Titulli: Ardita Jatru
 

[B]Do tё iki,dhe do tё mbeten zogjtё
Me kёngё nё gojё.[/B]
(H.R.Himenes)


Do tё iki,
Dhe shi i imёt do tё bjerё.
Nёpёr flokёt e lagura,
Lisharёsa pikёllimi.
Kujtim i pёrhimtё do tё flerё.

Do tё iki...
Pa e parё diellin
tё pёrhumbet lodhshёm,
Nё krahёt mallёngjyes tё muzgut,
Pa e parё hёnёn e brishtё vetullhark.

Por ti mos qaj!
Engjёjt krahёkёputur
nuk shkojnё shumё larg.

Titulli: Ardita Jatru
 

[B]Nё tё sjelltё ndonjёherё udha pёr tek unё [/B]


Nё tё sjelltё ndonjёherё udha pёr tek unё,
Dhe shtёpiza ime e vjetёr duket pёr sё largu,
Nxitoje hapin mik dhe quaju fatlum,
Paçka se porta ime akoma s’ёshtё e hapur.

Nё avli rrёmbeje shamin’ e mallit nderur
Derёn grindavece flake, shёmbe fare.
Mos pyet pёrqark, jetoj apo kam vdekur,
Por frymёn e mbaj,tek qoshku nё dritare.

Nё tё sjelltё ndonjёherё udha pёr tek unё,
Vitet tradhёtare, prej meje shtyji tutje.
Emrin nё tё thirrsha me zёrin tim tё mekur,
Nё krahё mё rrёmbe, s’do ket’ kohё pёr lutje.

Kur puthjet tё lёshohen me klithma e flakё malli,
Mё shtrёngo pa frikё nё shpirt e nё prehёr,
Mbёshtillmё dhe çmallu me flokun tim prej ari,
Mpleks me tё njё zemёr, pёr ta patur strehёz.