Titulli: Poezi nga Poetë të ndryshëm
 

Eja gjithë në zemren time

Hije mrekullie â⬓
Dorën ty të zgjas
O sy përvëluar,
... O det me tallaz
Në gjunjë të bie.

Pëshperis të dua!

Siç bie rrez'e diellit
Ndër shira imcakë
Trupin ylberuar
Aty bëra hark
Ndër këmbët e tua.

Po pres dorën tënde,
çomi lart qerpikët
Ndizmë a s'më sheh
Që po dridhem, fikem
Merrmë prap në krah!
Pres e nuk më pritet,
Sytë nuk më çilen
S'di ti të këpusesh
Në s'di të çkopsitësh?
Gjokset me janë rritur,
Gjokset më janë fryerë,
Gjokset po me vritën,

Mos me zerë me duar!

Jepmë pakëz frymë,
O mëz etje ndezur-buzë-përvëluar!

ç'puhizë gudulis dëshirat e tua?
Mësomë të puth o buzë-pa-mësuar!

Buza jote e njomë ësht'për t'u mëkuar.

Me duart e tua grismë çfarë s'ke grisur!
Në ç'ankth drithërojnë gishtërinjtë e tu!
ç'zjarr ty të ka ndezur,
ç'diell të ka verbuar,
Që më shkrinë si brymë?

Jam lastar i njomë
O tufan tërbuar
Tiqmë krejt pas vetes
Shtyme
E tiqmë
E shtymë!

Mos më ha me dhëmbë.
Më ha kokë e këmbë!
Kurrë s'më paske ngrënë.
Gjithë më ke kafshuar.



Sami Gjoka

Titulli: Poezi nga Poetë të ndryshëm
 

Stina e peste


Nuk rreshte së kërkuari,
Ndaj stinën e pestë krijove,
Su lodhe së ecuri,
Me hapa heshtjen sfidove.

Ia zhveshe rrobat vjeshtës,
Pranvera puthje nisi të pikojë,
Dimrit i dhe lamtumirën,
Vera të drithërojë.

Nuk rreshte së ecuri
Stinën e pestë krijove,
Atë të dashurisë,
Katër të tjerat sfidove.

Krijove të pestën e vitit,
Të ndihesha si në përrallë,
Ndaj stinët kur ndërrohen,
Të pestën pres me mall.


Alma Papamihali

Titulli: Poezi nga Poetë të ndryshëm
 

[LEFT][B]NETE SHKURTI - Ervin Hatibi[/B][/LEFT]

[LEFT]Të shtëna
Nata shpohet e pikon
U mbush qyteti me ujë prej macesh
Të shtëna, të shtëna
Rrëzohet gjumi përmbi nënat
Rrjedh nëpër udhë qumështi i gjirit
Valiumi
Frika qytetare, meshë e mekur nën bankat e drunjta
Të shtëna të shtëna
Zhurmojnë nëpër qepalla këpucët e rënda
Me këmbë të mitura ushtarësh brenda

.[/LEFT]

Titulli: Poezi nga Poetë të ndryshëm
 

[B]NJË ZEMËR PRET NË SHKUP[/B] - [I]Fatmir Muja[/I]

[FONT=Microsoft Sans Serif]Nga minaret e larta ezani i thërret zemrat[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Në Çarshinë e Vjetër kanë mbetur veç emrat[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Të kam pritur nën strehët e Bit Pazarit dhe në brigjet e Vardarit[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Jam lutur për ty me përvujtni te vendi i xhamisë Burmali[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Te ura prej guri me ngjyrat tona një tjetër pamje pikturohet[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Ajo që i dhamë qytetit, sot nga qyteti harrohet[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Disa jetojnë për të harruar e ne harruam të jetojmë[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Ne brendi të qenies kalben gjynahet tona dhe kundërmojnë[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Ajo që jeta ka gdhendur në zemër, aty ka për të mbetur[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Kur zemra qan për atë që ka humbur, shpirti qeshë për atë që ka gjetur[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Eja dhe më gjej në zemër të Vilajetit ku lulëzonin buzëqeshjet e të parëve[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Më bëj të mos harroj se lavdërimi me të vdekurit është turpi i të gjallëve.[/FONT]

[FONT=Microsoft Sans Serif]Një çast durimi në zemërim, largon njëmijë ditë pikëllim[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Nëse ndarja është ikje, edhe takimi është kthim[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]A ke fuqi të trokasësh edhe një herë në derën time[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]e të m’i kthesh pranverat që u thanë në lotin tim?[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]A ka forcë dora jote të ma fshij këtë lot se dua të qesh sot[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Është festë dhe njerëzit sërish zhurmojnë në çarshi e pazar[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]A s’e meriton buzqeshjen tënde dikush që për ty ka qarë?[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Dashuria nuk buron nga mendja, prandaj s’mjafton veç të mendosh për mua[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Në Shkup veç dhimbjeve të mia, janë edhe gëzimet tua.[/FONT]

[FONT=Microsoft Sans Serif]A ke frikë me u burrnue edhe pse ke kaluar motet?[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]A ke turp të buzqeshësh pranë meje që t’i fala lotët?[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Në dyert e vjetra u shkrua një emër i ri,[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Emri yt u fshi sepse mungoje ti[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Dikush tha se kjo derë sado që është e vjetër[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Asnjëherë më parë s’ka pasur emër tjetër[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Pleqtë e urtë të çarshisë e lanë një fjalë në vilajet:[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]“Rrena që thuhet nji herë, rrenë ka me mbetë,[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]po u tha njiqind herë, dikush e beson për t’vërtetë.”[/FONT]

[FONT=Microsoft Sans Serif]Nata t’i ka mbuluar gjynahet që i bëre ditën[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]S’duhet ta mallkosh errësirën, mjafton ta ndezësh dritën[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]A t’ka mbetur një pikë mëshirë të ma thuash një fjalë të mirë?[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Fol një herë si atëherë kur flisje me fjalët e dijetarëve,[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Fol dhe ma ngjall zemrën me gjuhën e urtë të të parëve:[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]“Luani veç me gjahun e vet, veten e ushqen[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]E dhelpëra dinakërisht gjahun e tjetrit rrëmben”[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Nëse nuk je luan a duhet të bëhesh dhelpër?[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Që të jesh ti i lumtur, a duhet të vuaj unë patjetër?[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]A duhet veç t’i shoh vendet tona nga kalaja e vjetër[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]E mallin e takimit ta kthej veç në germa të shkruara në letër…[/FONT]

[FONT=Microsoft Sans Serif]Ezani i fundit i ditës thërret nga minarja e lartë[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Thotë kujdes nga helmi që ta hodhën në mjaltë[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Thotë se të iku edhe një ditë e kësaj jete,[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Kudo që të shkosh trupin duhet ta marrësh me vete[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Thotë se bima e budallallëkut nuk do të rritej,[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]nëse nga asnjë i mençur nuk do të ujitej.[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Thotë se një ditë e lumnueme vjen mbas stuhisë,[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Lumejtë do të takohen në Detin e Pafund të Përjetësisë…[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Rrugës me gurë namazlinjtë ecin drejt xhamisë[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Tregtarët mbyllin dyert e dyqaneve të çarshisë[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Veç zemra ime nuk mbyllet dot me asnjë dry[/FONT]
[FONT=Microsoft Sans Serif]Ajo rri e hapur dhe në Shkup të pret ty.[/FONT]

Titulli: Poezi nga Poetë të ndryshëm
 

[I]Ç’më thua kukuvajkë me at’ zë të grisur
Për dashuri e poetë të zbardhur si bora
Nata ime harenë si perde ka qendisur
Buzëqeshje pranvere i rrjedhin nga dora

Ti shpirtin s’ma njeh, as rrahjet e zemrës
Vërtet nuk jam më i ri si më parë
Por, kënga ime i ngjan gjoksit të hënës
Rrëmben ç’do vështrim t’ëmbël, djaloshar

Mos më kujto më kot trishtimin, kukuvajkë
Me të unë kam ngritur dolli disa herë
Ja njoh mirë zemrën e shpirtin në flakë
Si vjeshtë flokëkuqe që krihet në erë

I kam dhënë lamtumirën trishtimit, ka kohë
Vdekjes nuk i trembem aspak nëse vjen
Me jetën si dashnorë tek puthem ngado
Nëpër rrugët e qytetit mes njerëzve më gjen

Më mbush me jetë ç’do buzëqeshje fëmije
Ç’do shtrëngim duarsh me miq e mikesha
Qenëve rrugaç i’u fal përkëdhelje dashurie
Ndërsa tallem e qesh me priftërinj e murgesha

Nuk mbaj këpucë me llustër e kravatë
As këmishë të shtrenjtë me butona rubini
Brënda saj do ndjehesha si një dru i thatë
Si një kufomë pajetë, me veshje qefini

Pasuria s’më josh, por dhe i varfër s’jam
M’është e shtrenjtë lodhja e orëve t’vona
Nuk i vyejn diamantet një shpirti sharlatan
Më shumë se plehu që rrit sythet e njoma

Dashuria ! Ç’po më vjen për të qeshur
Ç’ma kujton prap’ atë që shkoi e më s’vjen
Prej lules së sajë në shpirt më kanë mbetur
Ca kujtime të zverdhura si gjethet që bien

Më ndodh të puth ndonjë çupkë në bar
Po me at’ vrull t’dikurshëm q’e ruaj në gji
E që shpirti sërish t’mos ndez ndonjë zjarr
Brënda gotës e hedh bashkë me verën, e pi

S’di t’i këndoj dashurisë, nuk jam as poet
Kur kujtoj vegjëlinë më mbështillet një mall
Më kanë rënë ca flokët, kjo ësht’ e vërtetë
Prap shpirti im i përverstë, vdekjes frikën i kall.

Leonard Seiti[/I]
[url]https://fbcdn-sphotos-c-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash4/483863_612525678771123_1229624170_n.jpg[/url]

Titulli: Poezi nga Poetë të ndryshëm
 

[FONT=Century Gothic][SIZE=3]Si Shiu[/SIZE][/FONT]
[SIZE=3][/SIZE]
[SIZE=3]Më prit se një ditë do të vij ,[/SIZE]
[SIZE=3]Në shkretirën tënde atje ,[/SIZE]
[SIZE=3]Do të vij si një shi ,[/SIZE]
[SIZE=3]Veç pa gjëmim e rrufe .[/SIZE]
[SIZE=3][/SIZE]
[SIZE=3]Do të vij dhe barin tënd do ta lag ,[/SIZE]
[SIZE=3]Barin e vyshkur në shpirt ,[/SIZE]
[SIZE=3]Po duhet ta dish që jam larg ,[/SIZE]
[SIZE=3]Ndaj pakëz më prit ...[/SIZE]
[SIZE=3][/SIZE]
[SIZE=3][/SIZE]
[SIZE=3]Dritëro Agolli [/SIZE]

Titulli: Poezi nga Poetë të ndryshëm
 

[B][I]MJEGULLIMË NË MUA


U ndal shiu dhe lotët reshtin
e trishtë pamja, mjegullimë në mua?
Në varreza të vdekurit sa thellë heshtin
Nuk kthejnë përgjigje pse u them : U dua!

I shkallmuar endem tek keto varreza
Se kam dashuritë që kisha jetësisht !
S'ka ngjyra të tjera zemra pos të zeza
Syve loti u shterr perfundimisht !

Ku ka force që më kthen buzeqeshjet!
Ku ka rreze qe me kthen ngrohtësinë ?
Nëse befas dalin ndonjeherë ngerdheshjet ,
s'ma kthejnë jo kurrë lumturinë !

Ndaj duhet të ik nga kjo botë e varfër
të shkoj atje ku kam shpirtin tim !
Se këtu gjithmonë e ndjej afër - sa afër
me vargje malli e marr n' përqafim![/I][/B]

[COLOR="Green"][B]Ferit RAMADANI[/B][/COLOR]

Titulli: Poezi nga Poetë të ndryshëm
 

[FONT=Book Antiqua][SIZE=2]Atdheu është dhembje, është dhembje,
Një prill i pikëlluar në shpirt.
Atdheu është kryqi, është kryqi.
E mban – edhe të mban ty – në shpirt.

Atdheu është toka e premtuar.
Ti shkel si një zot dhe s’e ke ndën këmbë.
Atdheu s’ka fjalë, ka sy të trishtuar.
Vdes dashuria në dashuri që të çmend.

Atdheu është buka e uritur:
Të ikën nga duart e dot nuk e ngop.
Ëndërr dhe ankth dhe shpresë e sfilitur.
Me sytë n’errësirë vetveten kërkon.

Atdheu është varr i hapur, është varr.
Një jetë drejt tij shkon me besë që bind.
Në një pikë loti mbyt lotin fatvrarë.
Në një pikë loti lirinë e lind.

Atdheu yt i vogli, i vogli,
ai hyjnori, i pavdekshmi – loti.[/SIZE][/FONT]
[FONT=Book Antiqua][SIZE=2][/SIZE][/FONT]
[I][FONT=Book Antiqua][SIZE=2]Fatos Arapi[/SIZE][/FONT][/I]

Titulli: Poezi nga Poetë të ndryshëm
 

Vaje te kaltra per ty me leshojne floket
dhe goja s'eshte vec nje pasqyre e krisur
prej dhimbjesh te dala nga mishi me shkulje
prej asaj qe te kam pushtuar kurre per mos te te leshuar.
O dendesi bari e gjelber e kraherorit tend
o drure te eger aromeleshues te kembeve te tua,
o krahe qe vetem krahe dhe vetem krahe leshoni,
o ti,qafe e bute dhe e forte njeheresh
O ti gjithcka, gjithckaja ime,
gjithckaja e nates sime, e dites sime,
ti, gjithcka
O rruzull i erret, o rruzull i verber,o rruzull shkaterrues
i sedres sate te kafshuar.
Te gjitha ju, gjithcka te ti.
Vete ti:
Qendro, me veshtro,
mos me vdis ne duar
Nje toke nje here e gjetur
kurre me s'eshte harruar!

[I]Mimoza Ahmeti[/I]

Titulli: Poezi nga Poetë të ndryshëm
 

Ndanë oborrit ku të pata lënë

Vij atje ku ka pluhur në çdo rrugë
Edhe ngjitem prap i vetëm mbi kodrinë
Kërkoj gruan që kam parë këtu dikur
Ngjitur dy-tre gishat mbi nallanat
Me një fshesë që në dorë kishte ngrirë
Sepse dora tjetër për nën bluzë
Nxirrte jasht një gjoks të fryer, të arrirë
Teksa shihte vetën përmbi xhamat
E dritarës që shkelqente, si pasqyrë.


Ndanë oborrit tend, atje kam ngrirë
Shoh tek kthen e shoh tek qesh, e tek afron
Ndjej se ti që më parë më pate ndjerë
Si në ëndërr shoh që po më fton
“Kam frikë qenin” thashë. Një qen i murmë
“Jo, jo - the ti, - qeni s’të kafshon
Nuk e di, të vijë në paç dëshirë,
Jo nuk vij brënda për të hyrë
Por prap vij, vij atje gjithmonë.


Ti nuk ishe grua e përdalë
Gratë e tilla s’kanë aq ëmbëlsi
Unë çunak qesh, i pa zarartë
Mund ta marresh, merre pak në gji
Se nuk shterret deti me stërkalë
Mund t’ia puthësh pakëz sy e ballë
Se s’është rritur ënde, është femijë
Sa dhe qenin që rrinë shtrirë mënjanë
E ka frikë sa s’guxon të vijë.


Lëri qent. Qentë rrinë menjanë
Hipi kalit, oh, që hingëllin
Edhe ik e çaj në errësirë
Çoje trup-guximin nëpër botë
Bëhu botës shkrumb e shkretëtirë
Se shkoi bryma, këtu,avulloi
Se djeg dielli këtu që pa gdhirë.


Edhe ik-trokita moshë me moshë
Qesh e qava nëpër dashuri
E degdisa vetën nëpër botë
Ndër brengime që zënë fill me ty
E mbarë botës prap më rri ndër sy
Gjysëm-gjoksi yt ashtu mbi dorë
Dora tjetër ah, që s’mund të fshijë
Si ta fshijë ajo kujtimin tim
Kur mësova se çdo bukuri
Nuk do rrjedhën që ndal nëpër gurë
Por vërshimin don e don stuhi
Kur qan zemra, fshehur nën lëkurë.


E unë ika, ika bashkë me ty
Në çdo shtrat femre ku kam rënë
Gjysëmgjoksi yt, si gjysëm hënë
Vajzat lakuriqe m’i ka shpënë
Tek oborri largët ku rri ti
Ndërsa ti avitësh pa u ndjerë
E i bëhësh botës ëmbëlsi.


Kur t’u trëmba isha çilimi
Kur mu dhimbse, napën kishe vënë
E prap shkoj, shkoj nga shkoj e vij
Ndanë oborrit ku të pata lënë.

Sami Gjoka

Titulli: Poezi nga Poetë të ndryshëm
 

Mos loto, q'i n'kujtese
te ruej pa turbullue
kqyrjen tende plot shprese
magdalene e pikellue!

mos qaj! fisnike zija
kur veten nuk e shpalle
ashtu nga dashunija
ti vdiqe tue u ngjall.

e zymte asht dita e motit
nuk dij a kem'me u pa....
n'se jo,ti lutju zotit,
se mire na jemi nda.

[I]Arshi Pipa[/I]

Titulli: Poezi nga Poetë të ndryshëm
 

Jeta eshte stacion ndarjesh e takimesh.
Jemi perhere udhetare
dhe nder duar,bagazh te pandare,
nje valixhe te vogel
perpjekjesh,sulmesh,kujtimesh.

[I]Fatos Arapi[/I]

Titulli: Poezi nga Poetë të ndryshëm
 

[I]JE SKLLAVËRIA IME

Je skllavëria ime, je liria ime,
je mishi im qё të djegë
si mishi lakuriq i netёve tё verёs,
je atdheu im
me reflekset e blerta tё syve tё tu
ti je e lartë, fitimtare,
je përmallimi im.
Tё di
tё paafrueshme
ndërsa unë tё pushtoj ty.


Nazim Hikmet[/I]

Titulli: Poezi nga Poetë të ndryshëm
 

[I]SHPIRTI IM

Shpirti im
mbylli sytё
ngadalё
dhe siç zhytesh nё ujё
zhytu nё ёndёrr
lakuriq e veshur me tё bardha
nё ëndrrën mё tё bukur do tё tё pres.
Shpirti im
mbylli sytё
dalё ngadalё
hidhu nё harkun e krahëve tё mi
mos mё harro nё ёdrrёn tёnde
mblli sytё dalёngadalë
sytё e tu ngjyrё gёshtenjё
ku digjet njё flakё e blertё
Shpirti im.

Nazim Hikmet[/I]

Titulli: Poezi nga Poetë të ndryshëm
 

[I]Do të them diçka
me rëndësi thelbësore.
Natyra e njeriut ndërro kur ai ndërron vend.
Këtu unë e dua tmerrësisht
gjumin që vjen si një dorë mike
të hapë drynat e portës sime
dhe të përmbysë muret që më rrethojnë.
Si në atë krahasimin e rëndomtë
unë i jepem gjumit.
Si drita që rrëshqet në ujërat e qeta.
Shoh ëndrra të mrekullueshme.
Jam gjithnjë jashtë,
bota është e kthjellët, bota është e bukur.
Dhe asnjëherë s’e pashë veten
aty të burgosur.
Dhe asnjëherë nëpër ëndrra
s’u rrëzova nga majëmali i humnerave.
Po zgjimet i paske të tmerrshme, do të thuash ti.
Jo, e shtrenjta ime,
jam aq trim sa ëndrrën ta shoh gjithnjë si ëndërr…

Nazim Hikmet[/I]