MONOLOG PA DIALOG
 

MONOLOG PA DIALOG

(Bisedë me nënën)

Shpeshëherë nëna më thotë
Gruja në shtëpin e burrit
heq të zitë e ullirit
pse nuk e di se dua të di e di
m’i qan hallet e veta nëna
ofshama e thellë ia përshkron trupin e dobët
gjaku i gufon me ritëm të ngadalësuar
një ndjenjë mjegulle
ia rrethon fytyrën
e pastron loton pa tingull
kërkon ndihmë s’premton koha t’I ndihmoj
por tërhiqem zvarr nga kjo bisedë me nënën
e monologut me shpirt pa frymëmarrje
një monolog krejt i pavlefshëm
një monolog pa dialog
si dallgët e detit pa ujë

[b]andy[/b]
[b]Te pershendes me te vertet punim shum i bukur te uroj pun te mbar dhe shkrime edhe me te mira ne te ardhmen.

Me respekt per ty
[color=red]Dr.Leone[/color][/b]

[b][size=6]Letra qe su sos kurre. [/size]

Jam e ulur ketu ne shkalle
dhe po te shkruaj kete leter te bardhe
Kur pra do te kthehesh valle?
Bir me ka marre malli per ty
ta dish, te dua me shume se k'ta dy sy
Bir vetem ty te kam
bir per ty zemra me qan

Me mire te binte termeti
sesa te egzistonte kurbeti
Ke ikur larg refugjat
dhe gjumi sme merr dit e nat
Bir mos te ka ndodhur gje?
se letra nga ti nuk kam marre me.
kam shume kohe qe po te pres
nga ky mall nje dite do vdes.
Shikoj tutje ne horizontin e larget
dhe mendja tek ti me rrin e vaket.
nga koka mend po pellcas
nga buzet me iku dhe ai pak gas.
tashme te pres te vish
atje me sdo te rrish
nuk kam nevoje per pasuri
se thesari im je ti
Ndaj eja o i vogelthi im
se ty te kam falur dashurine.
Ti je gezimi me i madh qe kam
nena as me jeten e saj nuk te ndan.

Ti linda bir te perkunda ne djep
te rrita,u bere i gjate si plep.
Mbaj mend netet kur rija pa gjume
dhe jashte bente shterngate, furtune.
Me keto dy duar djepin ta perkunda
per dy vjet me rradhe me gjirin tim te menda

Babane dot se njohe e di
s'more nga ai ndopak dashuri
Ta dish bir, ai fort te deshi
por nje nate te lige vdekja e gjeti
e di bir e di, u rrite pa baba
por nena vetem asnje hap ste la.
Mundohesha te te gjeja ty buken e gojes
ne dimer te coja gjer tek pragu i shkolles
Kur kthehesha me prisnin mijera pune
por nuk kisha lodhje se te doja shume.
Dhe tani te dua per mua je kerthi
he pra bir i nenes kur do te vish ti?

Qe kur ti ke ikur motra eshte bere grua
nena te eshte plakur nga floku ne thua
Motra ste ka pare eshte pergjeruar
ka dy vjet me varrin,eshte e martuar
syte sme jane shterur, zeri me eshte mbaruar
kane qe ate dite qe ike larg merguar.
Ne te dyja bashke muhabet bejme ndonjehere
shikoj shpesh nga rruga, te pres ty ne dere
njera porsi korbe, tjetra kukuvajke
njera rrin ne dere, tjetra ne varrziun nate
Se mbaj mend o bir sa vjet kam pa te pare
lotet s'me jane shterur syte me digjen zjarr.
as vete se di se si kane duruar
kaq vjet pa te pare si nuk jane verbuar!!

Eja pra o bir se une po te pres
te prek flokun tend e pastaj te vdes.
Eja te te shoh, ty bir sa je rritur
se kur u largove dukeshe i mitur
Une i lutem Zotit te mos na kete denuar
nena te prese ne dere e djali te rrije merguar.
Ti bir nga letra ime mos u fut ne trishtim
se po ste pashe ne kete bote te shoh ne amshim.
Bota e te gjalleve qenka e mallkuar
mbart ne shpine te saj shume te deshperuar

Eh o biri nenes nuk di cte te them
kam shume plage ne zemer e shpirti me dhemb
Me lot rrit dy femije e i nxjer ne jete
vajza transferohet,djali shkon n'kurbet.
Me motren kam folur, leter i kam derguar
me eshte caktuar dita atje per ta takuar.
Eh ta dish o bir si endet shpirti im
nje here ne k'te bote nje here ne amshim.

Nuk di o bir jo, cte te them vertete
e mbushur me sprova paska qene kjo jete.
jam ketu ne shkalle ndjehem e vetmuar
koka sec me zien malli me ka copetuar
Eh o bir i nenes rri ketu te pres
nje here te te shoh e pastaj te vdes
Po i lutem Zotit te leshoje murlan
per nje cast te veten djalin t'me sjelle prane.

O ju shume rruge qe kemben sdi ku hedh
nena rri e pret e djali boten bredh.
nena rri e pret, e djale aty nuk ka
eshte bere e skalitur, veteveten po ha.

O ju dallendyshe qe veni e vini
djalit tim te vetem adresen a ja dini?
Pyet e pyet nena, por me kot
as murlan as zogj nuk ja sjellin dot

Stilolapsi i nenes sec mbeti pa boje
dy fjalet e fundit i mbeten ne goje
mbeti leter e shkruar,ngeli pa adrese
e vuri nen koke qe kollaj te vdese
nena e shkrete nga dhimbja vdiq aty ne shkalle
djali mbet ne mergim as vdekur as gjalle.[/b]

[b][color=blue]Dr.Leone[/color][/b]

:cry: :cry: :cry: :cry: :cry: :cry: :cry: :cry: :cry: :cry: :cry: :cry:

[b]Dhimbje ne Zemer

Avione qe ulen
Te tjere qe ngrihen
Valigje qe zbrazen
Endrra qe fiken
Sy te permalluar
Nje lot I pathare
Buze qe dridhen
E sna thone dot nje fjale
Nje zemer e lodhur
Nga zhgenjimi tkurrur
Nje enderr e tretur
Ne shkretire ne pluhur
Nje yll qe me ndjek
I heshtur nga lart
Me lodhi gjithcka
Shpirti mu plak
Me lodhi ky fat
Me hedh e me pret
Dhimbja sot qan
Me lodhi kjo jete!!!!!!!!!

[color=blue]Dr. Leone[/[/color]b]

[b]Dua te jetoj

dua te jetoj
ne kete qiell te kalter
ku zogjte fluturojne pa fund
dua te jetoj ne kete det te paster
ku peshqit ujor te me salutojne
dua te jetoj ne kete shkemb te larte
ku shqiponjat e medha
te me ngrene folen
dua te jetoj
me muziken e bukur
qe cdo qenie
te preferoj pa dashur
dua te jetoj larg cisternave xhelozie
afer endreve optimiste
dua te jetoj
prane tokesise time
ku balta e saj
ne me rrisi me girin e saj

[color=blue]Dr. Leone[/color][/b]

[b][color=red]PËR DËSHIRËN [/color]

dua te e pi kohen
sikur pike uji ne funde te gotes
atehere kur vjen ndjenja dhe kalon veneve tere trupit
e sje ti me zhurmen
ne agun e heret te dites

sa deshire e madhe

i perpire ne kohe dhe xhysem i xhveshur
kur cdo gje shpejton per diku
une jam perplot kohe
kam kohe per te deshiruar dicka

sa mund i madh te gjen ne gjum

tani koha me eshte shoqeri ne loje
tani pime sebashku ne nje tavoline
dhe tregojme se c'kemi ne brendine tone
sa shume qe kam une per te thene

sot ne mengjes pas agimit
pastrova koken e pluhurosur
dhe thitha nje pike shprese
per ti falur deshires driten e besimit

[color=blue]Dr. Leone[/color][/b]

[b][color=red]ATË DITË [/color]

Atë ditë
Do të flet syri
Për gjërat që ka parë
Për të mirën e të keqen
Për shikimin e shpërlarë

Atë ditë
Do të flet veshi
Për dëgjimin në këtë botë
Për t'lejuarën, për përgjimin
Madje për çdo fjalë të kotë

Atë ditë
Do të flasin
Edhe këmba e dora tok
Për çdo hap që është bërë
Për çdo goditje pa nevojë

Atë ditë
Do të hesht gjuha
Ajo foli në këtë botë...
Kur të shkapërderdhen yjet
E të qahet qielli
Kur të përzihen detet
E të humb shkëlqimin dielli.

Kur të dridhet fuqishëm Toka
E të shemben malet
Kur të humb bukurinë agimi
E të trazohen varret.

Kur nëna të braktis fëminë
E jetimi të kërkon hakun
Kur tirani të ulurinë
E dëshmori të ndalë gjakun.

Atë ditë
Do të flet zjarri
Atë ditë
Do të sundon vapa
Atë ditë
Ah, atë ditë
Atë ditë
Nuk ka kthim prapa.

[color=blue]Dr. Leone[/color][/b]

[b][size=6][color=red]Femijet tuaj nuk jane femijet tuaj [/color][/size]


Femijet tuaj nuk jane femijet tuaj
Ata jane djemte dhe vajzat e jetes
Qe premton per ta,
Pse jane me ju, nuk ju takojne juve,
U jepni dashuri,por jo mendimet tuaja,
Ata kane te tyret,
Mund te kufizoni trupat,por jo shpirtrat e tyre,
Sepse ata burojne nga shtepite e se nesermes,
Atje ku ju nuk mund te arrini,madje as ne enderr.
Mundohuni te beheni si ata,
Por mos kerkoni qe ata te behen si ju,
jeta nuk shkon mbrapa, as nuk genjen.
Ju jeni harku prej te cilit femijet tuaj,
Si shigjeta te gjalla hidhen ne ardhmeri.
Ndersa Shigjetari sheh shenjen ne rrugen e perjetshme
Ai ju lemon me pushtetin e vet,
le te jete kjo kenaqesi per ju,
Se Ai do shigjeten qe fluturon,
Dhe harkun qe eshte i qendrueshem.

[color=blue]Dr. Leone[/color][/b]

[b][size=6]Nese ka ndokush poezi humoristike le ti dergon ketu qe te behet kjo faqe interesant pasiqe edhe keta e kan nji far bukurije..
me respekt per ju[/size][color=blue]
Dr.Leone[/color]
[/b]

[b][color=red][size=6]Per ty Atdhe..ashtu.. Forum [/size][/color]

[color=green]Me fytyra te ndryshme anonimesh
me rrjeshta te shkurtra e gjata fjalimesh
mblidhen lloj lloj njerezish
ne nje vend te madh takimesh

Mblidhen bashke e fillojne te diskutojne
me tavolina rrumbullake prej kaucuku kuvendojne
ndodh qe rreth temes shume s'u behet vone
ndaj s'pertojne por nisin e chat-ojne

Dikush i merzitur nga jeta reale
nje tjeter i fiksuar nga ajo virtuale
te tjere per te kaluar kohen e lire
dhe te tjere qe qajne te shkretat halle

Qindra vizitore ketu na vijne
i pasuri dhe i varferi ketu bashke rrijne
nje ambjent kaq i bukur e perfekt
ku robte alkol e duhan nuk pijne

Sherre e zenka te bera po pa zarar
flirte e dashuricka plot po me karar
sa te dush shqipetare neper bote nga malli
shume shpejt jane kthyer ne atdhetar

Qofshin mysliman e qofshin te krishtere
kuvendojne per teologji gjithe shend e vere
Qofshin toske e qofshin edhe gege
diskutojne per gjuhen shqipe qe ka kaq vlere

Gjithe cunat nga Velipoja ne Vermosh
i kena pa genjeshter, te gjithe trimosh
dhe gocat simpatike e te embla saqe
te vje deshira qe per pune shpie ti ndihmosh

Ketu merr kuptim te plote demokracia
se zbatohet dite per dite sociologjia
ketu cdokush eshte popullor dhe vip
e asnje s'ka nevoje ta ruaje policia

Ja pra shifni sa shume veta ketu bisedojne
cdo dite e cdo jave me barcaleta gezojne
a tu befte dita njemije o forum
se ketu shyqyr po nisin shqipot te bashkejetojne [/color]

[color=blue]Dr. Leone[/color][/b]

[b]Pasiqe eshte edhe shkrimi im i par ne ket forum lexova shum shkrime ketu por ja qe keta poezit e Dr.Leones me kan fascionuar dhe nuk munda te rij pa u regjistruar qe ta falenderoj per keta reshta kaq bukur te thurura.
Dr.Leone te uroj cdo te mire ne jete dhe lus Zotin te te ndihmoj aty ku je dhe deshiroj ta vazhdosh ket rruge qe te na thuresh edhe me shum poezija.
Pranoni pershendetjete e mija.

Me respekt
Gazibaba[/b]

[b][size=6]Paradoks ne ditet tona[/size]


Paradoksi i këtyre kohërave

qëndron në atë se sot ne kemi

rrugëkalime të gjera, por pikëpamje të ngushta.

Shumë shpenzojmë e pak kemi

Shumë blejmë e pak kënaqemi

Kemi shtëpi të mëdha por familje të vogla

Shumë lehtësira, por përherë e më pak kohë

Grada me kate, por fort pak ndjenja

Më shumë njohuri e më pak gjykim

Më shumë ekspertë, por më shumë probleme

Më shumë mjeksi, por më pak shëndet

Pijmë shumë, tymosim shumë dhe prishim pa mend

Zemrat fort pak na qeshin,

Ecim me shpejtësi rrufe, fort shpejt zemërohemi

Qëndrojmë vonë e ngrihemi tejet të lodhur,

fort pak lexojmë e fort shumë na tërheq televizori,

Falemi rrallë…

Pronat kanë sjellë prona, por vlerat kanë rënë përtokë

Flasim pa mbarim, rrallë duam, shumë urrejmë,

Sigurojmë jetesëm por nuk jetojmë

Jetës i kemi shtuar vite por jo viteve jetë.

Rrugën për në hënë e kemi bërë shtëpinë tonë

Por rrugën për tek fqinji mezi e gjejmë

Kemi pushtuar hapësirën e jashtme

Por nuk gjejmë dot atë të brendshmen.

Kemi më shumë por jo më mirë

Kemi pastruar ajrin e ndotur shpirtin

Kemi shpërbërë atomin por jo paragjykimet.

Sa shumë shkruajmë e sa pak mësojmë

Sa shumë plane e sa pak besnikë.

Sa shumë vrapojmë sa pak presim.

Sa shumë informacion, sa pak dije

Sa shumë fjalë sa pak komunikim

Kohë e fastfudeve dhe mezitretjeve

E mbipeshës dhe mendjelehtësisë

E fitimeve kolosale dhe marrëdhënieve mikroskopike

Kohë e paqes botërore dhe dhunës familiare

Më shumë kohë e lirë, por më pak çlodhje

Më shumë ushqim, por më pak shëndet

Të ardhura me bollëk e divorce në masë

Shtëpi të rrethuara dhe familje të shkatërruara.

Udhëtime rrufe e ambalazhe të asgjesuara

Trupa mbi peshë dhe moral i flakur…



“Po edhe nëse përpiqeni t’i numëroni dhuntitë e Allahut, nuk do të mund të arrini t’i përcaktoni. Me siguri Allahu shumë fal dhe shuë mëshiron.” (Nahl:18)[/b]

[b]Me respekt
[color=blue]Dr.Leone[/color][/b]

ÇANTA E UDHËTIMIT
 

[b][size=6]ÇANTA E UDHËTIMIT[/size]


Oj çantë

A nuk u lodhe nga udhëtimi

A s’të ka ardhur koha për t’u kthyer

Të kam mbajtur mbi supet e mia një kohë të gjatë

Dhe kurrizi më është kërrusur

... U lodha ...

Udhëtim akoma udhëtim...

Drejt një bote të panjohur

U bëre jastëku im

Ajo me të cilën ndaja jetën time

Shoqëruesja e udhëtimit tim të gjatë.

... Ah moj çantë ...

Ti që mbajte dhembjet dhe rënkimin tim

Ruajte të fshehtat e mia...

E çmendur je ti!

Je e dashuruar pas udhëtimit!?

Ti nuk ke as vend as vatan

Kurse unë

Kam humbur vatanin dhe ëndrrat e mia ...

Nuk kam strehë që më mbulon

As vatan që më strehon.

Sillem vërdallë rrugëve

Dhe jam këtu

Duke ecur e ecur

I humbur mes rrugicash

Kaloj male e lumenj

Këmbët nuk më mbajnë më...

Nuk di a kam vend në këtë libër

Asgjë nuk më kujtohet

Përveç lotët e nënës në çastin e ndarjes

Ti oj çanta ime

Të lutem, më thuaj

Kush e shkroi që ne të dy të jemi shokë rruge

Të përgjërohem me atë që të bëri ty

Shoqëruesën time të përjetshme.

Të lutem...

A nuk ka ardhur koha që të të lë në një cep

Që t’i tregoj rrëfimin shoqes time të jetës

Në takimin që kam ëndrruar prej kohësh

E di që je xheloze për këtë

Ngase ti kërkon të qëndroj me ty

Të shetisim çdo vend të kësaj bote

Sikur SINDIBADI

Të bëhem rob i yti.

Mos u frikëso moj çantë

Se akoma më merr e më dërgon aty ku dëshriron ti

Por, do të më humbasësh një ditë...

E do të merr malli për mua

Ti do të plakesh

Do të jesh e arrnuar

Por mos u mërzit

Nuk ka mërzi më te madhe

Se të humbasësh vatanin

Dhe të mos mund të kthehesh atje

Lerma mua mërzinë...

Ajo është shoqja ime e jetës

Është bashkëudhëtarja ime

Herë e mundi e herë më mundë

Kam frik të vdesë dhe të lë vetëm

Kush do të mbajë pas meje?

Kush do të kujdeset për ty, oj çanta ime?

Tek ti shikoj atdheun tim

Shokët, familjen

Fëmijërinë time, ditarin tim

Rënkimet e thellësisë së shpirtit

Nga pesha e kohës së pluhurosur

E mbushur me helmin e verdhë që rritet e rritet

Tallet me ne, na rethon

E pasta na hedhë nëpër rrugë

Të errëta e qorrsokaqe.

Oj çantë ...

A nuk ka ardhur koha të kuptosh

Se ai që humb vatanin është

I pa vend në këtë botë të çmendur.

Pa vend, pa identitet

Është thjesht një numër në pasaportë.



[color=blue]Dr.Leone [/color][/b]

[size=7][color=red]DT.LEONE [/color][/size][color=red][i]JU UROJ QE FRYMEZIMI JUAJ KUR MOS TE MBAROJ PASI JE ME TE VERTET NJE POET QE ME POEZIT E TUA NA KUJTON PJESE TE JETEVE TONA , URIME E SUKSESE PER KETE VIT .[/i][/color]