[quote=Honesty^uk.][quote=Shpati]
Dritero Agolli ne nje shkrim thot:Shqipetari per nderin le Koken.
[/quote]


Eshte e vertet qe [b]D Agolli [/b]eshte shprehur ashtu, sepse e verteta ka qene e tille, por per ditet e sotshme formulimi i asaj thenie duhet te paraqitet ne kohen e [b]shkuar te kryer[/b]
[b]pra Shqiptari per nder ka pas dhene koken [/b][/quote]#


Nuk pajtohem me ty honesty-uk, eshte gjithekohore dhe gjithenjerezore. Nderin e ruajne te gjithe njerezit ne bote, te pakten perpiqen, por te shqiptaret nderi ruhej dhe ruhet rreptesisht.

Me kete rast, nese te perdhunojne motren (rast i trashe) cdo beje ti?

Nuk do ta vendosje nderin ne vend?

Me siguri po, ashtu si edhe une ne kete rast.


Ketu ne Shqiperi´, eshte bere rutine krimi ne familje per ceshtje nderi, pse vajza del paleje nga shtepia i ati ja jep ne ball etj, etj, etj,.....shume ra´ste te ketilla.

Keto "ruatje nderi" gjenden ne psikologjine e njeriut ne pergjithesi, e te gjithe njerezve, por te shqiptaret disi me e perparuar dhe më me shume ndikim ne jeten e tyre. Besoj qe ti e di se per ne (si shqiptaret) ka shume rendesi shprehja "c'thote bota"?

Gjithe te mirat

[quote=laliloli]Perdhunuesit jane te nxitur nga ndjenjat e tyre te semura.[/quote]

Ka shume raste qe keto perdhunues jane njerez te zakonshem, pati te kaluar "penale", pa shfaqje te veprimeve te tilla etj...

Nuk mendoj se nxiiten nga "ndjenjat e e semura" (jo te gjithe) por nga shkaqe dhe reaksione kimike trunore te castit.

ARVANITI SHKRUAJTI:

[quote][b]Ketu ne Shqiperi´, eshte bere rutine krimi ne familje per ceshtje nderi, pse vajza del paleje nga shtepia i ati ja jep ne ball etj, etj, etj,.....shume ra´ste te ketilla.

Keto "ruatje nderi" gjenden ne psikologjine e njeriut ne pergjithesi, e te gjithe njerezve, por te shqiptaret disi me e perparuar dhe më me shume ndikim ne jeten e tyre. Besoj qe ti e di se per ne (si shqiptaret) ka shume rendesi shprehja "c'thote bota"? [/b][/quote]

Krimi per qeshtje nderi !
Ore , ky nuk quhet nder aspak , sepse askush nuk ka te drejte te vrase femren per keto rrethana qe ti i ke shkruar , keto nuk jane qeshtje nderi , por ndikim i rrethit te afert , ne fakt kete akt e kryejn ata te cilet ende nuk jane ne shkallen e dijes ose edukimit , si vritet femra per keto gjera , kjo eshte abnormale, ajo duhet te dal , por ne fakt kur ia ndalon ndaljen , ajo edhe me shume del edhe pse e ka jeten ne rrezik.
A thua nderi qenka tek trupi i nje femre , ose nje gruaje , ka raste qe burrat kan vrare , vetem e vetem qe nje femer eshte ndare nga burri , kjo nuk eshte normale dhe se dij se si quhet kjo nder ose moral, nder per hir te kuj ose te cilit malle.
Gabim fatal dhe primitiv , ose te themi tr4adit e futur ne gjakun e shqiptarit nga ndikimet e kulturave semite.

[quote=Psikologu]

Krimi per qeshtje nderi !
Ore , ky nuk quhet nder aspak , sepse askush nuk ka te drejte te vrase femren per keto rrethana qe ti i ke shkruar , keto nuk jane qeshtje nderi , por ndikim i rrethit te afert , ne fakt kete akt e kryejn ata te cilet ende nuk jane ne shkallen e dijes ose edukimit , si vritet femra per keto gjera , kjo eshte abnormale, ajo duhet te dal , por ne fakt kur ia ndalon ndaljen , ajo edhe me shume del edhe pse e ka jeten ne rrezik.
A thua nderi qenka tek trupi i nje femre , ose nje gruaje , ka raste qe burrat kan vrare , vetem e vetem qe nje femer eshte ndare nga burri , kjo nuk eshte normale dhe se dij se si quhet kjo nder ose moral, nder per hir te kuj ose te cilit malle.
Gabim fatal dhe primitiv , ose te themi tr4adit e futur ne gjakun e shqiptarit nga ndikimet e kulturave semite.[/quote]


Pikerisht keshtu sic them une, shqiptaret e kane te koka shprehjen "cthote bota per ne", dhe ne kete menyre eshte krijuar ajo qe quhet "ruatje nderi.

Ne ato raste qe permenda me lart, njerezit qe i kane kryer, i kane kryer per "te ruatje nderi", d.mth. me kete qellim jane nisur, dhe kete qellim kane pasur. Keshtu eshte formezuar nderi te ne.

Sipas teje kush quhet "ruatje nderi" te shqiptaret?

Vetëm Një kategori Njerzish të pacivilizuar,të pa Edukuar,të Sëmuar mentalishtë,me fanatizëm të trashiguar apo të inicuarë nga dhuna Fizike apo materiale kryejnë vepra të pa civilizuara,të pa deshiruara.
Mbrojtja e Nderit,Respektit eshtë shtylla kryesore e familjeve shqiptare,qdo kërcënim i dhunshëm shkaktonë reaksion të mbrojtjes me ato mjete që Disponon.
Mjerishtë tek ne Shqiptaret në vendë që të funksionon ligji dhe Instuticionet po edhe vetëdija e qytetarëve që të bashkëpunojmë me Policin,marrim përgjegjësinë familjare dhe individualishtë i qerojmë hesapet me plumba.
Mbrojtja e popullit nga të ligat,siq është edhe përdhunimi kërkonë një qasje serioze ku duhet të kyqen shumë segmente të Sistemit të mbrojtjes dhe të Drejtësisë ligjore, edukimit shëndetësorë dhe atë social,Informimit të mjetëve elektronike te shtypura apo edhe ato Mediumeve TV.

[quote=Psikologu]Gabim fatal dhe primitiv , ose te themi tr4adit e futur ne gjakun e shqiptarit nga ndikimet e kulturave semite.[/quote]

Une qe mirrem qdo dite me shqiptar te cilet kan ende statusin azilant ne mergim, mund te them se femrat e vetmuara nuk do te kthehen sepse po te ktheheshin, ato do t'i rrezikonte Kanuni dhe nuk jane perdorur ne asnje rast shkrimet e Kuranit si argument nga ato femra por veq te Kanunit.

Ku i ka rrenjet Kanuni nuk besoj qe ka nevoje te tregoj.

Dhuna eshte nje fatkeqsi e madhe sidomos per gjinijen femrore.
Nuk mendoj qe me nxitje nje person e ben dhunen ndaj nje person,e ben nje psykopat sepse ne koke nuk eshte mire.
Une e njohi nje shqiptare qe eshte dhonuar ne kosove ne moshen 14 vjecare, mbas 13 vite ende e ka plagen dhe gjithmone ka munges te buzqeshjes.
A thu si ndihet aj person momentalisht qe e ka shkatrruar jeten e nje person per me pas disa minuta knaqsi?
Kjo eshte nje krim :!: :!: :!:



me rrespekt, e_martumja

[quote=e_martumja]Dhuna eshte nje fatkeqsi e madhe sidomos per gjinijen femrore.
Nuk mendoj qe me nxitje nje person e ben dhunen ndaj nje person,e ben nje psykopat sepse ne koke nuk eshte mire.
Une e njohi nje shqiptare qe eshte dhonuar ne kosove ne moshen 14 vjecare, mbas 13 vite ende e ka plagen dhe gjithmone ka munges te buzqeshjes.
A thu si ndihet aj person momentalisht qe e ka shkatrruar jeten e nje person per me pas disa minuta knaqsi?
Kjo eshte nje krim :!: :!: :!:



me rrespekt, e_martumja[/quote]

Shume mire dhe shkurte e ke thene Zonje te pergezoj. :wink:

[quote=Kercovari][quote=e_martumja]Dhuna eshte nje fatkeqsi e madhe sidomos per gjinijen femrore.
Nuk mendoj qe me nxitje nje person e ben dhunen ndaj nje person,e ben nje psykopat sepse ne koke nuk eshte mire.
Une e njohi nje shqiptare qe eshte dhonuar ne kosove ne moshen 14 vjecare, mbas 13 vite ende e ka plagen dhe gjithmone ka munges te buzqeshjes.
A thu si ndihet aj person momentalisht qe e ka shkatrruar jeten e nje person per me pas disa minuta knaqsi?
Kjo eshte nje krim :!: :!: :!:



me rrespekt, e_martumja[/quote]

Shume mire dhe shkurte e ke thene Zonje te pergezoj. :wink:[/quote]



flm nga zemra i nderuar shoki Kercovar

[i]Një rast që më ra në sy dhe mendoj që i përket kësaj teme, deri sa po lexoja tek shekulli.[/i]


Historia e Manushaqe Roçit nga Fushë-Bulqiza, që në moshën 28-vjeçare vrau bashkëfshatarin që e ngacmonte seksualisht

Vrau për nder, 10 vjet në qeli

Ka kaluar vetëm 6 vite të dënimit: Brenga më e madhe, që nuk pashë për herë të fundit tim atë

Kujtim Boriçi

Tiranë - Ka vrarë për nder. Në anët e saj kjo fjalë nuk tingëllon e huaj, por gjithë sa ka ndodhur i ka lënë një dhimbje e brengë të madhe që edhe koha zor se do ta shuajë. Manushaqe Roçi, nga periferia e Bulqizës, tani është 34 vjeç e prej 6 vitesh vuan dënimin në burgun 325 në Tiranë. Në pamje duket më e madhe se kaq dhe pranon se brenda qelisë duhet të rrijë ende edhe 4 vite të tjera. Vite që i shtyn me shpresën se pas lirisë do të shkojë larg, shumë larg prej këtej për të nisur një tjetër jetë.
“Jeta është treguar e pamëshirshme me fatin tim. Dua të mbaroj dhe këtë dënim që më ka mbetur dhe të rinis jetën nga e para, nuk di se ku, por larg, shumë larg”, - thotë Manushaqja, duke pranuar se krimin e ka kryer për vetëmbrojtje, pas ngacmimeve të vazhdueshme seksuale të një bashkëfshatari të saj. I cili, sipas saj, nuk e linte të qetë, por e ndiqte, e ngacmonte gjithmonë. “Nuk më donte. Vetëm më shihte pa njeri, pa përkrahje e donte të përfitonte prej meje”, - thotë ajo, duke shtuar se makthi u bë aq i madh, sa nuk dilte dot të bënte as punët e shtëpisë. E mbetur pa nënë, me një baba të sëmurë, me motra e vëllezër që prisnin vetëm prej saj, ajo nuk kishte me kë të ndante shqetësimin.
Krimi
Ishte 20 janari i vitit 2000, një ditë e ftohtë dimri, me dëborë dhe ngrica, të zakonshme për kohën në Bulqizë dhe rrethinat e saj. “Atë ditë babai ishte shumë i sëmurë, mezi e kishte kaluar natën. Bashkë me të pa gjumë ishim edhe unë, motra e tre vëllezërit”, - nis rrëfimin Manushaqja. Ajo tregon se nuk kishte shkuar ora 09.00, kur doli të merrja diçka për bagëtitë, jo larg shtëpisë. “Para më del përsëri Selim Previzi, tmerri i jetës sime. U tromaksa, por nuk kisha ku të shkoja”, - vazhdon ajo, duke shtuar se atë ditë ai i ishte dukur më i egër se kurrë. “Më vërsulet si egërsirë e unë reagova fuqishëm, aq sa munda e si munda”, – vazhdon mes lotëve 34-vjeçarja, duke rrëfyer çastet më të tmerrshme të jetës së saj. Teksa flet e ulur në katin e poshtëm të krevatit dysh të burgut, me një jastëk të qëndisur me grep mbi gjunjë, flet prerë. “Po, e vrava, e vrava me automatik”. As ajo vetë nuk di të tregojë hollësi rreth asaj që ndodhi. Vetëm pranon se në atë gjendje kërcënimi, pa mbrojtje, përballë dhunuesit, i ka drejtuar automatikun kallashnikov. “Nuk di si e mbusha, si dhe sa herë qëllova mbi të, nuk mbaj mend hollësira të tjera. Vetëm vonë kur erdhi policia dhe e pashë veten në qelitë e komisariatit të policisë, sikur erdha në vete dhe u ndërgjegjësova për ç’kisha bërë”, - shton ajo.
Brenga
Ka shumë, por njërën nuk do ta harrojë kurrë. Nuk janë vitet e rinisë që i shkoi në qeli, as ëndrrat që nuk i realizoi dot, as jetën që nuk e bëri si shoqet. Manushaqja nuk gjen shpagim me ndërgjegjen që nuk e pa dot të atin për herë të fundit. “Para tre vjetësh më vdiq babai. E lashë të sëmurë e atë ditë doja të isha qoftë dhe një çast të vetëm te koka në përcjellje, kërkova lejë, por nuk më dhanë. Kam qarë me ditë e javë pa pushuar, por njeriu qenka i fortë, mjerë kush bën keq e mjerë kush ka keq”, - thotë ajo. Dënimin e ka marrë thuajse menjëherë. “Më dënuan pa avokat, se nuk kishim që të paguanim për të marrë një të tillë”, - thotë 34-vjeçarja e dënuar, duke shtuar se përpara gjykatëses ka pranuar se vrasjen e ka bërë në kushtet e tronditjes së thellë, në momentin që bashkëfshatari po e ngacmonte seksualisht. Ka shtuar se ishte viktimë e një agresioni, e pambrojtur, por gjithsesi krimi makabër që kreu kërkonte ndëshkim. Në bazë të dokumenteve zyrtare që ofrojnë drejtuesit e burgut 325 dhe siç pohon vetë e dënuara, Gjykata e Bulqizës e dënoi me 16 vjet burg. Ndërsa pas apelimit, Gjykata e Apelit në Tiranë e dënon 28-vjeçaren Manushaqe Roçi me vendim të formës së prerë 10 vjet. Kështu, që para 6 vjetësh, Manushaqja dërgohet në burgun e grave në lagjen “Ali Demi”, banore e së cilit do të jetë edhe disa vite deri në përfundim të vuajtjes së dënimit të dhënë.
Mbijetesa
Ëndrrat për një vajzë në një rrethinë të Bulqizës nuk janë të shumta. Për Manushaqen, aq më pak.
“Ishim 2 motra e tre vëllezër e jetesa në fshatin tonë Fushë-Bulqizë, ishte tejet e vështirë. Jo vetëm se kishim pak tokë, ajo që kishim ishte joprodhuese, por se nëna na kishte vdekur, babai ishte i sëmurë e të gjithë fëmijët e tjerë prisnin nga unë”, - thotë ajo, duke treguar se jeta e saj që nga fillimi ka qenë mjerim.
“Punoja gjithë ditën, më binte bretku në arë, por duhet të kujdesesha edhe për babanë, motrën e vëllezërit e tjerë”,- shton më tej Manushaqja. Mbijetesa sigurohej plot mund, ndonjëherë ajo që sigurohej nuk ishte mjaft, edhe pse në punët e bujqësisë, sipas saj, ndihmonin edhe fëmijët e vegjël. “Ëndërroja një jetë si të gjitha shoqet, ëndërroja që t’u vija në ndihmë babait e njerëzve të mi, kisha shumë ëndrra, si çdo vajzë, por kështu qe fati, më ranë në qafë në nder, ma bënë jetën të padurueshme, e tani më duhet të vuaj”, - shton ajo. Tregon gjithashtu se nuk ka kërkuar dhe nuk do të pranojë mëshirë, falje të dënimit, ndonëse mezi e pret të ikë koha e mbetur që të rinisë një jetë nga e para. E pyesim se ku do të shkojë pas daljes nga burgu.
“Larg, shumë larg, nuk di se ku, por dua që ato vite që më kanë mbetur të jem tjetër njeri, t’u shërbej motrave e vëllezërve”, - thotë ajo, duke shtuar se vizitat e njerëzve të familjes e në mënyrë të veçantë të të vëllait të saj, Nazmi Roçi, ia lehtësojnë peshën e vuajtjes dhe jetën e vështirë të burgut.

Rehabilitimi
Magaziniere në kampin e riedukimit
Puna e parë e mirë që ka bërë ndonjëherë është tani në burg. Ku titullarët e burgut kanë treguar besim tek ajo, duke i besuar detyrën e magazinieres. Punë nga e cila fiton pak të holla e njëherësh edhe ulje të dënimit. Për Marinela Sotën, drejtoreshën e burgut të grave në lagjen “Ali Demi”, rasti i Manushaqe Rocit, fatkeqësisht, nuk është i vetëm mes rasteve të tilla në këtë kamp riedukimi.
“Ajo është një e dënuar korrekte, është vlerësuar për korrektesën dhe punën që bën, duke i besuar dhe detyrën e magazinieres në kamp, por drama që ka kaluar, shto dhe problemet që trashëgon nga jeta e saj e trazuar në vendlindje, jo vetëm kanë lënë gjurmë, por vështirësojnë dhe punën konkrete për reabilitim”, – thotë Marinela. Për punën që bën, sipas drejtoreshës së Burgut, Manushaqja përfiton edhe nga 90 lekë në muaj dhe një ulje dënimi prej 3,9 ditësh për një muaj punë të bërë. Për bashkëvuajtëset ajo cilësohet shumë korrekte, ndonëse e mbyllur në vetvete.


Në gjuhën e psikologëve:
Krimi, pasojë e dhunës
Drama e Manushaqes përtej përgjegjësisë ligjore të një personi, për sociologët dhe psikologët e burgut të grave Tiranë, është një fenomen nga i cili duhet të nxjerrë përgjegjësinë e vet si shteti, ashtu edhe shoqëria.
Në këtë kamp ku vuajnë dënimin 68 gra e vajza, në shumicën prej tyre, në 45 raste, krimi ka ardhur pas një gjendjeje psikologjike të rënduar si pasojë e dhunës që është ushtruar mbi to. Ingrit Balluku, psikologe e burgut, “Dënimet e dhëna janë për kryerjen e veprës penale të vrasjes, shumica burrave të tyre”,- thotë Ingrid Balluku, psikologe e burgut ku vuan dënimin bashkë me shumë gra e vajza të tjera edhe Manushaqe Roçi. Në të gjitha rastet, sipas Ballukut dhe kolegëve të saj, krimet nga gratë janë kryer në kushtet e një dhune sistematike të burrave ndaj grave. Dhunë, sipas tyre, e denoncuar në polici e struktura shtetërore, por që nuk është frenuar në kohë. Edhe për rastin e 34-vjeçares që ngacmohej vazhdimisht seksualisht, sipas konfirmimeve të mësipërme, është kërkuar ndihma e policisë lokale, organeve vendore, por nuk është ndërhyrë.



05/12/2005
KATEGORIA: Sociale


Nuk është Copy, por e pastuar :wink: :lol:

Dhuna nuk eshte fatkeqesi,,,por Krim i paramenduar...?!!!!
Nuk ka asnifar justifikimi per kriminelin...ose Krimin
qe krimit tja vejme parashtresen fatkeqesi?!!!

Si e konceptoni ju PERDHUNIMIN: Si fatkeqesi apo nxitje?????
 

[B]Te nderuar diskutues, duke ditur se kjo dukuri eshte e perhapur ne shoqerine tone, do te doja te lexoja mendimet tuaja rreth kesaj.

Perdhunimi me shume pak fjale do te thonim te gjithe qe eshte nje fatkeqesi qe i ndodh cdo femre por ka edhe raste qe shkakton prishje nervore gjate gjithe jetes sepse nuk harrohet shume lehte.

Shume njerez mund edhe ta quajn qe femra ndoshta ka qene ajo qe ka shkaktuar nxitje me ane te veshjes apo me ane te sjelljeve te saj.

Sipas jush cfare do te ishte fatkeqesi apo nxitje?[/B]

[SIZE=2]Per ata meshkuj qe e bejne nje veprim te tille, pra nje dhunim ka vetem nje denim: [B]CASTRACION[/B][/SIZE]
[B][SIZE=2][/SIZE][/B]
[B][SIZE=2][/SIZE][/B]
[B][SIZE=2][/SIZE][/B]
[B][SIZE=2][/SIZE][/B]
[B][SIZE=2][/SIZE][/B]
[B][SIZE=2][/SIZE][/B]

Me as ni veper apo veshje nuk esht legetim qe nje person e perdhunon nje person tjeter.

E ata qe e bajn, mir e ka Zero_HOT duhet me jav kput....ska virrci, mirrci aty....

[quote=Zero Cool][SIZE=2]Per ata meshkuj qe e bejne nje veprim te tille, pra nje dhunim ka vetem nje denim: [B]CASTRACION[/B][/SIZE]





[/quote]




Verkracht,het zijn 9 letters
Maar wat doet het pijn
En wat is het moeilijk om daarna
Weer jezelf te mogen zijn.

Verkracht, het is maar een woord
Even je verstand op nul
Want als hij je betast
Voel je je zo’n grote sul

Bang om te schreeuwen
Bang om wat ze denken
Bang omdat je er geen
Aandacht aan wil schenken

Het liefst gewoon weer verder gaan
Zonder dat je eraan terug denkt
Zonder dat je bang hoeft te zijn
Dat iemand je weer een haar krenkt

Je lichaam betast door vreemde handen
Ogen die begeerte uitstralen
Een vies, vet lichaam bovenop je
En stoot in je met lange halen

Een warme douche van uren
Gewoon denken dat je vies bent
Al het ‘vuil’ er afspoelen
Van die vieze, enge vent

Mijn hart is voor altijd gebroken
Het doet vaak nog zo’n pijn
Ik denk nog te vaak aan het gebeurde
En dan wil ik graag alleen zijn

Alleen met m’n gedachten
Want ze zeggen dat ik verder moet
Ze weten niet waarover ze het hebben
En hoeveel pijn dat doet

Vertrouwen in jezelf
Maar ook in je omgeving.
Weer genieten van dingen
En zorgen voor vergeving

En nu moet ik verder
Verder met mijn leven
Ik hoop dat het me zal lukken
En het een plekje zal kunnen geven…



[quote=Zero Cool][SIZE=2]Per ata meshkuj qe e bejne nje veprim te tille, pra nje dhunim ka vetem nje denim: [B]CASTRACION[/B][/SIZE]





[/quote]