Gurthemelet e Pavarsis që po gëzojm, Të kujtojm pak Histori

[Pupi]

Zakonisht në të tilla ditë, si kjo e Pavarsis së Kosovës, ka edhe emocione. Sa gëzim,sa ethe, e sa të vijnë në kujtesë qaste nga më të ndryshmet e hisorikut të Pavarsis së Kosovës!
Një ndër historit ishte edhe Lufta Çlirimtare e Kosovës, Luftërat zakonisht askujt nuk i bien të mira, por kur ato vijn, nuk ke nga t'u ikësh, njëherit është nder i madhë të flijohësh për Atdhe. Këtë e bëmë ne Shqiptarët, e bënë popujt e botës liridashës e do ta bëjnë edhe ne të ardhmen mesiguri. Shpresoj që neve kemi mbaruar me luftëra, dhe mu nga ky këndë desha që të gjithë neve, në frymen festive (për lakmi sa mirë dijm të festojm) të kujtojm njëkohësisht edhe ata që sot nuk janë në mesin tonë, Për ne!


Pa dyshim që Beteja e Kosharës zë një vend të merituar në Histori, dhe mos të dalë dikush e t'ia vesh për merit kësaj apo asaj partie, Ushtarët nuk kan parti!
Ja një dokumentar:
http://de.youtube.com/watch?v=NZO_c4SGPfw

[Urata]

PER HIR TE SE VERTETES

PER TE RUAJTUR KUJTESEN KOLEKTIVE

KOLONEL TAHIR ZEMA

Tahir Zema flet per Sali Cekun

http://de.youtube.com/watch?v=Mxwp8N...eature=related

TAHIR ZEMA NATIONAL HERO-e deshi kosoven dhe kombin Shqiptar

TAHIR ZEMA dhe AHMET KRASNIQI, deshmoret e harruar

[Urata]

SALI CEKU biografi e shkurter

Lavdi Heroit!

[Urata]

IBRAHIM RUGOVA flet per SALI CEKUN

[SoKoLi-i-Maleve]

Në shkurt të vitit 1997, në Lutjet Tradicionale të Mëngjesit, në Shtëpinë e Bardhë në Washington, Nëna Tereze ishte përkulur para Presidentit Rugova, ia kishte marrë e ia kishte puthur dorën dhe pastaj i ishte drejtuar ish presidentit të SHBA-ve Bill Klintonit, duke i thënë:
"Zotni President. Ky është presidenti im dhe i Kosovës – Ibrahim Rugova. Të lutem ma ke në kujdes, bashkë me popullin tim!"

Mbas përfundimit të luftës në Kosovë, Klinton kishte shkuar në Kalkutë dhe duke u lutur mbi varrin e Nënës Tereze, ndër të tjera i kishte thënë:
"Nënë, ndjehem krenar dhe i çliruar në shpirt, që Zoti na ndihmoi dhe ta çova në vend amanetin! Tashmë populli yt në Kosovë është i lire dhe po ndërton demokracinë".


Nuk e kemi lehtë ta festojm Ditën e Madhe të Pavarësisë, pa profetin, strategun dhe themeluesin e Shtetit të Kosovës. Zemrat tona po këndojnë e vallëzojnë nën trysni drithërimash, por po përmbahemi dhe nuk do t'i zbehim vezullimat karakteristike të Krenarisë Arbërore, sepse sytë e shpirtit tanë do të shohin në ballë të valles festive Ty President Rugova!
Gezuar Pamvarsin,per te cilen aq shum punove,vuajte,u mundove dhe jetove.
Te qoftë gjithmonë i lehtë dheu i Kosovës, që aq shumë e dashte!
Do te je gjithmonë shembull inspirues i virtytetve te dashnis per kombin dhe verige e lavdisë dhe krenarisë sonë kombëtare, per të gjithe ata qe ne zemrat e tyre ndihen shqiptare!

Lavdi ju qoft te gjith atyre qe punuan,luftuan,derdhen gjakun ,humben jeten,hargjuan kohen,derdhen pasunin ,njoftuan dhe afruan miqe per kauzen e shenjt te clirimit te Kosoves.

Gezuar Pamvarsin te gjithve dhe mos te harrojm ta thojm te verteten,si dhe mos te harrojm vujatjet dhe punen e Atyre qe na sjellen deri tek kjo dite e lumtun,se kur harrohen gjanat asht rrezik se perseriten,Gezuar.

[dardan100]

Me deklaraten e shpalljes se pavarsise se Kosoves, perpos madhestise se asaj dite qe do te mbetet e paharrueshme per te gjithe ne, Ndodhi edhe " mitizimi" i liderve tane, i ketyre VIP te skenes sone te gjore poltike, ndodhi ajo qe treshja (Sejdiu - Thaçi - Krasniqi) e ka enderru edhe e ka "arkitektu" me perpikshmeri; pra qe te jene ne altarin e pavarsise, ta shpallin ate, dhe ti marrin te gjitha meritat per kete dite.
Sipas tyne tash populli do te thote se jane ata "njerzit e pavaresise". Dhe ne kete menyre ata mendojne se do te ekzistojne edhe shume vite tjera ne skene politike kosovare, edhe nese deshtojne ndonje gje, (sipas tyre) atyne do t'iu falet, HEJ more, ata na prujten PaMvarsin, moreeee!!!! ( verberia dhe shkurtpamesia e ketij populli)

Mirpo, cilet jane meritoret per kete dite, ne menyre qe mos ta harrojme kurre, e mos te habitemi, JA KU I KEMI :
1) DESHMORET ,pra ata qe rane per lirine dhe pavaresine tone, dhe te cilet nuk ishin prezent fizikisht me 17 shkurt! (Adem Jashari me familje, Sali Ceku, Agim Ramadani, Zahir Pajaziti, Luan Haradinaj, pse jo edhe Tahir Zema........... e shume luftetare te tjere , martire te kombit
2) IBRAHIM RUGOVA , lufta paqesore -njohja nderkombetare e çeshtjes se Kosove, konsolidimi i lidhje miqesore me SHBA dhe vendet e Evropes perendimore gjate viteve te 90-ta..
Mu per kete pasoi konsensusi unik i tyre ne keto dite te njohjes se pavaresise. Prandaj kur them se Sejdiu dhe Thaçi e gjeten gati Shtetin e Kosoves, nuk po shpifi asgje, por vetem po e them realitetin ( A e shihni se si Hashim Zeza e kopjoi fije e per pe presidentin Rugova?, Prandaj ju lutem!!)
3) POPULLI I KOSOVES , ATA 1 milion refugjate (800'000 ne Shqiperi, 120'000 ne Maqedoni, 40'000 ne Mal te Zi, e 40'000 te tjere drejt Evropes) qe sensibilizuan tere boten e qyteteruar e cila u tmerrua nga shfarosja mizore qe po i bente regjimi çnjerzor i Beogradit (prandaj ketu hyn edhe intervenimi i Natos, si reagim ndaj spastrimit etnik)

Kjo nderhyrje ishte per t'ua bere me dije atyre te infiltraurve te Partise se Kuqe , ketu ne Forumin Dardania, te cilet me eufori i quajne keta lidere te lartpèrmendur si ata qe e bene pavaresine, si p.sh: Sunshine e komuniste te tjere! Gjithashtu dua t'ua perkujtoj se NE (pjesa e shendoshe e shoqerise kosovare) nuk harrojme perdhosjen qe iu be figures se Ibrahim Rugoves ne hollin e Kuvendit te Republikes se Kosoves!! Mos harroni, i qofshi fale ketyne diteve te para te pavaresise!

dhe gjithashtu mos harroni, 3 jane meritoret per pavaresine e Republikes se Kosoves!

[Guri i madh]

kontribut të madh kombtar ka dhan edhe i ndjeri ANTON QETA njeri qe pajtoj shqiptaret i beri të gjith nji ,njeri qe ka tubue mijra shqiptar kudo qe ka shkue pra mos te harrojm të madhin e kombit ANTON QETEN

[Pupi]

Postimi origjinal është bërë nga deshira

Perpos meje Deshires qe jam kryesorja ne ardhjen e kesaj pavaresie, Thaqi more e askush tjeter.
Ate dite kur e shpalli pavaresin fajin u mundu me ja lon familjes se Adem Jasharit me reprezentues Rifatin i cili perpos mustaqeve qe e veqojne nga te tjere njerezit e thjeshte nuk ka kurrfar merite a faji pse ne jemi sot te pavarur.

Ja pse "ndryshon" Familja Jashari nga të tjerët!
(Me frigë, që do ti mbesin shumë kujt borxh, pa i përmendur emrin-Dëshmorëve)

Adem Jashari (1955 – 1998) Adem Jashari lindi në Prekaz të Drenicës, më 28 nëntor 1955. Këtë vit, Shaban Jasharit, krahas Festës së Flamurit, që e festonte për çdo mot, ju shtua edhe një festë tjetër - Ditëlindja e djalit të cilin e pagëzoi: Adem. Dhe ishte e natyrshme që mbi djepin e posa të lindurit në këtë ditë, Djepi të mbulohej me flamurin e Skënderbeut. Kështu ndodhi atë ditë në familjen Jashari, në Prekazin e Ahmet Delisë. Familjes se xha Shabanit iu shtua edhe një pushkë, në Drenicë jehuan krismat e pushkëve për flamur dhe ushtarin e posalindur të lirisë. Xha Shabanit ju duk se jehona e pushkëve që kersën për lindjen e Adem Jasharit po shpërndahej valë - valë nëpër Drenicë e Kosovë si jehona "Prite, prite Azem Galicën o heeejjj", e atij sikur ju duk se po ndëgjonte jehonën: "Prite, prite Adem Jasharin o heeejjj". S´do të ishte çudi që atë ditë, xha Shabani t´i kishte ndëgjuar të dy jehonat, se atë ditë e kaluara po e përcaktonte të ardhmen, ishin bërë një. Atë ditë, Flamuri - Lindja - krisma - jehona ishin determinim i një lavdije të madhe. Adem Jashari erdhi në këtë botë me të vetmin ndryshim nga gjithë moshatarët e tij se ky u lind në ditën e fitorevë më të lavdishme të popullit shqiptar, në Ditën e 28 Nëntorit. Kështu nisi jeta në vazhdimësi në Prekazin e lavdive të përsëritshme. Në festë me krisma e këngë edhe vdekjen e bëjnë me krisma e këngë. Xha Shabani ishte i kujdesshëm me të gjithë fëmijtë, por ndaj Ademit tregonte një kujdes të veçantë, ndoshta pse i kujtohej dita e lindjes, i kujtoheshin krismat e pushkës dhe jehonat e përsëritura të atyre krismave në 28 Nëntorin e vitit 1955. Xha Shabani ishte bujk. Pas Luftës së Dytë Botërore, për një kohë pati ushtruar profesionin e mësuesit, por për shkak të veprimtarisë atdhetare ai do të largohet nga procesi mësimor. Ai pa ndonjë kundërshti vendosi të merrej me punimin e tokës dhe edukimin e fëmijëve në frymën e atdhetarizmes. Kështu po rritej Ademi së bashku me vëllezërit më të mëdhenj, Rifatin dhe Hamzën. Ademi kishte një interesim të veçantë për armët, për të bëmat e prekaziotëve gjatë historisë e sidomos i interesonte akti tepër burrëror i Ahmet Delisë dhe ndihma që ai i pati dhënë fqiut, që ishte sulmuar nga bandat serbe.Sopata e Ahmet Delisë, ajo që bandës çetnike i ndau kokat në dysh, ishtë bërë legjendë, legjendë e historisë në mbrojtje të nderit dhe dinjitetit kombëtar. Adem Jashari kishte një interesim të veçantë për Emin Latin, prekaziotin bashkëluftëtar të Azem e Shotë Galicës, të atij brezi trimash, që në gjithë shqiptarinë njiheshin për të bëme e trimëri. Ndonëse ky brez i trimave të qartur të lirisë, Kosovës nuk i sollen çlirimin e bashkimin kombëtar, por brezave ju lan amanet: pushkët trimërore të lirisë. Ky amanet përcillej nga brezi në brez, nga luftëtari të luftëtari me porosi, që të përcillej si stafetë deri në fitoren mbi armikun e kombit. Prekazi në mënyrën më besnike e përcolli amanetin e luftëtarëve të lirisë, jo vetëm duke e mbajtur syrin në shënjestër, por duke përcjell jehonën e pushkëve të lirisë nga Prekazi në Drenicë e në Kosovë, jehonë që i mbulonte të gjitha tokat e pushtuara të Shqipërisë. A nuk e tregoi këtë edhe Kulla e Shasivar Alisë, në dimrin e ftohtë të vitit 1945? A nuk u përsërit kjo nga pasardhësi i Emin Latit me 13 maj 1981, kur Tahir Meha mbuloi me turp njësinë speciale të policisë beogradase? Të gjitha këto dhe shumë të tjera që s'u përmendën, lanë gjurmë të thella në edukimin atdhetar të Adem e Hamëz Jasharit dhe çetës së tij trime. Adem dhe Hamez Jashari do të betohen para varrit të Tahir Mehës, se do të vazhdojnë luftën për çlirim deri në fitore. Dhe, ecen guximshëm rrugës së luftëtarëve kombëtarë, duke ngritur si në cilësi e në sasi numrin e luftëtarëve të lirisë e të pavarësisë, duke ngritur cilësin e luftës çlirimtare, me çka ndryshuan rrjedhat e historisë dhe hapen një epokë të re - Epokën e Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës. Demonstratat e vitit 1981, ngjarjet e Pranverës së madhe studentore të vitit 1981, të cilat u shndërruan në Lëvizje të madhe popullore, që me vite mbajten të ndezur flakadanin e lirisë e të çlirimit të kombit, patën ndikim magjik në brezin që formuan, organizuan dhe udhëhoqen politikisht dhe ushtarakisht Ushtrinë Çlirimtare të Kosovës. Adem Jashari dhe çeta e tij ka qenë dhe ka mbetur bërthama themeltare e UÇK-së. Në histori ndodh edhe të ndodhin ngjarje të rastsishme, por Adem Jashari, çeta dhe familja e tij nuk janë rastësi e historisë, ata me ndërgjegje e vendosmëri u përgatitën për kthesën vendimtare të historisë sonë më të re. Adem Jashari nuk shkoi rastësisht në Shqipëri për të përsosur artin e luftës, të cilin e përvetësonte me shpejtësi të rrufeshme, dallohej nga i gjithë brezi i tij. Në përgatitjet ushtarake tregoi aftësi dhe cilësi të larta në përvetësimin e artit të përdorimit të armeve të ndryshme për luftën çlirimtare. Adem Jashari, ndryshimet që po bëheshin në vitet 90, i shihte me optimizëm, prandaj sinçerisht e vendosmërisht nisi angazhimin e tij në sferën ushtarake, për organizimin e luftës çlirimtare. Adem Jashari dhe çeta e tij nuk ishin nisur në rrugën e luftës për liri për hirë të këtij apo atij lideri, pse ky apo ai i paskan sytë e zinj. Ata ishin nisur për çlirimin e Kosovës pa bërë llogari meskine, karieriste apo grabitëse. Ata e donin Kosovën e lirë e të pavarur. Ata ishin të liruar nga ideologjizmat, veç shqiptarizmës. Adem Jashari dhe çeta e tij ndryshimet politike që ndodhen në vitet 90 i priti me optimizëm, besoj shumë, por nuk do të kalojë shumë kohë dhe do të zhgënjehen se kasta e "re" e politikajve po bëhej pengesë e rrjedhave të reja të historisë, po ngulfaste shpirtin luftarak të shqiptarëve liridashës. Kur në fund të vitit 1991, në Kosovë po bëheshin arrestime të të gjithë atyre që ishin përgatitur në Shqipëri, Adem Jashari do të njoftojë çetën e tij dhe të kërkojë nga ata, që të ishin vigjilent se çdo natë armiku mund t´iu trokaste në porta. Ai do t´iu thotë shokëve: "Armët nuk i kemi marrë që t´ia dorëzojmë armikut, por që ta luftojmë deri në fishekun e fundit". Më fjalën e komandantit u pajtuan të gjithë. Dhe, nuk vonoi dita kur armiku do të trokas në portën e Jasharëve. Ishte mëngjesi i hershëm i 30 dhjetorit 1991, ku armiku me një makineri të tërë policore kishte rrethuar Jasharajt dhe kërkuan dorëzimin e Adem Jasharit dhe Jasharëve tjerë. Adem Jashari me vëllezër e shokë apelit të armikut për dorëzim ju përgjigjen me breshëri armësh nga shumë drejtime. Ishte e çartë, çeta e Prekazit kishte vendosur epokën e luftës çlirimtare, ata mes jetës se burgut e të poshtërimit kishin zgjedhur jetën e lavdisë e të lirisë, me të gjitha pasojat që mund t´i kishte. Vetëm të guximshmit nëpër kohë të ndryshme i kanë ndërruar rrjedhat e historisë, kështu ndodhi edhe me Adem Jasharin dhe çetën e tij. Kështu nisin aksionet luftarake mbi policinë e armikut, fillimisht në Drenicë, e për t'u përhapur më vonë ne Llap e Dukagjin, në Drini e kudo në Kosovë. UÇK po bëhëj shpresë për popullin dhe tmerr për armikun, armikut po i rrëshqiste dheu nën këmbë, pasigurinë e shihte të çdo kaçube. Adem Jashari ishte kudo. Ai po bëhej legjendë. Ai ishte kudo ku sulmohej armiku, ai ishte në çdo cep të Kosovës. Vetëm frikacaket nuk mund t´i besonin trimërive e të bëmave të Adem Jasharit, ata nuk dëshironin ndeshjen me armikun dhe sa herë që çeta e tij sulmonte e vriste policinë kriminale të armikut do të thonin: "Këta janë dorë e zgjatur e armikut, janë të Sheshelit apo të Arkanit etj.", - dhe kjo nuk ishte diçka e re, dikush duhej të mbulonte kolaborimin me Beogradin, por paraprakisht duhej akuzohej tjetri. Adem Jashari kishte shumë mundësi, ai kishte zgjedhur me ndërgjegje mundësinë e luftës së armatosur për liri e pavarësi, anipse ai i dinte mundësitë e veprimit luftarak të UÇK-së. Pas luftës se 26 nëntorit 1997, në Llaushë të Re, ku mori pjesë Ademi me çetën e tij, nga e cila armiku u tërhoq me bisht nën këmbë, armiku do të bëjë plane për zhdukjen e Adem Jasharit. Kjo do të ndodhë me 22 janar 1997. Një bandë kriminele kishte sulmuar familjen Jashari, me qëllim që të zhdukej kjo çerdhe e rrezikshme e Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës. Por, falë gjakftohësisë e guximit të familjes dhe ndihmes që erdhi nga çeta, armiku u tërhoq pa arritur qëllimin. Ato ditë e tërë Kosova sikur ishte në Lagjen e Jasharëve. Nuk ishte e vështirë ta kuptoje mesazhin që kishte lënë armiku. Armiku ishte tërhequr i bindur se nuk kishte gjetur mënyren e eliminimit të Adem Jasharit dhe familjes Jashari. Armiku dëshironte qoftë edhe largimin e Jasharajve nga trojet e tyre, por Jasharajt nuk i lëshonin trojet stërgjyshore. Ata as të vdekur nuk donin të shkuleshin nga vendi i tyre, për çka kishin nisur luftën. Adem Jashari dhe gjithë Jasharajt nuk e donin ikjen e poshtërimin, ata e dëshironin qëndresën, e donin lirinë dhe pavarësinë e Kosovës. Armiku pas disfatës së 22 janarit kishte filluar përgatitjet për një sulm të përmasave të mëdha policore dhe ushtarake, dhe ky sulm do të fillojë në mëngjesit e hershëm të 5 prillit 1998, pak ditë pasi policia armike kishte pasur një disfatë të Lisat Binak, në Likoshan. Këtë herë forca të mëdha ushtarake dhe policore e kishin rrethuar Prekazin, me orientim kryesor Lagjen e Jasharëve. Lufta për eliminimin e Jasharëve ishte e rreptë. Armiku Prekazin e kishte vendosur në rreth të hekurtë dhe sulmonte nga shumë anë. UÇK-ja aso kohe i kishte mundësitë e kufizuara të sulmit e të depërtimit. Adem Jashari dhe çeta e tij sulmit armik ju përgjigjen me sulm. Lufta që zhvilloi Adem Jashari me shokë që e madhe. Sulmi i armikut vinte nga larg. Pas një rezistence të gjatë dhe herioke, armiku arriti të djegë e shkatërrojë Lagjen e Jasharëve, por jo kurrë vendosmërinë për të vazhduar luftën për liri e pavarësi. Adem Jashari deri në vdekje luftoi e këndoi, jo vdekja e Adem Jasharit nuk është vdekje është përjetësi. Lufta për Prekazin që e ashpër. Qëndresa ishte e madhe. Ushtria Çlirimtare e Kosovës humbi prijetarin e saj. Kosova fitoi komandantin legjendar. Me aktin e rënies se Jasharëve, Kosova mundi frikën dhe për lirinë e pavarësinë u hapen shtigje të reja. Adem Jashari - legjendë, solli kualitet të ri në filozofinë dhe mendësinë e shqiptarëve për jetën, atdheun, lirinë për nderin dhe dinjitetin e kombit. Rënia heroike e Adem Jasharit i dha shtytjen më të fuqishme mobilizimit, strukturimit dhe profesionalizimit të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës. Ushtria Çlirimtare e Kosovës fitoi hapësira të reja veprimi. Komandanti Legjendar i UÇK-së me jetën, veprën dhe lavdinë e tij i dha kualitete dhe përmasa të reja 28 Nëntorit - Ftesës sonë Kombëtare.

[Pupi]

Postimi origjinal është bërë nga deshira

Hej Pupi nuk fola per Ademin, ate moti nuk e kemi ne mes tonin po per Rifatin qe e prezentoi Ademin ne ate kuvend burrash e grash. Keshtu qe te mos keqkuptohemi.
Kemi edhe shum familje tjera qe kan dhen bijt e vete per ket toke e kan mujt me qen prezente ate dite te madh, ketu ta kam hallin more Pupi.

Nga ajo edhe unë e shtova që në fillim, se kam frigë, që së paku këtu në forum të mos i mbesim borxhë atyre që vun ,, Gurthemelet e para të Shtetsis sonë".
Edhepse, Rifat Jashari atë ditë duhej të veqohej! Dhe nga kjo edhe mbaron "Misioni" i tijë!

[get_up]

PAS Atyre trimave te koshares , ja keta trimat ne thellesi te Maleve te Kosoves , Drenice ,Dugagjine e LLap . "KURRE MOS I HARRONI DHE TREGOJUNI FEMIJEVE TUAJ" - Thaqi

http://de.youtube.com/watch?v=r1JU2j...eature=related

[get_up]

Postimi origjinal është bërë nga deshira

Hej Pupi nuk fola per Ademin, ate moti nuk e kemi ne mes tonin po per Rifatin qe e prezentoi Ademin ne ate kuvend burrash e grash. Keshtu qe te mos keqkuptohemi.
Kemi edhe shum familje tjera qe kan dhen bijt e vete per ket toke e kan mujt me qen prezente ate dite te madh, ketu ta kam hallin more Pupi.

Kuvendi i Kosoves nuk eshte 1000 metra katror , aty ka pas vend per dy familje dhe esht zgjedhur ajo e Jasharajve qe luftuan me arme , dhe ajo e Rugoves qe luftoi me laps e paqe.
Ma drejt ska ku shkon ma .

[Bjeshka1]

Tragjedia filloi ne1389 dhe perfundoi (se paku pjesa me e madhe megjithe se kambetur pak pa u krye) ne 2008.

[Pupi]

Edhe kjo nuk guxon të mbetet pa u lexuar.

Liderët e Republikës së Kosovës përkulen para varrezave të dëshmorve në Prekaz

Në Ditën e Dëshmorëve të UÇK-së, zyrtarë të lartë të Republikës së Kosovës, presidenti Fatmir Sjediu, kryeministri Hashim Thaçi, kryeparlamentari Jakup Krasniqi, liderë të partive politike, pjesëtarë të TMK-së, veteranë të UÇK-së dhe një numër i madh i qytetarëve nga të gjitha trojet shqiptare kanë bërë homazhe pranë varrit të Komandantit Legjendar të UÇK-së, Adem Jashari dhe dëshmorëve tjerë të familjes Jashari në Prekaz. Presidenti i Republikës së Kosovës, Fatmir Sejdiu ia dorëzoi familjes Jashari, dekoratën "Urdhri Hero i Kosovës", me të cilën më 26 nëntor 2004, Presidenti historik i Kosovës, dr. Ibrahim Rugova e pati dekoruar komandantin e UÇK së, Adem Jasharin.

Më këtë rast Presidenti Sejdiu tha se familja Jashari është një simbolikë e veçantë e përkushtimit dhe sakrificës për pavarësinë e Kosovës.

Kryeministri Hashim Thaçi ka vlerësuar se institucionet e Kosovës e kanë jetësuar amanetin e Komandantit Legjendar Adem Jashari, sakrificën dhe vullnetin e tij, dhe shtoi se nuk ka gjë më të mirë se sa sot t'i shohësh bashkë të gjithë në Prekaz, duke respektuar dhe nderuar luftën.

Homazhe u bënë edhe në varrezat e dëshmorëve në vendet e tjera, kurse në Gllogjan bëri homazhe edhe delegacioni i Shtabit të Përgjithshëm të Trupave të Mbrojtjes së Kosovës i prirë nga gjenerallejtënant Sylejman Selimi.

Sot në mbrëmje mbahet Akademi solemne në sallën “1 tetori” në Prishtinë.
| s.b & RTK staff |

[Pupi]

FJALA E PRESIDENTIT FATMIR SEJDIU NË AKADEMINË SOLEMNE KUSHTUAR 10 VJETORIT TË RËNIES SË KRYEKOMANDANTIT ADEM JASHARI

6 mars 2008

Salla "1 Tetori", Prishtinë, 06 mars 2008

E nderuara familje Jashari,
I nderuar kryetar i Kuvendit të Republikës së Kosovës,
z. Jakup Krasniqi,
I nderuar Kryeministër i Republikës, z. Hashim Thaçi,
Të nderuar ministra e deputetë të Republikës së
Kosovës,
Të nderuar përfaqësues të jetës shoqërore, akademike e
kulturore të vendit,
Zonja dhe zotërinj,


Sot, dhjet vjet pas rënies së tij në altarin e lirisë,
vendi ynë përkujton veprën e Adem Jasharit,
Kryekomandantit të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës,
Heroit të Kosovës, në shtetin e pavarur, të njohur
edhe ndërkombëtarisht nga njëzet e sa vende, kur ende
nuk janë bërë tri javë që kur u shpall nga Kuvendi
Kosova e pavarur dhe sovrane.

Ideali për të cilin luftoi dhe u flijua Adem Jashari,
bashkë me dhjetëra anëtarë të familjes së gjerë
Jashari, me shumë familje anekënd Kosovës, me mijëra
pleq e të rinj, gra e burra, me mijëra dëshmorë e
martirë, u realizua plotësisht me lirinë e 12
qershorit të vitit 1999 dhe me pavarësinë e 17
shkurtit të vitit 2008.

Sot përkujtojmë me krenari jetën e atyre që u flijuan
për Kosovën përgjatë udhëtimit tonë të shenjtë për
liri dhe për pavarësi, i cili u përmbush me njohjen
dhe përqafimin që po merr Republika e Kosovës nga të
katër anët e globit tokësor. Këtu hyjnë breza të tërë
njerëzish prej pothuaj një shekulli, që kur, në
rikonfigurimet shtetërore të kësaj pjese të Evropës
Juglindore, pas rënies së Perandorisë Otomane dhe
Luftës së Parë Botërore, Kosova mbeti nën sundimin
serb e jugosllav.

Liria dhe pavarësia e Kosovës do t'u sjellë paqen e
përhershme të gjithë pjesëtarëve të kombit: atyre që
kanë shkuar në përjetësi dhe prehen në dheun e
Kosovës, por edhe vdektarëve, bashëkohanikëve e
pasardhësve të tyre. Adem Jashari, Komandant Legjendar
i UÇK-së, i themi edhe Komandant Historik, ra në
altarin e lirisë para dhjetë vjetësh, bashkë me
prindër e bij. U flijuan tre breza të një familjeje,
për t'u shkrirë në një një kohë të përjetshme: në
eternitet.

Emri i Adem Jasharit është përtërirë në familjen
Jashari, një traditë e vjetër e kombit tonë, që ka
kaluar historikisht nëpër stuhi të rënda
ekzistenciale. Emrin e Adem Jasharit e mbajnë sheshe,
shkolla e institucione të tjera. Por, mbi të gjitha,
ai ruhet në kujtesën tonë, në kujtesën e popullit të
Kosovës.

Republika e Kosovës ka sot shumicën e strukturave
shtetërore, të cilat e bëjnë një shtet shtet, duke
përfshirë edhe flamurin e stemën. Këto janë bërë të
mundshme falë punës institucionale e luftës politike
dhe me armë që ka bërë populli i Kosovës drejt synimit
shekullor e cakut historik, e cila bëhej më e mundshme
atëherë kur dukej më së vështiri, në vitet 1998/99, në
kulmin e luftës për liri e pavarësi të vendit tonë. Në
ato orë të liga të barbarisë që vinte nga makineria
ushtarake e paraushtarake serbe, përballë saj qëndruan
populli i Kosovës me luftëtarët e vet të lirisë dhe
aleanca më e madhe që ka njohur njerëzimi, NATO-ja.
Lufta jonë e drejtë, vlerat demokratike
euro-perëndimore, fituan mbi barbarinë. Kosova doli e
lirë, pas përgjakjes së madhe, duke lënë 15.000 jetëra
kosovarësh në themelet e lirisë e të pavarësisë sonë.

Republika e parë e Kosovës, shteti paralel i
kosovarëve, siç njihej në botë, duke organizuar jetën
shoqërore e politike, afirmoi kulturën shtetformuese
të shqiptarëve të Kosovës, por edhe shpirtin e
rezistencës e të luftës totale për çlirim nga okupimi.
Lufta politike e diplomatike e Kosovës, e mishëruar
dhe udhëhequr nga Presidentit historik Ibrahim Rugova,
dhe lufta e armatosur, emblemë e së cilës është
Kryekomandanti Adem Jashari, u frymëzuan nga ideali i
lirisë dhe i shtetit.

Tani që këto ideale janë realizuar, institucionet
demokratike të vendit duhet ta shpiejnë Kosovën drejt
integrimeve euro-atlantike. Kështu përmbyllim misionin
e madh, duke siguruar që vendi ynë të gjendet në
familjen e madhe të kombeve të lira, në gjirin e vet
të natyrshëm perëndimor.

Kemi ende shumë punë përpara. Mirëpo, jemi të bindur
se nuk do të ketë më nevojë për sakrificën më sublime
për t'i kryer këto punë. Ne të gjithë do të vëmë në
shërbim të vendit tonë dijen, punën e guximin për ta
sendërtuar plotësisht shtetin e Kosovës.

Ju falemnderit!

Presidenti i Kosovës

Dr. Fatmir Sejdiu

[Guri i madh]

Postimi origjinal është bërë nga Pupi

FJALA E PRESIDENTIT FATMIR SEJDIU NË AKADEMINË SOLEMNE KUSHTUAR 10 VJETORIT TË RËNIES SË KRYEKOMANDANTIT ADEM JASHARI

6 mars 2008

Salla "1 Tetori", Prishtinë, 06 mars 2008

E nderuara familje Jashari,
I nderuar kryetar i Kuvendit të Republikës së Kosovës,
z. Jakup Krasniqi,
I nderuar Kryeministër i Republikës, z. Hashim Thaçi,
Të nderuar ministra e deputetë të Republikës së
Kosovës,
Të nderuar përfaqësues të jetës shoqërore, akademike e
kulturore të vendit,
Zonja dhe zotërinj,


Sot, dhjet vjet pas rënies së tij në altarin e lirisë,
vendi ynë përkujton veprën e Adem Jasharit,
Kryekomandantit të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës,
Heroit të Kosovës, në shtetin e pavarur, të njohur
edhe ndërkombëtarisht nga njëzet e sa vende, kur ende
nuk janë bërë tri javë që kur u shpall nga Kuvendi
Kosova e pavarur dhe sovrane.

Ideali për të cilin luftoi dhe u flijua Adem Jashari,
bashkë me dhjetëra anëtarë të familjes së gjerë
Jashari, me shumë familje anekënd Kosovës, me mijëra
pleq e të rinj, gra e burra, me mijëra dëshmorë e
martirë, u realizua plotësisht me lirinë e 12
qershorit të vitit 1999 dhe me pavarësinë e 17
shkurtit të vitit 2008.

Sot përkujtojmë me krenari jetën e atyre që u flijuan
për Kosovën përgjatë udhëtimit tonë të shenjtë për
liri dhe për pavarësi, i cili u përmbush me njohjen
dhe përqafimin që po merr Republika e Kosovës nga të
katër anët e globit tokësor. Këtu hyjnë breza të tërë
njerëzish prej pothuaj një shekulli, që kur, në
rikonfigurimet shtetërore të kësaj pjese të Evropës
Juglindore, pas rënies së Perandorisë Otomane dhe
Luftës së Parë Botërore, Kosova mbeti nën sundimin
serb e jugosllav.

Liria dhe pavarësia e Kosovës do t'u sjellë paqen e
përhershme të gjithë pjesëtarëve të kombit: atyre që
kanë shkuar në përjetësi dhe prehen në dheun e
Kosovës, por edhe vdektarëve, bashëkohanikëve e
pasardhësve të tyre. Adem Jashari, Komandant Legjendar
i UÇK-së, i themi edhe Komandant Historik, ra në
altarin e lirisë para dhjetë vjetësh, bashkë me
prindër e bij. U flijuan tre breza të një familjeje,
për t'u shkrirë në një një kohë të përjetshme: në
eternitet.

Emri i Adem Jasharit është përtërirë në familjen
Jashari, një traditë e vjetër e kombit tonë, që ka
kaluar historikisht nëpër stuhi të rënda
ekzistenciale. Emrin e Adem Jasharit e mbajnë sheshe,
shkolla e institucione të tjera. Por, mbi të gjitha,
ai ruhet në kujtesën tonë, në kujtesën e popullit të
Kosovës.

Republika e Kosovës ka sot shumicën e strukturave
shtetërore, të cilat e bëjnë një shtet shtet, duke
përfshirë edhe flamurin e stemën. Këto janë bërë të
mundshme falë punës institucionale e luftës politike
dhe me armë që ka bërë populli i Kosovës drejt synimit
shekullor e cakut historik, e cila bëhej më e mundshme
atëherë kur dukej më së vështiri, në vitet 1998/99, në
kulmin e luftës për liri e pavarësi të vendit tonë. Në
ato orë të liga të barbarisë që vinte nga makineria
ushtarake e paraushtarake serbe, përballë saj qëndruan
populli i Kosovës me luftëtarët e vet të lirisë dhe
aleanca më e madhe që ka njohur njerëzimi, NATO-ja.
Lufta jonë e drejtë, vlerat demokratike
euro-perëndimore, fituan mbi barbarinë. Kosova doli e
lirë, pas përgjakjes së madhe, duke lënë 15.000 jetëra
kosovarësh në themelet e lirisë e të pavarësisë sonë.

Republika e parë e Kosovës, shteti paralel i
kosovarëve, siç njihej në botë, duke organizuar jetën
shoqërore e politike, afirmoi kulturën shtetformuese
të shqiptarëve të Kosovës, por edhe shpirtin e
rezistencës e të luftës totale për çlirim nga okupimi.
Lufta politike e diplomatike e Kosovës, e mishëruar
dhe udhëhequr nga Presidentit historik Ibrahim Rugova,
dhe lufta e armatosur, emblemë e së cilës është
Kryekomandanti Adem Jashari, u frymëzuan nga ideali i
lirisë dhe i shtetit.

Tani që këto ideale janë realizuar, institucionet
demokratike të vendit duhet ta shpiejnë Kosovën drejt
integrimeve euro-atlantike. Kështu përmbyllim misionin
e madh, duke siguruar që vendi ynë të gjendet në
familjen e madhe të kombeve të lira, në gjirin e vet
të natyrshëm perëndimor.

Kemi ende shumë punë përpara. Mirëpo, jemi të bindur
se nuk do të ketë më nevojë për sakrificën më sublime
për t'i kryer këto punë. Ne të gjithë do të vëmë në
shërbim të vendit tonë dijen, punën e guximin për ta
sendërtuar plotësisht shtetin e Kosovës.

Ju falemnderit!

Presidenti i Kosovës

Dr. Fatmir Sejdiu

oooo pup e paske harrue me shkrue qe sot në mengjez u hjek flamur kombtar në qeveri edhe në presidenc


kta qena mujn me shkue me bae homazhe po sa ja vlen kur te gjith e dim se sa fjal te ëmbla patriotike i kan dhan para nji viti ktyre varrezave