[size=6][color=darkred][b]Atë cka dua për ty..!![/b][/color][/size]

Akrepat e ores , dua, per ty ti ndali
që sa më shumë dashuri , ty te fali
dua ta ndali naten, dhe diten
se me dashuri tende , smund´¨e të ngihem .


T´u themë yjeve në qiell ,qe kurrë të mos ikin
aty dua ti ndali , për ty të shendrisin
edhe hënen , në gishtë ta dhurojë
se s´kam aq shumë fjalë , sa të dashuroj.



Ti themë zogut, që te kendoj per ¨ne
mos të flen kurrë , ai arrshik i bekuar
e të gjitha kenget, nga ai ti mesoj
që me vonë , ty , kam për ti kenduar.


Lulet ti ndali , qe kurrë t´ mos vyshken
e nga ato , cdo here, të thuri kurorë
në zemrat tona të ketë vetem dielli
aty s´guxon kurrë te ketë , akullë ,ose borë.

[size=6][color=darkred][b]
Në cdo moment!!!![/b][/color][/size]

Më shtrengo , më mbajë në gji
si naten,
si diten,
që të behem
rob në gjirin tendë.


Më shijo,më puthë,
në cdo vend ,
në cdo hap,
që të bëhëm
kafshata më e ëmbël e jotja.

Më lëmo koken , për cdo natë
në dritë,
në erresirë,
që të bëhëm
si mendafshi për duart tua.

Më zgjo nga gjumi , në cdo kohë,
në mbrëmje ,
në mengjes,
që të behem
shoqerus i jetes tënde.


Ma fal veten, dhe mu beto
se në cdo kohë,
në cdo hap
do të jesh me mua
nëpër sferat e jetes time.

[size=6][color=darkred][b]Pas vdekjes!!![/b][/color][/size]

Atehere kur sdo te jem ne ketë botë
dikun ne varrë , dikund do të më tresin
edhe ne zemren e kalbur do ta ruaj parë
bujarin , besnikerin dhe nderin.

Atehere kur sdo të jem ne ketë jetë
por fjala e ime do të mbetet e pa vdekur
ne leter e shkruar do të mbetet thenje;
"Njeriu nuk jeton vetem për të vdekur"

Atehere kur zëri i im do të ju mungon
do ta gjeni atë ne leter të shkruar
si cdo herë qe fola pa ndalë ne jetë
aty do te shkruan ;
"mos gaboni për te tradhtuar"


Duane kombin , Atdheun dhe token
se pa ketë nuk ka gezim as nuk ka jetë
cdo gjë do ta le te shkruar ne leter
kur te jem ne dhe ,kur te kem vdekë.

[size=6][color=darkred][b]
Miku i mirë![/b][/color][/size]

Neper kafe ,behen llafe
i kam thanë e më ka thanë
me ka ikur e se kam nxanë
e kam pa dhe e kam ndi
fjalë të njerzve kafegji
se aty nuk ka me shumë
veq ne kafe janë keto punë
ai me tha e i thash unë
te vjen shpirti deri në hundë
kush cka tha e qka ka ndi
por ka raste edhe ne shtepi
që kan folur hashuri
pa ba ne mendë asgjë me kry
dikund besa e dikun beja
rrej vjehrra e rrëje e reja
rrente miku e tezaku
muhabetet e nji konaku
arma e keqe e njerzisë
edukim i keq i shtepisë
s xirret flala veq me dhëmb
ka marë ne qaf cdo here dikend
e kan harru më mbajtë ne mend
"ha buken tande , shiko dertin tëndë"
dikush ne besë edhe është betue
mikë ma te mirin me ki mue
por ma vonë paska harrue
krejt mbasë shpine duke punue
si ke burrë e si ke grue
e cka me i thanë kesaj pune
kur ta nxjerrin miqsin për hunde
e mbasë shpine kurtha e leqe
miqasia e asaj bese
u harrua e mori edhe boten
miqasia e theu goten
se kur thehet njehere kështu
s´mundet kurrë për ta bashku
e jep ligji i natyres
i drejtesisë dhe i filozofis
nje herë thehet gota e miqsis
se pleqet e vjeter e kan lanë
muhabet me askend mos ban
kur te kalon ora 24
se e ka gjumin e ska hater
e lodhë gjumi si xihet vendi
për se mbrapshti shkon kuvendi
e në ketë kohë tjeter ska
ai ka ba e ky ka ba
më andej une nuk po shkoj
e me kaq e perfundoj
shoqeri të mirë une ju uroj
kush beson edhe besoj
por vereje se si veproj
a la mirë vepren e tij
e kush tradhton ,mos i ban tradhti
le atë ne moralin e tij
se dikur pa u ba vonë
vetë do të lidhet aty në kurthë
se fjala e keqe kurrë ska humb
shumë pellemb ne dhe e shumë mbi dhe
zgjedhe pra tash;
Kënd mik e ke.

[size=6][color=darkred][b]Nata!!![/b][/color][/size]
Nata e ka një qetesi të madhe
kur njerezi flejnë dhe asgjë nuk ndihet
nata ka edhe gjera te tmershme
ku ska deshmi dhe asgjë nuk dihet.

Nata është aq e mirë nganjehere
të fut në mendime shumë të thella
nata ka edhe respektin ne vetveten
atë cka se kam parë as nuk e ndjeva.

Nata nganjeher të behet shokë i pa ndarë
të shoqeron ne kohen kur gjumi s´te merrë
nata nganjehere nga vetmia e madhe
të gjitha emocionet nga zemra ti nxjerrë.

Nata të dergon cdo here ne atë vendë
ku te pushon shpirti e të qetsohet trupi
nata të dergon edhe aty ku i ke ndjenjat
e zëmra në ketë natë atë e puthi.

Nata me behet sikur shokë i mirë
nganjehre bie shie murmuron me rrufe
nata kerkon dhe pyetë cdo here
e dashur , -athua në ketë natë si me je?!

Nata të benë të flesh edhe se nuk mundesh
sepse e ka të madhe qetsin ne vetvete
nata është me yje të qiellit plotë
bukuri e madhe dhe vlerë e kesaj jete!!

Nata të kerkon tash ty ne ketë moment
që ne heshtjen time te marresh pjesë
nata të don dhe te thrret me zë të qetë
eja afer meje ,pse me len ti vetë.

[quote=Psikologu][size=6][color=darkred][b]Qellimi!!!![/b][/color][/size]

Dua te beje te gezuar
te lumtur dhe te vlersuar
aq sa mundem per ty
dashuri per te dhuruar.


Dua te beje te buzqeshur
te tregoj respekt per ty
asnjeher s'dua qe te shof
qe derdh lot ne sy.

Dua te beje te larte
sikur bjeshka e madhe
me vyrtyt e realitet
se bashku te ndajm halle.

Dua te mbetem rob i yti
ne ndjenjat tua te mbetem i lidhur
e deri ne vdekjen time
te mos jem i zgjidhur.


Dua te le me shkrim
edhe kur te ndrroj jete
se vetem ty te dua
oj dashuri e veretet.[/quote]


Eshte vertet nje ndjenje shpirterore :!:
Te lumte I Nderuari Psikolog :!:
Me dashuri Flaka

[quote=Psikologu][size=6][color=darkred][b]PSE[/b][/color][/size]

[size=3][color=black][b]Kerkoni ta ktheni boten nga fillimi
ta beni ashtu si ne kohen e vjeter
duhet perpara te ecim sa me shumë
sepse e shofim një dritë te tjeter.

Flisni ne emerë te Zotit se gjoja ai ka thenë
se femra mbi ketë tokë vetem per pune shtepie vlenë
se kjo shembelltyr e botes te gjithve na ka lindë
e ma se shumti ne , në krahet e saj jemi rritë.

Deshironi ta dryjoni ashtu si ju ju pelqen
mos vallë ne ketë veper tek ajo respektin e gjenë
apo ti behesh trup roje ne qdo hapin e saj
qjanë keto tentime a ka kush te tregoj.

Te e mesosh se si flitet dhe si pershendetet njeriu
ky eshtë nenqmimi me i madhë qe e ben faqeziu
mos vallë per nje kafshat te bukes aq shumë e maltreton
dhe si thua ti ajo duhet me pa tjeter te vepron.


Kjo është shkelje me e renda mbi ketë tokë
keshtu nuk tha as dreqi as Ai i madhi Zot
sepse qdo kush ka vleren e qmuar te vetë
e ketë askush nuk ka te drejt askush kuj te ia hjek.

Oj botë e shkret e mbuluar vetem me lakmi te genjyer
per dikend qe eshtë mjeshter dhe jeton si gjarperi
mbi kokë i rin femres se shkret gjithmon
natë e ditë pa i leju dritë per se mbari.

Keshtu nuk jeton njeriu ne diten e sodit
nuk trajtohet askush per atë qe ka mend ne kokë
aman Zot qka po deshirojn disa te mjerë
qe te tilla gjeste thojn¨se janë te mira dhe sjan kot.

O ..ju motra , nena zonja dhe zonjusha te rralla
mos lejoni qe ndokush te ju fut ne gracka te tilla
edukata , mesimi , lirija shkrimi dhe leximi i juaj
ato le te jenë virtytet me te shtrenjta e te mira.

Lereni fjalen se e kemi pasur zakon keshtu
qe femra te rrin ne shtepi , e per ta dryju
se kemi pasur zakon as sduhet aspak ta kemi
as kur ishte gjallë Iliria si Teuta dhe Genci


Mos ore te mjerë ju qe keni ide te tilla
mallkuar qofshi gjithmon nga perendija
pse e shfrytezoni vorferin si mjetë te sodit
a pse ju vjen doresh e si frigoheni aspak Zotit

Asnjehere mos e beni nje gjë te tillë o te mjerë
mos i nenqmoni askuj as moral as nderë
sepse ne zingjir as kafsha kurrë nuk mbahet
e qka se han ti , pse i thua asaj se mund te hahet.

Mashtrim , genjeshtra dhe kthim ne kohen e vjeter
rrin në shtrat terë diten ske asnje punë tjeter
vetem fjalen Zoti tha dhe ka shkru ne leter
po ore ai tha :Por ishte e kohes vjeter.

Zoti i dha njeriut lirin e vetë te shtenjt
te flasë e dashuroj e vepron si din ai vetë
i dha shkollen dhe i dha mundesin
qe te mesoj me shumë aq sa mundet edhe aq sa din.

A thua Zoti vlenë vetem per femer
ta mbyllë ne dry e mos te dij te shkruan emerë
Turp ndaj njerzis e mekat i madhë ne ketë botë
kur perdorin xhelozat fjalen dhe shprehjen ne Zot.

Mos i ndal lirin femres ne ketë jetë të shkret
se kjo jetë shkundet si fleta ne degë
pse ja martuar me të nuk është ushtar i yti
qe edhe buken kur ti japish tja ndalesh te fyti.


E ma keq qe nganjehere bota ka padrejtesi
qe burrë te thirret dikush qe per burrni nuk di
vetem mban veten me do lesh ne fytyr
her si maqok i djegur e herë si i perlyr.

Mos kejoni motra te mbeteni analfabet
lexoni mesoni dhe jetoni ne ketë jetë
nese takoheni ne te tillë ikni nga ata fanatik
sepse ikja sot ,neser te dergon ne dritë.


Paqi nder dhe paqi lavdata nga une me gjithë zemer
ju respektoj si qenje njerzore e jo vetem si femer
andej mbani ne mend pak keto fjalet e mia
edhe pse jeni femra , edhe per ju është LIRIA


[/b][/color][/size][/quote]

Ketu Lirisht Keni Fituar ''QMIMIN NOBEL''
Ta Gezoni I Nderuar Me Shume Te Mira !
Me Dashuri Flaka

[size=6][color=darkred][b]Më pritë!!??[/b][/color][/size]

Sa të kam në mendje , të kam në kujtime
S´kam gjumë aspak , oj zemra ime
E din ti fare mirë se sa për mua ti vlenë
E din ti mirë, si mua askund nuk gjenë.

Sepse të dua me zemer e reallitet të madhë
Shumë me vlen, ti ketë duhet ta besosh
Askush si ti s´ka forcë të me përkulë
Andej të lutem të mos më lendosh.

Sonte nuk kam gjumë , sepse per ty mendoj!
Sikur të isha aty që shumë të ledhatoj
terë naten tek ti , e dashura e ime
Ta mbeshtes koken në ty, aty te pushoj.

Ti je dritë e kesaj bote që une e jetoj
Ty cdo here jeten do ta gezoj
me thuaj se me do , dhe mos ngurro
mi shpalos ndjenjat , shpirtin ma qetso.

Une dua te vij tash tek ti ,aty oj zemer
Hapi krahet dhe më prit në përqafim
Më thuaj me atë zë të ëmbel;
“ Sa më ke munguar o shpirti i im”

[color=darkred][size=6][b]
Kumbara dhe dreqi!!![/b][/size][/color]

PO dojnë dreqin me nxanë kumbarë
faqezit do që thirren shqiptar
sa i gusht pleshti i mshefun ne jargan
dojnë kumarin me dreqin sa ndryshe nuk ban
kan marrë per rrugë edhe atë menyrë
që të shiten si defi , që cdo here u shit lirë
jo me ba valle ose me ba gazmend
por vetem me ba zhurem , në vendë e pa vendë
zhurmaxhia i keq te sjellë dhimbje në kokë
mjerë se cka duron ne vete , kjo e shkreta tokë
dikun me lakmi e dikun besa edhe sa për nishana
kesi llojë qifaresh , qysh mundi ti lindë nana
po me duket se dreqi ka shti rrajet fellë
e spo din kush ku i ka , spo mundet me ja nxjerrë
eh medet për kesi njerez që thojnë që shqiptarë janë
a thua veq se flasin shqipë se asgja tjeter s´kan
as nuk kan nderë , as nuk kan gjakë të kullum
jetojnë vetem si hije , e trashen si tullum
kan shitur veten për një cop mishi ma shumë
jan nxan kumbar me dreqin , e sdin ti japin fund
as andrres së tyre , e as vepres së mjerume
cka është për tu kjajtë , i thojnë se është e gzume
rrafshë para vetit deri në fund të skajit të botes
ne cdo vendë qe ecin , erë të keqe i bejnë tokes
e din mirë ata se për kendë fjalen e kam ketu
nganjehere mendoj ne veti themë; Lakmija i ka mashtru
ose me sy të ballit të tyre , keq edhe janë verbu
s´kan as Zot e as besë , sa për njerzi as mos me permendë ,
sa shumë kuj i sollen dhimbje , e atyre për asgjë nuk ju dhembë
janë akoma të lirë me dreqin shetisin neper shqiptari
duartë e mbushur me gjakë e xhepin plotë flori
biznismena të medhenje edhe benzin e nafta shesin
mendon qe se din kush se janë kumbar me dreqin
cka me ju ba , e din ata se me kohen cka i pretë
e tash e kan lirë, bejnë e veprojnë ashtu si dojnë vete
bertasin e flasin , nganjehere futen edhe ne politikë
veq nga gazetat kan lexuar se vetë asgja pa ditë
ai që shitet keshtu në kaq menyrë të lehtë e të lirë
është pa ndjenja e pa moral , asgja nuk ka të mirë
mos mashtrohi ju të rinjet nese keta ne rrjet ju thrrasin
se është punë dreqi , ju paguajn kur dojnë të vrasin
kush fletë kunder tyre , keta me plumba e gjuajnë
e më pas se ju dhimbset ,sa shume flasin e shkruajnë
edhe lotet ju dalin nga nje here sikur loti i krokodillit
ndoshta nga gezimi që e kan në atë mbrendesi të shpirtit
por mendon dikush që janë merzitë aq shumë
e ne shpirt të vetin jan të lumtur e të gezum
ah fara e dreqit o argat i dreqit i shitun për interes
pa ju pa ju të futur ku e kini vendin besoj që nuk vdesë
se jashtë ne liri , ju nuk mund të pershtati kurrë dhe assesi
se dora e juaj e shitur per vrasje kerkon flori
djemtë ma të mirë na i derguat ne gryk të vorrit
mallku qofshi cdo here , kohë pas kohe e mot pas motit
se dikur ka me ju vra ndera dhe gjaku i Kastriotit
se ketu lindet si fantazma e u ushqyet edhe keni pi ujë
tash jeni ba kumbar të fortë me dreqin e huj
mos harroni se së shpejti koha do të vjen
kur dreqi ne vendin tonë mbeshtetje sdo të gjenë
e ju ku mbeteni pastaj për nga ana e moralit
si do ti t´ja beni pastaj kesaj pune , si t´ja beni hallit
mallku qofshi për jetë o të shitur oja fara e qifarit
qe me zjarrë flisni në emerë të shqiptarit
mendoni të genjeni se për të mirë të kombit flisni
e mbasë shpines ma të miret tanë me plumb i qendisni
leren emrin e shqiptarit mos e merrni neper gojë
kumbari me dreqi jeni ju ,Zoti do tju denoj
ja me lekur ja me jetë dikur do të jepni llogari
ju kumbaret e dreqit që flisni për shqiptarii
për liri , demokraci e gojen plotë për pamvarsi
të shitur e të blem që vetem të veprono zi e ma zi
sikur të ishit në mend e veq pak të logjikoni
s´keni aspak të drejtë që për shqiptar asgjë të deklaroni
se shqiptari me kohen është betu para njerzisë
se pa u ba kumba me dreqin;
do të shendris ylli i ndritur i lirisë
për besë e nderë të kombit
për të drejten e historis
deh për token e bekuar
token e dardanis.

[size=6][color=darkred][b]Dy pleqt![/b][/color][/size]

Në qati te shtepis vjeter
nuk del timi si dikur
kishte zjarrë në mbrendesi të saj
edhe dukej sikur furrë.

Tash në oxhak të ksaj qatie
zjarri mbrenda është i fikur
kan mbetë pleqet vetem aty
të gjithë femijet nga aty kan ikur.

Shkelen boten e u shprendanë
me deshirë të ken pasuri
që të jenë të paret e fisit
të ken vetura e të ken shtepi.

Tuj harrua se dheu i huaj
është si xehri që shpirtin ta kallë
dita , nata skan asnjë vlerë të madhe
veq kujtime me plotë mallë.

Se me kohë dikur kan thenë
pleqet e tanë qysh se moti
ty të mirë gyrbetin ta tregofshin
e kembet tua aty mos shkofshin.

Aje në atë qati të vjeter sot
veq dy pleq veten e mbajnë
dhe se bashku në merzin e tyre
me lot ne sy cdo here kjajnë.

Plaku burrë me musteqe të mdhaja
tinez plakes qan më shumë
e me veten flen ne vetmi
thotë une humba sjam askund.

Se rrita djalin për në gyrbet
që të ma mbyllë mua shtepin
më së shumti më plagosi
kur nga une i mori femin.

Plaka vetem nga merzija
renkon natë e renkon ditë
ne dorë një leck e mbanë cdo here
që nga lotet ti fëshin sytë.


Kalon java e kalon koha
sikur uji që shkon nder urë
në kasollë nuk ka më tym
nuk ka gru , e nuk ka burrë.

Me sy të terur të dy kan mbetur
shikojn rrugen e presin lajmin
kur me shpejtë do t i takojnë
nusen , nipat edhe djalin.

Po ata humben e vijnë aq rrallë
se kan punë e kohë nuk kan
ndersa toka e pa punuar
ka mbi therra në kater anë.


Ne oden tonë afer oxhakut
tha i joni nuk tha i huaj
"buka e kripa në vendin tuj
jan si mjalta ne vendë të huj!.

[size=6][b]Nje here si cdo here![/b][/size]

Njehere thyhet gota dhe ajo nuk ngjitet
uji si ishte pi me parë aty , nuk mund te pihet
mendojnë shumë se kjo prapë do të quhet gotë
por ajo e thyera , nuk ngjitet me dot.

Buka kur thehet ajo nuk ngjitet më prapë
ketë e kan deshmuar më parë njerezia
thesi i shkyer edhe nese harrnohet me xhilper
eshte i shkyer dhe aty i duket vrima.


Zjarri kur fiket me uje , nuk ndezet prapë
por tymos qe edhe syt ti verbon aq shume
druri i prerë nuk ngjitet sikur qe ishte
mbetet i ndarë dhe quhet si cung.

Te gjitha harrohen me kohen dhe kalojnë
fjala e rendë nuk ka kurrë te harruar
një dorë që eshte mesuar te grushtoj
ajo smundet te mbetet , njejt pa vepruar.

Nje sy i verbuar qe nuk shef driten e diellit
nuk ngjitet prapë qe te shof atë që don
atehere kujdes te gjithë ne veprime
se pas ndarjes nje here;
dashuria prapë aty , nuk do të egziston.

[size=6][color=darkred][b]
Voglushet e mij[/b][/color][/size]

Mos brengosi zemrat e mia
se së bashku ja kalojmë
në ketë jetë e keto furtuna
si cdo herë do të marrshojmë.

Me ju bashkë dhe i pa ndarë
ne cdo ecje ne dritë e erresirë
dhe për ju njehere me kohen
do të behet dikur mirë.

Nuk besoj në ndihmë të hujen
une vetë keshtu jam mësuar
që për ju të jem i lidhur
natë e ditë të jem i zgjuar.


Plaget e juaja u ripertrinë
mos brengosi se edhe sherohen
që me kohë ju kam mesuar
assesi të mos dërzohem.

Jam mesuar me lotet e juaj
diku naten e diku diten
edhe pse nganjehere shterren
shumë me shuma nganjehere rriten.


Ju kam aferë ne cdo hap
kur shpirti i juaj është në kerkim
t´vetmen mbeshtetje ketu e keni
ju ne mua , ne shpitin tim.


Jo , për jetë as nuk derzohem
sepse jua do tu nxjerri në dritë
e pastaj të ju shof si tre yje
nga buqeshja duke shendrit.


Mos brengosi assesi o shpirtra
në dorë të huaj s´ju lëshoj
edhe pse ju aq shumë kërkuat
që dikush më shumë të u lëdhatoj.

Jo që vuani për ledhatim
por filluat dhe shpresuat
hap pas hapi faji i im
që në shpirtë ju u mashtruat.

Por një gjë mos e harroni
se koha vjen dhe koha shkon
une qelsin zemres i ngujova
që aty kush me të mos egziston.


Në ketë stinë e në ketë dimer
kater vite sot u benë
që nga goja e juaj e embel
nuk u thirrë më ermi NËNË.


Për cdo ditë në zemren e juaj
rritet , rritet një kerkesë
veq me ju jam i pa ndarë
deri me diten kur do të vdesë.


Sikur prindë ne shumë role
si mësues edhe si shokë
ne jeten tonë sdo ta lejojmë
që dikush te futet dot.


Paqi jetë dhe lumturi
me atë shpirtë të perveluar
kush e tha që për ju brengoset
shumë pa masë ju ka mashtruarë.

[color=darkred][b]
Vazhdo me tutje[/b][/color]

Marrrsho përpara në rruget e fatit
atje ku pa mua do të gëzohesh
mos më thirrë se behet vonë
kur dikur do të pendohesh.


Ishte vetë deshira e jote
që pa pengesë do të zbatohet
një gjë e dij që me ty gabova
kur filloj zemra ty të besohet.


Nese asgjë nuk vlen më shumë
as respekti , ndera dhe sinqeriteti
ateherë mos më fajeso mua aspak
të tërë fajin lerja dhe pranoja veti.


JO që me duhet të jem i pafajshem
se faj kam deri ne mbarim
kur të lejova që ti të futesh aq shumë
thellë në zemer , mendje dhe shpirtin tim.


Do të qajshë dikur e dij se po
dhe pendesa do të percjellë cdo hap
beson se më mirë do të takosh
që të tjetrit ti thuash "fat".


Une nuk dij lajka as dredhi aspak
jam real dhe jam aq besnikë
ndoshta ky ishte faji i im i madhë
që nga une ti tash ke ikë.

Jeto jeten tende e shko me tutje
andej nga të thrret lumturia
mos u brengos asnjehere për mua
as për plaget dhe dhimbjet e mia.


Emrin tim harroje të tërin
se si quhem dhe si me ke thirrë
dhe respektin që ty ta dhurova shumë
mos e mendo , harroje më mirë.


Ti me tutje vazhdo jeten tende
e besoj per ty mirë ndegjoj
veq një gjë ne jetë ma mësove
që më fjlave të mos u besoj.


Tash kur thua me ironi te madhe
se s´me ke dashur ti asnjehere
e terë naten me njeri tjetrin
zgjuar mengjesi na ka qelë.

Perse benë dredhi e mashtrim
të vereten aspak se pranon
fjalet tua ishin vetem shqiptim
se askend tjeter se dashuron.

Nuk bazohem veq ne ndjenja
por logjiken e udhezoj me mirë
ti jeto me ndjenjat mashtruese
se veq me to nuk pritet mirë.

Mos pyet fare se si jam
se ku shkoj e si pushoj
por të lutem me fjalë të fundit
emrit tim ti gomë mëshoj.

Harrojë krejt se është më mirë
se në kokë të sillem mirë e dij
e nese pendohesh ketu më ke
se me e dashurë për mua prapë je.

[size=6][color=darkred]
Jeta[/color][/size]

Ty oj jetë të mallkoj
se me ty nuk u gezova
atehere kur u ringjalla
shumë e keq une u lendova.

Paskam qenë keshtu i gjykuar
që cdo herë dhimbje të mbajë
e ne vetmi une i dryjuar
me lot ne sy cdo herë të kjaj.


Jeta ishte aq e poshter
si armik tash më është kthy
ah sikur une te gjea vendin
qeatje te iki pergjithnji.


Nuk shkon jeta tash me lot
qe po rrjedhin sikur uji
aq jam lodhur edhe keputur
sdi as veten si ta quaj.

Shumë po dhimbshin plaget e shkreta
edhe trupi sa shume shtrengohet
bashk me dhimbjen edhe jeta
shume nga une tash mallkohet.

E pse linda nuk e dij
sdo të doja të kisha lindur
nuk është jeta sikur kjo
me shpitë të vrarë edhe të hidhur.


POr kalon sikur uji nen urë
her i trubulluar e herë i qetë
qetsia ime do të jetë atehere
kur do të jem une i vdekë.

[size=6][color=darkred][b]
Ma fshi lotin[/b][/color][/size]

Mi ndal lotet e mi fshij
nese mundesh ne ketë natë
mos me merrë si të ligë
mos me quaj si të ngratë.

Mos me thuaj të qendroj
se nuk mundem edhe pse dua
sepse syt aq fortë po kjajn
zemra don për tu coptuar.


Me kshillo se si te ja bejë
nese mundem ste premtoj
nuk ke faj aspak e hiq ti
pse keshtu Zoti me denoj.

Sdi kur ndalet kroni i im
qe te mos buroj lot njeherë
e te thahet sikur shkretetirë
që ma lot aty mos të nxjerrë.


Lerma lotin le të rrjedhë
sikur shiu ne vjeshten e ftohtë
se po qaj me thellsi të shpirtit
qe te deshta shumë e fortë.


Ma kujto ti lotin tim
se me ndjenja cdo here rrodhi
veq për ty ne ketë vetmi
jo akoma su shtjerr kroni.


Ma fshij lotin prej se largu
e ne gjumë ti ma prek syrin
se me prekjen tende të butë
veq atehere e qetesoj shpirtin.