VARRI YT HOTEL ME PESE YJE

[ZARATUSTRA]

VARRI YT HOTEL ME PESE YJE

A ke menduar o njeri per nje vend qe njerezit e mencur shpesh mendojne?Per nje vend qe nese punon per te do te gjesh kenaqesine ne te dhe do te jetosh i lumtur me shekuj e me dekada, me mileniume e me vite, me muaj e me dite , me jave e me ore, ne mashueshmeri.Ai vend neqoftese i konkuron dikujt ne kete bote , atehere do t`i konkuronte hoteleve me pese yje.A e di more vella se cka d.t.th. t`i bejshe konkurence hoteleve me pese yje?D.t.th. qe t`i te gjesh rehatine edhe me te madhe se aty.Thua me koken tende se kurre nuk do t`ia arrishe qellimit , mirepo shume lehte eshte per tu realizuar ky synim.T`i se bashku me jeten tende do t`ia arrishe qe te rehatohesh ne nje vend ku nuk ka tjeter gje perpos meshire nga MESHIRUESI, dhe premtimet e tija i hase ne ate hotel qe t`i do ta ndertosh se bashku me veprat e tua.Veprat e tua vella i dashur duhet te jene konkurente ne treg dhe duhet te synojne gjithmone kenaqesine e Krijuesit perndryshe nuk arrine qe ta ndertosh ate hotel te dashur me pese yje.Ato duhet se pari t`i peshosh ne peshojat e vlerave islame dhe te ndalesh per nje moment me kohen qe ta analizosh gjendjen tende dhe ne fund te vendosesh per aktin qe do ta kryesh.Athua a ke baze per kete ndertese kaq te rehatshme qe njerezit nuk munden ta ndertojne me tjeter gje perpos me matrialin e quajtur vepra.Aq e rehatshme eshte kjo ndertes saqe njehere te futesh ne te nuk ke deshire te largohesh kurre nga ajo dhe i harron te gjitha te mirat te cilat deri ne ate moment te kan preokupuar dhe orientohesh ne nje qetesi me te madhe e tae qetesi vella e fiton vetem me djerset e imanit dhe me luftimin e nefsit . Po vella i dashur eshte nje vend edhe me i rehatshem se hoteli me pese yje dhe ai mezi pret qe dikush te stacionohet ne te dhe te kalojne nje periudhe te kendshme se bashku.Ai i cili te krijoi mendoi vella edhe per ty qe kohen e kalon ne mekate dhe nuk i perkulesh atij qe ta krijoi edhe vendin me te rehatshem xhennetin i cili per ty eshte hotel me pese yje.Ai e ndertoi kete po t`i vella a e meriton?A e ke pyetur ndonjehere veten se valle une qe gjithmone mendoj mbi ekzistencen e familjes a ka vend per mua tjeterkund dhe a do te ndalen kerkesat e perditshme te familjes qe jane bere si nje robot qe nuk di ndalim.T`i hidherohesh kur kerkojne teper nga t`i , ndersa Krijuesi yt hidherohet per ate person qe kerkon pak nga Ai a nuk logjikon?Ai e ndertoi kete vend te rehative per ty o vella i dashur e t`i si po i`a kthen?Duke menduar mbi familjen dhe duke e lene anash Krijuesin tend.Ndaj nje moment nga obligimet e tua dhe perkujto Ate qe pati meshire ndaj teje.Ndalu per nje sekond dhe hudhe shikimin tend ne gjithesi dhe do te veresh meshiren e Meshiruesit nga te gjitha anet ku syri yt mund te veshtroi dhe shikoj.Do te veresh se te gjitha keto krijesa jane te dretjtuara kah ti dhe presin dhe gjithmone presin qe t`i te mos tregohesh injorant ne prani te tyre se All-llahu te ngriti mbi krijesat tjera te cilet nuk kan mendje qe te logjikojne a nuk logjikon? A nuk po e sheh se boten po e shkaterron dora yte dhe nuk po je i kujdesshem ndaj krijesave tjera.Njehere nje dijetar i madh islam pate udhetuar me muaj per nje hadith te pejgamberit te All-llahut.ku mberrine ne vendin ku duheshte ta merrte ate thenie ndodhe nje ngjarje qe eshte perplot urtesi per te riun qe kupton dhe muslimanin qe nuk e kalon kohen kot.Takon njeriun nga i cili duheshte te perfitonte dituri mirepo nuk e merre ate thenie te vetme , perkunder sakrificave te medha qe ka pasur dhe nga nxehtesia e madhe.Ai person qe e dinte ate thenie te pejgamberit e kishte mashtruar kafshen e tij dhe keshtu nuk e fitoi bindjen e atij dijetari i cili kur beheshte fjale per theniet e Pejgamberit te All-llahut i kullonte personat nga te cilet duheshte te marre dituri.Ja pra vella i dashur ky person eshte banor i atij hoteli me pese yje.Dhashte All-llahu qe te takohemi me te ne Perhershmeri .Amin.

[Panopticon]

Zaratrusta,

Ky esu i shkurter me pelqeu, vec me duket se e kam lexuar edhe diku tjeter.

Ti je autori i shkrimit? Nese JO - atehere ta kesh parasysh se DUEHSH (1) ta tregosh edhe burimin ku e ke marr (nese mungon autori), e nese e gjen (2) autorin - edhe me mire ta shkruash emrin e tij.

Juaji, Panopticon.

[at|n|]

selam alejkum


Falënderimi i takon All-llahut atë e falënderojmë dhe prej Tij ndihmë dhe falje kërkojmë.
Kërkojmë mbështetje tek All-llahu U nga të këqiat e shpirtit dhe veprave tona. Atë që udhëzon All-llahu, s’ka kush e humb dhe atë që humb, s’ka kush e udhëzon. Dëshmoj se s’ka zot tjetër përveç All-llahut dhe dëshmoj se Muhammedi u është rob dhe i Dërguar i Tij.

Të dashur vëllezër muslimanë!
Njeriu jeton në këtë botë dhe gjatë veprimtarisë së tij jetësore kryen vepra të mira apo të këqia dhe vjen momenti kur ai vdes. All-llahu në Kur’an thotë: “Çdo krijesë do ta shijojë vdekjen...” (El-Enbija: 35). Por kjo vdekje nuk është fundi i jetës, por mbyllja e një periudhe që është periudhë sprove për të, argument për këtë është fjala e All-llahut në Kur’an: “Është Ai që krijoi vdekjen dhe jetën për t’ju sprovuar se cili prej jush është më vepërmiri. Ai është Ngadhënjyesi, Mëkatfalësi.” (El-Mulk: 2) dhe fillimi i një periudhe tjetër e vërtetuar nga fjalët e All-llahut U në Kur’an dhe hadithet e të Dërguarit u. Jetën pas vdekjes mund ta ndajmë në dy periudha:
1. Jeta e varrit.
2. Ahireti.
Në këtë fletushkë do të përpiqemi të tregojmë diçka nga jeta e varrit, e cila fillon pas vdekjes së njeriut dhe mbaron me ringjalljen e tij në ditën e Gjykimit. Se ç’farë i ndodhë njeriut gjatë kësaj periudhe e ka sqaruar mjaftë i Dërguari u në shumë hadithe, njëri prej të cilëve është hadithi i mëposhtëm:
Transmeton Imam Ahmedi nga Berai bin Azib r.a. që ka thënë:
“Dolëm me të Dërguarin u me xhenazen e një burri prej ensarëve (medinasve). Pasi e varrosëm, u ul i Dërguari i All-llahut në drejtim të Kiblës dhe ne u ulëm rreth tij, sikur mbi kokat tona të qëndronte një zog (u ulëm qetë). Në dorë i Dërguari u kishte një shkop, me të cilin gërvishtte tokën. Pastaj filloi të shikojë në qiell dhe në tokë, e ngriti dhe e uli shikimin e tij tri herë, dhe tha: “Kërkoni ndihmën e All-llahut nga ndëshkimi i varrit.” Pastaj tha: “Kur njeriu besimtar gjendet në momentin e ndarjes nga kjo botë dhe pritjes së ahiretit, i zbresin atij melaike nga qielli me fytyra të bardha si dielli, me vehte kanë qefinë nga qefinët e xhennetit dhe erëra të mira nga ato të xhennetit. Ata i ulen atij me një gjërësi sa i sheh syri. Pastaj vjen meleku i vdekjes, i cili ulet tek koka e tij dhe thotë: “O shpirt i mirë, dil për në mëshirën All-llahut dhe kënaqësinë e Tij”. Pastaj shpirti del me një lehtësi të tillë, siç del pika e ujit nga gryka e shtëmbës, dhe meleku i vdekjes e merr atë. Këtë shpirt e përshëndesin të gjithë melaiket e qiellit dhe të tokës, i hapen atij dyert e qiellit dhe secili prej këtyre grupeve të melaikeve që rrijnë në këto dyer, i luten Zotit që ta ngrejë këtë shpirt edhe më lart. Në momentin kur meleku i vdekjes ia merr shpirtin, melaiket e mëshirës ia rrëmbejnë atij këtë shpirt sa hap e mbyll sytë, dhe nuk e lëshojnë atë derisa e vendosin në atë qefin dhe në ato erëra dhe del nga kjo një erë misku - më e mira erë që gjëndet në sipërfaqen e tokës. Kështu melaiket e mëshirës ngrihen me këtë shpirt lart në qiell. Rrugës këta takojnë grupe melaikesh të cilët thonë: “Ç’është ky shpirt i mirë?” U përgjigjen: është filani i biri i filanit, duke e përmendur me emrat më të bukur me të cilët e kanë thirrur në dunja. Kështu shkojnë derisa të arrijnë në qiellin e dunjasë. Këtu kërkojnë që t’u hapet ky qiell, dhe ai hapet. Melaiket që rrijnë në këtë qiell e shoqërojnë shpirtin deri në qiellin që vjen më pas dhe kështu deri sa të arrijnë në qiellin e shtatë. Thotë All-llahu U: “Shkruajeni librin e robit tim në Ilijjin (libër në të cilin shkruhen veprat e mira) pastaj i thuhet: “Kthejeni në tokë, se Unë ua kam premtuar atë, se nga ajo (toka) i krijova dhe tek ajo i kthej dhe prej saj do t’i ngrej përsëri në ahiret (ditën e Gjykimit)”. Pastaj shpirti i kthehet në tokë. Pasi shpirti është kthyer në trupin e tij ai ndjen zhurmën e hapave të atyre që ikin. Në këtë çast të vdekurit i vijnë dy melaike me pamje të ashpër dhe i ulen afër duke e pyetur: “Kush është zoti yt?” -ai përgjigjet: “Zoti im është All-llahu”. Pastaj thonë: “Cila është feja jote?” -thotë: “Feja ime është Islami”. Pastaj pyesin: “Cili ishte ai burrë që ju dërgua juve?” - thotë: “Ai është i Dërguari i Zotit u” Melaiket e pyesin përsëri: “Cila ka qënë puna jote?” -thotë: “Lexova librin e All-llahut dhe e besova atë”. Këto tre janë e fundit sprovë që i paraqitet besimtarit, siç thotë All-llahu në Kur’an: “I përforcon All-llahu ata të cilët besuan, me një fjalë të palëkundëshme në jetën e kësaj bote”. Prandaj ai thotë: “Zoti im është All-llahu, feja ime është Islami dhe i Dërguari im është Muhammedi u”. Thëret një thirrës në qiell: “Tha të vërtetën robi Im, prandaj shtroni atij prej shtrojeve të xhennetit dhe visheni atë me veshje të xhennetit dhe hapni atij derën tek xhenneti”. I vjen atij nga era e tij dhe mirësitë e tij, gjithashtu i zgjerohet varri me një hapësirë sa sheh syri. Në këtë moment i vjen atij një burrë me pamje të hijshme me rroba të bukura dhe me erë të mirë dhe thotë: “Gëzohu me atë që të gëzon ty, përgëzohu me kënaqësinë e Zotit dhe xhennete në të cilat ka mirësi të përhershme”, kjo është dita e cila të është premtuar. Pastaj shpirti i tij thotë: “Edhe ty të përgëzoftë All-llahu me të mira, po kush je ti?” -“Unë jam puna jote e mirë. Për Zotin, vërtet ti ishe i shpejtë në mirësi dhe bindje ndaj All-llahut dhe i ngadalshëm në mëkate. Prandaj All-llahu të shpërbleftë me të mira”. Pastaj i hapet atij një derë nga zjarri dhe i thuhet: “Ky do të ishte vendi yt po të ishe prej mëkatarëve, e zëvëndësoi Zoti këtë vënd me këtë dhe i paraqitet xhenneti. Ndërsa sheh se ç’ka atje, thotë: “Zoti im, shpejtoje kijametin me qëllim që të shkoj tek të afërmit e mi dhe pasuria ime”. I thuhet atij: “Rri i qetë!”.

[at|n|]

Ndërsa mosbesimtarit, kur është në momentin e ndarjes nga kjo botë dhe afrimit për në ahiret, i zbresin atij melaiket nga qielli, me pamje të ashpër, me fytyra rë zeza. Në duar ata mbajnë pëlhura prej zjarri dhe i ulen atij në një distancë sa sheh syri. Pastaj vjen meleku i vdekjes i cili i ulet tek koka dhe i thotë: “O shpirt i keq, dil për tek zemërimi i All-llahut”. Kështu del shpirti nga trupi i tij me vështirësi të madhe sikurse del boshti me kunja nga leshi i lagur. Ndërkohë e mallkojnë atë të gjithë melaiket midis qiellit dhe tokës dhe të gjithë melaiket në qiell. I mbyllen atij të gjitha dyert në qiell dhe melaiket që qëndrojnë në këto dyer i luten Zotit që mos ta ngrejë këtë shpirt të keq pranë tyre. Kur meleku i vdekjes ia merr shpirtin, melaiket që zbritën nga qielli ia marrin atij nga duart sa hap e mbyll sytë dhe e vendosin në atë pëlhurën prej zjarri prej ku del një erë shumë e keqe, më e keqja erë që gjendet në faqen e dheut. Pastaj ngrihen me të në qiell dhe kur kalojnë pranë çdo grupi melaikesh ata pyesin: “Ç’është ky shpirt i keq?” -i përgjigjen: “është filani i biri filanit” -dhe i përmendin emrat më të këqinj me të cilët e kanë thirrur në dunja. Kur arrijnë me të në qiellin e tokës dhe kërkojnë t’u hapet, ai nuk u hapet. Pastaj tha i Dërguari i All-llahut: “Nuk u hapen atyre dyert e qiellit dhe nuk hyjnë në xhennet aq sa hyn deveja në vrimën e gjilpërës”. Thotë All-llahu i Lartësuar: “Shkruajeni librin e tij në sixhxhin (libri ku shkruhen veprat e këqia), në vëndin më të ulët”. Pastaj u thuhet: “Kthejeni robin tim në tokë, sepse unë nga ajo i krijova, tek ajo do t’i kthej dhe prej saj do t’i nxjerr përsëri”. Pastaj hidhet shpirti derisa të shkojë në trupin e tij, dhe ai dëgjon hapat e shokëve kur largohen. Ndërkohë i vijnë atij dy melaike me pamje të ashpër të cilët i ulen pranë dhe i thonë: “kush është Zoti yt?” -thotë: “Ah! Ah! Nuk e di”. Pyesin për-sëri: “Ç’mund të thuash për njeriun që u dërgua tek ju?” -ai nuk është i udhëzuar ndaj dhe s’e thotë dot emrin e tij. Dhe i thuhet: “Muhammedi!”. - “Ah! Ah! -Thotë: “Nuk e di. Kam ndëgjuar njerëzit ta përmëndnin” dhe i thonë: “Nuk e dite, prandaj s’e the”. Dëgjohet më pas një thirrje nga qielli që thotë se gënjeu. Shtrojeni atë në shtroje prej zjarri. Hapet pastaj një derë prej dyerve të zjarrit kështu që atij i vjen afsh i nxehtë dhe erë kalbësire. Varri i ngushtohet derisa brinjët e krahërorit i ndërfuten me njëra-tjetrën. Pastaj i afrohet një burrë me fytyrë të shëmtuar, me rroba të këqia dhe me erë të keqe dhe i thotë: “Përgëzohu me të keqen tënde. Kjo është dita jote e cila të është premtuar”. -Po ty, të përgëzoftë Zoti me sherr, kush je ti? Burri i shëmtuar thotë: “U jam puna jote e keqe. Për Zotin ti ke qenë njeri i ngadalshëm në bindjen dhe adhurimet ndaj All-llahut dhe i shpejtë ne vepra të këqia (mëkate), prandaj All-llahu të shpërbleftë me të keqia!
Pastaj goditet me një çekan hekuri, që sikur të goditej me të një mal do të bëhej pluhur. Kështu goditet me të dhe bëhet pluhur. Pastaj All-llahu e kthen edhe një herë siç ishte dhe goditet përsëri dhe ai nxjerr një klithmë të fortë që e dëgjon çdo gjë përveç njerëzve dhe xhinëve. Dhe hapet një derë nga xhehennemi dhe i shtrohet shtroje prej xhehennemi dhe thotë: “O Zot mos e bë kijametin”.

Shënim
Sigurisht në qoftë se ne hapim varrin e një personi dhe shohim nëse është i zgjeruar apo i ngushtuar, do të shohim se varri i tij ka po atë madhësi që ka pasur kur e kemi varrosur këtë njeri. Kjo çështje (zgjerimi apo ngushtimi i varrit) është një e fshehtë që ne nuk mund ta përceptojmë dot qoftë edhe me mjete shumë të sofistikuara. Ashtu siç është dija jonë rreth shpirtit për të cilin shumë studiues nga fusha të ndryshme të shkencës janë përpjekur pa sukses për ta zbuluar. Dhe vërtet në Kur’an thuhet:

“Të pyesin për shpirtin, thuaj: Shpirti është çështje që i takon vetëm Zotit tim. Por juve nuk ju është dhënë nga dija veçse pak.”
(El-Isra: 85)

[Panopticon]

I nderuar Albmuslim,

E respektoj interesimin tend per kete ceshtje, me lejo te te pergjigjem shkurt.

Ka shume arsye pse NUK DUHET TE POSTOHET shkrimi pa autor, une po e permendi vetem nje.

Nese dikush poston nje shkrim qe nuk eshte i tiji, po eshte i nje dijetari, ne KUNDERSHTOJME pikpamjet e dijetarit - duke menduar se keto pikepamje jane te forumistit. Dijetari ka autoritet per te dhene nje mendim (qofte edhe i gabuar), dhe ne veshtire e kundershtojme ate. Forumisti ordinar nga ana tjeter nuk ka, dhe eshte lehte i kundershtueshem.

Burimet e pa cituara ne boten akademike quhen LETRA TE BARDHA, e keto nuk kane vlere argumentuese dhe bejne pjese ne plagjiarizem, qe eshte i ndeshkueshem me ligj. Prandaj une sugjeroj qe ne ketu DUHET te mesojme se si shkruhet dhe/ose citohet.

Nqs do te lirohemi ne shume - ndonjeri nga ne mund te marre nje roman te Ismail Kadarese, te beje copy-paste ketu, dhe mos te citoje kush e ka shkruajtur dhe te njejten ta shfrytezoje per argumentim. PO KJO NUK NDODH - mos ke dert, sepse te gjithe e njohin Ismail KAdarene dhe shkrimet e tij. Pse pra shkrimet e fletushkave te ndryshme te lejohet te mos citohen? Sepse ato nuk kane vlere? Une mendoj se jo, CDO SHKRIM artistik dhe shkencor ka vlere.

Me respekt,

Panopticon.

[ZARATUSTRA]

ky ese eshte i imi ndersa titulli i tij eshte i marre nga nje ese tjeter , nese do vezhgo me thellesisht

[Panopticon]

Postimi origjinal është bërë nga ZARATUSTRA

ky ese eshte i imi ndersa titulli i tij eshte i marre nga nje ese tjeter , nese do vezhgo me thellesisht

Ne rregull.

Nese ke modifikuar pjeserisht permbajtjen e tekstit, PRAPE eshte dashur ta citosh burimin (se paku te titullit), dhe nga ana tjeter te kishe treguar se ke bere PARAFRAZIM. Edhe parafrazimi (modifikimi i pjeserishem i tekstit dhe ruajtja e konceptit) kerkon CITIMIN e burimit.

Nese komplet ESENCIALISHT ke ndryshuar konceptin e tekstit, atehere eshte ne rregull.

Nderime,

Panopticon.

[ZARATUSTRA]

o vella komplet burmi eshte i imi une e kam gatu ka pas mundesi edhe tjeterkush me gatu njejt

[Panopticon]

Ne rregull Zaratrusta,

Bile titulli i asaj tjetres ishte: "Varri im...hotel me pese yje", ndryshe nga i yti.

U kuptuam.

Panopticon.

[ZARATUSTRA]

SYRI USHQIM I KRIMBAVE

Motёr dhe vёlla i dashur qё jeton nёn kёnaqёsinё e Krijuesit dhe qё gjithmonё harmonizohesh me idetё progresive nё shoqёri kthjelltёsohu.Kthjelltёohu njёhere nёn prizimin islam dhe jeto idetё progresive nё shoqёri .O ti qё ki frikё All-llahun mendo se njё ditё pasqyra nё tё cilёn je duke shiquar me syrin tёnd nuk mund ta shikosh mё.Por do tё mbetesh pa atё krijesё tё vogёl me largёsinё e madhe dhe nuk do tё kesh mundёsi qё tё shikohesh nё pasqyrё.Dije vёlla i dashur se syri yt njё ditё do tё bёhet ushqim i krimbave dhe pёr kёtё nuk pyetesh ti por pyetet Ai qё ta mundёsoi zgjedhjen nё kёtё dynja.Ai qё ta mundёsoi shikimin njё ditё normal qё edhe do ta marrё atё.Nё natёn e varrit motёr e dashur syri yt i bukur do tё jetё ushqimi i krimbave tё cilёt mezi presin urdhёrin e All-llahut pёr t`ia arritur qёllimit tё tyre.Logjiko se e gjithё kjo botё nё tё cilёn po jeton ёshtё vetёmse njё gёnjeshtёr dhe pёr kёtё gёnjeshtёr mos e dorёzo realitetin (ahiret).Shumё bukur e pёrshkruajti poeti kumanovar kёtё botё edhe po citojmё njёrёn prej poezive tё tij:

“Ne ure te ndertosh keshtjelle

kaluan ditёt e mirёsisё,
kaloi jeta pa brengё,
njeriu kёrkoi qetёsinё,
ndёrtoi kёshtjellё.
ai mendoi se ia arriti qёllimit,
ёshtё i kufizuar qёllimi i tij,
mendon jetёn tё pavdekshme,
nuk beson nё Pёrjetёsinё.
Ai qё tё lindi nga barku i nёnёs,
Ai qё do tё tё merrё nё qetёsinё e varrit,
Ai tё ringjall Ditёn e Gjykimit.
jeta ёshtё njё urё,
ku kalojnё shumё kalimtar,
u pengua kalimi nga kёshtjellat,
se i pandёrgjegjshmi nuk po lёshon pe,
ai uzurpoi pasurinё e vdekshme,
harroi Pёrhershmёrinё,
mendoi se do tё vdes me kёshtjellёn,
harroi arnimin e trenit tё tranzicionit,
nga dynjaja nё ahiret,
ndёrto vendosjen tёnde nё varr,
veprat tё pёrcjellin nё pёrjetёsi,
ato janё arkitekt i kёshtjellёs MIRЁSI...”
“ndёrto vendosjen tёnde nё varr/veprat tё pёrcjellin nё pёrjetёsi”-Sa bukur flet autori i kёsaj poezie pёr vendpsjen tёnde nё varr, logjiko vёlla i dashur se logjikёn ta fali Krijuesi dhe mendo se veprat e tua tё pёrcjellin nё pёrjetёsi.Bukurinё qё ta fali Krijuesi mos e shpёrfill por shfrytёzoje nё mёnyrёn mё tё mirё, mos u neglizho ndaj urdhёrave tё All-llahut dhe ki kujdes oj motёr pёr bukurinё tёnde.Shpresoj se All-llahu xh.sh. do tё na bёjё tё lehtё natёn e varrit.AMIN.

si pergjigje per ty o vella, nese ke deshire per me shum informata per mua mundesh te me kontaktosh ne adresen [email protected]

[Odise]

SI KNAQET SHPIRTI NE TRUPIN TONE?


A duhet Na te mesojme si te kenaqet SHPIRTI NE TRUPIN TONE, apo te mallengjehemi - si del shpirti nga trupi?

A duhet na gjithmone te kemi frige nga Allahu, apo te knaqemi me veprat e Tij dhe t'i zbatojme ne praktike edhe te knaqet Allahu me Krijesen e Tij!

A knaqet Allahu, kur na sheh te frikshem, apo kur na sheh krenar me veprimet tona te mira, te mençura, te drejta, te guximshme - te jemi Njeri per Njeriun, e besimtar i forte?

A ka thene vertete - Allahu, se Na duhet t'i frikesohemi Atij, apo t'i frikesohemi veprimeve tona te liga, qe mos te kemi nevoje te lajme mekate?

Nese Jeta jone eshte Nje Ure, qe na lidhe me Boten Tjeter, qe me cfaredo 'materiali' ta ndertosh ate ure, ajo qendron dhe te percielle n'Ate Bote Amshimi (deshte e s'deshte, n'daç nderto keshtjelle mbi te, n'daç bunker), a mendon ta ndertoshe ate ure, vetem per vete, apo te behet Ure Miresie per shumekend?

Shkurt: si mund ta bejme Na vet shpirtin tone te knaqet ne trupin tone, e mos te ''peshtyje ne momentin e Daljes e Tij - phuu ku paskam ndejte sa kohe''?

Si mund ta knaqim Shpirtin Tone Ne Trupin Tone?


Odise