Titulli: Poezi nga Poetë të ndryshëm
 

Qe një poezi nga poeti i ndryshëm ...:P


Çeli lulja në mëngjes
te dritarja afër xhamit
puthte dritën e agimit
rritej rrezes t‟u u shtri
Atje ishte sipër udhe
në ballkonin e shtëpisë
në një vazo n`vija qielli
syth i saj vjen e ndrit
Po hapej lulja në dritare
sikur xhami n`diell shkëlqen
është një lule shtrirë në erë
syth i saj si rreze n`qiell
Lule-bukur, lule-jete
si një gocë e brishtë e d`lirë
pranë xhamit si dy gërsheta
fytyra e saj e prarueme erëmirë
çeli lulja në dritare, afër xhamit n`erë puhit
tinguj qielli, n`pika drite, sythit rrjedhin plot shkëlqim
lulebukur, lulejete, si një gocë e brishë e d`lirë
është n`petale shtrirë në erë, syth i saj si rreze n`qiell.

Titulli: Poezi nga Poetë të ndryshëm
 

[B] Do të kthehet në përqafimin tim një ditë...
[/B]
Vështroj në albume të vjetra
copëza nga historia jonë
vështroj në foto të vjetra
buzëqeshje që të ngjitura në letra janë

Lexoj kartolina, letra nga ty
disa shënime në frigorifer ngjitur
dhe e shtyj ditën me gjithçka
që prej teje ka mbetur

Jo, ne nuk i kemi dhënë fund
s`mund të ndodhë ta them unë
nuk ka mbaruar
thjesht për pak do reflektoje
kjo është çka mbaj mend
këtë më the para se të shkoje

Ti mu betove
dhe tani je zhdukur nga jeta ime
por ne akoma si kemi dhënë fund
dhe pse kurrë nuk u binde për dashurinë time

Shkruaj këngë që dhembin
dhe nga sytë më bien
stuhi lotësh që për ty pyesin
dhe kur nata fillon të zbres
trembem se mos nuk je vetëm
dhe të tjera buzë të puthin
e të thonë: Mirëmengjes!

Por do duroj edhe nëse tretem
bëhu e fortë zemra ime e lënduar
edhepse është e kotë dhe të qaj
do të jem i duruar

Ajo do të kthehet në përqafimin tim një ditë...


(Unknown author)

Titulli: Poezi nga Poetë të ndryshëm
 

T huaj jemi ne prej kohësh
C'ish për t'u thënë është thënë,
Si gurët që zënë vend në tokë,
Në jetë vend ne kemi zënë.

Drejt njëri-tjetrit kemi mbyllur
Të gjitha rrugët edhe shtigjet,
Si dy qytete mesjetare
Me mure, heshta dhe me pirgje.

Por natën, kur i lodhur truri
Portat i mbyll me qetësi,
Ti gjen një shteg dhe futesh brënda,
Një shteg që vetëm ti e di.

Pastaj si në rrugica parqesh
Shëtit me cirkovolucionesh
Hyn nëpër ëndrra i shkujdesur,
Fanitesh, qesh, ma bën me dorë.

Por kur mëngjesi zë afrohet,
Nis shqetësohesh befas ti
Dhe heshturazi del përjshta
Nga shtegu që vec ti e di.

E dita vjen. Rrjedh prapë jeta
Dhe ne të dy si dhe më parë
Të ftohtë rrimë e të pamposhtur
Si dy qytete mesjetare.

Ismail Kadare

Titulli: Poezi nga Poetë të ndryshëm
 

Kush jeni ju
cila enigmë ju lindi
nga cila kohë gjeneroni
fjala juaj nga vjen
dhe pse jeni pamje e tillë
e skalitur
ne copa jete
qehre te ngrira
neper disa levizje qe nuk duken te lira
dukeni si ne sekrete
hestjeve tuaja nga njiher te ngrira
nga njiher si akuj mesjete
e tash ne kohen e gjysem fjalve te lira
silleni rrotull kesaj jete
heshtja juan nuk më bindi
ne cilin prillë
ju flet indi
e damari
per se nuk dini me perfillë
kur flet edhe behari
e ju me hapat tuaj
nganjiher ngatht si kermill
fjalen e mbani peng te tregtari
pa e ditë pse un vuaj
ju dukeni si te vyshkur mbi bari
ndoshta ju joshë kembe e huaj
ndoshta ju joshë mashtrimtari
kur gjaku i kohes me ujë
ju duket si lulkuqe behari
prandaj un po vuaj
e nuk e di
se qfar gjeni ju la i pari
e si doni me mbi
kur shprehje kerkon behari
kush jeni ju me i gjysem liri
qehre e juaj shpirtrore
nuk duket me shpirtersi
nuk di a dukeni te heshtur
e te lindur ne fillim jeni ngri
nuk di si quhet kjo farë
a pin ndonjeher dolli
dolli me dashuri
dolli me ndonje rrezatarë
qlizat nga ju kan mbi
e si quhet kjo farë
as vet nuk e di
nga cili emer
fytyrat e tyre vijne
keto lloj qehresh
pa gjak sikur rrijnë
nuk duken me emocion
e si do te mbijne
kur behari
gjalleri
don
e shprehje me bukuri
si lulja kur lulezon
natyra gjalleri kerkon
e jo te heshtur me mbi

autori xhelal ferizi

Titulli: Poezi nga Poetë të ndryshëm
 

Posi një yll i perënduar më pate humbur gjith më larg…

Nga malli yt i thura fjalët gjith sërë-sërë-e-varg-e-varg;
E çdo mendim e pata tretur vetëm n'ergjënd e në flori,
O, vashë-e lotit të zhuritur që vetëtin nër syt' e mi.

…Kur të më jesh e zemëruar, me shpirt të vrarë-e varfanjak,
N'e mbajç në zemër zemëratën, prej helmit tend s'do heq aspak;
S'do pshereti n'e lënç te vdesë a në ma thënç, në mos ma thenç:
Mjafton nje mvrejtje-e buzes sate, qe te me besh te prishem menç.

_Lasgush Poradeci

Titulli: Poezi nga Poetë të ndryshëm
 

[B]Ëndërr[/B]

Binte shi, shi prej syve të tu
dhe nata mori trajtën e një zogu nate
që premtimin tim e ktheu në gur

Edhe mëngjesi i ngjashëm me mua
paskësh ngjyrë të kuqerremtë mosbesimi
ti qëndroje veshur me qiparisat
që m’i dhe si fundshpresën pa jetë
si fundqiellin tënd që më harronte
pas nje kuadrati lojrash
para se zogjtë të më këndonin largimin

E tmerrshme të jetosh me ikjen
të mos arrish t’i buzëqeshësh pyllit
që fshihet prej ëndërrash, të pamundura

Më rikthe tek vetvetja
para se të vdes prej rënies së gjetheve
që pres të bëhen monumenti yt

(a.p)

Titulli: Poezi nga Poetë të ndryshëm
 

[B]I vdekur ndaj të ghirë[/B]

Natë me katër hëna
dhe vetëm me një lis
vetëm me një zog
vetëm me një hije

Gjurmët e buzëve të tua
kërkoj mbi trupin tim
burimi erën puth
pa e prekur një fije

Jo-në që ti më the
në pëllëmbë të dorës e kam
si një limon prej dylli
pothuajse të bardhë

Natë me katër hëna
vetëm me një lis
majë një gjilpëre vërtitet
dashuria ime

(f.g.l)

Titulli: Poezi nga Poetë të ndryshëm
 

...

[B]PAVARËSI, E PËRGJYSMUAR JE TI

Fakt, Shqiptarë të zhgënjyer në Maqedoni,
Fakt, gjithashtu në Kosovë Lindore e Mal të Zi.
Fakt, padrejtësisht u zbraze, ti, o e shkreta Çamëri.
... Ju lutem pa më tregoni çfarë saktësisht festojmë tani?!

Po, fakt, vetëm se 100 vite gjysmë pavarësi!

Që nga ajo ditë e bekuar,
Tanimë njëqind vite kanë kaluar.
Fatkeqësisht, lirinë e shumëpritur,
Jo të gjithë Shqiptarët e kanë përjetuar.

Nejse, ju mund të festoni të gëzuar,
Unë jo, s’kam si, ndihem tejet i shqetësuar.
Gjendja e kombit që ende jetojnë të robëruar,
Që moti gëzimin në hidhërim ma ka shndërruar.

E ju si të doni!
Po deshët fare pa u brengosur mund të festoni!

O vëllezër Shqiptarë fillimisht vetes t’ia përkujtoni,
Kujdesuni që së bashku me të afërmit të mos harroni,
Më 28 Nëntor kur me flamuj sheshet tona i zbukurojmë,
Tregojuni që gjysmë pavarësinë e vitit 1912-të e festojmë!

Fakt i qartë, qëllimi shekullor i pa realizuar,
Fakt i hidhur, në pronën e të parëve të rrezikuar.
Fakt i pamohueshëm, ka mbetur shumë për të punuar,
Po fakt, patjetër, gjersa të gjithë në Iliri të jemi bashkuar.

E ju si të doni!
Me gjasë pa u shqetësuar do të festoni!
[/B]

[B]
[SIZE=1]Samidin Xhezairi (Komandant Hoxha, Prizren) 27.11.2011[/SIZE][/B]

Titulli: Poezi nga Poetë të ndryshëm
 

Me detyrojn te shkrep plumb, e pastaj ankohen perse kercet pushka.
[SIZE=4][/SIZE][CENTER][SIZE=4][U][B]Pes vjet shtet[/B][/U][/SIZE]

[B]Edhe pas pes vitesh ankohen,[/B]
[B]Janë po te njejtit qe nga dita e parë.[/B]
[B]Edhe pas pes vitesh vjellin helmin si gjarpërinjë të tërbuar mbi Kosoven e re[/B]
[B]Janë po të njëjtit, që nga dita e parë.[/B]

[B]U tham të ndërrojnë mendjen se është mbushur kupa[/B],
[B]Nuk i lutëm, por vetëm ua treguam ca të vërteta ![/B]
[B]Edhe pas pes vjetësh ata vazhdojn të ulurojn për njëfar lirie ndryshe[/B],
[B]Janë po ata të njëjtit, që nga dita e parë.[/B]

[B]Sot më është mbushur shuplaka plotë[/B]
[B]E ngrita lartë, nuk janë më një, dy ... por janë pes gishtrinjë.[/B]
[B]Kosova ime sot feston ditlindjen e pestë, dhe duket që i ka marrë këmbët,[/B]
[B]....ah vetëm të mos ishin ata, po ata të njëjtit që nga dita e parë.[/B]
[/CENTER]

Titulli: Poezi nga Poetë të ndryshëm
 

por disa partiasha stalinist hrushovian e te bindjeve brezhnjeviane
te soliazmit patriotiko qetniko soacilaist-model partiak idelogjik i marrur nga moda e laboratorit prosllav -ata stalinist qe jan te krahut majtist
te partive kriminale drogagjike demagogjike mosperfillse dhe jan maja e sabotimit te historise shqiptare te zhvillimit nacional dhe perfaqsuese te varfrise e papunsis epopullore

e pjella te levizjeve te ashtuquajtura popullore- -
pra ata te levizjes popullore si parti majtiste neveritse
nuk ka nevoj te maskohen neper parti tjera e modalitete tjera
le te deshmojne se ata jan pikrisht ata
qe shkelen mbi te gjitha shtresat patriotike te popullit e mbi popullin e thjeshte

Ata qe enden kendej neper forume me kercnime te pushkes mbi poetet e mbi shqiptaret -
qe i kan duart e zgjatura te aleancave politike - nga e ashtuquajtura levizje popullore e transformuar ne levizje pseudodemokratike sabotuese parti antikombtare si jo pak struktura dhe individ
qe po shihet se jan sabbotuese antikombtare
-
dhe kjo paraqitje e ketij murrices ktu ne temen time me do far kercnimesh
dhe ne nje teme qe kishte dale te poetet e ndryshem kjo paraqitje e tij
nuk ka lidhje me poema e as poezi por e ndyne artin dhe vleren me kercnime kriminale provokuese ma fjale barbare kercnuese
kur thot pse pushka kercet e kur thot te njejtit qe sa vjet pra -nji nder ata qe kercnohem ne ket menyre jam edhe un ky ehst kercnim indirekt
-poashtu keta murrica nuk ekuptojme se un personalisht jam kunder te gjitha partive ne atdhe
cila do qofte ajo e si quhet -sepse na shkoj ftyra para bote nji popull kaq i vogel me njimij partti e pariuce e utopia anarkiste dembele te pjerdhura kot
qe sabotojne atdheun dhe bejne shpenzime e qelbin vatanin he rme demogogji premtime rrena e zvarritje e her me rrjeta sabotimesh anarki utopi dhe dembeli indiferentizem dhe pa gjalleri jete askund . as pa shenja jete ne sherbim te atdheut -
ata jan te intresuar vetem per ndonje zhvatje dikund ose ndonje mshefje pas postit etj por jo per interesat e atdheut ne kemi sy me pa e s ka nevoj te na edukojne murricat ktu neper lloje te kercnimeve indirekte per hesap te stalinistve hrushovian kombnim ky i modeleve q ejan marr nga sllavet -nga keto modele te majtizmit pseudo demokratik dhe anarkive partiake -populli po vjelle e po bjken ne litarë me vetvarje -
Asnji he rne hsitorine e kombit shqiptar nuk kan ndodhe absurde te tilla vrasje dhe ikje nga atdheu -
Aeroportet e aniljet e trenat e lotit autobuset e lotit veturat e lotit
dhe ikjet e lotit neper grupe bashkatdhetaresh te mjere ne udhet e lotve ikje kah do
nga atdheu po behen ne menyra te dhimbshme
per shkak te ktyre rrjetave djallzore sabotuese sabotator nen dirigjimin e te huajve
e qarqeve te huaja antishqiptare -ne menyre qe shkaktojne
gjithqka ne atdhe te vonojne atdheun ne qdo progrss e punsim si dhe riatdhesim te shqiptarve


dhe te bejne me sukses sabotimin kolonializmin dhe varfrine
e shqiptarve duke epregatite per pushtim te ri

-keta sejmen te huaj shesin minierat ne menyre qe shqiptaret te mos arrijne kurr industrine
as ate te lehte e as industrine zhvillimore e as industrine ushqimore
e as strukturat e organizimit shterore nacional demokratik -
-keto jan kercnime partiake por jo poema siq e paska shkruar aty murrica nje poeme -

-prandaj duhet te ju ndalet turri i murrivcave krnuese anonime

neper hajkatje ksajde forumeve shqiptare

kercnimi indirekt i ktyre murricave vegla dhe duar te zgjatura provokuese partiake

-sepse ktu nuk jemi neper parti por ne artin e vleres poetike aty ku kishin shkruar potetet

- dhe aty i pashe indirekt llojin me kercnimet me krisme pushken qe ishin kercnime tipike partiake te murrices
ketu ne ato tema te poetve te ndryshem qe kan krijuar
nuk jan ato lloj e te fjalve te pa art askund te qelluara
ajo as nuk esht poeme e as krjimtari
por ka kercnime indirekte ne keto lloje presionesh te zeza mjerane te muricave partiake -
mendoj se moderatoret duhet te mendojne pak e te dallojne format e tilla te njerzve qe nxisin kercnime partiake indirekte ne forma te tilla si ky murrica -
partiakve ju ka ra pordha ne keto kohra sepse populli ua jqrri maskat u pa pastaj mjerimi dhe mos efikasiteti dhe demagogjia u pa se kan ardhe per qellime te tyre personale sabotuese dhe populli si beson qofte edhe asnji politikani -
u pa se ata jan medioker dhe te pa vizione dhe karrieirst qe aty kan ardhe per qellime te lezeteve personale por shum kuj i ka dale me bisht dhe i lumi ai qe nuk esht ne politike -
te jesh ne politiken ekosoves dhe te shqiperis sot esht te jesh tmerrsisht i diskredituar te mos qiuhesh njeri as qenje njerzore deri ketu ka ardhe pune dhe deri ketu ka shkue e keqja e zeza deri ketu kan ardhe mjerimet deri ketu ka ardhe absurdi

sa me perket pua personalisht ne politiken e atdheut do ti ksiha zgjedher qe nga klasa e pare fillore te zgjedhurit e pa djallzuar dhe te pa koruptuar dhe vetem talentet e kokave akademike gjeniale dhe ne qdo sfere ndersa shum kush qe sot ben zhurma e kan vendin epunes ne miniera -
por jo ne vende pergjegjse me rendesi ose ne vende tjera

-

Titulli: Poezi nga Poetë të ndryshëm
 

por disa partiasha stalinist hrushovian e te bindjeve brezhnjeviane
te soliazmit patriotiko qetniko soacilaist-model partiak idelogjik i marrur nga moda e laboratorit prosllav -ata stalinist qe jan te krahut majtist
te partive kriminale drogagjike demagogjike mosperfillse dhe jan maja e sabotimit te historise shqiptare te zhvillimit nacional dhe perfaqsuese te varfrise e papunsis epopullore

e pjella te levizjeve te ashtuquajtura popullore- -
pra ata te levizjes popullore si parti majtiste neveritse
nuk ka nevoj te maskohen neper parti tjera e modalitete tjera
le te deshmojne se ata jan pikrisht ata
qe shkelen mbi te gjitha shtresat patriotike te popullit e mbi popullin e thjeshte

Ata qe enden kendej neper forume me kercnime te pushkes mbi poetet e mbi shqiptaret -
qe i kan duart e zgjatura te aleancave politike - nga e ashtuquajtura levizje popullore e transformuar ne levizje pseudodemokratike sabotuese parti antikombtare si jo pak struktura dhe individ
qe po shihet se jan sabbotuese antikombtare
-
dhe kjo paraqitje e ketij murrices ktu ne temen time me do far kercnimesh
dhe ne nje teme qe kishte dale te poetet e ndryshem kjo paraqitje e tij
nuk ka lidhje me poema e as poezi por e ndyne artin dhe vleren me kercnime kriminale provokuese ma fjale barbare kercnuese
kur thot pse pushka kercet e kur thot te njejtit qe sa vjet pra -nji nder ata qe kercnohem ne ket menyre jam edhe un ky ehst kercnim indirekt
-poashtu keta murrica nuk ekuptojme se un personalisht jam kunder te gjitha partive ne atdhe
cila do qofte ajo e si quhet -sepse na shkoj ftyra para bote nji popull kaq i vogel me njimij partti e pariuce e utopia anarkiste dembele te pjerdhura kot
qe sabotojne atdheun dhe bejne shpenzime e qelbin vatanin he rme demogogji premtime rrena e zvarritje e her me rrjeta sabotimesh anarki utopi dhe dembeli indiferentizem dhe pa gjalleri jete askund . as pa shenja jete ne sherbim te atdheut -
ata jan te intresuar vetem per ndonje zhvatje dikund ose ndonje mshefje pas postit etj por jo per interesat e atdheut ne kemi sy me pa e s ka nevoj te na edukojne murricat ktu neper lloje te kercnimeve indirekte per hesap te stalinistve hrushovian kombnim ky i modeleve q ejan marr nga sllavet -nga keto modele te majtizmit pseudo demokratik dhe anarkive partiake -populli po vjelle e po bjken ne litarë me vetvarje -
Asnji he rne hsitorine e kombit shqiptar nuk kan ndodhe absurde te tilla vrasje dhe ikje nga atdheu -
Aeroportet e aniljet e trenat e lotit autobuset e lotit veturat e lotit
dhe ikjet e lotit neper grupe bashkatdhetaresh te mjere ne udhet e lotve ikje kah do
nga atdheu po behen ne menyra te dhimbshme
per shkak te ktyre rrjetave djallzore sabotuese sabotator nen dirigjimin e te huajve
e qarqeve te huaja antishqiptare -ne menyre qe shkaktojne
gjithqka ne atdhe te vonojne atdheun ne qdo progrss e punsim si dhe riatdhesim te shqiptarve


dhe te bejne me sukses sabotimin kolonializmin dhe varfrine
e shqiptarve duke epregatite per pushtim te ri

-keta sejmen te huaj shesin minierat ne menyre qe shqiptaret te mos arrijne kurr industrine
as ate te lehte e as industrine zhvillimore e as industrine ushqimore
e as strukturat e organizimit shterore nacional demokratik -
-keto jan kercnime partiake por jo poema siq e paska shkruar aty murrica nje poeme -

-prandaj duhet te ju ndalet turri i murrivcave krnuese anonime

neper hajkatje ksajde forumeve shqiptare

kercnimi indirekt i ktyre murricave vegla dhe duar te zgjatura provokuese partiake

-sepse ktu nuk jemi neper parti por ne artin e vleres poetike aty ku kishin shkruar potetet

- dhe aty i pashe indirekt llojin me kercnimet me krisme pushken qe ishin kercnime tipike partiake te murrices
ketu ne ato tema te poetve te ndryshem qe kan krijuar
nuk jan ato lloj e te fjalve te pa art askund te qelluara
ajo as nuk esht poeme e as krjimtari
por ka kercnime indirekte ne keto lloje presionesh te zeza mjerane te muricave partiake -
mendoj se moderatoret duhet te mendojne pak e te dallojne format e tilla te njerzve qe nxisin kercnime partiake indirekte ne forma te tilla si ky murrica -
partiakve ju ka ra pordha ne keto kohra sepse populli ua jqrri maskat u pa pastaj mjerimi dhe mos efikasiteti dhe demagogjia u pa se kan ardhe per qellime te tyre personale sabotuese dhe populli si beson qofte edhe asnji politikani -
u pa se ata jan medioker dhe te pa vizione dhe karrieirst qe aty kan ardhe per qellime te lezeteve personale por shum kuj i ka dale me bisht dhe i lumi ai qe nuk esht ne politike -
te jesh ne politiken ekosoves dhe te shqiperis sot esht te jesh tmerrsisht i diskredituar te mos qiuhesh njeri as qenje njerzore deri ketu ka ardhe pune dhe deri ketu ka shkue e keqja e zeza deri ketu kan ardhe mjerimet deri ketu ka ardhe absurdi

sa me perket pua personalisht ne politiken e atdheut do ti ksiha zgjedher qe nga klasa e pare fillore te zgjedhurit e pa djallzuar dhe te pa koruptuar dhe vetem talentet e kokave akademike gjeniale dhe ne qdo sfere ndersa shum kush qe sot ben zhurma e kan vendin epunes ne miniera -
por jo ne vende pergjegjse me rendesi ose ne vende tjera

-

Titulli: Poezi nga Poetë të ndryshëm
 

me falni se paskam postuar ket shkrim gabim ekam menduar ta postoj te tema ime por nga moskujdesi e paskam postuar gabim -moderatoret mund ta largojne sepse e postova te tema ime ket mendim te lire demokratik analize te mendimit qe esht mendim vertet perssonal pra

Titulli: Poezi nga Poetë të ndryshëm
 

MOS MI SHITNI TOKAT PASHË DIELL E HËNË

Si guxoni ju më atë laviren të mi shitni tokat
Nuk keni fare nderë e as gjak shqiptare more
... Si nënshkruani marrëveshje më armiqtë e shekujve
Për të copëtuar tokat e Arbërisë e të Dardanisë

Një zog do të le të gjallë ai të dëshmojë në histori
Për pabesinë tuaj të shkruar e të zbukuruar përditë
Keni mashtruar kombin më petkun e elegancës
Por jo mua O të mjerët e paditurisë së injorancës

Mos m’i shitni tokat pashë diell e hënë pashë nënë
Se do i lutëm nëntokës më të vjetër të ju mallkoj
Nëse keni bërë pazarllëqe kurrë mos ju qoftë hallall
Se nëntoka nga djepi i saj do të nxjerr Shamin më gjak

Një shami që i dhuroi luftëtari në prag të vdekjes
Më atë shami ishin lidhur plagët e dëshmorit
Ajo shami ishte ujitur më gjak të të plagosurit
Atë nëntoka e mban kujtim për nderë të kombit

Mos luani më ndjenjat e mia mos luani më tokat
Nëse keni gjak të tradhtarit nuk pres mirë nga ju
Një bërthamë të vogël do ju ruaja si peshqish për ju
Ai do jetë një plumb në ballë kështu merr tradhtari

Toka nuk shitet nga kolltuku i përgjakur në mal të Berishës
As në zyrat luksoze më sekretaresh të zhveshura lakuriqe
Kemi një nder janë varret e Prekazit të qiellit legjendar
Është shtatorja e Zahir Pajazitit më dheun e kombit

Këta janë plumba kur ju kërkon juve koha e zezë
Në emër të tyre shumë thjesht ju shkon koka në erë
Në emër të betimit të UÇK-së tani të shkelur nga disa
Në emër të Shqipërisë mos m’i shitni tokat pash diellin

Shqiponjën do ta keni gjithmonë mbi kokë deri në vdekje
Ajo do qukat kokën tuaj të erret dhe të ngritur në tradhti
Historia do ju ndjek pas në çdo hap më faqe të përgjakura
Gjaku i luftëtarit kurrë nuk guxon të shkelet nga kolosit

Ju kolosit që i quani vetën të lirë në medaljon keni frik
Se historia e trojeve etnike shqiptare dinë të ndëshkoj keq
Nga kolltukët e tuja të mallkuara nuk guxon të shitet kombi
Pashë diell e hënë mos m’i shitni tokat së do ndahemi keq


06 mars 2013
Rudi Berisha


[IMG]http://sphotos-d.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-ash4/479753_550458278321328_314385159_n.jpg[/IMG]

Titulli: Poezi nga Poetë të ndryshëm
 

[B]Të jesh me ty
[/B]

Të prekësh heshtjen tënde, siç prek një send

të shohësh thellë në ata sy

ku dashuria hepohet si një anije

e të mos duash të jesh përherë me ty?


Të ecësh me krahun mbi supet e tua

e të mos ndiesh oshëtimën e kaltër

limonet mbi krye

vaporët, si zjarre të natës


Të jesh me ty

tok me ty të qeshësh

e mos t`kuptosh se si përpiqet deti

të dal jashtë guaskës së vetvetës?


Të jesh me ty?

të jesh me ty!


[I]Xhevahir Spahiu[/I]

Titulli: Poezi nga Poetë të ndryshëm
 

[I]Mik’i vjetër, të solla ndër mend,
K’të natë vjeshta mbi supe më rri.
Vajtim’i erës lugjeve më tremb,
I ngjaj zogut të humbur nën shi.

Më kish mbetur thellë në zemër,
Nga kohë e shkuar që s’kthehet më,
Një nga ato këngët tona, pa emër,
Por s’mund ta këndoj, nuk kam zë.

Më kish mbetur dhe pak klorofilë
Thellë në shpirt, si gjeth’ i parënë.
Ndaj mora penë e ndeza kandilë
Të shkruaj gjithçka s’të kam thënë...

Poshtë mermerit, ku ti fle i qetë,
Erë e vjeshtës dot gjumin s’ta prish.
Streha ime është një varkë në det
Deti vet’ është një lodër stuhish.

Kohë të tjera janë k’to, miku im!
Dallëndyshe më strehëve nuk ka,
Dhe një pendë q’e ruaja kujtim
Bashkë me gjethet e vjeshtës më la.

E kam lënë atje larg Shqipërinë
Si një livadh të gjelbër në hënë.
E braktisa dhe unë strehën, çatinë,
S’di as vetë në ç’ëndërr kam rënë.

S’di në do zgjohem mëngjesin tjetër!
Kohë të këqija janë këto, vëlla.
Në u zgjofsha do të këndoj, patjetër,
Paçka se dhe zëri më la!

Sa shumë gjëra kam për të thënë...
Në mundsh, ti qesh edhe për mua!
Ka kohë, buzëqeshja më ka lënë,
Tani një tjetër kam marrë për grua.

Kështu e paska, o mik, kjo jetë!
Thonë se jam bërë hija e fatit;
Sot më ka hedhur diku në det,
Dje i brodha pas gjatë Eufratit!

Nuk di ku nesër do më zër’ dielli...
Në pastë diell, duhet shpresuar!
Lajme të këqija po vijnë nga qielli,
Dikush -të Madhin*- ka zemëruar.

Më ndje, nuk dua të të shqetësoj!
Ndaj ti mërzitje hiç mos ndje,
Deri sa zemra gjak t’më pompoj
Një strehë shpirtit do mund t’i gjej.

Le të tërbohet Plakushi* lart,
Njëmijë rrebeshe të hedhë mbi mua.
Unë do mbyll sytë, dhe diell’i artë
Do m’jetë varur mbi degë si ftua.

Më duket mik, kam humb dhe ferr’.
Më ka mbetur veç kjo pallto e vjetër,
Që më mbron sadopak kur nata çjerr
Me thonj të mprehtë, si asgjë tjetër.

Të mërzita mik, në një natë si kjo!
Ndoshta s’ia vlen të lexosh Askushin.
Përgjatë rrugës sime unë, domosdo,
Do vazhdoj të tallem me Plakushin*.

Kështu, o mik, në patsh dhe kohë
E mund t’më ndjekësh gjer në fund,
Do të flas për veten se, domosdo,
Për të tjerët unë të flas, nuk mund.

Do të flas për udhën që më dha fati
Dhe për k’të xhaketën time t’vjetër.
Po t’isha lindur pasanik, k’tij shtati
Do t’i kisha veshur një kostum tjetër!

Sa herë kam rënë për tokë, jam vrarë,
Po aq herë jam ngritur i stërmunduar.
Çdo herë më i fortë, më i ri se më parë,
Me zemrën-shkëmb, shpirt-rrebeluar.

Por s’i jam qarë kujt, mik, as Zotit;
Gjithçka kam mundur e kam bërë vetë.
Ç’t’i qahesh vallë kujt që qysh motit
S’është bërë i gjallë, ka dymijë vjet!?

Në mes të territ, mik, kur nata çjerr
Dhe heshtja vdekjes më shumë i ngjan,
Unë hedh një dorë në shpirt dhe nxjerr
Një zjarr mjekërosh-zjarr babaxhan.

Një zjarr që të ngroh jo veten time,
Jo për t’arritur i gjallë mëngjesin tjetër,
Por një zjarr ku të djeg gjith’ jetën time
N’u dashtë për t’ngrohur k’të botë t’vjetër!

Madje dhe shpirtin, mik, kurrë s’e kursej
E prej dhimbjeve nuk e ruaj aspak,
Me ca fat dhe unë një ditë do të gjej
Për gjithçka një ilaç, të hidhur, farmak!

Të shkrova sot, mik, se ndjeva mall.
Për kohën tënde, më nis një letër,
Më thuaj, Tanjusha* është ende gjallë,
Se ende po pret tek shtegu i vjetër.

Në pritje të letrës tënde,
Desha t’i them pak fjalë palltos sime,
Që më mbron nga i ftohti përçdo mbrëmje
Kur shndërrohet në akull kjo rruga ime.

Pak fjalë me zemrën desha t’i shkoqit
Dhe me shpirtin, ku zjarrin e jetës ruaj,
Por fytyrë e Zotit, si për çudi, m’u fanit
E me njëmijë heshtje më dënoi të vuaj!

Kjo isht’e gjitha i dashur miku im
Po e mbyll më në fund, po hesht
Dua ëngjët të dëgjojnë kur të vijnë
Pëshpëritjen e gjetheve në vjeshtë

Unë ëndrrat i humba përgjithmonë
Dhe jeta s’më josh më si më parë
Zemra ime ka marrë ngjyrë limon
Ndërsa shpirti ka kohë m’ësht‘ vrarë

Hëna më vështron me plot ndjenjë
Por unë akull i ftohtë jam, acar
S'ësht' i ngrohtë më gjaku ndër dej
Brënda meje të rindez tjetër zjarr

S'ka mbetur gjë tjetër të shkruaj,
Nga jeta e një poeti skandaloz
Tashmë vdekja s'më duket e huaj,
Por dritare prostitutash ngjyrë rozë!

Mbas xhamit ajo qëndron e më pret,
Buzët akull t’mi puth gjer në gjak,
Ndoshta s’duhet të mërzitem vërtetë,
Një të puthur të gjithë e kanë hak!

Leonard Seiti[/I]

Titulli: Poezi nga Poetë të ndryshëm
 

Eja gjithë në zemren time

Hije mrekullie â⬓
Dorën ty të zgjas
O sy përvëluar,
... O det me tallaz
Në gjunjë të bie.

Pëshperis të dua!

Siç bie rrez'e diellit
Ndër shira imcakë
Trupin ylberuar
Aty bëra hark
Ndër këmbët e tua.

Po pres dorën tënde,
çomi lart qerpikët
Ndizmë a s'më sheh
Që po dridhem, fikem
Merrmë prap në krah!
Pres e nuk më pritet,
Sytë nuk më çilen
S'di ti të këpusesh
Në s'di të çkopsitësh?
Gjokset me janë rritur,
Gjokset më janë fryerë,
Gjokset po me vritën,

Mos me zerë me duar!

Jepmë pakëz frymë,
O mëz etje ndezur-buzë-përvëluar!

ç'puhizë gudulis dëshirat e tua?
Mësomë të puth o buzë-pa-mësuar!

Buza jote e njomë ësht'për t'u mëkuar.

Me duart e tua grismë çfarë s'ke grisur!
Në ç'ankth drithërojnë gishtërinjtë e tu!
ç'zjarr ty të ka ndezur,
ç'diell të ka verbuar,
Që më shkrinë si brymë?

Jam lastar i njomë
O tufan tërbuar
Tiqmë krejt pas vetes
Shtyme
E tiqmë
E shtymë!

Mos më ha me dhëmbë.
Më ha kokë e këmbë!
Kurrë s'më paske ngrënë.
Gjithë më ke kafshuar.



Sami Gjoka

Titulli: Poezi nga Poetë të ndryshëm
 

Stina e peste


Nuk rreshte së kërkuari,
Ndaj stinën e pestë krijove,
Su lodhe së ecuri,
Me hapa heshtjen sfidove.

Ia zhveshe rrobat vjeshtës,
Pranvera puthje nisi të pikojë,
Dimrit i dhe lamtumirën,
Vera të drithërojë.

Nuk rreshte së ecuri
Stinën e pestë krijove,
Atë të dashurisë,
Katër të tjerat sfidove.

Krijove të pestën e vitit,
Të ndihesha si në përrallë,
Ndaj stinët kur ndërrohen,
Të pestën pres me mall.


Alma Papamihali

Titulli: Poezi nga Poetë të ndryshëm
 

[LEFT][B]NETE SHKURTI - Ervin Hatibi[/B][/LEFT]

[LEFT]Të shtëna
Nata shpohet e pikon
U mbush qyteti me ujë prej macesh
Të shtëna, të shtëna
Rrëzohet gjumi përmbi nënat
Rrjedh nëpër udhë qumështi i gjirit
Valiumi
Frika qytetare, meshë e mekur nën bankat e drunjta
Të shtëna të shtëna
Zhurmojnë nëpër qepalla këpucët e rënda
Me këmbë të mitura ushtarësh brenda

.[/LEFT]

Titulli: Poezi nga Poetë të ndryshëm
 

[B]NJË ZEMËR PRET NË SHKUP[/B] - [I]Fatmir Muja[/I]

[FONT=Microsoft Sans Serif]Nga minaret e larta ezani i thërret zemrat[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Në Çarshinë e Vjetër kanë mbetur veç emrat[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Të kam pritur nën strehët e Bit Pazarit dhe në brigjet e Vardarit[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Jam lutur për ty me përvujtni te vendi i xhamisë Burmali[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Te ura prej guri me ngjyrat tona një tjetër pamje pikturohet[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Ajo që i dhamë qytetit, sot nga qyteti harrohet[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Disa jetojnë për të harruar e ne harruam të jetojmë[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Ne brendi të qenies kalben gjynahet tona dhe kundërmojnë[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Ajo që jeta ka gdhendur në zemër, aty ka për të mbetur[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Kur zemra qan për atë që ka humbur, shpirti qeshë për atë që ka gjetur[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Eja dhe më gjej në zemër të Vilajetit ku lulëzonin buzëqeshjet e të parëve[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Më bëj të mos harroj se lavdërimi me të vdekurit është turpi i të gjallëve.[/FONT]

[FONT=Microsoft Sans Serif]Një çast durimi në zemërim, largon njëmijë ditë pikëllim[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Nëse ndarja është ikje, edhe takimi është kthim[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]A ke fuqi të trokasësh edhe një herë në derën time[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]e të m’i kthesh pranverat që u thanë në lotin tim?[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]A ka forcë dora jote të ma fshij këtë lot se dua të qesh sot[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Është festë dhe njerëzit sërish zhurmojnë në çarshi e pazar[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]A s’e meriton buzqeshjen tënde dikush që për ty ka qarë?[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Dashuria nuk buron nga mendja, prandaj s’mjafton veç të mendosh për mua[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Në Shkup veç dhimbjeve të mia, janë edhe gëzimet tua.[/FONT]

[FONT=Microsoft Sans Serif]A ke frikë me u burrnue edhe pse ke kaluar motet?[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]A ke turp të buzqeshësh pranë meje që t’i fala lotët?[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Në dyert e vjetra u shkrua një emër i ri,[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Emri yt u fshi sepse mungoje ti[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Dikush tha se kjo derë sado që është e vjetër[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Asnjëherë më parë s’ka pasur emër tjetër[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Pleqtë e urtë të çarshisë e lanë një fjalë në vilajet:[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]“Rrena që thuhet nji herë, rrenë ka me mbetë,[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]po u tha njiqind herë, dikush e beson për t’vërtetë.”[/FONT]

[FONT=Microsoft Sans Serif]Nata t’i ka mbuluar gjynahet që i bëre ditën[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]S’duhet ta mallkosh errësirën, mjafton ta ndezësh dritën[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]A t’ka mbetur një pikë mëshirë të ma thuash një fjalë të mirë?[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Fol një herë si atëherë kur flisje me fjalët e dijetarëve,[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Fol dhe ma ngjall zemrën me gjuhën e urtë të të parëve:[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]“Luani veç me gjahun e vet, veten e ushqen[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]E dhelpëra dinakërisht gjahun e tjetrit rrëmben”[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Nëse nuk je luan a duhet të bëhesh dhelpër?[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Që të jesh ti i lumtur, a duhet të vuaj unë patjetër?[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]A duhet veç t’i shoh vendet tona nga kalaja e vjetër[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]E mallin e takimit ta kthej veç në germa të shkruara në letër…[/FONT]

[FONT=Microsoft Sans Serif]Ezani i fundit i ditës thërret nga minarja e lartë[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Thotë kujdes nga helmi që ta hodhën në mjaltë[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Thotë se të iku edhe një ditë e kësaj jete,[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Kudo që të shkosh trupin duhet ta marrësh me vete[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Thotë se bima e budallallëkut nuk do të rritej,[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]nëse nga asnjë i mençur nuk do të ujitej.[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Thotë se një ditë e lumnueme vjen mbas stuhisë,[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Lumejtë do të takohen në Detin e Pafund të Përjetësisë…[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Rrugës me gurë namazlinjtë ecin drejt xhamisë[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Tregtarët mbyllin dyert e dyqaneve të çarshisë[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Veç zemra ime nuk mbyllet dot me asnjë dry[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Ajo rri e hapur dhe në Shkup të pret ty.[/FONT]

Titulli: Poezi nga Poetë të ndryshëm
 

[I]Ç’më thua kukuvajkë me at’ zë të grisur
Për dashuri e poetë të zbardhur si bora
Nata ime harenë si perde ka qendisur
Buzëqeshje pranvere i rrjedhin nga dora

Ti shpirtin s’ma njeh, as rrahjet e zemrës
Vërtet nuk jam më i ri si më parë
Por, kënga ime i ngjan gjoksit të hënës
Rrëmben ç’do vështrim t’ëmbël, djaloshar

Mos më kujto më kot trishtimin, kukuvajkë
Me të unë kam ngritur dolli disa herë
Ja njoh mirë zemrën e shpirtin në flakë
Si vjeshtë flokëkuqe që krihet në erë

I kam dhënë lamtumirën trishtimit, ka kohë
Vdekjes nuk i trembem aspak nëse vjen
Me jetën si dashnorë tek puthem ngado
Nëpër rrugët e qytetit mes njerëzve më gjen

Më mbush me jetë ç’do buzëqeshje fëmije
Ç’do shtrëngim duarsh me miq e mikesha
Qenëve rrugaç i’u fal përkëdhelje dashurie
Ndërsa tallem e qesh me priftërinj e murgesha

Nuk mbaj këpucë me llustër e kravatë
As këmishë të shtrenjtë me butona rubini
Brënda saj do ndjehesha si një dru i thatë
Si një kufomë pajetë, me veshje qefini

Pasuria s’më josh, por dhe i varfër s’jam
M’është e shtrenjtë lodhja e orëve t’vona
Nuk i vyejn diamantet një shpirti sharlatan
Më shumë se plehu që rrit sythet e njoma

Dashuria ! Ç’po më vjen për të qeshur
Ç’ma kujton prap’ atë që shkoi e më s’vjen
Prej lules së sajë në shpirt më kanë mbetur
Ca kujtime të zverdhura si gjethet që bien

Më ndodh të puth ndonjë çupkë në bar
Po me at’ vrull t’dikurshëm q’e ruaj në gji
E që shpirti sërish t’mos ndez ndonjë zjarr
Brënda gotës e hedh bashkë me verën, e pi

S’di t’i këndoj dashurisë, nuk jam as poet
Kur kujtoj vegjëlinë më mbështillet një mall
Më kanë rënë ca flokët, kjo ësht’ e vërtetë
Prap shpirti im i përverstë, vdekjes frikën i kall.

Leonard Seiti[/I]
[url]https://fbcdn-sphotos-c-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash4/483863_612525678771123_1229624170_n.jpg[/url]

Titulli: Poezi nga Poetë të ndryshëm
 

[FONT=Century Gothic][SIZE=3]Si Shiu[/SIZE][/FONT]
[SIZE=3][/SIZE]
[SIZE=3]Më prit se një ditë do të vij ,[/SIZE]
[SIZE=3]Në shkretirën tënde atje ,[/SIZE]
[SIZE=3]Do të vij si një shi ,[/SIZE]
[SIZE=3]Veç pa gjëmim e rrufe .[/SIZE]
[SIZE=3][/SIZE]
[SIZE=3]Do të vij dhe barin tënd do ta lag ,[/SIZE]
[SIZE=3]Barin e vyshkur në shpirt ,[/SIZE]
[SIZE=3]Po duhet ta dish që jam larg ,[/SIZE]
[SIZE=3]Ndaj pakëz më prit ...[/SIZE]
[SIZE=3][/SIZE]
[SIZE=3][/SIZE]
[SIZE=3]Dritëro Agolli [/SIZE]

Titulli: Poezi nga Poetë të ndryshëm
 

[B][I]MJEGULLIMË NË MUA


U ndal shiu dhe lotët reshtin
e trishtë pamja, mjegullimë në mua?
Në varreza të vdekurit sa thellë heshtin
Nuk kthejnë përgjigje pse u them : U dua!

I shkallmuar endem tek keto varreza
Se kam dashuritë që kisha jetësisht !
S'ka ngjyra të tjera zemra pos të zeza
Syve loti u shterr perfundimisht !

Ku ka force që më kthen buzeqeshjet!
Ku ka rreze qe me kthen ngrohtësinë ?
Nëse befas dalin ndonjeherë ngerdheshjet ,
s'ma kthejnë jo kurrë lumturinë !

Ndaj duhet të ik nga kjo botë e varfër
të shkoj atje ku kam shpirtin tim !
Se këtu gjithmonë e ndjej afër - sa afër
me vargje malli e marr n' përqafim![/I][/B]

[COLOR="Green"][B]Ferit RAMADANI[/B][/COLOR]

Titulli: Poezi nga Poetë të ndryshëm
 

[FONT=Book Antiqua][SIZE=2]Atdheu është dhembje, është dhembje,
Një prill i pikëlluar në shpirt.
Atdheu është kryqi, është kryqi.
E mban – edhe të mban ty – në shpirt.

Atdheu është toka e premtuar.
Ti shkel si një zot dhe s’e ke ndën këmbë.
Atdheu s’ka fjalë, ka sy të trishtuar.
Vdes dashuria në dashuri që të çmend.

Atdheu është buka e uritur:
Të ikën nga duart e dot nuk e ngop.
Ëndërr dhe ankth dhe shpresë e sfilitur.
Me sytë n’errësirë vetveten kërkon.

Atdheu është varr i hapur, është varr.
Një jetë drejt tij shkon me besë që bind.
Në një pikë loti mbyt lotin fatvrarë.
Në një pikë loti lirinë e lind.

Atdheu yt i vogli, i vogli,
ai hyjnori, i pavdekshmi – loti.[/SIZE][/FONT]
[FONT=Book Antiqua][SIZE=2][/SIZE][/FONT]
[I][FONT=Book Antiqua][SIZE=2]Fatos Arapi[/SIZE][/FONT][/I]

Titulli: Poezi nga Poetë të ndryshëm
 

Vaje te kaltra per ty me leshojne floket
dhe goja s'eshte vec nje pasqyre e krisur
prej dhimbjesh te dala nga mishi me shkulje
prej asaj qe te kam pushtuar kurre per mos te te leshuar.
O dendesi bari e gjelber e kraherorit tend
o drure te eger aromeleshues te kembeve te tua,
o krahe qe vetem krahe dhe vetem krahe leshoni,
o ti,qafe e bute dhe e forte njeheresh
O ti gjithcka, gjithckaja ime,
gjithckaja e nates sime, e dites sime,
ti, gjithcka
O rruzull i erret, o rruzull i verber,o rruzull shkaterrues
i sedres sate te kafshuar.
Te gjitha ju, gjithcka te ti.
Vete ti:
Qendro, me veshtro,
mos me vdis ne duar
Nje toke nje here e gjetur
kurre me s'eshte harruar!

[I]Mimoza Ahmeti[/I]

Titulli: Poezi nga Poetë të ndryshëm
 

Ndanë oborrit ku të pata lënë

Vij atje ku ka pluhur në çdo rrugë
Edhe ngjitem prap i vetëm mbi kodrinë
Kërkoj gruan që kam parë këtu dikur
Ngjitur dy-tre gishat mbi nallanat
Me një fshesë që në dorë kishte ngrirë
Sepse dora tjetër për nën bluzë
Nxirrte jasht një gjoks të fryer, të arrirë
Teksa shihte vetën përmbi xhamat
E dritarës që shkelqente, si pasqyrë.


Ndanë oborrit tend, atje kam ngrirë
Shoh tek kthen e shoh tek qesh, e tek afron
Ndjej se ti që më parë më pate ndjerë
Si në ëndërr shoh që po më fton
“Kam frikë qenin” thashë. Një qen i murmë
“Jo, jo - the ti, - qeni s’të kafshon
Nuk e di, të vijë në paç dëshirë,
Jo nuk vij brënda për të hyrë
Por prap vij, vij atje gjithmonë.


Ti nuk ishe grua e përdalë
Gratë e tilla s’kanë aq ëmbëlsi
Unë çunak qesh, i pa zarartë
Mund ta marresh, merre pak në gji
Se nuk shterret deti me stërkalë
Mund t’ia puthësh pakëz sy e ballë
Se s’është rritur ënde, është femijë
Sa dhe qenin që rrinë shtrirë mënjanë
E ka frikë sa s’guxon të vijë.


Lëri qent. Qentë rrinë menjanë
Hipi kalit, oh, që hingëllin
Edhe ik e çaj në errësirë
Çoje trup-guximin nëpër botë
Bëhu botës shkrumb e shkretëtirë
Se shkoi bryma, këtu,avulloi
Se djeg dielli këtu që pa gdhirë.


Edhe ik-trokita moshë me moshë
Qesh e qava nëpër dashuri
E degdisa vetën nëpër botë
Ndër brengime që zënë fill me ty
E mbarë botës prap më rri ndër sy
Gjysëm-gjoksi yt ashtu mbi dorë
Dora tjetër ah, që s’mund të fshijë
Si ta fshijë ajo kujtimin tim
Kur mësova se çdo bukuri
Nuk do rrjedhën që ndal nëpër gurë
Por vërshimin don e don stuhi
Kur qan zemra, fshehur nën lëkurë.


E unë ika, ika bashkë me ty
Në çdo shtrat femre ku kam rënë
Gjysëmgjoksi yt, si gjysëm hënë
Vajzat lakuriqe m’i ka shpënë
Tek oborri largët ku rri ti
Ndërsa ti avitësh pa u ndjerë
E i bëhësh botës ëmbëlsi.


Kur t’u trëmba isha çilimi
Kur mu dhimbse, napën kishe vënë
E prap shkoj, shkoj nga shkoj e vij
Ndanë oborrit ku të pata lënë.

Sami Gjoka

Titulli: Poezi nga Poetë të ndryshëm
 

Mos loto, q'i n'kujtese
te ruej pa turbullue
kqyrjen tende plot shprese
magdalene e pikellue!

mos qaj! fisnike zija
kur veten nuk e shpalle
ashtu nga dashunija
ti vdiqe tue u ngjall.

e zymte asht dita e motit
nuk dij a kem'me u pa....
n'se jo,ti lutju zotit,
se mire na jemi nda.

[I]Arshi Pipa[/I]

Titulli: Poezi nga Poetë të ndryshëm
 

Jeta eshte stacion ndarjesh e takimesh.
Jemi perhere udhetare
dhe nder duar,bagazh te pandare,
nje valixhe te vogel
perpjekjesh,sulmesh,kujtimesh.

[I]Fatos Arapi[/I]

Titulli: Poezi nga Poetë të ndryshëm
 

[I]JE SKLLAVËRIA IME

Je skllavëria ime, je liria ime,
je mishi im qё të djegë
si mishi lakuriq i netёve tё verёs,
je atdheu im
me reflekset e blerta tё syve tё tu
ti je e lartë, fitimtare,
je përmallimi im.
Tё di
tё paafrueshme
ndërsa unë tё pushtoj ty.


Nazim Hikmet[/I]

Titulli: Poezi nga Poetë të ndryshëm
 

[I]SHPIRTI IM

Shpirti im
mbylli sytё
ngadalё
dhe siç zhytesh nё ujё
zhytu nё ёndёrr
lakuriq e veshur me tё bardha
nё ëndrrën mё tё bukur do tё tё pres.
Shpirti im
mbylli sytё
dalё ngadalё
hidhu nё harkun e krahëve tё mi
mos mё harro nё ёdrrёn tёnde
mblli sytё dalёngadalë
sytё e tu ngjyrё gёshtenjё
ku digjet njё flakё e blertё
Shpirti im.

Nazim Hikmet[/I]

Titulli: Poezi nga Poetë të ndryshëm
 

[I]Do të them diçka
me rëndësi thelbësore.
Natyra e njeriut ndërro kur ai ndërron vend.
Këtu unë e dua tmerrësisht
gjumin që vjen si një dorë mike
të hapë drynat e portës sime
dhe të përmbysë muret që më rrethojnë.
Si në atë krahasimin e rëndomtë
unë i jepem gjumit.
Si drita që rrëshqet në ujërat e qeta.
Shoh ëndrra të mrekullueshme.
Jam gjithnjë jashtë,
bota është e kthjellët, bota është e bukur.
Dhe asnjëherë s’e pashë veten
aty të burgosur.
Dhe asnjëherë nëpër ëndrra
s’u rrëzova nga majëmali i humnerave.
Po zgjimet i paske të tmerrshme, do të thuash ti.
Jo, e shtrenjta ime,
jam aq trim sa ëndrrën ta shoh gjithnjë si ëndërr…

Nazim Hikmet[/I]

Titulli: Poezi nga Poetë të ndryshëm
 

[I]Nga shelgu vajtues që mbolla dikur
në tokën e regjur nga dielli dhe kripa,
merrjani prej trupit një copëz lëkurë
dhe sillmani që nesër, pa dalur drita.

Me fytyren lotuese të fatit të shkruar,
t’u flasë për shijen e ankthit të njomë,
që mban shpresa prej kohësh copëtuar
nën thellësinë e kaltër të qiellit të vonë.

Kur dritës i mësyjnë errësirat e vjetra
e shkrihen trupat në derdhje plot ngjyra,
ndizen melodi nga njëra anë tek tjetra
e davaritet mjegulla nga fusha e fytyra.

P Syku[/I]

Titulli: Poezi nga Poetë të ndryshëm
 

Shirat e vjeshtës dhe psherëtimat
Më sjellin pranë shokun e shtrenjtë
Atë që shkrepte si vetëtimat
Dhe tokën nënë e kish të shenjtë.

Malli për ty më dogji xhanin
I pyes zogjt mos të kanë parë
Pyes dhe erën që fryn Gjilanit
Bjeshkë e Koshares më thotë është gjallë!

Agim Doçi

Titulli: Poezi nga Poetë të ndryshëm
 

Sot të tradhtova me një tjetër, nëpërmjet teje
Nëpërmjet meje sot me një tjetër, më tradhtove dhe ti
Si ajo tjetra u shfaqe tek unë, kur më erdhe
Si ai tjetri t'u shfaqa dhe unë ty, sigurisht.

Sot e pashë veten time me ty, tek ai tjetri
Tek ajo tjetra veten tënde, me mua ti e pe
Xhelozia na tërboi e njëkohësisht na ndezi
Në katërshen tonë, që krijojmë vetëm ne.

Edmond Shallvari

Titulli: Poezi nga Poetë të ndryshëm
 

[I]Variacion poetik për vajzat korçare -

I shoh tek shfaqen mbi kalldrëme
(kur vijnë ato , gjithë muzgjet vdesin ,)
nga flokët fshijnë një fjongo mbrëmjeje
dhe ndërrojnë unazat me mëngjesin .

Me zor kanë pritur të zbardhë dita
t'i shtojnë asaj ca puthje rozë ,
t'i vënë djelmoshat varg ndër prita
dhe ajrin vetë , ta bëjnë xheloz .

Sikur kanë dalë nga qiej prej nuri
në gjoks të zgjojnë dyzet tërmete ,
kur i ke pranë , të ikën truri
dhe do dy javë të vish në vete .

Gjithë botës çojnë mesazhe ere
po kënd s'pranojnë pa ''kartëvizitë'' ,
nëse s'ia vlen të lënë pas dere
si mi të lagur në koritë .

S'ka gjë se vishesh me ''Armani''
dhe mban në gushë tri palë zinxhirë ,
ato , janë drerka prej Ivani
që s'i gënjen dot as me sirë .

Ndaj , nëse do t'i bësh për vete
mos iu vërtit si kova - pusit ,
dhuroju një vello prej komete
apo një vjershë të Skender Rusi-t .

Shikimi i tyre diell mbi ftua
koncert për piano nga një xhind ,
unë njoha një që m'u bë grua
dhe s'e ndërroj as me njëqind .

A Molloholli![/I]

Titulli: Poezi nga Poetë të ndryshëm
 

[b]Himni i bukurisë [/b]

A zbret vallë nga qielli, a del nga ferri i zi
o bukuri, syri yt demoniak e hyjnor
nxit për krim ts ultë ose kall lumturi
njësoj si gota e vërës kur zbret në kraharor

Ti mban në dritë të syrit zjarr dhe dëborë
ti përhap parfume si muzg e si agim
puthjet e tua janë filter e goja një amforë
qe heroin e ben femije dhe fëmijën trim

A del vallë nga humnera apo zbret nga yjtë
fati pas fustanit si qen të ndjek shtigjesh
ti mbjell paqe edhe mjerim, si asnjë e dyteë
se ti drejton gjithçka e për asgje s`përgjigjesh

Ardhsh nga qielli e nga ferri, a ka rëndësi
o bukuri, perbindesh që nuk ke të sharë
nëse syri yt, a këmba me ngjallin kureshti
për të pasosuren që e dua e kurrë s`e kam parë

Nga djalli a nga zoti, a ka rëndësi
engjëll a sirenë, a ka rëndësi, nëse ti
ritem, parfum, dritr o Zana ime e ëmbël
e bën këtë ferr të zi më pak të zi!


[i]Baudelaire[/i]

Titulli: Poezi nga Poetë të ndryshëm
 

E puthja...
E ndjeja...
Ikte...
Prap e ktheja!

Ikja...
Vinte me merrte,
Me puthte,
Me kthente...

Duheshim,
ziheshim,
lodheshim,
shtriheshim...

Ishim,
s'jemi...
kujtime, dhimbje...
...kemi!

F.D.

Titulli: Poezi nga Poetë të ndryshëm
 

[b]Bie shi[/b]

Bie shi, Adrianë
bie shi i qetë mbi qytet
shi që më bluan e më vret
dhe s’di se ku të shkoj nëpër Tiranë

Të kërkoj, Adrianë
me ankth nëpër qytetin e shkretë
kur shtrydhen retë
dhe dielli s’lind e s’perëndon
përmbi Tiranë

O sa çudi, Adrianë
të duash të mos jesh njeri
dhe gurëve t’u kesh zili

Se gurët s’vuajnë kur bie shi
përmbi Tiranë -
Adrianë!

[i]Mitrush Kuteli[/i]

Titulli: Poezi nga Poetë të ndryshëm
 

E hirtë lindte hëna, Bethoveni mbi tastierë
nën dorën e saj të bardhë një vaji seç ia niste
Ndërsa i binte pianos në atë dhomë të errët
nën vezullimin e hënës tri herë e bukur ishte
Për ne lulet e zemrës më s’kishin asnjë shije
dhe ndoshta edhe qanim, sho-shokun pa e parë
Çdo notë sikur ndizte një plagë dashurie
dhe pianoja përpiqej të merrte vesh ç’kish ngjarë
Pa hynte nga ballkoni një brymë gjithë yje
një erë e pikur frynte prej botësh të padukshme
Ndërsa ajo më pyeste për gjëra që s’i dija
dhe unë i përgjigjesha për gjëra të pamundshme.

Juan Ramón Jiménez

Titulli: Poezi nga Poetë të ndryshëm
 

Enderrat digjen ~

Syte e nates me shkendije yjesh
me rrokullisen ne nje tjeter bote
Atje ku fjala me ka perhumbur
heshtja me eshte ndryshkur
boja me eshte thare
atje ku enderrat peshojn me realitet
Sa ndot.

Me eshte grisur fleta
skam ku shkruaj rrjeshta...

nates se lagur me pika shiu
mu tret dhe shpresa...
Heshtja !
e vaisa me buzeqeshje
qesha
Ironizova veten...

c'te beja?! Kjo eshte jeta !

Titulli: Poezi nga Poetë të ndryshëm
 

[LEFT]Më di a nuk më di se qaj,[/LEFT]
[CENTER][LEFT]më di a nuk më di se vuaj[/LEFT]

[LEFT]në orët e thella të natës,[/LEFT]

[LEFT]kur ngrihem i çmëndur të shkruaj[/LEFT]
[/CENTER]
[LEFT]me gjakun e zemrës të shkruaj.
[/LEFT]

Më di a nuk më di se agimet
[CENTER][LEFT]më gjejnë pa gjumë në shtrat,[/LEFT]

[LEFT]me shpirt të shkretuar nga dhembja,[/LEFT]

[LEFT]e dhimbshëm i pres perëndimet,[/LEFT]
[/CENTER]
[LEFT]me ankth i pres perëndimet.
[/LEFT]

Më di a nuk më di se sot
[CENTER][LEFT]u drodha kur pashë pranverën, (vjeshtën)[/LEFT]

[LEFT]që zbriste me flladet e prillit (tetorit),[/LEFT]

[LEFT]e ëmbël siç ishte qëmot,[/LEFT]
[/CENTER]
[LEFT]e hidhur siç ishte qëmot.
[/LEFT]

Më di a nuk më di se vuaj
[CENTER][LEFT]në orët e thella të natës,[/LEFT]

[LEFT]ku ndjehem nga jeta i huaj,[/LEFT]
[/CENTER]
[LEFT]nga vëndi i lemjes i huaj.
[/LEFT]

Më di a nuk më di….

Kuteli