Tetë opsionet e një plani për Kosovën të Instititutit amerik

[GASHI75]

Gjenevë, 11 dhjetor - Qendra për Studime Ndërkombëtare me seli në Gjenevë ka publikuar planin për statusin përfundimtar të Kosovës të cilin e ka hartuar Institituti amerikan i Paqes. Ky plan titullohet "Statusi përfundimtar i Kosovës: opsionet dhe kërkesat transkufitare", në të cilin vetëm dy mundësi hidhen poshtë si jorealiste: pavarësia momentale, dhe kthimi i Kosovës nën sovranitetin e Beogradit. Ja tetë opsionet e këtij plani në formë të shkurtuar që i ka botuar një gazetë serbe:
1. Statusi i pakufizuar i protektoratit ndërkombëtar: "UNMIK-u dhe BE vazhdojnë të forcojnë autonominë e Kosovës, por pa qëndrim të qartë për statusin përfundimtar.
2. Kantonizimi, decentralizimi: enklavat serbe kanë pushtetin de fakto, jo edhe de jure. Shqiptarët mund të kërkojnë të njëjtat të drejta në Maqedoni, në jug të Serbisë.
3. Një federatë e brishtë: Beogradit i mbetet sovraniteti nominal, por Kosova funksionon si shtet i pavarur, edhe pse pa karrigën në Kombet e Bashkuara (si Mali i Zi). Shqiptarët nuk do të pranonin të merrnin pjesë në çfarëdo qeverie në Beograd.
4. Komunuelt: Beogradit i mbetet sovraniteti nominal, por Kosova e merr karrigën në OKB. Serbët do të refuzonin anëtarësimin e Kosovës në OKB, ndërkaq shqiptarët sovranitetin nominal.
5. Vendimi në panelin ndërkombëtar për të cilin do të përcaktohej data e saktë: në panel do të përcaktohej statusi përfundimtar i Kosovës për një kohë të caktuar (p.sh. tri vjet). S'ka pavarësi të garantuar. Edhe serbët edhe shqiptarët do të mund ta refuzonin këtë.
6. Pavarësia e kushtëzuar: pa ndryshimin e kufijve Kosova shkon drejt pavarësisë, duke demostruar sundimin demokratik, respektimin e të drejtave të minoriteteve dhe politikë të përgjegjshme në rajon. Garancionet që Kosova nuk do të kthehet nën Beogradin e përcjell kërkesa që Kosova nuk do të tentojë të zgjerojë kufijtë e saj apo të destabiilizojë fqinjët.
7. Pavarësia brenda kufijve ekzistues me njëfarë date: pas periudhës së caktuar me marrëveshje (me siguri tri vjet) Kosova do të bëhej shtet. Serbëve do t'u garantoheshin të drejtat ndërkombëtare dhe vetëqeverisja e gjerë lokale.
8. Pavarësia me ndarje: komunat veriore - Zveçani, Zubinpotoku dhe Leposaviqi, si dhe Mitrovica veriore do të shkonin në Serbi. Komunat e tjera do të konsideroheshin të Kosovës së pavarur. Komunat me shumicë shqiptare në Serbinë jugore do të bëheshin pjesë e Kosovës. Trepça do të shkonte me Serbinë, ndërsa një pjesë e vogël do të mbetej nën kontrollin e shqiptarëve.
Qfarë mendimi keni cili status do i takoj kosovës si mbas ktyre opcioneve.
tash kemi në veprim ,që thotë ky është stili i jetes sime, si do veproj kur dokumenti vjen i prer nga bashksia nderkombtare athua do e pranoj dhe të thotë por ne ishim në presion spatem rrugë dalje tjetër.
Tjetra serbia pregaditë ndryshimet kushtetute po me ket dokumentë në ket vitë që vjen dhe kosova prap në kuadër të serbisë.
dua ta ftoj zotri dacin kryeparlamentarin që thojke në seancen e parë do e shpallin pamvarsinë parlamenti i ri.Sepse vetem kjo ka mbetë pa u bë.

[LUMI_007]

VEPRIMTARITË E GABUARA SJELLIN DESTABILIZIM DHE RREZIQE

Agresorët e kriminelët shpeshherë i keqpërdorin veprimtaritë që kanë qëllime të mira. Aktivitetet paqesore i keqkuptojnë dhe mund t’i trimërojnë e t’i nxisin agresorët për veprime të dëmshme. Ujku me asgjë nuk mund të shndërrohet në qengj. Egërsirat me fytyrë njeriu bëjnë krime mbi njerëz e mbi popuj. Me kohë duhet kuptuar dhe njerëzit e shëndoshë duhet të veprojnë sa më parë kundër aksioneve të njerëzve bisha. Mosuniteti e vonesat në ndërmarrjen e aksioneve kundër veprimeve të individëve të çmendur u kushtojnë shtrenjtë njerëzve e popujve. Këtë e dokumentojnë më së miri masakrat masive dhe të tmerrshme për shfarosjen e popullit boshnjak, të atij shqiptar të Kosovës dhe të të tjerëve në territoret e ish Jugosllavisë. Është fatkeqësi njerëzore fakti që shpeshherë gjenden liderë të shteteve të cilët i tolerojnë ose i ndihmojnë agresorët. Mjerisht, po gjenden mjerana të sëmurë të cilët edhe sot po i përkrahin dhe po bashkëveprojnë me agresorët dhe me forca të tjera të errëta.

Dihet që me vite ndërkombëtarët, veçanërisht ata të Evropës Perëndimore, i toleruan dhe nuk vepruan për t’i ndalur aksionet e rrezikshme të Beogradit. Gjithashtu, dihet që tendencat e përpjekjet e zyrtarëve ndërkombëtarë për t’i pajtuar popullin shqiptar e atë serb, që është me rëndësi për stabilitet dhe paqe, me të madhe po keqpërdoren nga zyrtarët aktual të Beogradit. Nuk është e njohur që ndonjëherë e ndokund në botë agresorët janë dhuruar për luftëra kundër popujve dhe për pushtimin e territoreve të huaja, siç kanë vepruar ndërkombëtarët ndaj okupatorëve serbë dhe pushtimeve të Serbisë! Ndërkaq, sa më shumë që zyrtarët ndërkombëtarë po i përkdhelin dhe po i pyesin, zyrtarët e sotëm të Beogradit me kokfortësi po i intensifikojnë veprimet e tyre kundër popullit shqiptar, kundër stabilizimit të gjendjes dhe zgjidhjes së statusit përfundimtar të Kosovës. Demorkacia ka vlera të mëdha për njrëz të qytetëruar, por atë nuk e duan agersorët, e keqëpërdorin dhe e luftojnë diktatorët. Nuk e dijmë a janë duke i kuptuar ndërkombëtarët arrogancën, aspiratat pushtuese dhe kërcënimet e Beogradit ndaj Kosovës?! Gjithashtu, nuk e dijmë a po e kuptojnë zyrtarët ndërkombëtarë rrezikun që po paraqet Serbia për popullin e Kosovës dhe për stabilitet e paqe në Evropën Juglindore?

Nuk duhen më prova sepse është e qartë që Beogradi me të madhe po e keqpërdorë pakicën serbe për ta destabilizuar gjendjen në Kosovë. Aspiratat pushtuese të forcave të rrezikshme dhe aksionet e zyrtarëve të Serbisë për të trazuar sa më tepër gjendjen në Kosovë e në regjion, me të madhe janë duke i ndihmuar edhe disa gabime e lagumitje të zyrtarëve ndërkombëtarë ndaj Beogradit. Kush nuk e ka kuptuar që z.Nebojsha Qoviq, shef i Qendrës Kordinuese të Serbisë për Kosovën, është duke vepruar pandërprerë kundër Kosovës e kundër jetës në liri të popullit shqiptar?! Qoviqi është i rrezikshëm jo vetëm për Kosovën, por edhe për interesat e popullit serb. Prandaj, nuk është dashur askush të shpresojë që gjatë vizitës së tij në Graçanicë më 20 dhjetor 2004, Qoviqi do të verpojë për stabilizimin e gjendjes dhe të kërkojë që pakica serbe t’i dërgojë delegatët në institucionet e Kosovës. Përgjigja që i dha z.Larry Rosin, zëvendës i kryeadministratorit të Kosovës, antikosovarit, antishqiptarit dhe nxitësit të luftës Qoviq, meriton respekt e lavdëratë. Pastaj, a mund të pritet diçka demokratike e njerëzore nga z.Vojsllav Koshtunica, kriminel që gjatë luftërave në Kosovë dhe në Bosnjë ishte pjesëmarrës në krime të egra mbi popuj, e tani kryeministër i Serbisë dhe mbrojtës i kriminelëve të kërkuar nga Tribunali i Hagës?!

Me kohë duhet kuptuar që zyrtarët aktual të Beogradit, jo vetëm me kërkesat për decentralizim, por gjenden në aksione dhe kanë për të bërë çdo gjë kundër Kosovës e popullit shqiptar. Gjithashtu, me kohë duhet të dihet që aksionet e Serbisë me bashkëpunëtorë kundër Kosovës, kanë për të vepruar kundër stabilitetit në Evropën Juglindore e në Mediteran dhe kundër paqes botërore. Pastaj, pohimet e mediave të Serbisë së gjoja “Në Kosovë vitin e ardhshëm sërish do të ketë trazira”, tregojnë qartë që Beogradi, po qe se mundet, është i vendosur të shkaktojë trazira në Kosovë e në regjion. Aspiratat, deklaratat dhe aksionet e zyrtarëve të Serbisë janë kërcnim për agresion. Më shumë se një shekull serbët i kanë filluar agresionet dhe pushtimet me sulme ndaj Kosovës e territoreve të tjera shqiptare. Për këtë arsye, nga të gjithë kosovarët e nga mbarë populli shqiptar kërkohet syçeltësi, urti dhe përgatitje për çdo eventualitet. Mirëpo, me kohë duhet të dihet që populli i Kosovës më kurrsesi nuk guxon dhe as nuk do të pranojë asnjë okupim.

Opinioni botëror është dëshmitar që këto ditë z.Vlladimir Putin, kryetar i Rusisë, me psikamë po kërkon që të veprohet kundër njohjes së pavarësisë së Kosovës! Me thirje e me verimtari antikosovare e antishqiptare, z.Putin tregon se sa rrezik paraqesin zyrtarët e Moskës e të Beogradit me bashkëpunëtorë për popujt e Ballkanit dhe për bashkësinë ndërkombëtare. Këto aspirata, thirrje dhe aktivitete të lartshënuara duhet që së pari t’i kuptojnë më mirë se çdo kush drejtuesit e Aleancës Perëndimore. Pastaj, me kohë le të dihet se ashpërsimi i konfrontimeve të mëtjshme ndërmjet anëtarëve të shteteve të mëdha të kësaj Aleance, me siguri dhe pa asnjë dyshim kanë për të shkaktuar mbi popuj katastrofën më të tmerrshme gjatë historisë njerëzore.

Dr.Ranadan Xhema
Prishtinë, më 25 dhjetor 2004