖ DUA dhe sdo tė harroj. Stė them tė mė kthehesh por tė them qė ta dish se ty do tė pres deri ne gjykim.
Ju qė shihni kėtė shkrim e jeni tė dashuruar mos e bėni tė njėjtin gabim. Mos iu besoni atyre qė iu thoni shokė. Mos i besoni askujt pos vetės suaj dhe syve tė juaj, veshėve tuaj. Gjėrave personale besojuni e jo njerėzve tjerė qė ndoshta nuk ju donė tė mirėn....
Inspirim nga hėna
Modė Lineare
