[b]Disa [color=green]mesazhe dashurie

Te dua pa mase
te dua pa dallim
te dua me fort
se sa shpirtin tim.
* * *
Kur ti je prane ne jemi tre
une, ti dhe dshuria.
Kur ti largohesh ngelemi serisht tre
une, imazhi yt dhe vetmia.
* * *

E bukur eshte ajo qe ka nje shpirt te bukur.
* * *

E bukur nga larg, por larg nga bukuria.
* * *

Kur dikush te do mos shiko se sa, por shiko se si...
* * *
Shpresoj qe tu pelqejne dhe te kene kuptim.[/b][/color]

[color=blue][b]Ne vend te ditarit sonte po e paraqes kete poezi qe e gjeta ne net.

Alfons Dovana Shkruan "Poezi nga nje shpirt i trishtuar


MBI VARR T' NJE MERGIMTARI

Val' e jetes e surdisi ne mergim,
Larg nga nena qe e don me adhurim,
Shkriu jeten, i vetmuar , pa bitisur,
N' ato vise, andej tutje i helmatisur.

N' ato dhera atje tutje , vetmitar,
Ra ne gjumin e perjete, mergimtar,
Mbylli syte zemer - enjtur, dallge - dallge,
Larg atdheut i vetmuar atje larg.

Embel zbresin pareverat ne bregore,
N' ato vise qetesie, kujtimore,
Gjelberuar bar' e lule margariti
Kur mbi kryq pushojn' lehte rreze drite.

Dhe sa - i leht' peshon mbi trupin dhe i nxire,
Atje thelle n' ate grope erresire;
Kur kullon mbi kryq guri lot' i nenes,
Ndrisin embel naten vone rrezt' e henes.

Por atje ne ate qoshe drite shuar,
Ku s' ka ndalur kurr' nje nene e perlotur
Ku pushon o - i menjanuar mergimtari
Fol, si prehet trupi - i tija thell te varri?

N' ate qoshe bar' e lule te stolisur,
S' ka kulluar lot' i nenes helmatisur,
Per mbi shtratin ku fle thell' i çqetesuar
Mergimtari, larg prej nenes i vetmuar.

Veç bilbili per mbi kryqin fluturim,
E ndal vrapin, veç do çaste per pushim,
Edhe shtruar ia nis kenges, mallengjyer,
Dal nga dal, sy perlotur zemer - thyer.

"I merguar qe po prehesh ne keto dhera,
A ndigjon perkedhelite kur fryn era?
Nder lendinat e - ameshuar kujtimore
Zbresin embel pareverat ne bregore !"

O sa i rende prehet trupi thell' te varri
Kur mbyll syte larg prej nenes mergimtari,
I brengosur ! "Oh perse valle,
Ikin vitet, me harruan, s' kane malle?"

Anas varrit n' ato qoshe te brengosur,
Celin lulet, rritet bari i pasosur,
Por akoma s'ka kulluar lot' i nenes
Mbi at' pllake ku s'ka zbrit nje rrez' e henes.

Shkuan vitet, nipat te ngriten permendore,
Gur' mermeri shkronja t' arta kujtimore,
Po tani a prehesh embel n' ato varre,
Atje thelle n' ato vise mergimtare?

ALFONS DOVANA 1956 "[/b][/color]

[color=green][b]Nen rrezet e diellit qe ka arritur majen me te larte te qiellit,eci me koken lart..Kam arsye per ta bere..Perse mos ta bej kur te gjithe e bejne,per me teper kur e bejne ata qe nuk e meritojne..Ashtu me syte e fiksuar te ai bej disa hapa,pastaj e ul perseri koken,sfiden e fitoi ai..Ai qe ne ate moment ishte pikerisht siper kokes sime dhe qe me veshtronte me embesi dhe me egersi njekohesisht..Ndoshta ishte shoku im gjate gjithe rruges edhe pse nuk beja dot asnje muhabet me te..Kaluan disa sekonda dhe ai vendosi te me flase i pari..Me tregoi nje te nje miliarden e jetes se tij..Histori shume e bukur dhe e dhimbshme..Me tregoi per vuajtjet dhe gezimet,per uljet dhe ngritjet,per deshirat dhe mos realizimin e tyre,per bukurine dhe per te shemtuaren,per jeten dhe vdekjen..Arrita ne shtepi me nje gezim te madh..Kuptova se cdo gje te bukur dhe te shemtuar,cdo veshtiresi,cdo merzi,cdo gezim qe kam kaluar ne jete e ka kaluar cdokush ne kete bote,madje edhe me tej,e gjithe gjithesia..[/b][/color]

[b][color=darkred]Nese as tani nuk e kupton njeriu se sa e padrejt mundet te jet bota, ateher jemi duke jetuar ne enderra, dhe ne boten e fantazive. i them Vehtit zgjohu oj e mjer, zgjohu se nuk te esht jeta ashtu siq ti e mendon, po un e mjera qka te bej, i kam duart e lidhura...
Bota esht aq e komplikuar, dhe me vjen qudi, perse e bejn njerzit ashtu, e die se nuk esht leht per askend, po me fjal me pak, me pun, durim, kuptim, dashuri dhe drejtesi do te ishte bota dhe po ashtu edhe Jeta shum me e mir. po kte askush nuk don ta kuptoj, ne e shikojm vetem si te bejm fjal, si tja veshtirsojm jeten tjetrit...

O njerez shikojeni se ne e bejm boten te komplikuar pa nevoj, mundohuni ta kuptoni jeten ashtu siq duhet te jet, e jo ashtu siq ju e beni!!![/color][/b]

[b][color=darkred]Me tvertet nuk di qka ndodhi me mua, pse vall asgje nuk me duket siq ka qen dikur, dhe ne zemer kam diqka, diq se nuk e spjegoj dot. Nuk esht dashuri, jo nuk mendoj se esht dashuri, dhe nuk dua te esht kjo Dashuri, po esht diqka, e di se esht diqka. do te doja qe se paku ti tme kuptosh, po ja qe as qe ndoshta din qe egzistoj, ose se paku ndoshta jam per ty vetem nje person me shum ne ket botë!!!! Do te doja qe te heki nga mendja, qe te harroj, po per qudi as ket nuk mundem, por besoj qe koha do tme ben te harroj, qe koha do tme ben, qe se paku te them edhe un per ty, esht vetem ni njeri me shum ne ket botë. Ndoshta nuk do te mundem, po ja qe kjo shpres me mban, qe te te flas me ty dhe prap te mos ndjej asgje… [/color][/b]

njè fillim i njè rruge sod mbaroj,te gjithat te kaluara i fundosa me nje vend toke ku nuk mundem ta gjejè mè,njè kurore me nje leter kujtimi aty shenova"vdiq stina e veres"nje pik loti me pikoj dhe u pershendeta pergjithmonè..

Njè jet e re tash po fillon per mua po e forcoj zemren dhe do te jem nga tash e lumtur nuk do te kem as pak lotè ne sy e ardhmja po me pret ne stinen e pranveres,rruget jan te gjitha te hapura tash per mua nje arom e fresket po fryen besoj èsht shej qe jam e lumtur nese ne vete besoj..

Sod isha e merzitur dhe mendja me shkonte larg trupit timè,dola pak te shetitem dhe diqka nuk ishte sikur gjith,diqka me mungonte ne afèrsin time,nxetèsia nuk ishte sikur dikur.Lulet ishin vyshkur nuk ishte mè ajo ngjyr qe duhet te ket gjelbrimi,nje therrje ne zemer po mè lajmrohet po kam frik nga vetvetja nuk mè ka mbetur asgjè tjeter perveq te flas me zogjet e malit do ti pyes ndoshta do tè kem pèrgjegjje,se qka èsht ky ndryshim i nje lumit qe po shterret...

[color=green][b][u]Dialogu mes Zemres dhe Mendjes[/u]



Shpesh here kur jep gjithshka qe ke ne shpirtin tend, ndjenjat, perkedheljet, mendimet, dashurine tende dhe nuk merr asgje mbrapsh, krijohet nje zbrazeti. dhe kjo zbrazeti dhemb. dhemb ndoshta me shume pamundesia per te dhene dhe ne keto momente mendja jote pyet zemren.
- Pse jep gjithshka eshte me e vyera qe ke dhe me vone nuk te mbetet asgje per vete?
-Zemra pergjigjet:-sepse egzistoj per te dhene dhe kjo eshte arsyeja e egzistences sime.

-Dhe mendja vazhdon te pyese. por ti jep gjithshka dhe nuk merr asgje mbrapsh pse e ben kete?

-Zemra pergjigjet. nuk mundesh te dhurosh me kushte, dhurata eshte nje dhurate e shpirtit dhe kjo vlen per te gjitha gjerat qe jane shpirterore. une nuk jap per te mare, jap sepse keshtu me mbushet shpirti dhe ne universin e shpirtit asgje nuk humb. ndoshta personat presin per momentin e duhur, ndoshta nuk e kuptojne, ndoshta eshte shume heret per kete lume jete. e di qe nje lume nuk rresht kurre se rrjedhuri? keshtu eshte dhe shpirti, rrjedh pa ndalim dhe ne nje moment te gjitha dhuratat do te pranohen.

-Por mendja vazhdon te pyese.
Por ku fillon ky burim? nuk ka fund?

-Zemra pergjigjet.
Gjithshka qe ne jemi u krijua nga gjerat qe na kane dhuruar dhe qe u kemi dhuruar te tjereve. eshte nje proces pasurimi i pafund dhe nga kjo lind burimi dhe nuk ka fund sepse shpirti eshte i perjetshem. Ke me pyetje i thote zemra?

-Dhe mendja tha po kam.
Cili eshte sekreti per te mos vuajtur?

-Zemra pergjigjet.
Te dashurosh pa pretendime, te dhurosh pa pretendime, por gjithashtu te dish sa te dhurosh. nuk mund t'i japesh nje femije ushqimin e nje te rrituri se nuk ja pranon organizmi, ashtu sic nuk mund t'i japesh nje njeriu qe nuk ka etje uje. do ta lere pergjysem ose do ta derdhe. gjthashtu duhet te shpresosh dhe te kesh besim tek zoti.
Keshtu e gjithe lumturia jote do te varet nga ty dhe jo nga te tjeret. Nese nuk ke pretendime nuk ke as zhgenjime si rrjedhoje as nuk do vuash. Do jesh vete nje burim lumturie per veten tende.[/b][/color]

pershendetje
 

Sot eshte hera e pare qe shfletova kete teme,dhe e lexova deri ne fund,.....te them te drejten jam prekur shume,jam mallengjyer pa mase gjersa lexoja vargjet tuaja sidomos atyre qe jeni larg atdheut,....ehhh mergim,mergim,....me doli nje ofshame nga thellsia e zemres,sepse gjate gjithe kohes e kisha mendjen te nje person qe eshte personi me i dashur ne bote per mua(vellau im),e qe nuk e kemi afer familjes,edhe ai si shumica prej jush gjendet ne mergim,....sikur te isha ne shtepi do te mbytesha nga lotet me siguri,por ketu me duhet te permbahem,e zemra le te copetohet perbrenda,......tashme shume mendime me sillen verdall kokes,te cilat me permallojne edhe me shume,....nuk dua te vazhdoj me tutje te shkruaj sepse......

[b]Gjthcka ne kete bote eshte e bukur,kete bukuri e krijoi se pari dora e Zotit per ta bere me terheqese per njeriun pastaj njeriu natyren ia pershtati nervojave dhe qejfeve te veta.Por mendja e njeriut nuk u ndal me kaq,imagjinata e tij vazhdoi akoma derisa truri te mbeshtjellet me velon e mahnitjes.E tille eshte bukuria e vendeve te ndryshme turistike ngado qe shkojme dhe mu ketu mund ta verejme sa e bukur eshte natyra dhe bota ne te cilen jetojme.
Nje vend ku gershetohet antika me modernen,ku syri mahnitet ngado qe hesh veshtrimin,eshte Antalia.Emer i degjuar sa here derisa ne fund u be i realizuar te shkelet,te kenaqesh me te,me gjithcka qe lidhet me kete vend.
Vetem nje deshire me lind tani-ta vizitoj serish vendin ku mu zgjua kureshtja,imagjinata,kenaqesia se jetojme ne nje bote me bukuri qe veq dora e Krijuesit ka ditur ta krijoje![/b]

Po flas per njeriun qe ka vdekur,vallè qka po ndodh me mua po e pres atè qe nuk mundet te vijè,po e kerkojè atè qe nuk mundem ta shijojè athu u qmenda nga pritjet e kota?per mua nuk egziston dritè vetem terr ne sy...

E shiqojè fotografin me buzeqeshjen tende a thua aq malli me paska marr sa qe dhe nuk po te njo,nje munges po e njdejè ne shpirtin tim..
qaku nuk po me ecè u bèra e ftohet zemra po me ndalet athu a to te mundem keshtu te jetojè??

[color=blue][b]Vone e kujtova. Ama menjeher bëra një atmosferë të shkëlqyer.
Unë dhe ti me nga një gotë Verë në dorë, te shtrirë në shtratin e lumturisë, kujtonim e flisnim, shëtisnim nëpër kohë, herë shkëlqenin fytyrat tona e herë përmalloheshin. Dhe kemi se çka të kujtojmë, një jetë të tërë bashkë, një jetë të tërë vuajtje e lumturi, jë jetë të tërë me fjalën Të Dua në buzët tona.
Dikur pason një ofshamë dehëse, dehemi dhe ne si dikur, dhe tretemi me dashje në oqeanin e pa fund të dëshirave tona. Kërkoj në pa fundësi të gjej sado një ndryshim të vogël tek unë dhe ti. As edhe më i vogli ndryshim nuk gjendet tek ne dy. Duhemi marrëzisht, pushimin e gjejmë në gjoksat tonë edhe sot si dikur. Ngrejmë gotat për të gëzuar.
Buzët shqiptojnë në të njëjtën kohë fjalët.
"Dashuri të falendërohem për gjithë këto vite Lumturi.[/b][/color]

Fetyrat te paraftyrura nga shkrimet mbrapa monitorit sikur zgjojne nje kurreshtje ,fotografit ideale te imagjinuar ne mendjen dhe koken marrin pamjen Objektive.
dashurija dhe sinqeriteti qe aq shume per mes tastatures se PC eshte theksuar merre nje ciklon deshirash te njohesh dhe te komunikosh sikur te ishim rritur se bashku,te shkembejme tregime te gjata qe shume here jane edhe emocionale,qe te prekun ne qdo qelize te trupit.
nje deshire e shumices eshte qe ndarja te mos jete e fundit,shoqerija pertrihet ne nje trende te ri,qdo kufi gjeografik i bashkone ne nje inzel
te quajtur MSN.

[color=green][b]Fle dhe cohem me te njejtat pyetje retorike. kush i shpiku pyetjet?

Pse u shpiken nese nuk kane pergjigje?
Pse behen kur nuk kane pergjigje?
Pse kerkohet pergjigja kur mesa duket s'ka vend per pyetje?

Ah njeriu sa ja komplikon vetes jeten gjithmone ne kerkim te dickaje po se cfare eshte se ka shume te qarte, sepse merr forma te cuditshme gjate rruges se kerkimit dhe kur mendon se e arriti avullon e shperndahet ne ajer. me kot perpiqet t'i jape forme, kuptim permes pikepyetjeve dhe pikecuditseve.
Duket se nuk ka lidhje mes dy realiteteve asaj qe shohin 5 shqisat dhe asaj qe shef vetem shqisa e 6. kujt t'i besosh? cfare perben realitetin ? nese e krijon realitetin truri jone ne baze te perceptimeve atehere i bie qe cdo lloj perceptimi te jete realitet, i bie qe te kete realitete subrealitete subrealitete pafund....

Mire e ka thene Remarku te jesh njeri eshte me e veshtire se vete jeta......... dhe te endesh gjithmone mes dy realiteteve qenka edhe me e veshtire se vete veshtiresia e te qenit njeri. me mire t'i perkasesh vetem njerit prej realiteteve pasi rruge lidhese mes tyre nuk ka se jane shume kunderthenes ...

1. PSE
2. PSE
3. PSE
4. PSE
5. PSE
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Infinit. PSE

Dreqi ta haje kur do kete nje PERGJIGJE????????[/b][/color]

[color=green][b]Sonte MSN qenka bosh. Asnje mik per te plasur filozofite dhe mendimet.

Nejse

Me mire. Do i plas ketu.

Te jesh vetvetja do te thote te fluturosh lart krejt i lire, i lumtur, pa askend qe te lidh kembet ne toke.
Te jesh vetvetja do te thote te dalesh nga sfondi i verdhe i forumit per te ekzistuar mes cdo lloj ngjyre.
Te jesh vetvetja do te thote te qeshesh me shpirt.
Te jesh vetvetja do te thote te shperbehesh si drita e bardhe ne nje prizem, e te gustosh ngjyrat e vetvetes.
Te jesh vetvetja do te thote te kesh aftesine te zbulosh njerez qe te bejne te jesh njeri tjeter, jo thjesht te zbulosh vetveten vetem.
Te jesh vetvetja do te thote te kuptosh se jeta ka pjese te bukura dhe te veshtira, por ti i pertyp te dyja, sepse i shtyn me embelsi poshte.
Te jesh vetvetja do te thote te jesh ne kontakt me veten, atehere kur njerezit perqark teje humbasin mes esterioritetit dhe shtirjes, mes rrobave dhe makiazhit.
Te jesh vetvetja do te thote mos kesh vetem nje surrat, por edhe nje shpirt.
Te jesh vetvetja do te thote te gjesh ekuilibrin mes normave sociale dhe hipokrizise, dhe kjo nuk eshte kollaj po te lexosh mendjet e semura njengjyreshe.
Te jesh vetvetja do te thote te ndiesh dashurine shoqerore te te tjereve jo sepse ke luajtur me zotesi, por sepse i ke trajtuar si shoke.
Te jesh vetvetja do te thote jesh NJE, jo i ndare ne copa sipas ores, kohes, momentit, pozicionit etj, e megjithate te jesh fleksibel.
Te jesh vetvetja eshte e veshtire, aq e veshtire saqe arrihet pas shume pune, si nje clodhje fundjavore pas nje jave pune. Eshte e veshtire sepse mund te mbledhesh frytet e vetvetes vetem nese arrin te jesh vetvetja tere kohes, ndryshe mashtron veten sa edhe te tjeret.................[/b][/color]

[color=darkblue][color=darkblue]u zgjova ne oren 10 hengra mengjesin hyra ne int. per te shikuar horoskopin ditor te dites se sotme me tha se do te kem nje dit te bukur ..Ok nejse shpejt e shpejt u be koha te dal ne shkoll ...gjer ne oren 6.30 pastaj isha pak ne shoqeri te radio pandores degjoja muzik kalova qaste te bukura dhe keshtu tani hyra ne forumin dardania per te kaluar qaste edhe me te bukura :wink: :wink: :wink: [/color][/color]

Për ate që e lexon

Është jeta flamurtare
hyjnesh qiellore mbi dhe
Ngritje dhe rënie, përplasje
Ecje më tej

Jeta
Urrejtje dhe dashuri!
Dashuri - Urrejtje
fillim dhe fund
Fund - Fillim
Përsëri ecje
Në pafundësi, dashuri

.............................

[b]Nënlokës tonë të madhe

Lartësive qiellore u ngrita
Dhe yjet vizitor më kishin
Planete të padukshme shkela
Errësirën, Skëterrën..,
E çka jo
Me dorë i preka...[/b]
**********************************************

[b][b]Të gjitha shijet e dhembjes dhe krenarisë, provu i kam
Lis i drejtë, deri në pathyeshmëri
Isha dhe jam, nënlokja ime
Më ke mua, birin tënd
Flej e qetë[/b][/b]


(për disponimin e të respektuarës sonë, që mbrëmë pyeste: "Dashuri, Dashuri, Dashuri, Pse?") Respekt!

[b][color=red]Fundi i nje fillimi te ri..

E di dikush ku gjindet Fundi???
Jo...as un nuk e di,behet fjal per gjerat e kqija qe ndodhin ne jete,tradhtija,urrejtja,xhelozija,
Imoraliteti,etj...
Kerkoj kerkoj pytje qe pergjigjen nuk e gjej dot...

Pse ndodhi ashtu...Mos vall jam vet fajtore,prese qendron gjithmon faji tek vetvetja...?
Per nje tradhti duhet dy veta,per nje dashuri kerkohen dy veta,dashurija nuk mundet te mbijeton vet...

U futa thell,dhe e ndjej ne vete nje fatkeqsi...

Eshte fjala ti shpalosim ndjenjat,kete nuk do ta beja ne qofte se do te isha mire...

Ka shume menyra tradhtie:
1. Te tradhtoj i dashuri me shoqen tende,dhe prap se prap mos te ndahesh kjo esht dashrui..
2. Te te keqtrajtoj i dashuri,dhe mos te ndahesh,kjo esht dashuri...
3. Mos ta shpreh dashurin ndaj teje,un nuk u distancova kjo quhet per mua dashuri...
4. Te ta mare lirin qe ta fali dikush tjeter,te komandoj mbi mua,kjo esht dashuri...
5. Te posedon 5 femra,e une? Prap kam qen me at!
6. Te perzihet ne veshje,mmm e kam toleru...
7. Te shprehet me fjal te ndyta,ok edhe kete e gelltita...
8. Dhe me ne fund,oh e dashura ime dua te martohem me ty???

O i dashur ju pergjigja un me butesi,tani arrite nga dashuria ime te besh nje urrejtje...Tani me ndjenja nuk kam,mi more te gjitha,ma more edhe fytyren qe dikur me shkelqente...

Ma nxive jeten,shpirtin ma vrave...

Por megjithate un jetoj dhe ketyre gjerave do tju jap Fund...

Do ti le vend fillimit!

Te kam dasht,me me koke nuk te dua,ne te ardhmen shpresoj as me zemer nuk kam met dasht...

Keshtu ndjehem une per momentin... :?

ALWAYS A SMILE'' :lol:

[/color][/b]

[b]...Dhe erdhi perseri kjo vjeshte.Me gjeti me andrrallat e nje vjeshte me pare,me shpresat,kujtimet sado te vyshkura por qe rrugetojne ashtu sikur vitet e jetes,sado te trishta dhe pa kuptim fare ,por qe jetojne.
Sa keq qe akoma nuk e dijme pse lindem dhe jetojme ne kete bote te mykur.Edhe pse nuk shoh shi te biej,une ndjej piklat e tij qe ma prekin shpirtin,dhimbje qe keputin fillin e jetes se re sapo ajo fillon te mbije sikur lule ne behar.
E urrej shpesh boten,kete han perplot erresire.Ndonjehere urrej qe jetoj ashtu siq e urrej diten qe linda dhe diten qe do te vdes.Pastaj,ne rrugetimin e jetes tentoj te shoh ylberin,por kot,nje re e zeze ia ka zene vendin,nje humnere s'po e le te ngritet aty lart ku fisnikerohen shpirtat.Dhe ylberi eshte shpirti im![/b]

[b]Mesazh
Prishtinas28_ch



Anëtarësuar: 10 Nov 2004
Mesazhe: 32
Vendodhja: irak
Postuar: Tue Nov 16, 2004 4:02 pm Titulli i mesazhit: T´i Shpalosim Ndienjat

--------------------------------------------------------------------------------

Te dashur antare te forumit Dardania,nese dikush nga ju ka diqka qe mban ne Zemer ,ateher e kisha lut qe ta botojme ketu ne ketë teme.

Une po ja nisi i pari...

--------------------------------------------------------------------------------
........ Ty që të deshta .......
Po shkruaj ne faqen e fundit të këtij ditari për ty, për ty që të deshta shumë...
Po shkruaj dhe qaj... Kujtimet e fundit të këtij libri po i mbylli me ty që ike shpejt nga unë!!!
- Për ty që më shpeshtoheshin tik-taket e zemrës sime, e goja nuk nxirrte dot asnje fjalë!
-Për ty që s'e kuptove kurr tër at Dashuri që ndjeva ndaj teje, për ty që dikur kinse më Dashurove!!!
- Më shiqoje, më flisje, më provokoje por mbi të gjitha në syt e tua vëreja një ëmbëlsi.. Dashurin time e ushqeva me shpresa të rrejshme, duke pritur për një fjalë të ardhmërisë sonë?!...Muaj me radhë jetova me mashtrime të pafalshme nga ti!!!..... Më gënjenin se më Dashuron, ashtu më kishe gënjyer edhe ti tër kohën, se më Dashuron mua, por pas qdo fjele fshihej REALITETI i vrazhd!!!....... Ti ike padashur, ti ike nga unë sepse nuk të lejoi Dashuria e vjetër të cilen e mohoje se nuk e don më kurr... Ju më lënduat me fjalë të liga, më hudhët në shport bërllogu, ta ndiej vetën aq keq...
Ti je e pashpirt, ti ende nuk kupton se më lëndove aq thellë, ndoshta thua pse ky shkruan kështu, shkruaj se unë ty të Dashurova me gjithë shpirt, kurse ti më kishe pas vetëm ( hajgare të chatit)!!!
Unë jam e plagosur nga kjo Dashuri e rrejshme, e dëshirat për ty kanë mbetur si një ëndërr e bukur, planet që i bëm për kët fund jave u shtangën në vend, nuk ka kush të i shijoj pos neve!!!
Ti më braktise pa u menduar fare, e vrave Dashrurin që të deshti pa hile...
Tani i plagosur në shpirt, shetis i vetëm dhe i kujtoj të gjitha që i patëm ne dy, e në fund kthehem në shtëpi, si një zog i braktisur me fytyr të përlotur, me trupin që më dridhet nga trathëtia e nga gënjeshtrat tua... Sa shumë kishe pas prirje të më gënjesh Loqki, e të mos kuptohesh fare...Tër kohën u mundova ta falja ty, tër kohën e lirë e kalova në Qytetin tënd vetem ti të mos lodhesh stacioneve të trenave...Më thuaj pse unë i bëra të gjitha këto, vetëm e vetëm se të Dashurova shumë shumë dhe kush din se qfar do të kisha bër ende për ty...
Më pagëzove me emrin "Vali" kishe nga Dashuria, sa më vjen të qaj nga kjo e tëra që ma bëre...Deri sa shkruaj nuk shpresoj në rikthim... Joooooooo nuk dua ta dij se një person si ti e Dashurova, ti e mbyte Dashurin që me shumë mund e ndërtuam, ti më largove pa u menduar dhe tani jeton prap me ato mendimet e tua të pa hijshme...
Kurr nuk dua ti shiqoj syt e tua,kurr nuk dua ta ndëgjoj zërin tënd që ende më tingëllon në vesh"Vali,Vali, Vali te dua"... Kurrë më nuk dua ta shoh fytyrën tënde edhe pse ndoshta do të më djegë malli për ty...Ndoshta prap thua Pse?...Sepse ti më fale lot lot lot dhe shumë dhimbje në shpirt...Sa here të thash "Ti vlen për mua, sa unë vlej për ty" por ti kishe vler për mua më shumë se sa unë për ty... JOooooooo nuk mundem prap ta besoj,se një dite do të shihemi larg e shumë larg njeri tjetrit, kur mendova të jemë gjithëmon me ty...
Unë jetën time nuk e fik e as shpirtin nuk e mbysë, ndoshta një ditë do të jetë e re për mua dhe dua të jetoj edhe më tutje... Ty të erdha vetëm një BINGO edhe pse nuk më kishe merituar ti ti ti...Nuk dua të mendoj se të kam njohur fare jooooooooooo... Unë dua të jetoj e jo të vuaj, jo të derdhë lot... Ti nuk i meriton lotët e mi jooooooooo.... Sa jamë i lënduar nga ti aq do të mar fuqi dhe ta jetoj prap jetën time, e ti jeto me ato plane që as vet nuk e din se qka dhe qfarë don?!... Shko tani mos u mendo kurrë për kët Dashuri, mos më kujto kurrë më mua, sepse ti më humbe më braktise aq leht... Shko tani, ndoshta gjenë më mirë, shko atje ku deshe të shkosh, shko shetit pa mua...Nëse një dite shkon ku ishim së bashku mos shiqo tavolinën time, se nuk më gjen dot aty, mos i shiqo veturat që vin në drejtim tëndin se nuk jamë unë... Nuk e di tani ku do të jemë unë dhe mos u mundo ta dijsh kurrë...
Nëse këta rreshta i lexon nëse më fyen në mendjen tënde, ska gjë se më keq nuk ma bën mua... Ndoshta do të thuash pse shkrujta???
KY ISHTE REALITETI MBI TY[/b]

***Tash shko dhe mos u kthe me kurre***

Te kam dashte me gjithe qenjen time. Te deshta por ti shkove duke me lene vetem me gjithe dashurine qe kisha dhe ndjeja per ty. Ti ishe me e dashura e jetes sime te cilen kurr nuk deshta ta humbas.
Ti me dhurove qastet me te kendshme te jetes, bere gjithe ate per mua, me dashte aq marrezisht por ne fund m´harrove e u trete sikur te mos kishe qene kurre.

Vetem ti e din se qka ndodhi e humbi e gjithe ajo dashuri, ajo dashuri me te cilen mua ma pushtove zemren, mi pushtove ndjenjat, me bere ta ndjej ate “fuqine e shpirtit”, ti je ajo qe t´ kujtova me mall e ky mall i mallkuar per ty renkoi aq gjate dhe aq rende ne mbrendesine e thelle te shpirtit tim. Ti ishe diqka e veqante dhe e tille do mbetesh pergjithmone ne kujtesen time.

Qastet me ty me percollen kudo dhe nuk me linin te qete as ne gjume, do mundohem sado pak ti ruaj sepse ato qaste e ato ndjenja ishin te shejta. Une te puthja me endje e ti klithje dhe luteje qe dashuria jone mos te humbas kurre.

Tash mos e genje veten se e din shume mire se edhe une te kam dashte. Ti ishe me e vlefshmja ne jeten time, kete e dija mire por ndoshta une i gjori asnjehere nuk dita ta shprehi apo ta ruaj kete dashuri te magjikshme qe e pata dhe ndjeja per ty.

Por ja qe sot jeta vazhdon edhe pa ty. Vetem kaq e paska pase dashuria jone te cilen ti gjithmone e quajte te pafund. Jam i lumtur qe e ndjeva dashurine tende, jam krenar qe te pata dhe qe te shijova ty se ti ishe ajo qe i tejkalove endrrat e mia.

Sot gjitheqka ka ndryshuar dhe rruget tona jane te ndara, kane marre kahje te kunder per tu mos u takuar me kurre. Sot une te them:

"Paq me me shume fat ne nje dashuri tjeter ish e dashura ime"! Sot keto fjale i flas nga zemra, mu nga kjo zemer qe dikur ma rrembeve ti. Tek une ke lene vetem kujtimin. ***Tash shko dhe mos u kthe mo kurre***

P.S. Ne ditet e ardhshme feston ditlindjen. Kesaj radhe nuk do t´me kesh prane. E gezofsh dhe gjitha t´mirat e jete ish e dashura ime.

Me nderime per ty, dikur i yti
***Tash shko dhe mos u kthe me kurre***

Te kam dashte me gjithe qenjen time. Te deshta por ti shkove duke me lene vetem me gjithe dashurine qe kisha dhe ndjeja per ty. Ti ishe me e dashura e jetes sime te cilen kurr nuk deshta ta humbas.
Ti me dhurove qastet me te kendshme te jetes, bere gjithe ate per mua, me dashte aq marrezisht por ne fund m´harrove e u trete sikur te mos kishe qene kurre.

Vetem ti e din se qka ndodhi e humbi e gjithe ajo dashuri, ajo dashuri me te cilen mua ma pushtove zemren, mi pushtove ndjenjat, me bere ta ndjej ate “fuqine e shpirtit”, ti je ajo qe t´ kujtova me mall e ky mall i mallkuar per ty renkoi aq gjate dhe aq rende ne mbrendesine e thelle te shpirtit tim. Ti ishe diqka e veqante dhe e tille do mbetesh pergjithmone ne kujtesen time.

Qastet me ty me percollen kudo dhe nuk me linin te qete as ne gjume, do mundohem sado pak ti ruaj sepse ato qaste e ato ndjenja ishin te shejta. Une te puthja me endje e ti klithje dhe luteje qe dashuria jone mos te humbas kurre.

Tash mos e genje veten se e din shume mire se edhe une te kam dashte. Ti ishe me e vlefshmja ne jeten time, kete e dija mire por ndoshta une i gjori asnjehere nuk dita ta shprehi apo ta ruaj kete dashuri te magjikshme qe e pata dhe ndjeja per ty.

Por ja qe sot jeta vazhdon edhe pa ty. Vetem kaq e paska pase dashuria jone te cilen ti gjithmone e quajte te pafund. Jam i lumtur qe e ndjeva dashurine tende, jam krenar qe te pata dhe qe te shijova ty se ti ishe ajo qe i tejkalove endrrat e mia.

Sot gjitheqka ka ndryshuar dhe rruget tona jane te ndara, kane marre kahje te kunder per tu mos u takuar me kurre. Sot une te them:

"Paq me me shume fat ne nje dashuri tjeter ish e dashura ime"! Sot keto fjale i flas nga zemra, mu nga kjo zemer qe dikur ma rrembeve ti. Tek une ke lene vetem kujtimin. ***Tash shko dhe mos u kthe mo kurre***

P.S. Ne ditet e ardhshme feston ditlindjen. Kesaj radhe nuk do t´me kesh prane. E gezofsh dhe gjitha t´mirat e jete ish e dashura ime.

Me nderime per ty, dikur i yti
V

[b]Prishtinasi28_ch,komplimente per shkrimin edhe pse ndoshta nuk eshte fjale e duhur per gjendjen tende tash qe je.Te uroj shume fat ne jete,mos harro se fati i mire mund te na gjeje edhe atehere kur nuk e presim,andaj sa me pak deshperime![/b]

[b]Mendoja qe ABC-ne e dashurise ta mesoja nga ti por mesova diqka krejt tjeter nga ajo qe prisja.Mesova si duhet te lendohet nje zemer,si te tradhetohet dhe ne fund te mos mbash asnjefare pergjegjesie per fajin.Mesova se dikush nese lendon nje zemer,ushqen shpirtin dhe vazhdon tutje per te kenaqur apetitet e veta.Mesova si nuk duhet bezajtur edhe kur kerkon sqarim dikush per fyerjen dhe lendimin qe te ka bere sepse ia prek”sedren burrerore”dhe se patjeter duhet te heshtesh dhe te perpish gjera ashtu siq te servohen.Mesova se edhe kur te thote nje fjale te ndyer,ajo eshte "tallje" dhe jo fyerje
Ne jete kam mesuar diqka.Sa njerez ka bota,aq karaktere po ekzistuakan.Dhe ti je nje karakter ne vete,edhe une jam karakter ne vete por pata menduar se pak a shume ngjajne karakteret tona derisa hetova tradhetite tua pas shpinde,hapja e varrit pas shpinde dhe asnje arsyetim por heshtje,asnje kerkim falje sepse ti nuk e njeh fjalen “Me fal”edhe kur je ne faj!Vazhdove me avazet tua sikur doje te vije ne perfundimin qe ke dashur,perndryshe nuk mund te spjegohet ndryshe kjo.
Kenaqu tash kenaqu sepse s’ka kush te te qortoje pse kenaqesh ti sepse kenaqesia per ty eshte lendimi i ndjenjave te tjetrit.Kenaqu me personin qe te quajti i-------dhe ti vazhdove ti besh lajka akoma dhe nje falenderim te perjetshem jepja atij personi qe ,se paku per mua,e solli gjendjen ketu ku jemi,sepse shume mire di si ishte me pare….
Uroj qe nje dite te jesh nje zog i lire,ta shijosh lirine siq do sepse une te”roberova”!!!!
Nje moto kam ne jete:"Me duaj sa me ke prane,sepse kur te me humbasesh nuk me duhet dashuria dhe lotet e tu".


P.S.Kete shkrim e huazova nga revista “Jeta”sepse me erdhi shume kureshtje te kundroj dashurine me gjitha anet e saja, tradhetite,vuajtjet,shpresat qe u ndodhin ne bote shume qifteve dhe mendoj se asnje njeri,asnjehere nuk do gjeje definicione te sakta per keto gjera![/b]

Nje Qudi me 3-tre sy

Qesht ai sy i kuq qe ne rrug ndriqon
ai thot ndalu ti ne vend qenron.

Pi i verdhi qe ndizet pas tij plot Hare
te thot beju gati radhen shpejt e ke.

E ky sy i gjelbert me ngjyr por si bari
te thot kalo i lir tani jaaaaaammmmm i paaaaaaaariiiiiiiiiiiiiii .

Ne Pasqyre.

E mora pasqyren po e mbaj ne dor
qe ta shoh fytyren a kam ndonje njoll.

Dikush me bertiti leshoje pasqyren ne tok
se me mir sheh veten me gjith shokkkkkkkk.

Ne ora 06:30 zilja e telit.ma nxori gjumin si gjithmon , u ngrita deri ne oren 7 bera vrap dhe pak ushtrime, pastaj hapa lokalin ndeza pc-t te gjitha , koha ishte e vranet , mjegull, riga shiu qe nuk u dalloshin mire me sy, sa dilke dielli jashta vrensinave dhe mbi monitor reflekktonin rrezet e diellti, i mbyllja perdet e bardha pr prap rrezet e diellit reflektonin dhe pse..ato rreze ishin jo reale ishin te ftofta lexoja me veshtiresi mir po , pa pretes , sepse ka shume pak dit qe jam regjistruar dhe s'kam dit vleften e ketij forumi..mesoka njeriu shume qka,,eh nuk thot populli kot " sa te rrosh do mesosh" ok spo e zgjati me teper..dhe nje ndodhi ahhah si shqiptaret siq e kan zakon e grinden per femra..sot gati kam qen te grushtohem dhe une..qe me qojke dreqi te ju hyja ne mes..por per fat ula koken dhe vetem kapuqin e jaknes ma rroken , dhe kete mesova sot..se ku te shohesh nxet situaten mos , u ngut te hysh ne mes..se demtohesh vet. hahahah kjo ishte reale qe , u ggrushtuan sot ne Fshatin . Ru.....

Diku ne kete bote, ne nje vend te larget, larg vendit ku u lindem si te gjithe shqiptaret atje jeton edhe babai im me mallin per vendin e tij i percjellur ne qdo hap, ne qdo vrime, ne qdo enderr dhe qdo dite e qdo nate, trupi me rrenqethet kur degjoj tregimet e tij se si qdo nate viziton vendlindjen (ne enderr), po ai me thot mua sonte isha ne K.... dhe pashe kete ate, te nesermen me thoshte sot isha tek shtepija bera ket pune ate pune,trupi me rrenqethet me tregimet e tija malli e ka kapluar ne boten e huaj larg te gjitheve ,vendit ku u lind dhe femijeve te tij, nuk e di se q`vale te jetes e derguan atje, dita e dites e ka kuptuar qe eshte vetem ne enderr sepse kur u zgjua nje dite tha sot isha ne Kl.... pashe A.... dhe me tha he Sh.... paske ardhur a, u ktheva dhe i thash jo jo A..... nuk kam ardhur po ne enderr jam. Une ula kryet nje pike loti shpetoi ika nga dhoma se nuk desha te me shohe nga qaje. Ky eshte malli yne per atdhe, mbesim me shpres se nje dite do te behet me mire

Sa i zoti ndjehesha atje ku isha te tjeret me shihnin me habi un nuk i besoja vetes ,duke pyetur mos jam i marre .
Tani kam humbur qelsin qe e pata ne dore, nuk di te flas, ose belbezoi kur flas, ose skuqem kur flas me gafat e mia.
Ne mengjez nuk zgjohem heret sepse nuk kam qa flas ,ose kur flas e mas mire e e shkurtoi keq .Shpesh me vie per te vjelle nga kjo e megjithate, vazhdoi ,nuk ndjehem i lire ,po ne nuk jemi mesuar te ndjehemi te lire ,
vazhdoi te flas me objektet se ato nuk me kthejne pergjigje kurre ,pergjigjen e them vet ,po edhe ato me duken te huaja .
Rrugen nuk e mas me metra as me hapa si dikur tentoi ta mas me ,,fit ,, e me e keqja eshte se gaboi.Bari seq me duket i hidhur fletet sikur jane te shkundura, jo te rena ,e ngjyra e tyre me duket si ngjyre kepucesh po qe do. Kam pritur per bore keto kohe po nuk po bie .Ne karvanin e makinave qe kisha deshire ti shihja tashme nuk me duket asnje e mire aq sa nuk i shoh fare ,ne grupine gocave qe i dikur i shihja me kureshte ,bukuria e tyre me duket pisanjoze.
Vetja ne pasqyre me duket si hoorr e horrat nuk e di qa mund te me duken.
Nuk me pelqejn servilet qe me japin buzqeshje te kithet ,por kam fillu te servilosem edhe vet .Ne kafene nuk dal me se nuk kam me ke te dal, kafja me duket pelim edhe po ti hedhe shume sheqer ,seq me pyeten per nje unaze diamanti un thash kjo nuk eshte diamant.
Eh njeriun ne bote e rrethojne shume gjera te bukura por atyre iu din vleren kur nuk i ka me .Koheve te fundit edhe kur marr iniciativen per te bere diqka te mire dhe beje diqka te mire ajo me zbehet ne sy me duket e bardhe e lehte sa nji gje e pashkrujtur mbi faqe te bardhe .
Me duhet te pi nji cigare se u merzita po mushkerite nnuk me thithin me .Un si i honepsur provoj prap te behem i lumtur.
Mos mendoni se kto qe po shkruaj jane nga ato qe kam shkrujtur noi here ,po pelimin e kam pelim tamam.Me duhet te them se un ika nga nje qeshtje per te cilen ikin te gjithe se me dukeshin gjerat e hidhura ,nuk me behej te shihja gjera te keqija tek gjiri i popullit nga i cili kisha lindur ,fillova ti urrej ata mu bune para syve t gjithe matrapaz horra se nuk i njoha horrat e botes .Diku seq behet nji lufte vriten femije e un me duhet te them se po vrasim terroristet , tek me pare e di qe edhe un mund te kem qene nje i tille se na pat rene puna qe na vune ate emer .E qe do koha le te tregoi .
Ne jete me ka ngelur vetem nje kuriozitett se si mund te duket bota e pertejme e ksaj bote qe po jetoi.
uroi te mos ju kem sjell noi humor te keq per kto momente

[color=blue][b]Cingërrima e telefonit më zgjoi.
Zëri nga ana tjetër dridhej, përpos që ishte i gëzuar ishte edhe nostalgjik, dhe më dukej se po vjen nga fundi i dheut.
-"Me Fat Festa bija ime"- dhe çudi edhe pse në lidhje telefonike unë i shihja lotët e tij.
Të falemnderit baba i thashë me Fat edhe Ty.
-"O sikur ta dije sa po më mungon"- i thashë dhe lotët më rrodhën faqeve.
Po i shihja lotët e tij që më lagnin fytyrën dhe ndjeja psherëtimat e tij.
Ama ishte e vërtetë, shumë e vërtetë sa që as që kisha më të voglin dyshim se ishte vetëm një ëndërr. Ëndërr e gëzuar pasojë e mendimeve të mia të djeshme. Eh sa më ka marrë malli, që në momente të tilla të jem atje, atje ku gëzimi është gëzim, e jo gëzim e vuajtje bashkë si këtu...[/b][/color]

[color=indigo][b]Dua sonte të jetoj në mendime.....

Natë e qetë ,natë po mojj e gjata natë!
Shetita tërë botën në mendime, dhe në fund u ndala në Kosovë.
-Ohh sa mirë dhe ëmbël këtu është të jetoshë!
O më në fund arita dhe jam ku jam ,aty ku dëshirova më së shumti! Nesër do zgjohem , do zgjohem në mëngjes herët t'i takoj të gjithë që aq shumë më kan munguar! Ohh sa mirë që tani jam këtu , dhe posa të zgjohem do vrapojë nga ajo që më së shumti më mungoi, tek vorri i të Shtrenjtës Nënë që aq shumë e dëshirojë!

E humbur në këto mendime ,një zë vije por si nëpër mjegull!
Zëri ripërsëritet dhe aforhej ,por mua akoma nuk më zgjoi dot nga mendimet!
Sërishhhhhhh aiii zë dhe këtë herë ma tërjeku më kjartë vëmendjen, dhe thashë:
Ohh sa më lodhe me këtë zëëëëë!! Largohuu dhe të lutëm me lerëni sonte keshtuuuuuuuuu.
Sonte dua të jetoj në mendime dhe të cmallem me atë që në këtë momentë aq shumë më mungonë....


[/color][/b]

Deshiroj te hap nje sirtar kujtimesh sonte e tia freskoj eren e drurit te moçem me duhmin e bores se fresket.
Nata e qete sonte me ben shoqeri, e magjepsja nga ajo mban kujtesen harrim, ne pluhur te shtresuar kahere...jo nga vjet po qe atehere kur endrrat ngjallen shprese ne mua...
Sonte jam si pernate veçse vije e dukshme mbi qiellin kristal acari ben shenim te kalueshem.
Kthehem ne krahun tjeter dhe vazhdoj soditjet per aromat, lajthitjet qe nuk bezdisin asnje fjolle pezull, ngase ato bijne bukur mbi vendin e caktuar shume me heret, e qetesia e shurdher me mbron me besnikeri si asnjehere me pare...

ndjenje çasti i nates se 3 shkurtit

[b]Perkujtim

[u]Shokut tim Shpendit[/u]


Sa here shoh boren,bardhesia e saj mbyt te tashmen per t'ia lene vendin nje te kaluare.Sa here shoh trenin,e urrej fishkellimen e tij te trishtuar,e urrej se mori shume jetera,por me se shumeti e urrej se ma mori shokun e klases,Shpendin.
Kaluan pothuaj dy dekada,por kujtimi rron gjithmone,e aq me pare per njerezit qe ne jete kane lene vrrage te hidhura per te afermin,shokun,shoqen,per njerezit qe e dijne cka eshte dhimbja.
Dimer i veshtire ishte,bore dhe acar.Nje vogelush i bukur,me shtat te hedhur edhe pse akoma i vogel nga mosha por i rritur per "exhel"siq thote populli,mbeti kujtim ne zemrat e atyre qe e njohen.
Edhe sot,megjithese shume e vogel nga mosha, kujtoj kohen edhe pse te shkurte qe kaluam ne shkolle,10 nxenes shkolle te nje lagje,te nje klase,po kenaqeshim me ndodhite tona,me humorin tone,e me se shumeti te Shpendit.Kujtoj gjithe ato capkenlleqe te tij derisa treni i zi e shkeputi nga lojerat dhe jeta qe kishte para.Klasa jone mbeti e tmerruar,me dhimbje,me nje karrige me pak,por nje nene mbeti pa djalin e vetem qe ia mbylli deren me therre,catia pa e strehuar nje zemermire dhe nje trup te njome me plot enderra...
E kujtoj edhe castin kur e sollen ne shtepi.Sa truphedhur dukej ne arkivol.Cudi!Dukej burre.Arkivoli s'po e zinte.Me kujtohen edhe ulerimat,klithmat e nenes dhe motrave,gjithcka me kujtohet sikur te kishte ndodhur sot.
Sa e urrej bardhesine e bores.Sa shume e urrej trenin!!!![/b]

[b][color=darkred]Sikur te isha afer jush,ndoshta do ta kem me leht,se kohev te fundit as Boten nuk e kuptoj,po qfar kuptimi ka Bota pa ju qe sa e sa koh?! Sikur ta dini se sa me mungoni,sikur ta dini se kjo munges veq vjen e shtohet,sidomos diteve te veqanta siq jan keto. Mundohem te jem e fort,dhe behem per sy te dikujt,por veq un e di se qka ka Zemra,qe ende shpreson se nje dite do te behet mire,dhe at dite e pres qe sa e sa koh me gezim. Me thojn se ka keq e me keq,dhe ashtu esht,por edhe esht mjaft keq te jesh pa ata persona qe i don me se shumti me vite te tera.
[/color][/b]

[b]Si mundesh te me lendoshe aq shume dhe sot te ma kujtosh.

Masazhe te renda me dergone, se c'me bere ne te kaluarem ma kujtone.

Me kerkon falje....Me thua qe e ka nga dashuria,
Po nuk do te lejoje dot qe te luash me me ndjenjat e mia.

Me tjetren me sillesh, jo fare nuk mendone,
Edhe pse nuk jemi bashk me kjo mund te me lendone.

Keto vite te tera e din mire sa me lendove,
Te me besh te lumtur te kujtohem se c'me ofrove??!

Cdo dite me thua se zemra nga dashuria per mua ende te qan,
Me thuaj c'dashuri eshte ajo qe ke per mua, kur tjetren per dore e mbane.

Fjalet e tua me tek une nuk kan vlere...rendesi,
Nuk dua ti takoje me te kaluares son, as nuk dua te takoje me ty.[/b]

[quote=Gentiana][b][color=darkred]Sikur te isha afer jush,ndoshta do ta kem me leht,se kohev te fundit as Boten nuk e kuptoj,po qfar kuptimi ka Bota pa ju qe sa e sa koh?! Sikur ta dini se sa me mungoni,sikur ta dini se kjo munges veq vjen e shtohet,sidomos diteve te veqanta siq jan keto. Mundohem te jem e fort,dhe behem per sy te dikujt,por veq un e di se qka ka Zemra,qe ende shpreson se nje dite do te behet mire,dhe at dite e pres qe sa e sa koh me gezim. Me thojn se ka keq e me keq,dhe ashtu esht,por edhe esht mjaft keq te jesh pa ata persona qe i don me se shumti me vite te tera.
[/color][/b][/quote]

[size=6][color=darkred][b]Pershendetje e nderuara Gentiana.[/b][/color][/size]
[size=3][color=black][b]Jeta ka baticat dhe zbaticat e veta , ajo është e tillë dhe nganjehere edhe pse ne na duket e pa drejtë vendos ajo shpesh mbi fatin tonë.
Vetmin e aq me pak mallengjimin ose vujtjen se don askush, andej e nderuar ne jemi qdo kund me ty , jemi afer teje me kuptimin e plotë te fjales , sepse njeriu eshte¨i krijuar ne ketë botë te jetë i fortë dhe sa me i fortë sepse sprovat e jetes janë aq te veshtira sa edhe pershkrim nuk ka.
Qdo njeri kalon nga momenti ne moment nganjiher dhe e ndjen veten te vetmuar , te lodhur dhe te harruar , por kur te benë vetem një analizë te vogel duhet te dij dhe te besoj se qdo dit¨sjellë supriza te reja dhe sjellë begati e lumturi te cilen ne as qe ndoshta e kemi enderruar.

Shkrimi i yt eshtë talent i rralë ku ndertohet me shumë mbi shkrimet letrare sesa ato te cilat janë ndoshta percjellese reale te tuat.

Njeriu i cili nuk i shijon te mirat dhe te keqijat e kesaj jete nuk e njef aq bukur materjen e jetes dhe aq me pak nuk ia din rendesin.

Pra e nderuar , te uroj qdo suksese dhe lumturi ne jetë kudo qe te jesh dhe prirje te mbarë ne te gjitha lemit e jetes.

Vazhdoni te shkruani sepse shkrimet e juaja kan pjekuri letrare.

Me nderime

Psikologu[/b][/color][/size]

[color=blue][b]Eh Ditari jonë.

Tani kur pata pak kohë më tepër të shfletova dhe i lexova edhe njëherë të gjitha postimet.
Dhe mu duk se po i përjetoj sërisht ato qaste kur së pari i kam lexuar këto shkrime, që shprehin ndjenja, që janë vetja e jonë, që na bëjnë më të arfërt, se padashur po lexojmë për ndjenjën tonë tëmbrendshme e po japim një pasqyrë shpirti.
Sot nuk po dua të zbuloj ndjenja të mia, nuk po dua të ju ngarkoj me një shkrim jo interesant që do ta kaplojë pluhuri i harresës.
Ama një gjë nuk mundem të iki pa ju thënë, se do të hyja në borgj me këtë ndjenjën e çastit që kam për të gjithë ju që keni shkruar këtu a po kudo tjetër në këtë forum."Ju dua jemi një shoqëri e zgjedhur"[/b][/color]

[color=darkred][b]Ditë pas dite.[/b][/color]

[color=black][b]Nganjeher dita është vetem dritë dhe asgjë tjeter.
E urrej por me duhet ta dua ne fshehtesi , duke u buzeqeshur me një mashtrim te jashtem.
Pse e genjej ketë ditë se jam i gezuar , kur uni im vajton dhe qan ,mendon , kerkon aty ku askush nuk mund te gjindet.
Erresir ne atë vend te panjohur.
E shoqeri e pa ndarë ne jeten time me eshtë berë kjo ditë e cila herë me gjuan ketu e here aty , thuja se une jam pjesë e lojrave te saj.
Hapat ecin dhe trupi shkon perpara ..por shpirti , ah ky i shkreti nuk din te ecen perpra , ky mbeti ne atë stacion te fundit kur shpirti ishte i gezuar dhe aty ku edhe gezimi e braktisi shpirtin mu ne stacionin e pa emerë.

Ditë e gezimit obligativ, sepse kam obligim dhe duhet te behem se gjoja jam i gezuar , ose perndryshe do te mbetesha vetem ne gjumë e te mos adhuroj as ditë e as dritë, do te jetoja sikur ne ketë ditë qe jetoj , ne diten e endrrave me sy te hapur!!!!!

Me thanë njehere disa se gezimi eshtë pjesë e jetes , ata me thanë kur isha me i ri e me te vertet ashtu ishte , e me padurim e pritja ta shijoja , e shijova...O zot sa ishte knaqesi e madhe , por qu be me gezimin , ku humbi ku shkoj , ne cilat humnera , pse me braktisi.
Mos iku nga ose mos vallë dikush me vjedhi ne menyren tinzare.

Mos vallë me gjeti vetem mua gezimi dhe te luan me mua e te me fut nga vallja ne valle e nga vallja e tij e gezuar te me dergon ne vallen e mallengjimit e aty ..o aty nuk ia kam ditur ritmin valles por ia kam mesuar me dashje ose pa dashje.
Tash di te vallzoj ne ketë ritem te mallengjimit.


Eh.. pleqt thonin se mjalta nuk hahet gjithmon , a thua kishin te drejtë ata, se besoj, se kjo mvaret nga organizmi , por mua mjalta sme beri asgje te keqe une e dua , e pelqeja , e doja mjalten .
Une kurrë se deshta xehrin as se dua , por edhe ketë shije e shijova , e kjo shije e mallkuar ishte e perzier , ishte një llojë shije qe te benë te duash vdekjen qdo ditë ,nuk ka kohë te caktuar , e tash më pa tjeter do ti pyes pleqt tanë ...A hahet xeher qdo here , e ata si me thanë per mjaltin dikur tash do te thonë " Jo nuk hahet " , e pra mjaltin qe e haja eshtë hargjuar qe moti, i kam harruar shijen , i kam harruar vleren e saj , shijen , e dikur i dija vleren dhe shijen ...Tash??!!
Tash me duhet të ushqehem me xeher deshta apo nuk deshta sepse nuk ka mjaltë e shpirti eshtë pajtuar tash me mungesen e mjaltit.
Tash asgjë me teper vetem jam i obliguar ta dua diten , edhe pse e urrej ne brendesi ketë jetë te shoqeruar dhe te ushqyer me xeher..[/b][/color]

[color=green][b]Me fal nje moment,
te kujtoj qe neser do te jet gjithcka,
do te jet asgje, varet,
nga zemra.
Do te jet e shkurter apo e gjat,
varet nga pasioni.
Do te jet vuajtje, do te jet enderr.
Kujdes zemer!
Do te jet e rendesishme, do te jet vone.
Kerko te besh gjithcka zemer dhe shpreso tek forca e te nesermes[/b][/color]

Te jetosh jeten ne faza turbolente,ku dhimbjet shpirterore per te dashurit tuaje jane aq te medha,ku qdo fjale e mbeshtetur ne lutje te perendija dhe shpresa jane sherim i shpirtit.
Qdo mengjesi i gezohem qe nje dite te kaloje me buzqeshje,qe fetyrat e lodhura nga dhimbjet tju rikthehet shiqimi i lumturise se kufizuar.
Vertete njeriu ka lindur te kaloje ne Turbolenca,disa kane fatin te kalojne neper dhimbje,vuajtje duke i numeruar ditete e jetes ne rinin me te bukur,ku jeta dhe shijim i saje me planifikime do te marre kahje te zymte.
Pse kjo ngjane ,Njerezeve me te mire athua eshte ligj natyrore apo sprove e materjes se jetes.

RRETHI I VETMISE
 

Njeriu e ndien dhembjen kur jeta e mashtron,e ndien demoralizimin kur humb dashurine dhe besimin ne njerez. Tash une i humbur rri ne udhekryq te jetes,numeroj ditet dhe mendoj per peripetit e jetes dhe valet e saj. Ne frymen e krenaris rinore, cdo gje kam bere per te tjere e me te tjere,por ky ishte rrethi magjik,dhe askush s ka dashur te dal nga ky rreth, sepse ishte oaze e vetekenaqesise se bukuris njerezore,per vet menyren e te jetuarit.
Jeta e mberthyer ne rrathet e vetmise me perkujton boemet amerikane dhe tregimet e shkrimtareve te medhenj.Rrethi mahnites eshte opsesion vetmie i cili pa tjeter shkaterron Egon. Jane keto mesime te cilat thone se njeriu mund te ndahet nga normalja pozitive jetesore dhe te menduarit , rezonimit...ne nje periudhe te gjate.
Cdo gje duhet te kaloje e ne duhet te mbesim njerez, ndersa kuptimin per jete e humbim kur sillemi pas gjerave te parendesishme , kur keto gjera nuk kane , as vlere e as dashuri.