|
Titulli: Poezi nga Poetė tė ndryshėm
Thellė nė veten teme flejnė kangėt e pakėndueme,
tė cilat ende vuajtja as gėzimi s'i nxori, tė cilat flejnė e presin njė ditė ma tė lumnueme me shpėrthye, m'u kėndue pa frigė e pa zori. Thellė nė veten teme kangėt e mija jesin... e unė jam vullkani qė flen i fashitun por kur t'i vije dita tė gjitha ka me i qitun nė njėmijė ngjyra tė bukura, qė nuk vdesin. Por a do tė vijė dita kangėt me u zgjue? Apo ndoshta shekujt me ne prap po tallen? Jo! Jo! se liria filloi me lulėzue dhe e ndjej nga Dielli (alegorik) valėn. O kangėt qė fleni, reliket e mija q'ende s'keni prekun as nji zemėr tė huej, vetėm unė me ju po kėnaqem si fėmija, unė - djepi i juej, ndoshta vorri i juej. MIGJENI |
Titulli: Poezi nga Poetė tė ndryshėm
Gjysem njeri, gjysem amerikan !
Kur botes i digjet njaj bisht atlantida ndahet ne dysh gjysma njeriut bėn njė qudi var pushken ku s“mund e arrin. gjysma e tjeter pak mė e vjeter permes atlantides njė ditė tjetėr arrin te pema mu tė rrėnja kur kokėn mbeshtet nė Ballkan adriatiku i ngroht ballin i“a lag Rozafa nuse nė sy te Evropės shendrit Bardylli i ri i botės kushtrimin kur mori dheu sternipėrit e Aleksandrit e nipat e Skenderbeut mbuluan qielli e dheun kur zogjet e pyesin perseri kush je e nga vjen ti unė vij nga krahu i tjetėr pran dheut tė rrėnja e vjetėr. |
Titulli: Poezi nga Poetė tė ndryshėm
Fjalen fjalė besėn besė,
nuk e ndėrrojė pėr ketė jetė jam shqiptare e gjak shqiptari ket ma la gjyshi e i pari. Jamė nga ky vend si shqiponja nė folen jetojė me njė gjuhė, njė atdhe e njė flamur, besė shqiptari nuk shkel kurrė. Vijė vetimė , nap besėn vllaut ja sot ja kurr, luftojm kunder shkjaut qmallem me baben dhe me ty oj loke i thrret kosova bijt e kėsaj toke. Ne duart e huja nenė nuk rrin shqiprija U vra Fahri Fazliu e Afrim Zhitija, jam shqiponjė e besėn e jap Vdes pėr ketė tok si me lindun prap. Ne krah me Zahirin do e mbroj vatanin Gjallė e kam Luanin, Mujen, Adrianin Edmondi e Hakifi, luftojn si shqiponja Me pushkė nė dorė, nė ball tri shkronja. Besė shqiptari, mirkpritje e trimri tė mbroj me gjak e shtrėnjta malėsi. Jamė nga Tuzi e quhem shqiptare ku Cemi i akullt ujė m“dha me pi mirė se vjen Hot e Grudė, Ulqin e Tivar, Plavė e Guci . po thrret Marash Uci nė Shkrel e Kelmend ma mire se nkėtė tokė, nuk ka tjetėr vend. Shalė e Shosh po thot Mirdita s“bashku me Lumėn n“pashtrik na qel drita, si trim Koloshjani e njė mirditor do pritemi e vritemi pėr vendin amnor. Dy fjalė pėr ty Evropė e vjetėr Du bashkim me Kosovė dhe pa detyrimi tjetėr. Sa shumė vite, luftė e barbarit S“ka marveshje me grekun e serbinė , Strembet syri i shqiptarit kur ėshtė fjala pėr shqipėrin. Kush ėshtė burr qohuni nė kėmb Nuk e falim na ket votėr, Njė cop bukė bashk vllaznija e ndajm me njė soferė. Jam ushtrija qlirimtare Me pret Lleshi nė Ternovc E kam dellten shoshajm njė medvegj e Bujanoc. Te hyn tmerri moj shkini nė karpate ndihet zani Trimat e lugines si krahet e njė vullkani. Mitrovicen mos e prek Se nuk du kompenzim prap ja nisim ku e lam, fundi do na dali si nė fillim. jam baca Kurti e Smajl Martini mė thonė Qun Mula besėn nuk shkeli po thrret Kastrati Tuzi e Shkreli ku ja ke msyrė mor Esat Pasha s“ėshtė ky vend pėr turk as shkja armiqėt ketu te hynė nuk mujnė, Ded Gjon Luli mua me qujn. Degjonė kosova, degjonė shqiprija tfala u qoka e gjith malsija Ju betohemi nė flamur Ded Gjon Luli nuk vdes kurr. Ne do vemi me kėnget tona se keshtu na bashkon nėna Pėr flamurin kuq e zi t“qofshim fal nėnė Shqipri. Jam libun e molos dardan jam dalmat arber unė jam Adrian, jam gjak Ademi unė jam shpatė e kastrioti si shqiponja n“fushė t“barotit. Shqiptare me shekuj me fali zoti Njė nanė kena shqipri i thona i madh e i vogėl me gjak e mbrona Strembet syri nga armiku Luften se ndali se vijė nga kopliku Ura e levajes thrret Malok Gjeka Jamė trim malsije e nuk di ē“ėshtė deka. Po vjen njė zė nga kolashini Cetinė ku ėshtė Isa boletini Shqipri etnike don flamuri jonė tė lumtė ajo dorė motėr marigo krejt shqiptarija po e luan kėt valle Tė paqim gjithmon shqipėri e madhe or armik more shkja kurr me ty nuk bėhem vlla se pėr tė madhen shqipėri dhe babgjyshi im u vra. a vjen dita more zot me u shliruar ky vatan me fluturu shqiponja lirė nga Presheva nė Gllogjan. Sa hije i ka flamurit a e dini or vllazni me valu nga dobrosin gjer tė shėnjta Qameri falem jetė ti perėndi gjer tė bashkohet kjo shqipėri s“ka kosovė pa luginė Iliridė pa Qamerinė jam Plavė e Gusi a degjon o shkja zi se n“atdhe nuk du kufij . falė me shėndet kėsaj politike herė e dita, herė se dita thirrni mendjes more vlla, s“ka marrveshje me ket shkja Tė bekum njėherė prej zotit trimat t“shqipes si dikur motit sqep e thonj shqipja lufton burri i tokes pragun se leshon. Plumbat drejt nga ne janė dhunshem nga armik i pazakonshem Ndihmo o zot si m“ke ndimua njė dragan n“konak se dua. ish idea me u bashku kjo shqiptari Gjak deshmori po na thirr Mos na koritni o vllazni Po thirr hamza e ademi baca Ska me shkije negociata. Thrret gjaku nga Reqaku Thrrasin nenat dhe femija Krejt janari nė gjak u la Me gjymėtyrt e mija. Oj kosovė rujma nderin Ne dorė t“shkjau mbet lugina Eulexi qohet peshė i burgosen djemt e lirisė Kurva plak m“kallaxon kufijt. Du Preshevė e Mitrovicė me bashku me Qameri prit Tetov e prit Ulqin bashk e bejmi ilirin. kam nje fjal pėr president qeveri e deputet Demostratat studentore ju vllazni jeni ken vet nuk rri bukur tradhėtija kur mendoni skenderben Nuk durohet robėria kur nė fyt te vjen litari Veq nje komb e njė flamur n“histori e njef shqiptari... Xhesika Vula |
Titulli: Poezi nga Poetė tė ndryshėm
E ndjej, or mik, tė shprehesh ke nevoje
Njė zile po ta bėj, tė dalim, bisedojmė, Si psikolog nuk kam asnjė pėrvojė, Por mfiket shpirti, nė rast se stė dėgjoj. Tė vdiq femija! Nuk ke te ngushėlluar Me fjalė standart: tė rrosh e ta kujtosh Nė zemrėn tende, zgavrėn e krijuar Kėto fjalė tė menēme ta bėjnė edhe mė bosh. Te gjithėve u erdh keq dhe nuk mėnuan Te ta lehtėsonin shpirtin qė tė qan, Por ish diēka qė sditėn a skuptuan. Ndaj fali qe stė gjėnden dhe aq pranė. Me ty do bėj rrugė shumė tė gjatė Do pres pa u mėrzitur tek vajton Pėr ēdo ofshamė qė trrjedh nga shpirt i ngratė Do gjej njė fjalė qė ngushėllon. E di, me ty do jetė e rėndė I dobėt je, dhe shpirt-coptuar, Do kohė buzqėshja tė zerė vend Ndaj kohėn ta kam pėrkushtuar Se kam njė borxh , dhe ti do mė ndihmosh Ta shlyej sa mė parė. Skish tė paguar: Nė vaj dikush mu gjend kėshtu pranė Me mish e shpirt i pėrkushtuar. Mė tha se dhimbja sikėn asnjėherė Vajtim i shpirtit sheshtet me pėrdhunė Buzėqeshja vjen ashtu si pa u ndjerė Kur dhimbjen dysh e ndajmė, ti dhe unė. |
Titulli: Poezi nga Poetė tė ndryshėm
E bėn kėtė dorė njė laps tė lypė
Tė derdhė mbi letėr vargje njė ton E tė mos ketė forcė tė shtypė njė varg butonash nė telefon! Saimir K. [IMG]http://www.bitvertiser.com/emos/love/emoticon-in-love.gif[/IMG] |
Titulli: Poezi nga Poetė tė ndryshėm
[B]Paradoksi i vetes[/B]
Kujton se e njeh veten ashtu si ajo ėshtė Kujton dhe vetja tėnde se shfaqet lakuriq Habitesh ti me veten, kur nuk e ndjen tė tėrė Mė shumė habitet vetja, kur mangut shfaqesh ti. Mes vetes edhe teje, qėndron njė paradoks E ndiqni njeri-tjetrin, pa e arritur dot. mondishall |
AW: Poezi nga Poetė tė ndryshėm
Isha ne nje vendė
autori xhelal ferizi isha ne njė vendė ku mė deshtėn edhe kohrat e larmishme dhe me pshtynė, njekohsisht isha ne nje vendė ,kut nuk merresha dot vesh ku edhe mė shtynė nė gjuhė te ndryshme e nuk merresha dot vesh as nė shqip ....... e kam perdorė fjalen edhe gjuhen e damarėve e deshiren ma ma tė madhe per tu kuptuar edhe emocion valen perlotshem kam gurgulluar ...... isha ne nje vend ku u mohova edhe boterisht aty ku ku provova per te lulezuar njerzisht ......... un isha ne nje vend ku me sy kerkoja rotull dashurinė e ėndrruar un isha aty e atje fjalė e pendė e mohuar e ne jetė sa her jam thy ne at vendė sa her jam bėrė pendim mohim e hap i vonuar ------ e perseri si syth kam qelė per ideal per dashuri pas joshjeve tė jetes kam vrapuar shprtezim u bėra per dhe toke e fushė e mal , i qelur si syth perseri i qlur shqip si pip e u thava perseri neper zgrip ne kohen plot larmi vyshku e ringallu per me mbi perseri duke u rigjallruar rrenjet i pata ne shprese ne dashuri her her mbeta idilik varg i harruar e her lirik ne cicerimen time te vetmuar me duani tash me duani edhe ju te tjerė e ju kureshtarė te ri ju qe erdha tash ne ket vend un ju sjellė besė ju fali mierėsi mos me leni te vdes neper anomali qe shekulli i ka e koha me ves kur un cieroj pa ja nda ------- si ngriteniu ju ne qdo mengjes si i thoni kohes kah cila udhe un me ra ....... kah te ciceroj me thoni apo te iku per seri te fluturoj e ju perseri te me harroni ...... me qelni me qelni si lule ju prap, si,. lule ne hapsirė o ne saksi un me vargun e lirė nga hiri ne hi po mbij perseri ma shihni lotin tim qe kullon si vesė qe kerkon paqe me pi e vlerė besė pranverė dashuri me mbani me ushqeni me njomsi ,me qeshni me shend kerkroj jetė dashuri bukuri se erdha ne ket vend un jam i vuajturi vet dua te gjejė qetsi ....... kohrat e fjalen mos mi leni shkret dua buk shpirti per vargun tim qe gjalloj mbi dhe mbi toke e det duke endrruar liri e dashuri ... se helm neper kohra me dhanė ata, e shekulli e bijte e ti te zi ata me dhan udhėt e stine te ngrira e mergim me pi mua e vargjeve te lira me ktheni ne njomsi me pi ...... se ata as ne vargjet e lira nuk mi lan ne cak ne kthimin tim me mbrri lotin ma bene gjak nuk di si quhet ky art i zi i pa shpirtsi me ktheni me ktheni ne dasshuri ------ me lejoni qė te mė njihet mundi per liri mirnjohja shpirte te me shpallė i gjallė zog qe kendon per dashuri per dhe te parave toke e zallė me leni ne rikthim perseri se kam mallė mė duani perseri me shpėrlani me sherbet dashurie mos me ndani me mbani per dashurie me shihni me sy te mirė mė leni varg liriė ne romantikė hane me shperlani , me ,ujė t e,bekuar, me shplani me ujė shalqini , e kroje,dardane dua te shkoj aty edhe atje ku buron ibri e drini te shoh ne gjuhe nane si flet dhe i imi ma falni ndonje urim a, fjalė, te butė n'gjuhė nane mos me leni keshtu te perlvluar neper ndonje skutė i harruar ... mos qeshni mos perqseshni ju me buzqeshni kur une therras lotin e gezimin ,me zemer, ne ndonje shprese a metaforė a fjale ne mallėngjim ........ nuk dua te vdes ne udhe te pakuptim dua ne emrin tim te mbes e jo te me quajne harrim nuk dua te me harrojne as lulet qe te gjitha nuk i di me emer as shprehjet qe ,nuk kan mbarim, ... un jam tha jym vyshkė pėr nje pikė shpėtim ,,, per nje grusht dhe kam qa neper udhet e kohes me mallengjim sa her dore kam dhene dasahuri pa djallzi duke i besuar entuziazmit tim e qasteve e shekullit nuk dua ne varr me ra i pa kthim i pa gezim i pa lulzim i pa shpetim ....... e dua te drejten e drejta te me quan rigjallerim ........ un njiher thash se kam kaluar neper zhegnjim se atij ah atij qė ,doren i dhash e ai e ajo kohe me mashtrim qe un e nxora ne drite e ne udhe me ndriqim ........ nga ajo mora lendim ......... ajo ah ajo me shtyu me pshtyu me qoj ne humnerė, me me rrokullisi pa ndonjė , pendim .un,te ju erdha , tash kerkoj rigjallerim kerkoj perseri pranverė dua cicerim me leni te ciceroj nje her ......... nuk ju njoh, kush jeni ju as sy as mendje, nuk ua di mos me leni mos ne moh a keni ju ndjenjesi as besen nuk ua njoh a ,e,keni lukset tuaja a i leni ,ne pjatė nuk e di un kerkoj dolli pa djallzi rruga im e ishte e gjate dua jete me pi perseri e gezim e kthim ne postin tim ku isha me plot dashuri ne ledhatim ndoshta ju shikoj me dro e me ,endje e me shprese un nuk ju mohoj un kerkroj te mos vdes ne dheun tim neper kerkim e ne dhe te huaj kerkoja ringjallje gjaku po behet uje mjaft ma me keto tallje nuk dua nuk dua te vdes ne harrim q jan keto kallje qka je duge djegur o shekulli im .......... u dogja un me pritjen time te gjatė neper kerkim kerkoj rikthim aty ku shpirti im do te ket sy e ku dashuria shpresa nuk ece ma neper krajate mos me leni jetim si vesa kur bie mbi lulen e thate se keshtu qasti i pa mshirė me duket shekull i gjatė kekroj bukuri meshirė e art te keni shpirte per vargun tim qe yjet i ka i ka shpirtezuar lart fjala ime penda ime esht uratė ne secilin cilin vend e thash me cicerim nuk dua greminė as un as kombi im me leni penden punen dheun lirinė artin me zbukurim ... nder ju kam ardhė nganjiher edhe me nje vyshkje e me mallė udheve te gjata me halle plot rrudha ju flet prej se largu vargu poema e shpirtit tim e kujtime mallė mallengjnime ti nuk po me flet o vendi im o toka ime un jam odise rruget te tille me kan shpalle e vuajtjet mbi det e mbi dhe ja perseri ku jam gjallė ja ju tregon penda ime sa shum kam mallė sa shum rruget odise me kan shpallė e penda ime nder duar qe drdihet nga njiher e pa faj e me lot ajo nuk po lidhet e gjallė esht me rrudha nj e pend ė neper mot qe e qiti udha ne shtigje te krajatave dje pardje e sot shtegtare q ee kan shpalle vargjet neper mot mallin e ka ruajtur ne gji sa her esht bere hi dje eüardje e sot ka mbi perseri ........ koha nuk kupton lot qe ajo mbu vargun i ka derdhur si shii nuk di, a mund te gjejė, ketu ndėr.ju burime fjalė valė me gurgullime neper troje me fjalė e argjend un e penda ime tash qe erdhem ne kėt vend ė nuk di si ti quaj keto ndjenja keto shpirtezime nuk di si quhet ky vend o fjala ime autori xhelal ferizi |
Titulli: Poezi nga Poetė tė ndryshėm
[B]Padukshėm[/B]
E di qė mė shumė do mbetem padukshėm Mė mirė kėshtu, dukshmėrisė sė kėsaj bote Ku dukshmėria xhvishet mė keq se paturpshėm Sado qė vishet me rrobat e ēdo mode. Mė pėlqen pra veshja e modės sime Larg sfilatave tė dukshmėrisė mashtruese Mė mirė mbetur kohės, njė firmė anonime Se njė monument i vetvetes dyzuese. m |
Titulli: Poezi nga Poetė tė ndryshėm
Esad Mekuli - Popullit tim
Deshta, shum kam dasht-dishrue qė me kėng tė trimnoj, me fjalen tėnde tė ndrydhun tė ngrej fuqitė prej gjumit ... Kėndova (dhe kur mishte ndalue) se liria do tė vinte edhe pėr ty, tė pėrbuzun. Kėndova mbi ditėt fatlume qė do tė lindshin, pa dhun, nagimin e lirisė pėr ty me popujt kėtu e ngjeti, mbi forc tė bashkimit mbarė: mbi vrullin tand tė mėshehun -unė, biri yt dhe-poeti. Po! Nerrsinėn e shtypjes sė randė sa shkambi, ndėgjova thirrjet qė tė bana me dal ndritė- pse pėr liri-me tjerė ke dhanė dhe ti djers e gjak si etnit. Kam dhanė, i dashtun Dhe sot, nė liri- kur thembra e gjaksorit sna shkel dhe dora pa pranga mbeti, me ty kėndoj mbi fuqinė e ngjadhun nėn yllin qė na pri -unė, biri yt besnik dhe-poeti. |
Titulli: Poezi nga Poetė tė ndryshėm
[I][CENTER]Qe, ky ishte gjaku im.
Nji ēast ma parė ai mė vraponte nėpėr zemėr. Merre ket gjak dhe vene nė qiellin tand si diell. Nė s'ban atėherė vene si hanė. Nė prap nuk ban vene siē āsht, si gjak qė disa ēaste ma parė vraponte nė zemrėn time dhe ndoshta atje i pa, nė errsinėn e kuqe, sżtė e tu plot dritė. Primo Shllaku[/CENTER][/I] |
Titulli: Poezi nga Poetė tė ndryshėm
Kam marrė rrugėn pėr Dardani
Disa dite vizitė me i ba, Me u ēmallė me miqė e shokė E nanėn time me e pa. Kur kam hypė nė aeroplan Dhe ashtė nisė me fluturu, Kanė fillue turbulencat, Si n' shpirt timin kur m' kapin mu. Ngrheshim lartė qiellit pėrpjetė Nė dhetėmijė kur ka mbėrri, E kam lutė Zotin e Madh Mė ndėgjo o Naltėmirėsi. I jamė drejtue me gjithė zemėr Zotit tė Madh qė ashtė n' gjithėsi, Kthehu njiherė nė toka t'Arbnit E dhuro n' shqiptar mirėsi. Shumė Ju luti, jamė afer Teje, Kurr ma afėr stė kam qendrue, Lėsho mėshirė te populli im Tokat shqiptare me i bashkue. Fort po tė lutem nga kjo lartėsi, Po tė luti tuj tu pėrgjėru, Ka ardhė koha me harta tė vjetra Me ja nisė prap me punu. Me e bashkue atdheun plak Kah ashtė uji e toka e jonė, Ndoshta Ti sna ke denue Tė vetėrobnuem me ndej gjithmonė. Mė ka ardhė njė za nga qielli Za i ambėl dhe i butė, Ka ardhė koha dhe pėr shqiptar N' lėvozhgė t' veten me u futė. Mendjen n' kokė, mos e vidhni vendin, Vllau-vllaun mos me vra, Se shqiptari i vėrtetė Tjerė anmiq sa shumė i ka. Iku zani, ma nuk erdhi Mė dha mue me kuptu, Se ka mbetė edhe shumė kohė Atdheu im me u bashku. Mė rrodhen lotėt u pėrmallova Sa mendova dhe nė smundjen time (sjam i smutė jo veq rimet po pėrshtaten), Derisa tė vjen te bashkimi Sdo ta pret kjo jeta ime. |
Titulli: Poezi nga Poetė tė ndryshėm
Nuk e di pse harrova!
Harrova pėr me dashunue ashtu siē i ka hije nji shpirti tė ri As' nuk e ndjeva se ku pėrfundoj, ku shkoj ajo copė e ambel, e mbetun' nuk e di ku u trazue... Sa larg janė ditėt e dashunisė! Kalon nji jetė e vdekun nė mes tyne e gjurmė nuk len', veē do shenja si hije harrimi Sa afėr asht tash qielli, e ngreh dorėn me e kap e tė mbėshtillet si fmi i friguem' thue se ka frikė mos mbetet vetėm. Asht e tana nji drite qė ndezet aty ku ngjallet jeta! Sa anderr e tmerrshme ishte mbram' por jo sot, as dje! Vetem mbram! ©Unknown |
Titulli: Poezi nga Poetė tė ndryshėm
Njė femėr
Ata u deshėn me afsh e zjarr, Ajo - ēapkėne, ai - kusar. kur ai ndonjė mufke ia veshte, ... Ajo kėrcente nė shtrat dhe qeshte. Ditėn shkonin pėr bukuri, Natėn ajo flinte mbi gjoksin e tij. Kur e futėn nė burg atė, ajo s'reshtte nė dritare qėndronte dhe qeshte. Ai i fliste." O, eja kėtu se mė merr malli kaq fort pėr ty. Ty tė thėrres se do vdes," - i theshte, ajo tundte kokėn dhe qeshte. Nė orėn gjashtė ai u var. Nė orėn shtatė e kallėn nė varr. Nė orėn tetė, ajo qė e deshte, pinte verė tė kuqe dhe qeshte. M'i puthe buzet M'i puthe buzėt gjer nė dhembje, Tani duhen shėruar, Po s'm'i shėrove gjer nė mbrėmje, Ta marrim dhe mė shtruar. Pėrpara ke natėn e tėrė, E mira ime, ti! Ajo ēka mbetet pėr t'u bėrė Ėshtė puthja mbushur shpirtėsi. Heinrich Heine |
Titulli: Poezi nga Poetė tė ndryshėm
A thue vallė gjithmonė me vujtje ?!
Gjithmonė t'ndam, gjithmonė me lutje Pėr nji kafshat bukė, pėr atė kore t'premtuem Na kanė rrejt, na kanė tradhtue. Prandaj, cohnju SHQIPTAR cohnju Nga ky gjum shekullor pėr nj'at Zot bashkohnju Se t'part tanė mirė na e kanė thanė Ne gjithmonė kem meu kanė bashk, ani pse na ndan! |
Titulli: Poezi nga Poetė tė ndryshėm
Njė vizitė nė varrezė
Troket dhe thėrret: “O plak! Tė lutem hapma portėn pak, Dhe shkopin merre, ec me mua, tė mė tregosh njė varr qė dua.” Ish njė ushtar, njė luftėtar. Pa rruar, shkuar nėpėr zjarr, “Kush qe i ndjeri, ma rrėfe, Dhe ti, o bir, atė ē’e ke?” “Kam nėnėn, nėnėn kam atje, Jam djali i Martės, nuk mė njeh?” “Sa qėnke rritur ti, o Zot. E si mund tė tė njihja dot?!” “Ja pra dhe varri, eja shih Ky ėshtė varri qė do ti Kėtu mbuluar nėn dhe E gjora, nėna jote fle.” Ushtari hesht, hesht e s’flet Dhe kryet ul mbi gjoks tė vetė Qėndron, vėshtron tė shtrejntin varr, Me sytė plotė me lot e zjarr. Pastaj tund kokėn dhe thotė: “Jo! Kėtu nuk mund tė jetė ajo, Ky varr i ngushtė si ka nxėnė Aq dashuri sa ka njė nėnė?” Johan Fogel |
| Te gjitha kohėt janė nė GMT +1. Ora tani ėshtė 07:29. |
Powered by vBulletin Version 3.8.7
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.