Fjalët e shqiponjës
 

Dëgjojani këngën shqiponjës, lart në qiell.
Mbi trojet tona e shqetësuar fluturon.
Klithmë e saj dëshpëruese endet nëpër diell,
më kanë "TRADHETUAR", o bijtë e mi -lëngon.

”Më kanë prerë një krahë, ma kanë prish shtëpinë,
dhe zogjtë në fole, si njofë për zogjtë e mi.
Ma kanë kthyer shpinën, ndaj jua kam prerë gjinë,
se janë transformuar, në tjetër njeri.

Gostitin në sofër e hanë me të huaj.
Në tokën trashëguar, nga etërit dardanë,
po mbjellin një farë, që ska emrin tuaj..
dhe flamur i tyre..ska gjak Ilirjanë!

Pa dëgjomani njëherë... zëmrën gjith vajtim.
Dëgjomani, se unë... jam profeti juaj.
Kush më dëgjon mua, merr bekimin tim,
Kush më dëgjon mua, kurrë nuk do të vuaj.

Kjo tokë ska qënë shkretë, ta mbjellin të tjerë
Ska qënë pa flamur, tja thurin tani
Ka pas gjith një emër, që ka shumë vlerë
Mbret në keto anë...quhej Iliri!

Dëgjomëni se per ju unë jam një prind i mirë.
Se më shumë se unë askush z,do tju dojë.
Në shekuj jam bërë copë....të jeni të lirë.
Se jeni shqiponja, mjaltë edhe zgjojë.

Tani....më bëtë mysafirë në troje të mija?!
Tani.... të cunguar, frymën po ma zini?!
Qielli Ilirjan, është dhuratë nga vet Perëndia,
Ndaj, mos ja ktheni shpinën...se ju zë mallkimi!

Titulli: Pavarsia e Kosovës
 

Dhe ja tani plot gaz erdhi pranvera
Lulet shumëngjyrshe kanë çelur në çdo vend
Por lulet me të bukura janë trëndafilat
Erë të këndshme lëshojnë anekënd

Në çdo vend këto lule ku kanë mbirë
T’bukura të ndritshme gjith shëndet
Me gjak dëshmorësh kjo tokë i ka vaditur
Prandaj nga lulet erë t’këndëshme ndjejm ne.

Bashkë me trëndafilat buzqeshin dhe manushaqet
Me ngjyrën e bukur për ta pas’ merak
Luledelet kanë çlur plot nëpër livadhe
Ja, atje më tej plot hijeshi zbardhon një zambak.

I sodis me endje lulet se t’ gjitha të bukura janë
Këta janë lulet e gjakut petalet i hapin sakaq
Bletët mbi ta me kënaqësi ulen
Menjëherë fillojn të thithin të ëmblin nektar.

T’gjitha këto lule që kanë mbirë nga kjo tokë
Ku n’gjirin e saj’ mban heronjtë e lirisë
T’gjitha i shkelën, u dhënuan, por asnjëra s’uli kokë
Por t’gjitha u ringjallën shëndrijn’ gjith’ ngadhnjim…

Titulli: Pavarsia e Kosovës
 

LINDJE E RE
Nje lule në saksi
një shpresë përë ardhmeri,
Një shpresë përë lumturi
përë paqë dhe harmoni.

Një lule e papar
një lule e pandar,
Një lule e bashkuar
me shpirt dhe truall.

Tashe lindi nje fëmijë
me emrin Kosovë,
Verdh,bardh dhe kaltersi
simbol shtetërorë.

Një Kosovë Shqipërore
me bashkime shpirtërore,
Nje Shqipëri Kosovare
me bashkime qytetare.

Autor: Afrim Sokoli

Titulli: Pavarsia e Kosovës
 

..KOSOVA..

Kosova eshte vendi im
aty ku pushon zemra ime,
aty ku deshmori ra ne flijim
dhe ku rrahin fort shum zemra trime.

E dua shum Kosoven Nene
Ja fali Dashurin me gjith zemer,
Ja fali gjakun qe ma ka dhen
Se per mua eshte i vetmi emer.

Ja fali ndjenjat ja fali jeten
te gjitha ja fali bashk me veteveten,
krejt q'kam une asaj ja fali
dashurin per te kurr sdo ta ndali.

Shpresoj shum ne Kosoven Nene
Vend i madh me pik tvogel ne leter,
Se ka shum burra vajza dhe nene.
qe se ndrroj me asgje tjeter.

Kosova eshte Zemra ime
aty ku pushon gjoksi im,
aty ku valon fryma trime
dhe ku shkelqen shqipetari trim.

Aty ku dheu bashk me Natyren
te zgjojn nga gjumi te Besosh,
te zgjojn nga gjumi te krijosh
T'punosh t'luftosh dhe t'dashurosh.

Aty ku Besa shkon zingjir
Ku te gjith kan nje grup gjaku,
te gjith per nje ne te veshtir
nje per te gjithe ku eshte Caku.

Autor:Afrim Sokoli

Titulli: Pavarsia e Kosovës
 

Njizet e katër pashallarë (keng gjakovare kushtuar Ali Pash Tepelenës)


[img]http://a7.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-ash2/65821_156177677762295_108658209180909_282291_5116018_n.jpg[/img]



Njizet e katër o pashallarë:
Se n’Janinë o vajtn’ e ranë. :
Se n’Janinë o more vajt’n e ranë
Zaptu’n Shkodër o Elbasan-e.
Zaptu’n Shkodër more Elbasan-e

- Ç’ke Vasile more që po kan-e?
Ç’ke Vasile o qi po kan-e?
Se na e kena more o kalanë!
Kjo kalaja more me bedena
Shumë asllanat more i ka përmrenda

Lum kalaja more kan ka mrenda
Ali Pashën more me shtat zemra
Kjo kalaja midis detit
Karshillyk po i qet davletit
Kjo kalaja midis gjolit
Karshillyk po i qet Stambollit

Çka kalaja që o ushton-e
Ali Pasha po lufton-e
Ç’ka kalaja që po dridhet
Ali Pasha gjallë s’po lidhet

Titulli: Pavarsia e Kosovës
 

[i]Tungjatjeta atdheu im,
e ti shtëpija ku jam lindë,
ku kalova fëmijërinë
ku më rriti me thërrime
e dashura nëna ime.

A më mbanë në kujtime?
Apo të gjitha u shkatërruan
me muret kur t'i rrënuan!

Po ju o gurët e lagjes sime
që lozja me ju dikur,
a i ruajtët ato kujtime
apo bashkë me ju u tretën nën urë.

Ti rruga e asaj lagjeje,
ku loznim me shoqet dorë për dore,
e shkonim të blenim akullore,
a te kujtohem ndonjëherë,
apo i trete të gjitha në erë?!

E ty vendlindja ime Prishtinë,
të kujtohet vallë ndoj gjë?
Kur minatorët bënë greva
ditë e netë mbyllur në zgafella,
e salla "1 Tetori" ishte
e mbushur përplot me studenta!

Ti Kosovë a i ke harruar
ato ditët e nëntorit 89-të,
populli në këmbë kur udhëtonte
rrugët tua i vërshonte,
në Prishtinë me netë të tëra
nën qiell të hapur qëndronte
kushtetutën që ta mbronte!

I mbanë mend vitet e nëntëdhjeta
kur Sërbia i hapi "kthetrat",
nga dhuna e barbarisë
morrëm rrugën e arratisë?!

Ndoshta ju ato i harruat,
me zjarrin e luftës të gjitha i shuat,
ndoshta gjithcka e morri era,
por kur zogjët morrën shtegtimet
me vete i morrën të gjitha kujtimet.

Amanet mos na harroni
të gjithëve atje ua përkujtoni,
se si duket na harruan
në regjistrim nuk na pranuan.

Pashë at tokë e at qiell
flisni edhe ju o hënë e diell,
ju jeni dëshmitarët tanë
se ne jemi nga ajo anë!

U thoni atyre që na mohojnë
e fatin tonë e nëpërkëmbin,
t'na e ndajnë të paktën
nga një vend për varrë,
për ne që jemi mergimtarë
se edhe ne jemi shqiptarë!

Po i mbylli vargjet me urim
të gjitha të mirat atdheu im,
shpresoj ti mos me na harru
se ne jemi femijët e tu.

U thuaj të gjithëve e ua përkujto
që me ndjenjat tona po luajnë,
mos ta shkelin identitetin tonë
se brezat që vinë do t'i mallkojnë.

U thuaj, o të marrë
mos bëni nderë për barbarë,
ta zvogëloni kombin shqiptarë,
nuk jemi pesë, dhjetë apo qindra vetë
por një e treta don me u tretë![/i]

Titulli: Pavarsia e Kosovës
 

Shqipëri o lule e dlirë,
po ikim larg turravrap.
Mirmbetësh nënë, - lamtumirë,
se ku i dihet në kthehemi prapë.


Emigrojmë si zogjë të trembur,
ecim frikshëm nëpër natë.
T’kujtojmë mes lotësh zemër dhembur
Ku i dihet në kthehemi prapë..