Titulli: Poezi Nga Poetë të Ndyshëm
 

[COLOR=#000000][LEFT][FONT=lucida grande]Ti më pyet përse kam rënë në heshtje?
Tani është çasti kur ti dhe unë
Flasim me sy, me buzëqeshje.
Është mbrëmje. Dhe sonte të dua kaq shumë!
Shtrëngomë fort. Kam nevojë për përkëdhelje.
Po ta dije ç`më gufon prej thellësish,
Ç`ambicie, ç`krenari, ç` dëshirë, ç`dhembshuri ka brenda meje,
dhe ç`mirësi!...Por jo, ti s`mund ta dish!...
Ule pakëz abazhurin, si thua? Kështu jemi më rehat.

Veç në mugëtirë kuvendojnë zemrat
dhe sytë I shikon shumë më qartë,
kur i sheh një çikëz më pak gjërat,
Të dua tepër sonte që të të flas për dashuri.
Pas kraharorit tënd shtrëngomë.
Dua ta kem radhën unë tani
të jem ai që e ledhatojnë.
Ule abazhurin edhe një grimë.

Aq. Të mos flasim më. Të rrimë të qetë.
Dhe të mos lëvizim fare. Qenka kaq mirë,
kur duart e ngrohta mbi fytyrë ti m`i ke mbështet!...
As tani nuk po na lënë të lirë?
Ah, po na sjellin kafenë!
Mirë, vëreni ku ta keni më për mbarë.
Shpejt!...Mos e lini derën çelë.
Ku e lashë fjalën qëparë?

A të pimë kafe…tani?Si thua?
Vërtet, ty të pëlqen ta pish të nxehtë.

A don të ta hedh unë në filxhan? Prit! Lërma mua.
Qenka e fortë sot! A do sheqer! Vetëm për një fetë?
A është mjaft kaq? Ta gjerb unë më parë?
E gjerba! Merre filxhanin, e dashura ime…
Sa errët u bë. Nuk shihet fare.
Ngrije dritën e abazhurit një grimë.[/FONT][/LEFT][/COLOR]

Titulli: Poezi Nga Poetë të Ndyshëm
 

[LEFT][COLOR=#000000][COLOR=#333333][FONT=Century Gothic][COLOR=black]Është kaq e trishtueshme[/COLOR][/FONT][/COLOR][/COLOR]
[COLOR=#000000][COLOR=#333333][FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]nëpër pyllin e errët, në vetmi,[/COLOR][/FONT][/COLOR][/COLOR][COLOR=#000000]
[COLOR=#333333][FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]kur nën pisha, bredha e ahe rrjedh shi[/COLOR][/FONT][/COLOR][COLOR=#333333]
[FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]dhe tek asnjë dritare asnjë llambë s`ndriçon.[/COLOR][/FONT][/LEFT]
[FONT=Century Gothic] [/FONT]
[LEFT][FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]Askush s`rri më zgjuar. Heshtin kukuvajkat,[/COLOR][/FONT]
[FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]mjegullat enden si valle shtrigash veshur në zi.[/COLOR][/FONT]
[FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]nga një rrugë qorre kthehesh ti,[/COLOR][/FONT]
[FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]me zemër të dridhur pa fat e qëllim.[/COLOR][/FONT][/LEFT]
[FONT=Century Gothic] [/FONT]
[LEFT][FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]Është kaq e trishtueshme, i vetëm të jesh kështu,[/COLOR][/FONT]
[FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]kur shpirti klith për një njeri[/COLOR][/FONT]
[FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]dhe era qan e vajton me stuhi,[/COLOR][/FONT]
[FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]kur bie borë dhe qenë lehin diku.[/COLOR][/FONT][/COLOR][/COLOR][/LEFT]
[FONT=Century Gothic] [/FONT]
[FONT=Century Gothic] [/FONT]
[LEFT][COLOR=#000000][COLOR=#333333][COLOR=#000000][COLOR=#333333][FONT=Century Gothic][COLOR=black]Gian Fontana[/COLOR][/FONT][/COLOR][/COLOR][/COLOR][/COLOR][COLOR=#000000][/LEFT]
[/COLOR]

Titulli: Poezi Nga Poetë të Ndyshëm
 

[LEFT][FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]Ç`orë është ? Ndoshta tre po vete.[/COLOR][/FONT]
[FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]Siç duket, sytë as sonte s`do t`i mbyll.[/COLOR][/FONT]
[FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]Bariu në fshat me kërrabë e shark me vete.[/COLOR][/FONT]
[FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]Dritarja ngrin me gjoksin drejt në pyll.[/COLOR][/FONT]
[FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]Jam vetëm.[/COLOR][/FONT]
[FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]Ah, ç`po flas përçart në gjumë![/COLOR][/FONT]
[FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]Ti vjen me bardhësinë e erës[/COLOR][/FONT]
[FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]Gjer tek unë!...[/COLOR][/FONT][/LEFT]

[LEFT][FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]Boris Pasternak[/COLOR][/FONT][/LEFT]

Titulli: Poezi Nga Poetë të Ndyshëm
 

[LEFT][FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]Ti më shoqëron kudo në këtë botë të ndërtuar keq[/COLOR][/FONT]
[FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]Pesha jote është më e lehtë se avujt e ditës së parë[/COLOR][/FONT]
[FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]Të frymëroj përmes tërë poreve të lëkurës sime të trishtë[/COLOR][/FONT]
[FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]Dhe gjaku yt e njeh pa vështirësi labirintin përvëlues[/COLOR][/FONT]
[FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]të venave të mia[/COLOR][/FONT]
[FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]Në këtë stinë hekuri nuk e ndiej më veten fillikat[/COLOR][/FONT]
[FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]Se ti më jep forcë të jem ai që jam[/COLOR][/FONT]
[FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]I përziej shpresën e brengën, gëzimin e vuajtjen[/COLOR][/FONT]
[FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]I pikturoj frikën dhe kurajën me të njëjtat ngjyra[/COLOR][/FONT]
[FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]U jap hithrës e grurit shiun e diellin[/COLOR][/FONT]
[FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]I vë kokrrën e kallirin në të njëjtën peshore[/COLOR][/FONT]
[FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]Pa zgjedhur midis tyre i pranoj lotët dhe dashurinë[/COLOR][/FONT]
[FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]Heq dorë nga qielli për këtë tokë të hidhur[/COLOR][/FONT]
[FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]Por i mbyll sytë për të mbajtur në ta hijen tënde[/COLOR][/FONT]
[FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]Që rri në këmbë pa lëvizur në gjakun tim të lëbyrur[/COLOR][/FONT]
[FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]Vetëm me ty flas për jetën, për vdekjen.[/COLOR][/FONT]
[FONT=Century Gothic][/FONT][/LEFT]

[FONT=Century Gothic][/FONT][COLOR=#000000][FONT=lucida grande][COLOR=#000000][LEFT][FONT=Century Gothic][/FONT]
[FONT=Century Gothic]Albert Ayguesparse[/FONT][/COLOR][FONT=lucida grande][/LEFT]

[/FONT][/FONT]
[/COLOR]

Titulli: Poezi Nga Poetë të Ndyshëm
 

[QUOTE=YanYan;2024371][COLOR=#000000][LEFT][FONT=lucida grande]Ti më pyet përse kam rënë në heshtje?
Tani është çasti kur ti dhe unë
Flasim me sy, me buzëqeshje.
Është mbrëmje. Dhe sonte të dua kaq shumë!
Shtrëngomë fort. Kam nevojë për përkëdhelje.
Po ta dije ç`më gufon prej thellësish,
Ç`ambicie, ç`krenari, ç` dëshirë, ç`dhembshuri ka brenda meje,
dhe ç`mirësi!...Por jo, ti s`mund ta dish!...
Ule pakëz abazhurin, si thua? Kështu jemi më rehat.

Veç në mugëtirë kuvendojnë zemrat
dhe sytë I shikon shumë më qartë,
kur i sheh një çikëz më pak gjërat,
Të dua tepër sonte që të të flas për dashuri.
Pas kraharorit tënd shtrëngomë.
Dua ta kem radhën unë tani
të jem ai që e ledhatojnë.
Ule abazhurin edhe një grimë.

Aq. Të mos flasim më. Të rrimë të qetë.
Dhe të mos lëvizim fare. Qenka kaq mirë,
kur duart e ngrohta mbi fytyrë ti m`i ke mbështet!...
As tani nuk po na lënë të lirë?
Ah, po na sjellin kafenë!
Mirë, vëreni ku ta keni më për mbarë.
Shpejt!...Mos e lini derën çelë.
Ku e lashë fjalën qëparë?

A të pimë kafe…tani?Si thua?
Vërtet, ty të pëlqen ta pish të nxehtë.

A don të ta hedh unë në filxhan? Prit! Lërma mua.
Qenka e fortë sot! A do sheqer! Vetëm për një fetë?
A është mjaft kaq? Ta gjerb unë më parë?
E gjerba! Merre filxhanin, e dashura ime…
Sa errët u bë. Nuk shihet fare.
Ngrije dritën e abazhurit një grimë.[/FONT][/LEFT]
[/COLOR][/QUOTE]
kjo po me pelqen se po flet per dy vet a disa qe veq per vetmi hahahaha ato jo

Titulli: Poezi Nga Poetë të Ndyshëm
 

[QUOTE=tipi engjellor;2024909]kjo po me pelqen se po flet per dy vet a disa qe veq per vetmi hahahaha ato jo[/QUOTE]

Hahah kjo eshte nje nder temat depresive :P

~

[LEFT][COLOR=#000000][FONT=lucida grande]Oh, jeta përnjimend me rrena e vaj[/FONT][/COLOR]
[FONT=lucida grande][COLOR=#000000]plot qenka n'kët botë t'lashtë![/COLOR][/FONT]
[FONT=lucida grande][COLOR=#000000]U shueka tepër shpejt lakmimi i saj,[/COLOR][/FONT]
[FONT=lucida grande][COLOR=#000000]si zjarri i bamë me kashtë. [/COLOR][/FONT][/LEFT]

[LEFT][FONT=lucida grande][COLOR=#000000]Veç nji qëllim i naltë t'ban me durue[/COLOR][/FONT]
[FONT=lucida grande][COLOR=#000000]e zemrën të forcon;[/COLOR][/FONT]
[FONT=lucida grande][COLOR=#000000]ndër kundërshtime s'vyen kurr me u ligshtue,[/COLOR][/FONT]
[FONT=lucida grande][COLOR=#000000]mjerë ai qi nuk duron![/COLOR][/FONT][/LEFT]

Titulli: Poezi Nga Poetë të Ndyshëm
 

[COLOR=#000000][LEFT][FONT=lucida grande]Kur është e dlirë dashuria?
Kur veten harron shpejt!
Kur është e thellë dashuria?
Kur është e heshtur krejt!

Kur është e pasur dashuria?
Kur gjithçka e dhuron!
Më thuaj, si flet dashuria?
Nuk flet, po dashuron!

Fridrih Halm[/FONT][/LEFT][/COLOR]

Titulli: Poezi Nga Poetë të Ndyshëm
 

[COLOR=#000000][LEFT][FONT=lucida grande]Po të dërgoj një tufë fort të bukur
Lulesh të njoma që i zgjodha vetë;
Sonte sikur të mos i kesh` këputur,
Nesër përtokë do binin fletë-fletë.

Një shembull ky për ty gjithmonë të jetë;
Se sot vërtet ti je posi një flutur,
Por bukuria nuk duron përjetë:
Si lulet vdes e bie e këputur.

Koha kalon, koha kalon, moj zonjë,
Jo, koha nuk kalon por ikim ne,
Dhe shpejt atje në gropë do pushojmë.

Edhe për dashurinë që më nge
Po flasim, kur të vdesim, s`do dëgjojmë;
Pra dashuromë e bukur gjersa je!

PIERRE DE RONSARD (1524 – 1585)[/FONT][/LEFT][/COLOR]

Titulli: Poezi Nga Poetë të Ndyshëm
 

Lumturia ime

Ju dua , te vegjel dhe ju te medhenj!
Sikur te me derdhen te ligjte perrenj,
U thyej dhe qafen , i coj mu ne djall
Me goten perpara, me kengen me mall!

Shpesh vuaj dhe dhembet kercas domosdo,
Po jeta eshte lufte dhe une jam hero;
Ndaj jam i shkujdesur, pa pare ne xhep,
As mbreti te drejtat s’m’i merr e s’m’i jep

Me shtyp zgjedhe e skamjes nga viti ne vit,
Por mbremjes me miqte une vitin e ndrit;
Kur mbrrijme qellimin dhe gazi na djeg,
Perse t’i kujtojme ca ferra ne shteg?

C’te merrem me fatin, me kalin germuq?
Pa hiqmu nga syte, i poshtri thuthuq!
Kur brenga dhe gazi trokasin ne xham,
U them: “Mire se vini, nje sofer e kam”!

Titulli: Poezi Nga Poetë të Ndyshëm
 

[LEFT][COLOR=#000000][FONT=lucida grande]Dita iu dha diellit, [/FONT][/COLOR]
[FONT=lucida grande][COLOR=#000000]e dashuruar,[/COLOR][/FONT]
[FONT=lucida grande][COLOR=#000000]gjer në perëndim...[/COLOR][/FONT]
[FONT=lucida grande][COLOR=#000000]Por u ftoh,[/COLOR][/FONT]
[FONT=lucida grande][COLOR=#000000]muzgu ra,[/COLOR][/FONT]
[FONT=lucida grande][COLOR=#000000]u err...[/COLOR][/FONT]
[FONT=lucida grande][COLOR=#000000]Më braktise, diell,[/COLOR][/FONT]
[FONT=lucida grande][COLOR=#000000]tha dita[/COLOR][/FONT]
[FONT=lucida grande][COLOR=#000000]terr...![/COLOR][/FONT][/LEFT]

[LEFT][FONT=lucida grande][COLOR=#000000]Timo Flloko[/COLOR][/FONT][/LEFT]

Titulli: Poezi Nga Poetë të Ndyshëm
 

LASHTËSIA SUEDEZE DHE AJO SHQIPTARE

Brenda meje rron një qënie
prej gjakut dhe prej djersës krijuar
Në këtë qënie rrjedh koha e lashtë
Amanet i saj jam edhe unë

Hej, viking i tmerrshëm
vozitës me shpatë-grabitqare!
Hej, bujk i uritur
nëpër arë me shpinë të kërrusur!

Dicka nga ju kam në zemrën time
Grabitqarin barbar dhe bujkun e urtë
Ju rroni atje të bashkuar
si një qënie e stërlashtë brenda meje

Dhe ti, shqiptar, tungjatjeta!
Gjak i shprishur, gjak i lashtë
Nëpër kontinentet kërkon dicka
Kërkon kthimin në vatrën arbnore

Unë jam suedez, i quajtur "svensk"
stërnip i mbretërisë Svea
Ti je ilir, i quajtur "alban"
Bashkohet emri me ëndrrën shekullore

Shqiptari është ilir
Shqiptari është i lirë!
Ti je i vetmi që e mban lirinë në emrin tënd
Dhe asgjë të mungon më shumë....

Më 18 tetor 1992


Po kërkoj falje për ndonjë fjalë ose shprehje që ndoshta nuk tingëllon si duhet.... por për mua kjo është sfida ultimative.... të shkruaj poezi në gjuhën shqipe... si suedez!

Titulli: Poezi Nga Poetë të Ndyshëm
 

Melodi kitarre,
duar qe u bene njesh me telat e saj,
mendime te ngrime te dimrit
mbi nje tablo pranvere teresisht te pafaj.

Pranvere e vonume??
Apo mbase e mohuar...se di!
Thjesht jo cdo pranvere qe vjen
cel lule dhe buzeqeshje tek cdo njeri.

Jo gjithe "shtegtaret" kthehen
me ardhjen e pranveres,
vetem zogjte e qiellit,
por jo njerezit e zemres.

Nga kjo dritare deperton dielli sot,
cuditshem dje shiu perplasej me mizori.
Ne qiellin e pafundem blu
rete kercejne valle perseri.

O lumturi e diteve pranverore
O dite te lulzume te pranveres plot drite
Ju shkoni e vini pa pyt njeri
por une ketu vazhdoj tuj prit.

Tu prit ate pranveren time,
qe nje dite nga kto do vij me siguri,
e nderkohe qe pres me nje gote vere qe mshoqnon
shoh horizontin... e kitarres i bie perseri!!

Christy Ina

Titulli: Poezi Nga Poetë të Ndyshëm
 

E lodhur,
ne syte e tu vjen nata pa emer,
te qete,
njerezit flene nen yjet e kesaj bote,
ne ato çastet,
kur merzitja te perkedhel ne zemer,
do doja,
te isha buzeqeshja jote

Me thuaj,
mos ndoshta jemi engjej te harruar,
prandaj,
mendimet nuk na lene rehat,
a ndoshta,
jemi djaj te penduar,
mbase thjesht,
jemi dy njerez pa fat

Dallge,
shkruan deti mbi vale,
diteve,
kur ti sheh qiellin e asgje nuk thua,
por une te shoh,
e ne heshtje them pa fjale,
do doja te isha buzeqeshja jote,
te jetoja aty,
nder buzet e tua…

Nese do ikesh nje dite e me nuk do te takoj,
uji fateve tona,
do shuaje etjen e kesaj bote,
une do jetoj,
do vdes e do mendoj,
sikur te isha buzeqeshja jote…

K.K

Titulli: Poezi Nga Poetë të Ndyshëm
 

e bukur shume e thurur po edhe pikelluese ......flm nga ti

Titulli: Poezi Nga Poetë të Ndyshëm
 

[COLOR=#000000][LEFT][FONT=lucida grande]Të desha ty dhe ndoshta prapë,
S’do të ndjej të tillë dashuri.
Por nuk dua që shpirti im i ngratë,
Të të trishtojë e dashur përsëri.

Të desha fort, në heshtje, në vetmi,
Në drithma xhelozie vuajta shumë.
Po Zotit çdo ditë i lutem tani,
Një tjetër të të dojë, si të desha unë.

PUSHKIN[/FONT][/LEFT][/COLOR]