[size=6][b]Rugova, njeri i duhur në momentin e duhur për kombin shqiptar[/b][/size]

[i]Prishtinë, 24 janar - Çfarë do të thotë humbja e presidentit Rugova për Kosovën dhe procesin që ajo po kalon. A do të jetë Ekipi negociator ekip i unitetit edhe pa presidentin Rugova. Shkrimtari shqiptar me famë botërore, Ismail Kadare, vlerëson se vdekja e personaliteteve të shquara si Rugova natyrisht se është humbje për kombin shqiptar, porse shpesh-herë ndodh që aksioni i tyre, ëndrra e tyre, aspirata e tyre forcohet më tepër nga vdekja. Në një intervistë për "Kohën Ditore", Kadare jep vlerësimet e tija për Rugovën si personalitet, lider politik, e kritik letrar.[/i]

[b]KD:[/b] Si e vlerësoni personalitetin e Ibrahim Rugovës?
[b]Kadare:[/b] Ibrahim Rugova, tash dihet jo më në hapësirën shqiptare, por edhe në atë evropiane dhe botërore është pranuar si një lider i shquar i Kosovës, si një nga liderët më të shquar të kom-bit shqiptar një njeri që u gjend në kohën e duhur në një moment të historisë shumë, shumë të rëndësishme për Kosovën dhe për gjithë kombin shqiptar. Kjo dashuri e popullit shqiptar, ky nderim që i bëhet sot, kjo jehonë e tij e dëshmon më së miri këtë që thashë.

[b]KD:[/b] Çfarë do të thotë vdekja e presidentit Ibrahim Rugova për Kosovën dhe cili mendoni se do të jetë ndikimi i kësaj në negociatat për statusin e Kosovës?
[b]Kadare:[/b] Është sigurisht e drejtë ajo që thuhet se vdekja e njerëzve të shquar është një humbje e rëndë për vendin ku ata jetojnë dhe për të cilin punojnë, por nga ana tjetër unë mendoj se kjo është e dyfishtë. Ashtu si është e rëndë humbja ashtu edhe përfitimi që ata i sjellin vendit të tyre, e mira që ata i bëjnë vendit të tyre, nuk dobësohet nga vdekja. Përkundrazi shpeshherë ndodh që aksioni i tyre, ëndrra e tyre,
aspirata e tyre forcohet më tepër nga vdekja. Kështu që unë mendoj dhe shpresoj se vdekja e Ibrahim Rugovës, ndarja e tij me popullin shqiptar në këtë çast nuk do të jetë një gjë e keqe, por ka për t'u kthyer në një gjë të mirë. Vetë ky interesim i madh për të, botëror dhe evropian, është shumë prekës. Mua më kujton "kohën e artë", kur e gjithë Evropa u angazhua për të ndihmuar popullin e Kosovës, për të ndëshkuar Jugosllavinë, krimet e saj dhe e bombardoi Jugosllavinë, e ndëshkoi Jugosllavinë për hatër të shqiptarëve të Kosovës. Pak a shumë jehona e vdekjes së Rugovës më kujtoi këtë kohë kur interesimi i papritur për Kosovën, për statusin e saj, për lirinë, për tërë kombin shqiptar u gjallërua përsëri. E pra ja ku është një shembull konkret sesi ndarja me këtë njeri, vdekja e tij u kthye në të kundërtën.

[b]KD:[/b] A mendoni se ka ndonjë fig-urë politike në Kosovë që do të mund ta zëvendësonte Rugovën si president?
[b]Kadare: [/b]Kjo pyetje që më bëni ju, jo që është delikate, por është pyetje që nuk duhet të ma kishit bërë mua. Unë gjithmonë në kësi rastesh respektoj absolutisht vullnetin e popullit të Kosovës. Nuk guxoj të ndërhyj në këtë gjë, qoftë edhe me mendime. Është atje te ju që, dihet kjo gjë më mirë se kudo dhe ne të tjerët nuk kemi të drejtë të flasim për këso gjërash.

[b]KD:[/b] A do të vërehet mungesa e Rugovës në ekipin negociator? A do të jetë ky ekip i unitetit edhe pas vdekjes së presidentit?
[b]Kadare: [/b]Tashti unë mendoj se pikërisht kjo është provë e madhe, provë e rëndësishme për Ekipin negociues dhe për stafin drejtues të Kosovës. Në qoftë se tek ata kjo vdekje do të ndikojë për të keq, sigurisht është faji i tyre. Nëse do të ndikojë për të mirë është merita e tyre. Në të
dyja rastet është meritë e Rugovës që la këtë emër të rëndësishëm, hijen e vet të rëndësishme por them se si do të ndikojë, pozitivisht apo negativisht tashti varet nga ata, nga ekipi që drejton Kosovën.

[b]KD:[/b] A mendoni se mungesa e Rugovës do të jetë minus për palën shqiptare kundrejt palës serbe në negociatat për status?
[b]Kadare:[/b] Gjithçka varet se si do të shfrytëzohet tradita e Rugovës. Unë mendoj, s'kam asnjë dyshim se do të shfrytëzohet për të mirë. Domethënë nuk do të jetë minus, nuk do të jetë negative. Do të jetë pozitive, veç në qoftë se - për fat të keq ndonjëherë nga ne shqiptarët ndodhin gjëra të papritura - do të ndodhin gjëra të papritura të cilat nuk do t'i dëshironte askush.

[b]KD:[/b] Çfarë politike mendoni se do të duhej të bënte tash pozita dhe opozita në Shqipëri kundrejt Kosovës?
[b]Kadare:[/b] Unë mendoj se kjo duhet t'i bëjë një çikë më të kthjellët politikanët shqiptarë sepse unë e kam shprehur hapur mendimin tim, unë kam pasur vërejtje të rëndësishme për ta lidhur me konceptin, me vizionin e tyre për Kosovën. Kanë qenë disi të çoroditur, nuk kanë qenë të një mendjeje. Do të thotë gjersa ka qenë presidenti dhe kryeministri që u bashkua me të, që kanë pasur një vizion të qartë për Kosovën, nuk mund të themi se ky ishte rasti me disa ministra, anëtarë të qeverisë. Ata kanë qenë të çoroditur, të hutuar krejtësisht dhe me thënë të vërtetën kjo është për të ardhur keq se si në një shtet nuk ka një unifikim mendimesh për një gjë kaq të rëndësishme, është e palejueshme një gjë e tillë. Është fjala për pavarësinë ose pavarësinë e kushtëzuar të Kosovës. Unë e kam thënë mendimin tim, Shqipëria do të duhej të ishte e fundit që do të pranonte kompromise për Kosovën e jo e para siç ndodhi. Shqipëria e para shpalli një kompromis që asnjë shtet se kishte thënë ende domethënë, mori flamurin e negacionit në fillim. Saktësisht jo gjithë Shqipëria, por ministri i jashtëm shqiptar

[b]KD:[/b] Si e vlerësoni Rugovën si kritik letrar?
[b]Kadare:[/b] Rugovën e konsideroj dhe e kam quajtur gjithmonë kolegun tim, kolegun tonë, të shkrimtarëve të Shqipërisë. Unë personalisht edhe më tepër sepse ka qenë njeriu me të cilin në këtë pikëpamje jemi marrë vesh shumë mirë. Mendimet e tij, atashimi i tij për shkrimtarin e madh të mesjetës shqiptare, Pjetër Bogdanin ka përkuar absolutisht me mendimet e mia dhe unë këtë e kam shprehur publikisht. Veç kësaj kam kujtimin e mirë prej tij kur është botuar vepra ime komplete në Prishtinë, ishte Rugova ai që bëri parathënien e saj. Pra ne na ka lidhur gjithashtu një bashkëpunim, një miqësi letrare. Në planin politik dhe njerëzor, dihet s"ka pse të mos e them ka qëlluar kemi pasur mendime të njëjta shumicën e rasteve, por ka qëlluar që edhe kemi pasur mendime të ndryshme dhe unë e kam shprehur mendimin tim të ndryshëm ndaj tij haptas, jo nëpër kafene, por publikisht. Megjithatë pas kësaj ne kemi mbetur prapë miq. Në planin njerëzor nuk jemi acaruar asnjëherë. Domethënë pavarësisht nga kjo, mendimet e mia dihen publikisht, kemi mbetur miq dhe për fat të mirë viteve të fundit kemi qenë përsëri miq si më parë.

[b]KD:[/b] Si i komentoni deklaratat e përfaqësuesve serbë se pasardhësit e Rugovës janë ekstremistë dhe pas vdekjes së tij ekziston frika se politika kosovare kundrejt serbëve do të jetë më ekstreme?
[b]Kadare:[/b] Nuk dua ta besoj fare. Nëse pala serbe do të krijojë dramë në mënyrë artificiale kjo gjë është tjetër punë. Por nuk ka asnjë arsye që të parashikojë ogure të këqija, pa pasur asnjë bazë. Është tjetër punë se nganjëherë shtresave të shoqërisë, shteteve ju pëlqen që të krijojnë drama të paqena. Nëse pala serbe do të preket prej shqiptarëve ajo ka të drejtë ta ngrejë zërin në kupën e qiellit ta mbrojë veten e saj. Dhe jo vetëm ajo por mendoj se edhe kombi shqiptar do ta ngrejë zërin për mbrojtjen e serbëve nëse shqiptarët bëjnë dhunë kundër saj sepse kjo na turpëron të gjithëve. Por që të ngresh hipoteza, të ngresh hamendje, paragjykime kjo nuk është e hijshme dhe nuk lejohet në jetën e kombeve dhe në politikë.

[b]KD:[/b] A do të merrni pjesë në varrim?
[b]Kadare:[/b] Nuk besoj se nuk është edhe e nevojshme, atje tashti edhe varrimi po organizohet dhe është mirë të organizohet ashtu që e tërë vëmendja të përqendrohet tek personalitetet politike, për të cilët-Kosova ka aq shumë nevojë, për shtetet e ndryshme, nga Evropa nga e gjithë bota dhe nuk. duhet ta keni mendjen tek shkrimtarët. Vijnë apo s'vijnë nuk ka rëndësi shumë. Do të doja që ky varrim të jetë sa më madhështor meqë ai lidhet drejtpërdrejt me fatin e Kosovës.

[size=6][b]Doneli: Dr. Rugova ishte përfaqësues i aspiratave për pavarësi [/b][/size]

Uashington, 31 janar - Presidenti Ibrahim Rugova ishte një figurë dominuese në politikën e Kosovës, një fakt tregues se politikat e tij paqësore dhe qëndrimi i moderuar kishin gjetur vend në zemrat e shqiptarëve, tha analisti i Institutit Amerikan Enterprise, (Interprajz) Tomas Doneli.
Nuk është e rastit që Dr. Rugova ishte figura dominuese në politikën e Kosovës, tha më tej analisti Doneli dhe theksoi dy arsye: qëndrimin e tij paqësor dhe aftësinë për të bashkuar fraksionet.
Dr. Rugova ishte përfaqësues i aspiratave për pavarësi, por ishte njëkohësisht një njeri paqësor dhe me këtë qëndrim ai gjeti vend në zemrat e kosovarëve, u shpreh Doneli në një intervistë për "Zërin e Amerikës".
"Kosova ka njohur dhunë ekstreme dhe të gjithë shpresojmë që askush të mos dëshirojë më dhunë. Shpresojmë se edhe pas vdekjes së Dr. Rugova, fryma e tij të mbijetojë. Mendoj se momenti për radikalizim ka kaluar, që pas përfundimit të konfliktit dhe mendoj se kosovarët e kuptojnë se procesi politik që ka filluar dhe që po mbështetet nga Shtetet e Bashkuara dhe evropianët ka shumë gjasa t'i çojë drejt pavarësisë".
Mirëpo ai kërkoi nga liderët kosovarë të tregohen të moderuar dhe të duruar ngase, siç tha, procesi pritet të përfundojë me pavarësinë.
Pasi vuri në dukje dëshirën e Presidentit Rugova për politikë paqësore, Doneli shfaqi shpresën se kjo politikë jetë trashëgimia që la pas vetes Dr.Rugova.
Ky analist amerikan shprehu mendimin se "ka ardhur koha t'i afrohemi direkt urës së pavarësisë".
"Shtetet e Bashkuara dhe me sa duket edhe evropianët e kanë pranuar se pavarësia është e vetmja zgjidhje e pranueshme", tha Doneli, megjithëse, siç tha, "do të jetë e vështirë të bindet edhe Beogradi për këtë, por gjendja në Ballkan ka ndryshuar".
"Pasi të kalojë një periudhë e logjikshme zie për Presidentin Rugova, do të vijë koha për punë serioze për të shënuar përparim jo vetëm në Kosovë, por në mbarë rajonin që ishte ish-Jugosllavia. Është koha që popujt e rajonit të mësojnë përsëri të bashkëjetojnë në paqe dhe të kapërcejnë shkatërrimet që kaluan në 15 vitet e fundit", u shpreh në fund të kësaj intercvsiët analisti amerikan Tomas Doneli për "Zërin e Amerikës".

[size=6][b]Në Kristiansand të Norvegjisë u mbajt debat me temën "Kosova pas Dr. Rugovës"[/b][/size]

Kristiansand, 31 janar - Qendra mediatike "Gimle Mediasenter", një shkollë e gazetarisë, organizoi debat me temën Kosova pas Ibrahim Rugovës. Fillimisht foli Kore Meldhus, profesor, ndërsa për historinë e Kosovës foli profesori Keneth Andersen, ish- zëdhënës i parë për shtyp i forcave të KFORIT në Kosovë.
Nga Kosova me telefon u paraqit Dukagjin Gorani, ndërsa në pyetjet e të pranishmëve u përgjigj Daut Haxhaj, kryetar i Degës së LDK së, njëherit dhe anëtar i KP së së kësaj partie.
Pyetjet e të pranishmëve kishin të bënin me rrugën që do ta ndjekë Kosova pas vdekjes së ideatorit të rrugës së dialogut për njohjen e pavarësisë si dhe për gjasat që të radikalizohet situata.
Haxhaj theksoi, duke folur për momentin kur ka mësuar lajmin se Presidenti Rugova është ndarë nga jeta, qenë dilemë edhe për të si tani do të arrihet njohja e pavarësisë pa arkitektin e Kosovës. Por në ditët në vazhdim, sipas tij, është bindur s projekti i pavarësisë është kryer dhe tani mbetet të punohet në zhvillimin dhe prosperitetit e vendit.
Sa i përket boshllëkut që ka lënë Presidenti dhe mundësisë së përshkallëzimit të situatës, Haxhaj tha se të gjithë janë të vetëdijshëm se Presidenti Rugova ka qenë figurë e pazëvendësueshme, por në postin më të lartë të vendit duhet të vijë dikush për të çuar përpara proceset e tanishme në Kosovë.
"Kujtoj se Kryesia qendrore e LDK së dhe organet e tjera do të dalin me një kandidat për President të Kosovës që njëkohësisht do të udhëhiqte delegacionin për bisedime.
Sa i përket radikalizimit dhe përshkallëzimit të situatës, a shprehu mendimin se ditët e homazheve dhe dita e varrimit janë treguesi më i mirë për të gjithë se cilën rrugë duhet vazhduar udhëheqja e Kosovës.

[size=6][b]Ministrat e BE së Presidentin Rugova e kanë cilësuar lider historik, kurse vdekjen e tij humbje të madhe [/b][/size]

Bruksel, 31 janar - Ministrat e jashtëm të Bashkimit Evropian dje në Bruksel kanë porositur liderët kosovarë që t'i vazhdojnë përgatitjet lidhur me procesin për zgjidhjen e statusit të Kosovës, pas vdekjes së Presidentit Ibrahim Rugova. Shefi i diplomacisë evropiane Havier Solana i ka njofftuar për vizitën e tij në Prishtinë dhe për takimet që ka patur me liderët kosovarë.
Ministrat e BE së kanë shprehur edhe njëherë ngushëllimin e tyre për vdekjen e Presidentit Rugova, duke quajtur këtë humbje të madhe për kosovarët, duke cilësuar si lider historik, i cili tërë jetën ia kushtoi promoviit të të drejtave të qytetarëve të vendit të vetë.
Në konkluzat që janë miratuar në këtë takim, ministrat kanë bërë thirrje për lidershipin kosovar që të plotësojnë sa më parë që të jetë e mundur zbraztësirën e krijuar pas vdekjes së Presidentit Rugova dhe të përgatiten të luajnë një rol konstruktiv në procesin e negociatave që do të çojë deri te statusi i ardhshëm i Kosovës.
Përderisa ministrat e jashtëm të BE së diskutonin për Kosovën nga Prishtina në Bruksel kishte ardhur lajmi që Kryesia e Lidhjes Demokratike ka arritur pajtim të nominoi z. Fatmir Sejdiun për President të ardhshëm të Kosovës. [b]Duke folur në konferencë për shtyp për këtë lajm, shefi për Politikë të Jashtme dhe Siguri i BE së, Havier Solana ka thënë se kandidimi i Fatmir Sejdiut për President të Kosovës është një lajm shumë i mirë. Ai u shpreh i kënaqur me faktin se LDK ja brenda një kohe relativisht të shkurtër arriti të dalë me një emër për President. [/b]"Tani vetëm duhet të dimë nëse i njëjti person do të ushtrojë edhe postin e Ekipit të unitetit që është edhe ekipi për negociata. Kjo është një çështje që ne ende nuk e kemi të qartë", ka thënë Havier Solana. Ai e ka quajtur zëvendësimin për Presidentin Rugova një gjë shumë të vështirë, prandaj ka thënë se është shumë i kënaqur që LDK ja gjeti zgjidhje në një kohë kaq të shkurtër për një problem kaq të vështirë.

[b][color=red]Dardania Antike[/color] - Vendi Ynë i Shenjtë [/b]


Shkruan: Ndue UKAJ

(Ibrahim Rugovës)

Kur t’lypsej të veshësh lëkurën e Dardanisë antike të rrudhur e të përdhosur
Nëpër shekuj të harruar dhe pluhurosur
Ne s’dinim as për Florin as për Laurin
As për ëndrrën e ringjalljes


Na mësove shumë, o sa shumë,
Shkëmbinjtë dhe zemrat e ngurrëta t’i bëjmë të qajnë,
T’qajnë edhe gurët, edhe gurët të qajnë
Me lotin e tyre të ujisim shekujt në harrim
Kohët e zeza t’i zbardhim, t’i zbardhim kohët e zeza
Të mbjellim Pemën e Jetës

O Princ, kur tu kërkua të veshësh lëkurën e Dardanisë Antike
Hoqe të mbathurat nga këmbët
Dhe shekujt e harrimit i kap me shuplakë dore
Lak i lidhe shekujt fortë e më fortë
E me yllin e shenjtë në ballë ece e ece e ece...

Tundej e tundej pluhuri i kohëve të zeza
Na zihej fryma
A, nga buzët Tua dëgjonim:

Hiqni të mbathurat nga këmbët, sepse vendi ku shkelim është i shenjtë

Eh, ne trishtoheshim nga heshtja e magjishme e ëndrrave shekullore
Trishtoheshim nga nata e gjatë, o sa shumë e gjatë

Për premtimet e Tokës së Bekuar

Sa shpejt kënga mori malin, fushat, qielli këndonte, këndonin edhe zogjtë
Zogjtë bashkë më qiellin bashkë me fushat
E zëri Yt u shndërrua n’simfoni
Ne ecnim dhe dëgjonim peshën e rëndë,
O sa të rëndë të Fjalëve
Dardania, ky Vendi Ynë i Shenjtë

Ëmbël tingëllojnë, o sa ëmbël, tingujt e magjishëm të muzikës së fjalëve tua
Vendi ku shkelim është i shenjtë


Kur buzëqeshja t’ngrysej
Ne dridheshim në ankth, O Prijës Mojësi

Çdo të premte si Krisht na dëftove profecinë e ringjalljes
Të mësuar në pluhur e errësirë,
S’dinim as për dritë
As për këngën e dashurisë

Çdo kohe i dhe shpirt, me shpirt i mbushe kohët
Shekujt e harruar, shekujt në trishtim
T’pllandosur thellë e më thellë me shpirt të egërsuar
Historia e çnderuar përballej me egërsinë
Ballëhapur nëpër flakë zjarri ece e ece, derisa triumfove


Atë ditë kur vdekja t’i puthi buzët
Kënga t’u ndal ne maje gjuhe
Dardania u mbyt në Lot
Në lot u shndërrua Dardania
Qanin fushat, malet, o sa shumë qanin
Qante buzëqeshja jote, drithërimat dëgjoheshin n’qiell
Qante refreni i ëmbël i këngës, o sa përmallshëm qante
Që askush s’mund ta këndon më si Ti

Pluhuri shekullor i shkundur
S’jetonte
As Dardania e rrudhur
Vetëm fjalë të shenjta, të shenjta bekimi dhe dëftimi: Dardania e Shenjtë

Ne pamë ëndrrën tënd të fashitur nga vdekja
Sa triumfalisht këndohej
Jo vetëm nga ata që këndonin Ilirisht

Atë ditë kur vdekja t’i puthi buzët
Në humbëm diellin, ngrohtësinë e tij

Atë ditë ku vdekja t’i puthi buzët
N’ katër anë dëgjonim zërin e Kangës tande
Uashington, Bruksel, Vatikan, Londër, Berlin:
Kosova, Dardania, Ky vendi Ynë i shenjtë.

Atë ditë kur vdekja t’i puthi buzët
E Dardania u mbyt në lot

Qielli galdonte
Sa mrekullisht u bashkove me, më të dashurit e Tu, që aq shumë i mbaje në gojë,
Gjergjin e madh, Bogdanin, Nënë Terezën, Papa Gjon Palin e Dytë

Ne dridheshim, dridheshim deri në palcë dhe fshinim sytë, teksa kënga jote dëftohej e dëftohej:

Pas së Premtes së Vdekjes vjen E Djella e ringjalljes
Na shpalle Ringjalljen triumfalisht-por tash me sy të vdekur

Poetët mbetën pa fjalë, pa fjalë mbetën poetët

Grigja këndonte refrenin tënd, që askush s’mund ta këndon më si Ti,
Jehonte, o sa furishëm jehonte:
Grigja sa mirë këndonte: të duam Dardaninë Antike, këtë vendin Tonë të Shenjtë

[b][size=6][color=red]Kohe meditimi ne mortin e Ibrahim Rrugoves[/color][/size][/b]



–nga Ilir Mati

Pergjithesisht, edhe laiket, mahniten nga magjia e tempujve te feve te ndryshme, te cilet imponojne miliona njerez ne bote . te meditojne ne qetesi hyjnore. Kohe meditimi ne shume kultura jane edhe castet e ngjarjeve te medha te poujve qe i perbejne. Fitoret ne lufte, humbjet, perkujtimet e bemave te zotit marruk te luftes Marsit, shakullimat natyrore, gjemat e medha, te gjitha kame mes tyre meditimin vetiak dhe shpesh here te krejt gjindjes. Meditim gjithmone per gjetjen e rrugeve per jete me te mire.

Ne shqiptaret ne doket tona, ato qe latinet i quanin mores, etrusket tradita, sllavet zakone, pra ne pervojen e grumbulluar, te ruajtur e te perdorur ne jeten e perditeshme, cast meditimi kemi edhe humbjen e njerezve te dashur, te shquar dhe shoqerisht te vyer. Jane caste kur koha ngrin. Ngrijne hasmerite, zemeratat. Ngrijne punet ne are, ngrijne dasmat dhe njerezit mblidhen per mort. Ngushellojne dhe ngushellohen. Shihen sy me sy e durojne ato qe edhe gurit po ti bien e shkaterrojne. Qajne halle e thurrin vaje, vargje e rapsodi. Presin miq e dashamire. Respektojne vdekjen edhe jeten.

Nje nga keto caste meditimi eshte zia kombetare per humbjen e Ibrahim Rugoves. Humbje e paralajmeruar, shume here me shume e dhimbeshme prej shkakut te saj, prej semundjes qe ende sot mund edhe shkencen.
Meditojne bijte e shqipeve per fatin e tyre te nxitur, shtyre perpara drejt paqes dhe progresit edhe prej veprimit, mendjes dhe zemres te Ibrahim Rugoves. Rrine e mendohen shqiptaret per rrugen e bere, per kulturen e tyre te spikatur te mbijeteses, per shtegtimin nder kohra, qepur maleve te ashpra, duke kenduar brengat e veta nder kulla shekullore, lendina mahnitese si ato te grykes se Rugoves dhe burime madheshtore si ai i Drinit te Bardhe.

Shtegtim i gjate, vetem nder kohera, sepse ne hapsire aspak duket se kane levizur shqipet qe nga vendi ku kane ngjizur kulturen e tyre. Kulture, historia e te ciles, te pakten ne dy shekujt e fundit, eshte keqtrjtuar ne historiografi si pak histori te kulturave te tjera te planetit Toke. Dhe ne meditim, tek shohin shqiptaret se ne mortin e Rugoves vijne nga gjithe bota burra shtetesh, njerez te artit, te kultures, te shkences, njerez te paqes e te mendimit te lire, kuptojne se rruga e zgjedhur me prijes Ibrahim Rugoven eshte ajo e duhura, drejt paqes dhe progresit, me te gjithe ata popuj qe besojne tek shoqeria e hapur, e lire, e cila rregullon veteh me ligje te bazuar tek te drejtat e njeriut dhe zbatimi i tyre.

«Ngushellime ! Ju paste lene rrugen e mbare Ibrahim Rrugova dhe uraten per paqe e perparim ! » - shnderohet ne mendjen e shqiptareve cdo shprehje syshe, shtrengim dore, perqafim, pjesmarrje e miqve dhe dashamireve te huaj ne mortin e Ibrahim Rugoves.
Dhe tek shohin shqiptaret se prane Rrugoves, ne castin e lamtumires, jane afruar te gjithe ata qe i qeverisin, ne meditim e siper bejne lutjen:

[b]« Lutemi qe te merrni shembull nga Ibrahim Rrugova, ju qe na qeverisni. Kuptoni se interesat e kombit ne kete cast udhekryq te historise sone, jane te tilla qe ju detyrojne te pushoni cdo mosmarrveshje mes vedit. Te pushoni nxitjen artificiale te xhelozise, rivalitetit politik. Te uleni e te konvergjoni mendimet dhe kendveshtrimet e ndryshme ne te mire te kuptimit, te shtrimit e te zgjidhjes te te gjitha problemeve qeverisese qe ka vendi i shqipeve. Ne te kunder do te coni uje ne mullirin e atij dhe atyre qe ne maje te gjuhes kane pasur, kane e do te kene fjalen se shqiptaret nuk dine te qeverisen. »[/b]

Tre dite zi kombetare, tre dite kohe meditimi, reflektimi, kuptimi te ceshtjeve te medha per te cilat jetoi, punoi e na la uraten Ibrahim Rrugova.
Shume uraten e Ibrahim Rrugoves e kuptuan keshtu : [b]« Te doni Shqiperine do te thote te doni veten, te tjeret, mjedisin qe na rrethon dhe te verteten ne lidhje me jeten ne paqe e drejt progresit. »[/b]

[quote=Urata][b][color=red]Dardania Antike[/color] - Vendi Ynë i Shenjtë [/b]


Shkruan: Ndue UKAJ

(Ibrahim Rugovës)

Kur t’lypsej të veshësh lëkurën e Dardanisë antike të rrudhur e të përdhosur
Nëpër shekuj të harruar dhe pluhurosur
Ne s’dinim as për Florin as për Laurin
As për ëndrrën e ringjalljes


Na mësove shumë, o sa shumë,
Shkëmbinjtë dhe zemrat e ngurrëta t’i bëjmë të qajnë,
T’qajnë edhe gurët, edhe gurët të qajnë
Me lotin e tyre të ujisim shekujt në harrim
Kohët e zeza t’i zbardhim, t’i zbardhim kohët e zeza
Të mbjellim Pemën e Jetës

O Princ, kur tu kërkua të veshësh lëkurën e Dardanisë Antike
Hoqe të mbathurat nga këmbët
Dhe shekujt e harrimit i kap me shuplakë dore
Lak i lidhe shekujt fortë e më fortë
E me yllin e shenjtë në ballë ece e ece e ece...

Tundej e tundej pluhuri i kohëve të zeza
Na zihej fryma
A, nga buzët Tua dëgjonim:

Hiqni të mbathurat nga këmbët, sepse vendi ku shkelim është i shenjtë

Eh, ne trishtoheshim nga heshtja e magjishme e ëndrrave shekullore
Trishtoheshim nga nata e gjatë, o sa shumë e gjatë

Për premtimet e Tokës së Bekuar

Sa shpejt kënga mori malin, fushat, qielli këndonte, këndonin edhe zogjtë
Zogjtë bashkë më qiellin bashkë me fushat
E zëri Yt u shndërrua n’simfoni
Ne ecnim dhe dëgjonim peshën e rëndë,
O sa të rëndë të Fjalëve
Dardania, ky Vendi Ynë i Shenjtë

Ëmbël tingëllojnë, o sa ëmbël, tingujt e magjishëm të muzikës së fjalëve tua
Vendi ku shkelim është i shenjtë


Kur buzëqeshja t’ngrysej
Ne dridheshim në ankth, O Prijës Mojësi

Çdo të premte si Krisht na dëftove profecinë e ringjalljes
Të mësuar në pluhur e errësirë,
S’dinim as për dritë
As për këngën e dashurisë

Çdo kohe i dhe shpirt, me shpirt i mbushe kohët
Shekujt e harruar, shekujt në trishtim
T’pllandosur thellë e më thellë me shpirt të egërsuar
Historia e çnderuar përballej me egërsinë
Ballëhapur nëpër flakë zjarri ece e ece, derisa triumfove


Atë ditë kur vdekja t’i puthi buzët
Kënga t’u ndal ne maje gjuhe
Dardania u mbyt në Lot
Në lot u shndërrua Dardania
Qanin fushat, malet, o sa shumë qanin
Qante buzëqeshja jote, drithërimat dëgjoheshin n’qiell
Qante refreni i ëmbël i këngës, o sa përmallshëm qante
Që askush s’mund ta këndon më si Ti

Pluhuri shekullor i shkundur
S’jetonte
As Dardania e rrudhur
Vetëm fjalë të shenjta, të shenjta bekimi dhe dëftimi: Dardania e Shenjtë

Ne pamë ëndrrën tënd të fashitur nga vdekja
Sa triumfalisht këndohej
Jo vetëm nga ata që këndonin Ilirisht

Atë ditë kur vdekja t’i puthi buzët
Në humbëm diellin, ngrohtësinë e tij

Atë ditë ku vdekja t’i puthi buzët
N’ katër anë dëgjonim zërin e Kangës tande
Uashington, Bruksel, Vatikan, Londër, Berlin:
Kosova, Dardania, Ky vendi Ynë i shenjtë.

Atë ditë kur vdekja t’i puthi buzët
E Dardania u mbyt në lot

Qielli galdonte
Sa mrekullisht u bashkove me, më të dashurit e Tu, që aq shumë i mbaje në gojë,
Gjergjin e madh, Bogdanin, Nënë Terezën, Papa Gjon Palin e Dytë

Ne dridheshim, dridheshim deri në palcë dhe fshinim sytë, teksa kënga jote dëftohej e dëftohej:

Pas së Premtes së Vdekjes vjen E Djella e ringjalljes
Na shpalle Ringjalljen triumfalisht-por tash me sy të vdekur

Poetët mbetën pa fjalë, pa fjalë mbetën poetët

Grigja këndonte refrenin tënd, që askush s’mund ta këndon më si Ti,
Jehonte, o sa furishëm jehonte:
Grigja sa mirë këndonte: të duam Dardaninë Antike, këtë vendin Tonë të Shenjtë[/quote]

---kur lexon, kupton ,ndjene ,nje perle te tille krijuese-nuk ke se si ,te mos ndjehesh e priviligjuar,si krijes, dhe te falenderosh Zotin-qe na krijojove neve- njeriun.- qe na jetesove jeten.. vetedijen, qe na fale intelektin ,na dhurove virtytin e amshueshmeris -krijimin....
--Zote na mbroj te gjitheve -e mbi te gjithe , larteso krijuesit dhe krijmtarine e tyre -eshe diqka hyjenore kjo.....


8ps.faliminderit Urata qe e solle kete poezi ketu)

[color=red]Poezi për Ibrahim Rugovën[/color]

[b]RUGOVA[/b]

Shkruan: Ferhat Ymeri

[color=red][b]R[/b][/color]ilindës Fisnik
[b][color=red]U[/color][/b]ratë e bekuar mbi greminë
[b][color=red]G[/color][/b]emb i shpresës së bardhë
[b][color=red]O[/color][/b]ra e mirë e Fatit
[b][color=red]V[/color][/b]egimtar i parë i Atlasit të
[b][color=red]A[/color][/b]rbërisë – Ardhmërisë – së Re

26 janar 2006, Kent, Washington
----


[b]Ngushëllime Kosovë[/b]

Shkruan: Roi SHKRELI

Ngushëllime Kosovë,
për Njeriun e Kryetarin
per burrin e shqiptarin...

Vajtoje me vargjet e Nolit
këndoje me zërin e Fishtes
vërja plisin e Boletinit -
percille te Hasan Prishtina

Ngushëllime Kosovë
për prijsin e Kryetarin
për njeriun e vizionarin

Mbuloje me ngjyrën e Gandit
bekoje me gjuhen e Terezes
percille te Pjeter Bogdani.
vendose te Ismail Qemali

Ngushëllime Kosovë
për këtë njeri - Rugovë
për këtë burrë - Kosove

Ngushëllime Kosovë
për Njeriun me Shallin - flamur
për njeriun me Shallin - qiri

Ngushëllime Kosovë
për këtë njeri të madh
mbi dhe - e nën dhe...


New York 2006
--------

[b]Emër e Mbimër – Kosovë[/b]

Shkruan: Demir Behluli

Kur përmendet emri Rugova
Mendohet Kosova
E kur zihet në gojë Kosova
Mendohet Rugova

Që mbante në qafë një shall
Se në shpirt kishte një hall

Dëshironte një Dardani të lirë
Me Himti e Flamur Kishte të madhe atë dëshirë
T'mos rirobërohet më kurrë

Ai rreth qafe mbante atë shall
Se në shpirt e mundonte ai hall

Gjithmonë në gojë kishte
Pavarësinë
E buza ëmbël i qeshte
Kosova të fitonte Pavdekësinë
Se ashtu shpirti ia deshte.

E rreth qafe lidhe atë shall
Se në shpirt kishte t'madhin hall

Gjilan, 26 janar 2006

Dy fjalë ngushëllimi për Presidentin!


Shkruan: Ilaz Bylykbashi

- Historia e re e Kosovës ka emrin Tënd!

- Atëherë kur ke filluar të hysh në analet e historisë së re të shqiptarëve të Kosovës, ke hyrë edhe në fotografitë e mia. Ti e shkruaje historinë e re, e ne bënim përpjekje që të regjistronim gjithë këtë histori tënde të madhe.

- Ke qenë gjithmonë i pari.

Ku ta gjej fjalën, ku ta marr forcën që të flas për vdekjen e presidentit Rugova. Nuk ma thotë goja e nuk ma do zemra që ta them se Ti presidenti ynë nuk je më në këtë botë!

Të kam parë e të kam njohur tash e njëzet vjet më parë. Ishe i rrallë, i veçantë, shumë i afërt për të gjithë.

Atëherë kur ke filluar të hysh në analet e historisë së re të shqiptarëve të Kosovës, ke hyrë edhe në fotografitë e mia. Ti e shkruaje historinë e re, e ne bënim përpjekje që të regjistronim gjithë këtë histori tënde të madhe.

Ke qenë gjithmonë i pari.

I pari i the Serbisë së në Ballkan jetojnë 7 milion shqiptarë dhe nëse është nevoja mund të bëhemi bashkë dhe të rrokim armët.

I pari nise projektin për pavarësinë e Kosovës.
I pari trokite në dyert e botës demokratike.
I pari hyre në Shtëpinë e Bardhë në Uashington.
Ti gjithmonë ishe i pari.

Në këto 16 vjet të betejës Tënde për Liri e Pavarësi, kalove e përballove mjaft sakrifica. Të kërcënuan, të arrestuan, të shanë e deshën edhe të të vranë, por ti gjithmonë mbete i pathyeshëm, i madh dhe i fortë.

Ti gjithmonë fole me më fjalë të ëmbla. Nga goja jote asnjë fjalë e rëndë, asnjë fjalë fyese, asnjë fjalë të keqe, as ndaj atyre që koritnin veten me fjalë ofenduese.

Ata të gjuanin me plumba të vdekjes e ti ua ktheje me pëllumba të paqes.

E tash si ta ngushëllojmë veten i Madhi Ynë që nuk je më në mes nesh, nuk po na prin i gjallë deri në fund të rrugës që e nise tash e 16 vjet më parë, rrugës së Pavarësisë.

Ti e nise i pari rrugën e Pavarësisë, ti i trasove të gjitha shtigjet e Pavarësisë!
E tash kur kjo rrugë është në përfundim e sipër, ti ike! Ike atëherë kur më së shumti na duhesh! Ti ike atëherë kur më së shumti të do Kosova, të do Pavarësia.

Nuk dua të vë shiritin e zi mbi fotografinë Tënde që e mbaj tash e sa vjet në shtëpi. Nuk dua të besoj se Ti më nuk do të na ngrohësh familjen tonë me buzëqeshjen Tënde të ngrohtë!

Por, i nderuari z. President, ne jemi krenar që të patëm për 16 vjet në krye të shtetit tonë Kosovës, në krye të lëvizjes tonë për Liri e Pavarësi.

Ne jemi të nderuar që ti ishe dhe do te mbetesh presidenti ynë i parë i Kosovës së lirë e demokratike.
Historia e re e Kosovës ka emrin Tënd!

Pavarësia e Kosovës ka emblemën Tënde!

I lehtë qoftë dheu i Kosovës, i madhi President Rugova!

Lavdi!

30 janar 2006

[b]Prej estetit brilant deri te udhëheqësi emblematik[/b]


Shkruan: Faruk Tasholli

Intelektuali Ibrahim Rugova, mendoj unë, në botën shqiptare, do të mbahet mend me respekt për veprimin e tij në dy fusha kryesore të veprimtarisë së tij : letrare e kulturore dhe atë politike. Shfaqja e emrit të tij në vitet shtatëdhjetë, është edhe një shfaqje e re dhe moderne në avancimin e kritikës letrare shqiptare, është një mendimtari sovrane, në vlerësimin e letërsisë që nga antikiteti e këndej. E them sovrane, pasi regjimet politike ku jetonin shkrimtarët shqiptarë, nuk ishin pa ndikim, qoftë në formimin e tyre, qoftë në orientimin tematik e shprehës të autorëve. Ibrahim Rugova zhvillon një kritikë dhe një studim të letërsisë pa e ngarkuar me anët formale, pa u mbështetur në skemat stereotipe dhe pa u stërzgjatur jashtë esencave të artit. Përqëndrimi i tij në qenësinë e letërsisë dhe kriteri i fortë vlerësues, atë e radhisin ndër estetët brilantë, jo vetëm brenda letërsisë sonë.
Duhet shtuar këtu se deri në fund të viteve tetëdhjetë të shekullit të kaluar, Rugova ishte njeri me ndikim të madh në jetën kulturore e letrare të Kosovës. Me këtë rast duhet përmendur tribunat letrare, takimet e ndyshme letrare e kulturore, po edhe promovimet e veprave ku fjala e tij ishte vendimtare në krijimin e një opinioni të drejtë.
Po kështu, në veprimtarinë e gjithmbarshme botuese, mendimi i tij ushtroi një ndikim të jashtëzakonshëm. Le të na kujtohen dhjetëra recensione të veprave letrare që botonte “Rilindja”, pastaj Instituti Albanologjik etj. Mendimi i tij ishte i shkurtër, i qartë, i thellë, kreativ dhe vazhdimisht domethënës.
Në mesin e viteve tetëdhjetë, zëri i Ibrahim Rugovës do të ngritet kundër pozicionit të pafavorshëm të shqiptarëve në federatën jugosllave, kundër represionit dhe strategjisë negative që ndiqte politika jugosllave, e veçanërisht ajo serbe ndaj Kosovës. Ai duke shfrytëzuar takimet e ndryshme të shkrimtarëve në Novi Sad e Beograd, e tha të vërtetën për represionin në Kosovë, pra pikërisht në qendrat ku projektohej ai represion. Me këtë nxiti vëmendjen e shtypit slloven e ndërkombëtar dhe gradualisht hyri si intelektual në politikë. Vizioni i tij për Kosovën si shtet i pavarur dhe i integruar në sferën oksidentale të botës, bëri që kjo pikë e vogël në hartën botërore, të tërheq edhe vëmendjen e fuqive të mëdha për ndihmën konkrete dhe me rezultate të paimagjinueshme. Ai që nga viti 1968, jo vetëm që predikoi, por edhe punoi për pavarësinë dhe demokracinë e Kosovës. Prandaj, jo rastësisht, ishte dhe do të mbetet figura më emblematike prej udhëheqësi të shqiptarëve të Kosovës dhe më gjerë.

31.01.2006

[b][color=red]Rugova i bëri shqiptarët, mik të medhenjë dhe të përjetëshëm me Amerikën [/color] [/b]




Nga Dervish JAHJAGA & Beqir SINA


[b]Klinton [/b]: "Gëzohem që Dr. Rugova, ka pasur një vizitë të rëndësishme në SHBA-s, dhe se takimet e tij me zyrtarët më të lartë të Adimistratës ishin të frytëshme për të dy palët", Ne jemi të vendosur në përpjekjet për rikthimin e të drejtave njerëzore dhe politike të popullit në Kosovë, ku Dr Rugova ka një rol të rëndësishëm dhe të admirueshem. Refuzimi i ndaj dhunës dhe durimi i tij përball represionit sërb, dëshmon një kurajo dhe largëpamësi"



[b]ARHTURE AVENUE - BRONX[/b] (NY) Me Amerikën lidhjet e tija dhe vizioni që kishte Dr Rugova si dhe me këto vizita e takime që zhvilloi ai në Shtete e Bashkuara të Amerikës, gjithënjë e më tepër po kuptohej më mirë çështja shqiptare e Kosovës, si dhe lufta paqësore për liri e pavarësi. Rugova arriti të shpalosë në Washington D.C. planin prej dhjetë pikash, plan i cili solli edhe lirinë e ëndërruar të shqiptarëve më 9 qershor 1999-të. Vitë kur Sërbia, u shporrë një herë e përgjithmon nga Kosova. Rugova me Shtetet e Bashkuara të Amerikës u la shqiptarëve një mik të madhë dhe të përjetëshëm.



[b]Më shkurt 1990[/b] për herë të parë presidenti Rugova kryesoi një delgacion të gjërë intelektualësh në vizitën e parë në Shtetet e Bashkuara të Amerikës. Dr. Ibrahim Rugova me një grup intelektualësh, gazetarë dhe aktivistë të njohur të të drejtave të njeriut si : Dr. Zekeria Cana, Zenun Celaj, indjeri avokat Bajram Kelmendi të ftuar nga kongresmeni republikan i njujorkut Josph DioGuardi zhvilluan një seancë dëgjimore të kryesuar nga kongresmenve Lantosh dhe Porter.



[b]Më 8 - 9 - janar 1993 [/b], realizohet vizita e dytë e kryetarit të Lëvizjes Demokratike të Kosovës në Shtetet e Bashkuara të Amerikës. Dr Rugova në krye të një delegacioni i shoqëruar nga z Shaqir Shaqiri pati një sërë takimesh me Administratën e Presidentit Gorge H. Bush(babai i këtij sot) dhe në institucione të tjera. Ai u takua me z Arnold Kantor n/sekretar për çështjet politike në Departamentin Amerikan të Shtetit. Në këtë takim u bisedua për ndihmën 5- milion dollar që kongresi amerikanë i dhuroi Kosovës. Vizita në Washington D.C. erdhi pasi më parë Rugova qe takuar në Bruksel me zotin Eagleburger. Rugova në këto takime këmbënguli për një intervenim ndërkombëtar në Kosovë, si rruga e vetme për të ndaluar konfliktin që po provokohej sistematikisht nga rregjimi sërb ndaj shqiptarëve.



[b]Më 16 shkurt 1993[/b]- Presidenti Rugova filloi një vizitë tjetër në Shtetet e Bashkuara të Amerikës në Institutin Amerikan për Paqe dhe një takim me zyrtarin e lartë amerikanë Carnegie , Rugova kërkoi vendosjene trupave të OKB-ës në bashkëpunim me NATO-n në Kosovë, vënien e Kosovës nën protektorat ndërkombëtar deri në pavarësinë dhe neutralitetin e plotë të sajë.





[b]Në maj 1994 -[/b] në Nju Jork, në katedralen kryesore San Patrick në Manhattan, i ndjeri kardinal John O'Cnor priti në një takim të veqantë Dr Rugovën dhe dha një meshë të veqantë me lutje për Kosovën në sallë ishin rreth 3.000 besmitarë. "Gëzohem që Dr. Rugova ka pasur një vizitë të rëndësishme në SHBA-s, dhe se takimet e tij me zyrtarët më të lartë të Adimistratës ishin të frytëshme për të dy palët", i shkruan presidenti Klinton kongresitit Engel dhe kogresites Molinari ". Ne jemi të vendosur në përpjekjet për rikthimin e të drejtave njerëzore dhe politike të popullit në Kosovë, ku Dr Rugova ka një rol të rëndësishëm dhe të admirueshem. Refuzimi i ndaj dhunës dhe durimi i tij përball represionit sërb, dëshmon një kurajo dhe largëpamësi", shkruan Presidenti Bill Klinton.



[b]Më maj 1996[/b]- gjatë një vizite në SHBA-s Dr Rugova u takua më Sekretarin amerikan të Shtetit Warren Christopher dhe diplomatin e njohur amerikanë Kris Hill ku u njohë me nismën amerikanë për hapjen e misonit të parë amerikanë në Kosovë. Më 12 korrik kongersmeni Eliot Engel pret shiritine misionit amerikanë në Prishtinë.





[b]Rugova u takua me ndihmësekretarin amerikan Strob Talbot [/b]






[b]Dr. Ibrahim Rugova[/b] u takua në Uashington me Strob Talbotit, ndihmësekretarin shtetëror amerikan, i cili ishte edhe ushtrues i detyrës së sekretarit të shtetit.Takimi u zhvillua në një atmosferë të ngrohtë e miqësore. Zyrtari i lartë amerikan theksoi përkrahjen e fuqishme amerikane për lirinë dhe paqen në Kosovë dhe shprehu përkrahjen e madhe amerikane për rrugën paqësore të zgjidhjes së çështjes së Kosovës e për politikën e udhëhequr nga dr. Ibrahim Rugova.Dr Rugova e përshkroi gjendjen në Kosovë si shumë të rëndë e të rrezikshme për shkak të aksioneve të vazhdueshme të forcave serbe dhe masakrimeve të popullësisë në shtëpitë e veta.


[b]Rugova [/b]kërkoi nga SHBA-të përkrahje edhe më të madhe për luftën paqësore të popullit të Kosovës për pavarësi dhe për zgjidhjen politike të çështjes së Kosovës. Ai i bëri thirrje administratës amerikane që të ndërmarrë masa preventive për evitimin e një masakre mbi popullin e pambrojtur të Kosovës. Dr. Rugova bëri thirrje që udhëheqja e SHBA-ve të marrë rolin prijës në zgjidhjen e çështjes së Kosovës.


Ndihmëssekretari shtetëror amerikan [b]Strob Talbot[/b] e vlerësoi të rëndësishëm fillimin e procesit të bisedimeve mes Prishtinës e Beogradit. Ai premtoi angazhimin e vazhdueshëm të SHBA-ve në këtë proces. Në bisedë ishin të pranishëm edhe Robert Gelbardi, i dërguari i posaçëm për Ballkanin i Presidentit Klinton dhe i Sekretares së shtetit Medlin Ollbrajt dhe ambasadori i SHBA-ve në Shkup Kristofer Hill, i cili është angazhuar në procesin negociator në Kosovë.



[b]Kryetari Rugova dhe anëtarët e delegacionit të Kosovës folën në Fondacionin Karnegi [/b]




[b]
Dr Rugova [/b]dhe anëtarët e delegacionit të Kosovës folën sot në Fondacionin Karnegi. Paraqitja u organizua nga Grupi Ndërkombëtar i Krizës, ndërsa dr. Ibrahim Rugova foli për gjendjen e rrezikshme në Kosovë dhe për nevojën e zgjidhjes së çështjes së Kosovës me mjete politike.





[b]Më 28- maj 1998-[/b] Rugova takohet me Presidentin Klinton në Shtëpinë e Bardhë në Washington D.C, në orën 9:50, sipas kohës lokale, i shtrohet karpeti i kuq dhe ai zhvillon nje takim 40 minutash me presidentin e Shteteve të Bashkuara të Amerikës, Bill Klinton. Më pasë ai takohet me Robert Galbardin, i dërguar special për Ballkanin i presidentit Klinton dhe i Sekretares së shtetit Medlin Ollbrajt. Vizita e kryetarit të Republikës së Kosovës në SHBA po përcillej me interesim nga mjetet e informimit publik.



[b]Më vitin nëntor të viti 2000-[/b] në kremtimin e pesë vjetorit të Marrveshjes së Dejtonit Presidenti Rugova erdhi në Shetetet e Bashkuara të Amerikës, si presidenti i parë i Kosovës së lirë. Ai zhvilloi në këtë vizitë takime në Nju Jork, Detroit, Çikago dhe Washington D.C.





[b]Presidenti Rugova më 2004 u nderua nga Komunuelthi i Pensilvanisë me mirënjohjen "Mik i SHBA-ve"[/b]




Në një ceremoni të zhvilluar më 26 prill 2004, në shtetin Pensilvania, Presidentit Rugova iu dorëzua mirënjohja "Mik i SHBA-ve" dhe "njeriu që punon për ta përmbyllur kornizën ligjore për pavarësinë e Kosovës".Zv.guvernatorja e Pensilvanisë znj. Katrin Bejker Noll, në një darkë të organizuar për nder të Presidentit Rugova, tha se miqësia e Ibrahim Rugovës ndaj SHBA-ve ka qenë jo vetëm në të mirë të Kosovës, por edhe të SHBA-ve. "Fryma juaj e ngrohtë e bashkëpunimit është një ideal drejt të cilit aspirojnë të gjithë njerëzit", tha zonja Noll. Ajo në emër të gjithë qytetarëve të Pensilvanisë i shprehu falënderim Presidentit të Kosovës për miqësinë ndaj Shteteve të Bashkuara të Amerikës.

"Në emër të 12 milionë qytetarëve të Pensilvanisë, dua t'ju shpreh lavdatë për arritjet tuaja të jashtëzakonshme dhe t'ju falënderoj për miqësinë tuaj ndaj Shteteve të Bashkuara. Vazhdofshi me suksese të mëdha dhe paqe në gjithë përpjekjet tuaja në të ardhmen", tha mes tjerash në fjalën e saj, zonja Ketrin Bejkër Noll (Catherine Baker Knoll).
Ndërkaq, Presidenti Rugova, duke u falenderuar për këtë miërnjohje tha se "roli i Amerikës ishte i pazëvendësueshëm edhe në jetësimin e aspiratës shekullore të shqiptarëve". "Njohja sa më e shpejtë e pavarësisë së Kosovës do ta qetësonte këtë pjesë të Evropës dhe tërë botën",- tha Presidenti Rugova.



[b]Më 19 shtator 2003[/b] në Prishtinë, rreth 8.00 të mëngjesit, mbërriti ish-presidenti amerikan Bill Klinton, i cili qëndrojë për një vizitë njëditëshe në kryeqytetin e Kosovës, ku u nderua me çmimin doktor nderi i Universitetit të Prishtinës. Ish-presidentin Klinton në aeroportin e Prishtinës e priti dhe i dëshiroi mirëseardhje Presidenti i Kosovës Ibrahim Rugova, shefja e Zyrës amerikanë në Prishtinë, Mersi Ris etj. Në aeroportin e Prishtinës Klintonin e përshëndetën edhe disa qindra qytetarë. Ish-presidentit Bill Klinton në një ceremoni solemne të zhvilluar në amfiteatrin e madh të Fakultetit të Filologjkisë iiu dorzua titulli "Doctor honoris causa".



Një takim i veçantë i ish-presidentit amerikan Bill Klinton me Presidentin e Kosovës Ibrahim Rugova në mjediset e Universitetit të Prishtinës, takim që zgjati rreth 40 minuta dhe u zhvillua me dyer të mbyllura u biseduar rreth çështjes së Kosovës. Me mijëra qytetarë të kryeqytetit dhe nga viset e tjera të Kosovës, kishin ardhur për të përshëndetur ish-presidentin amerikna Bill Klinton dhe për ta falenderuar atë për të gjitha që ka bërë për lirinë e Kosovës si President i SHBA-ve.

Poezi për Ibrahim Rugovën

[b]Elegji për Misionarin e Paqës
(kushtuar Ibrahim Rugovës)[/b]

Shkruan: Shefqet Dibrani

I
Misterioze duket Dardania me atë qiell të vërejtur
Udhët e saj kërkojnë shpëtimin nga gjëma dukej se ra tërmeti
Qiellit nën yje ngrysen mortin atë ditë dhe natë që ngurtësoi zia
Kudo në botë u hap pikëllimi për Misionarin e Paqes kur ra si lisi mbi tokë
Gjëma dhe dënesja u ndie gjatë trishtimi i kaploi njerëzit e gjallë

Në tokë e në qielli të janarit u ndie pikëllimi ishte dërguesi i Zotit që erdh nga gjithësia
Mërziteshin engjëjt në dimrin e ashpër përplot acar
U tundën ndjenjat siç tunden nga tërmeti malet akujt shkriheshin nga zemra jonë
Binin copë-copë nga përflakja e mbufatur dhembjet në gjokset djaloshare
Lulet këputeshin nga shtrëngimi në duart e ngrira të fëmijëve
Secili përkulej para tempullit, dashurisë
Para njeriut të urtë, përpara mirësisë
Ra erë e forte siç vjen çdo herë janari
Me ngrica në zemër përplot akuj të thepisur
Ranë të gjitha dashurit se loti piku në tokë nga mërzia
E mërzisë i vinte keq që prishi dashuritë shpresën
në acarin e ftohtë ndizej e diku fikej një qiri

II.
Hyre si engjëll në thellësinë e shpirtit dhe ngadalë e butë bëre strofullin në zemrën e njeriut
Askush s’të kuptoi sa thellë ishe futur në rrënjët dhe dejtë tanë
Ujana ujërave të turbullta që me kalimin e kohës u bë i kthjelltë si kristali
Që reflektonte ardhmërinë e qytetarit të prangosur në sakrificën e përjetshme
Për një kothere buke e një kokërr kripe
Në pranverë një gjeth qepe a një kokë hudhër por që duhej ruajtur nga fqinjët
Të mos qelbet goja se duhma jonë pat marrë dhen, ndonëse hudhra është e mirë për sytë
e ne humbëm udhën në oborrin tonë
Për vite nuk pamë derën as portat e tmerrit nga thika barbare që rrinte mbi kokë
Humbëm shpresën se do të vijmë në shekullin tonë e ky shekull s’qenka yni
Na grabiti emri dhe misioni juaj prej një profeti që vazhdimisht thyente arrat netëve të gjata të dimrave me borë
Të dimrave Alpin që rrasat e akullit dy metra të trasha na rrinin mbi kokë
Kur ngrihej sqepi i shqiponjës sa as dielli i verës nuk e çpinte kurrizin tonë
Nga siç thamë thika që na rrinte mbi kokë kur këmbët pikonin gjak
III
Ndër përroska gurgullima e ujit vazhdimisht prishte qetësin e poetit që
kërkonte metaforën e besimit të fjalës dhe tradhtisë
Që na rrinte në tehun e shpatës në çatitë tona ku kumria këndonte në pranverë
Ndërsa lejlekët pastronin moçalet e mbushura përplot bretkosa e zhapinj
Ujana e madhe kishte mbuluar pellgun e dashurisë
Shpresa për të tashëm dhe të nesërmen që do të vjen e kaluara ishte lanë në harresë
Por zbriten yjet nga qielli dhe ranë në grushtin tonë
Dhe këtë yjëzim dashurie ia solla engjëllit tim atij që dashuroi jetën time
Ardhmërinë e tim biri që sapo ka lindur kurse Durimi që moti ka shkuar të bëjë homazhe
mbi trupin tënd
Te vona ishte pagëzuar në uratën tuaj që ripërseritej në çdo fund jave
gjatë gjithë shekullit të kaluar
Kortezhi mortar sjell në yjësi trupin tënd, funerali që kurrë s’u sos sa në përrallat e Visar Zhitit që kishte parë vdekjen në Qafë Mali a Qafë Bari kurse kodra s’kishte bar e as mal se ishte bërë dashuri e tharë
Te vona ne u zgjuam sot pak më vonë se temperatura minus shtatëmbëdhjetë gradë
na i ngriu shpresat, te vona neve nuk na bëhet vonë edhe nëse funerali shtyhet për nesër sepse ka dy mijë vjet që funeralin nuk e zbritëm nga krahu por heronjtë i vargisëm në robëri
Dhe je i pari Engjëll që ke marrë udhë drejt kodrës ku prehesh, kurse shpirti juaj nga qielli shndritë
Te vona ne nuk zgjohemi se në Barakën ku kryeje meshën e fund javës aty ku predikimet i bëje ti Misionari Ynë tani ka ardhur meshtar një predikues që nuk njeh Zot as qiell e as tokë

Ai mbetet bastard i fjalës së shkruar i lutjes që pagëzon lirinë e demokracinë
Te vona ne ti shajmë edhe vitet tua, sidomos atëherë kur nuk je në mesin tonë
bile më lehtë ta pshurrim varrin se na fale fjalën nuk e dimë por sikur ta dimë atë fjalë Uratë nuk mundemi nuk mundemi me falur se mbetemi shqiptarë për ty që s’kishe armë çdo fund jave kishe fjalë e sikur ato t’i mori mali po atë të duhurën në vend Ameni gjithmonë e thoshe
Ty që nuk pate armë, pate fjalë që shkëlqyen si arë
Të qoftë bekuar fjala që gjithmonë besnik i ndejte asaj.
IV
Engjëlli Ynë u shkëput dhe kaloi mëtanë ku nuk flitet më
Na kundron si atëherë kur e shanin dhe ai miratonte
Dhe vazhdimisht lutej te zoti ti falte për padijen që nuk ditën të mos flasin
E flitnin kur nuk duhej e kur askush nuk i pyeste flisnin për të krijuar zhurmë e poterë
E nën timbrin e saj krimi bëhej i trishtët vazhdimisht
Tani diellin pranveror po e presin ata të cilët ky acar ua ka ngrirë këmbët
I presin lulet dhe dashuritë e përhershme dhe ndanë varrit do të vijmë vazhdimisht
Për ta kryer ritualin e Fundjavës që predikoje vazhdimisht
Tani je futur në zgafelle mermeri atje shtatë pashë nën dashurit dhe ngjitur je
nëntë pashë mbi projektin e ardhmërisë
Por gjithkah shndrit nuri juaj, dashuria dhe fjala që na le pas në këtë antikitet akullnajash
Përplot thashetheme dhe marrëzi planetare se orakujt nuk bien nga qielli kurse Djalli
vazhdimisht nga toka del
Nga kjo tokë që të mban lidhur peng e nuk të lë të të vdesësh
As nuk të le të emigrosh ndanë pusit në të cilin janë gozhduar përjetësisht anijet
që ankorojnë misionin paqësor të pavarësisë
Tani gjithçka vjen nga qielli qoftë edhe nga gozhda e ndryshkur me ndryshkun shekullor
Mbetën metaforat që interpretohen në secilën kohë biblike
Tek e fundja thyhen qypat pse kanë fshehur thesare shekullore
Si shira që lagin dashurit edhe në kohën kur bien meteorët
Dymijë vjet pas Krishtit Misionar i Parë në hapësirën Dardane që armë të vetme pate fjalën
Andaj çdo gjë që lidhet me fjalën në kuptimin pozitiv të saj
Të takon Misionar që rastësisht në tokën Dardane paska ardhur
V.
Të gjithë e kuptuam se ishe kalimthi në këtë botë
për të rrëfyer misionin e faljes edhe kur nuk falet
pastaj shpirti i tij në qiell te Zotat shkoi
të gjithë të gjithë e panë kur qielli hapi krahët dhe e mori

31 janar 2006, Zvicër
--------------


Shkruan: Ukë Tygjeci

[b]Amaneti në vend
( Ibrahim Rugovës[/b])

Kur ti qaje si fëmijë
gjyshi Rrustë të porositi:
-vajet e fëmijëve janë gëzim
-vajet e nënave janë mjerim!

Kur ti qaje si fëmijë
babai të pat thënë:
-bir, mos lejo vaje të nënave në Kosovë!

E ti, dyzetëditësh-more amanet:
-vuajtjet nga trolli i t'parëve për t'i hekë
-e fëmijët para kohe për t'i pjekë!

Urtinë tënde e ! bëre trimëri:
-bashkimi çdo herë krijon fuqi
-dija është rrugë për në histori!

Rrugën e pate plot pengesa:
-ca të rastit e shumë shekullore.

Amanetin e qove në vend:
-Kosovës i bëre histori
-popullit i dhe fuqi
-botës i dëshmove maturi!

31 janar 2006, Horgen-Zvicër

-----------


Shkruan: Julia Gjika

[b]IBRAHIM RUGOVES[/b]

Ate qe askush nuk e shihte,
Ti e pe, ende udhen pa e nise:
Qiellin e kalter pertej reve,
Kosoven, lule te Lirise.

Tek shkembi i larte qajne valet
Era shkon e vjen si e marre.
Njerezit, gurret dhe druret
Kane ankth, kane acar.

Zjarrin qe te digjte ne zemer
Si trim e durove pa ankim.
Deri ne shtratin e vdekjes
Me dashurine fole, i Madhi Ibrahim.

Te ftohta ditet e ketij Janari,
Te ftohta murret neper oda,
Luadhet dhe malet e Kosoves,
Mbuluar nga ngrica dhe bora.

Nata harron te largohet,
shpirti po iken ca nga ca.
Zemra dhe truri i munduar
Ne duart e nates dhimbjet i la.

Lot i fundit i jetes rreshqet,
Njeriun e Madh paqja mbeshtjell.

1 shkurt 2006, ShBA

- - - -


Shkruan: Ali R. BERISHA

[b]SIMFOHIA E PO E Zl-së[/b]

L ftohtë Qyteti
I ftohtë Janari
I ftohtë Ankthi

E thërras poezinë funebër për ndihmë
E ftohtë edhe ajo
nuk më lajmërohet
Sot edhe poezia ka qa
me sytë e saj të bukur.

I vjen keq t'ia shoh sytë me lot –
më çon te historia.

"Dymijenëntëqind vjet më parë
dy ushtarë dardanë
po u shkonin në ndihmë eladasve:
Dardaninë do ta lodhin!
Dardaminë do ta rrudhin!
Dardaninë do të përpiqen ta zhdukinl
Duke e furë brenda patkoit!"
Parandjeu ushtari i vjetër.
Jo - thotë i dyti:
Do të lind një njeri me I
Me emër të vetëpërkthyeshëm
Do të lind-jetojë-e-vdes si I - ja
Bota do t'ia vë pikën kësaj I - je
e do ta ringjall këtë DardanI."
Kështu këndon Aedi i lashtë,

Qyteti i veshet kodrës përpjetë.
e unë e kërkoi poezinë funebër
Janari ngadalë i jep fund vetvetes:
"S'do të ketë më vdekje janarësh''

Me hapa të ngadalshëm
ndërrojnë vend Ankth e KrenarI
në secilën simfonI

[b]Familja e Heroit, Sali Cekaj[/b]

Kosova humbi strategun, vizionarin, prijesin shpirteror dhe historik - simbolin e pavaresise. Ne personalitetin e Tij ngertheheshin bujaria, intelektuali dhe vendosshmeria e nje burreshtetasi te kohes dhe te civilizimit Europian.

I qofte i lehte dheu i Kosoves martire!

[b]Kolege nga Instituti Albanologjik i Prishtines[/b]
Dr Rugova ishte njeri me cilesi te vecanta njerezore qe pak njerez i posedojne, dhe kete e deshmuan vleresimet e shumta te personaliteteve boterore, te cilet deklaruan se ishin krenare qe paten mik, Ibrahim Rugoven. Ai hyri burrerisht ne analet kombetare e nderkombetare, se si duhet te jete njeriu i cili vihet ne balle te detyrave te medha.

Ne nuk kemi qene te vetedijshem, dhe nuk kemi ditur te cmojme sa duhet, e njeheresh s'kemi qene te vetedijshem me ke kemi pasur te bejme. Mirepo, vetem kur vdesin dhe mungojne njerezit verejme mungesen dhe vyrtytet e tyre te larta njerezore, kombetare dhe intelektuale.

[b]Mesazh ngushëllimi i Kofi Ananit dërguar familjes së Presidentit Rugova[/b]
[b]Prishtinë, 3 shkurt [/b]- Sekretari i Përgjithshëm i Këshillit të Sigurimit të Kombeve të Bashkuara, [b]Kofi Anan[/b], i ka dërguar një mesazh ngushëllimi, bashkëshortes së Presidentit Ibrahim Rugova, me këtë përmbajtje:
[b]"E nderuara Znj. Rugova,[/b]
Dëshiroj t'ju shpreh ngushëllimet më të thella juve dhe familjes suaj për vdekjen e bashkëshortit tuaj, Presidentit [b]Ibrahim Rugova[/b], më 21 janar 2006.
Gjatë gjithë jetës së tij, bashkëshorti juaj ka treguar durim dhe sinqeritet në realizimin e vizionit të tij për Kosovën paqësore, demokratike dhe multietnike. Aftësitë e tij politike, qëndrueshmëria dhe modestia e tij për realizimin e këtij qëllimi do të mungojnë shumë në këtë kohë kur Kosova ka përpara sfidat, me të cilat do të përballet. Vlerësimi i lartë i Presidentit Rugova nga ana e bashkësisë ndërkombëtare është theksuar në kumtesën e Këshillit të Sigurimit të Kombeve të Bashkuara, të dhënë menjëherë pas deklaratës sime publike më 21 janar.
Jam i sigurt se përkundër humbjes tragjike dhe të parakohshme, ëndrra e bashkëshortit tuaj për të bërë Kosovën një vend të sigurt dhe paqësor, në të cilin do të respektohen të drejtat e të gjithëve, do të përmbushet. Ju lutem të jeni të sigurt se Kombet e Bashkuara do të vazhdojnë të mbështesin popullin e Kosovës në drejtim të këtij qëllimi fisnik.
Në këtë kohë pikëllimi, lutjet e mia janë me ju, me familjen tuaj dhe popullin e Kosovës", thuhet në mesazhin e [b]Kofi Ananit. [/b]