Titulli: Poezi Nga Poetë të Ndyshëm
 

[COLOR=#000000][LEFT][FONT=lucida grande]Ti më pyet përse kam rënë në heshtje?
Tani është çasti kur ti dhe unë
Flasim me sy, me buzëqeshje.
Është mbrëmje. Dhe sonte të dua kaq shumë!
Shtrëngomë fort. Kam nevojë për përkëdhelje.
Po ta dije ç`më gufon prej thellësish,
Ç`ambicie, ç`krenari, ç` dëshirë, ç`dhembshuri ka brenda meje,
dhe ç`mirësi!...Por jo, ti s`mund ta dish!...
Ule pakëz abazhurin, si thua? Kështu jemi më rehat.

Veç në mugëtirë kuvendojnë zemrat
dhe sytë I shikon shumë më qartë,
kur i sheh një çikëz më pak gjërat,
Të dua tepër sonte që të të flas për dashuri.
Pas kraharorit tënd shtrëngomë.
Dua ta kem radhën unë tani
të jem ai që e ledhatojnë.
Ule abazhurin edhe një grimë.

Aq. Të mos flasim më. Të rrimë të qetë.
Dhe të mos lëvizim fare. Qenka kaq mirë,
kur duart e ngrohta mbi fytyrë ti m`i ke mbështet!...
As tani nuk po na lënë të lirë?
Ah, po na sjellin kafenë!
Mirë, vëreni ku ta keni më për mbarë.
Shpejt!...Mos e lini derën çelë.
Ku e lashë fjalën qëparë?

A të pimë kafe…tani?Si thua?
Vërtet, ty të pëlqen ta pish të nxehtë.

A don të ta hedh unë në filxhan? Prit! Lërma mua.
Qenka e fortë sot! A do sheqer! Vetëm për një fetë?
A është mjaft kaq? Ta gjerb unë më parë?
E gjerba! Merre filxhanin, e dashura ime…
Sa errët u bë. Nuk shihet fare.
Ngrije dritën e abazhurit një grimë.[/FONT][/LEFT][/COLOR]

Titulli: Poezi Nga Poetë të Ndyshëm
 

[LEFT][COLOR=#000000][COLOR=#333333][FONT=Century Gothic][COLOR=black]Është kaq e trishtueshme[/COLOR][/FONT][/COLOR][/COLOR]
[COLOR=#000000][COLOR=#333333][FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]nëpër pyllin e errët, në vetmi,[/COLOR][/FONT][/COLOR][/COLOR][COLOR=#000000]
[COLOR=#333333][FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]kur nën pisha, bredha e ahe rrjedh shi[/COLOR][/FONT][/COLOR][COLOR=#333333]
[FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]dhe tek asnjë dritare asnjë llambë s`ndriçon.[/COLOR][/FONT][/LEFT]
[FONT=Century Gothic] [/FONT]
[LEFT][FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]Askush s`rri më zgjuar. Heshtin kukuvajkat,[/COLOR][/FONT]
[FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]mjegullat enden si valle shtrigash veshur në zi.[/COLOR][/FONT]
[FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]nga një rrugë qorre kthehesh ti,[/COLOR][/FONT]
[FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]me zemër të dridhur pa fat e qëllim.[/COLOR][/FONT][/LEFT]
[FONT=Century Gothic] [/FONT]
[LEFT][FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]Është kaq e trishtueshme, i vetëm të jesh kështu,[/COLOR][/FONT]
[FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]kur shpirti klith për një njeri[/COLOR][/FONT]
[FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]dhe era qan e vajton me stuhi,[/COLOR][/FONT]
[FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]kur bie borë dhe qenë lehin diku.[/COLOR][/FONT][/COLOR][/COLOR][/LEFT]
[FONT=Century Gothic] [/FONT]
[FONT=Century Gothic] [/FONT]
[LEFT][COLOR=#000000][COLOR=#333333][COLOR=#000000][COLOR=#333333][FONT=Century Gothic][COLOR=black]Gian Fontana[/COLOR][/FONT][/COLOR][/COLOR][/COLOR][/COLOR][COLOR=#000000][/LEFT]
[/COLOR]

Titulli: Poezi Nga Poetë të Ndyshëm
 

[LEFT][FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]Ç`orë është ? Ndoshta tre po vete.[/COLOR][/FONT]
[FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]Siç duket, sytë as sonte s`do t`i mbyll.[/COLOR][/FONT]
[FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]Bariu në fshat me kërrabë e shark me vete.[/COLOR][/FONT]
[FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]Dritarja ngrin me gjoksin drejt në pyll.[/COLOR][/FONT]
[FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]Jam vetëm.[/COLOR][/FONT]
[FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]Ah, ç`po flas përçart në gjumë![/COLOR][/FONT]
[FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]Ti vjen me bardhësinë e erës[/COLOR][/FONT]
[FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]Gjer tek unë!...[/COLOR][/FONT][/LEFT]

[LEFT][FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]Boris Pasternak[/COLOR][/FONT][/LEFT]

Titulli: Poezi Nga Poetë të Ndyshëm
 

[LEFT][FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]Ti më shoqëron kudo në këtë botë të ndërtuar keq[/COLOR][/FONT]
[FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]Pesha jote është më e lehtë se avujt e ditës së parë[/COLOR][/FONT]
[FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]Të frymëroj përmes tërë poreve të lëkurës sime të trishtë[/COLOR][/FONT]
[FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]Dhe gjaku yt e njeh pa vështirësi labirintin përvëlues[/COLOR][/FONT]
[FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]të venave të mia[/COLOR][/FONT]
[FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]Në këtë stinë hekuri nuk e ndiej më veten fillikat[/COLOR][/FONT]
[FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]Se ti më jep forcë të jem ai që jam[/COLOR][/FONT]
[FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]I përziej shpresën e brengën, gëzimin e vuajtjen[/COLOR][/FONT]
[FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]I pikturoj frikën dhe kurajën me të njëjtat ngjyra[/COLOR][/FONT]
[FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]U jap hithrës e grurit shiun e diellin[/COLOR][/FONT]
[FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]I vë kokrrën e kallirin në të njëjtën peshore[/COLOR][/FONT]
[FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]Pa zgjedhur midis tyre i pranoj lotët dhe dashurinë[/COLOR][/FONT]
[FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]Heq dorë nga qielli për këtë tokë të hidhur[/COLOR][/FONT]
[FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]Por i mbyll sytë për të mbajtur në ta hijen tënde[/COLOR][/FONT]
[FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]Që rri në këmbë pa lëvizur në gjakun tim të lëbyrur[/COLOR][/FONT]
[FONT=Century Gothic][COLOR=#000000]Vetëm me ty flas për jetën, për vdekjen.[/COLOR][/FONT]
[FONT=Century Gothic][/FONT][/LEFT]

[FONT=Century Gothic][/FONT][COLOR=#000000][FONT=lucida grande][COLOR=#000000][LEFT][FONT=Century Gothic][/FONT]
[FONT=Century Gothic]Albert Ayguesparse[/FONT][/COLOR][FONT=lucida grande][/LEFT]

[/FONT][/FONT]
[/COLOR]

Titulli: Poezi Nga Poetë të Ndyshëm
 

[QUOTE=YanYan;2024371][COLOR=#000000][LEFT][FONT=lucida grande]Ti më pyet përse kam rënë në heshtje?
Tani është çasti kur ti dhe unë
Flasim me sy, me buzëqeshje.
Është mbrëmje. Dhe sonte të dua kaq shumë!
Shtrëngomë fort. Kam nevojë për përkëdhelje.
Po ta dije ç`më gufon prej thellësish,
Ç`ambicie, ç`krenari, ç` dëshirë, ç`dhembshuri ka brenda meje,
dhe ç`mirësi!...Por jo, ti s`mund ta dish!...
Ule pakëz abazhurin, si thua? Kështu jemi më rehat.

Veç në mugëtirë kuvendojnë zemrat
dhe sytë I shikon shumë më qartë,
kur i sheh një çikëz më pak gjërat,
Të dua tepër sonte që të të flas për dashuri.
Pas kraharorit tënd shtrëngomë.
Dua ta kem radhën unë tani
të jem ai që e ledhatojnë.
Ule abazhurin edhe një grimë.

Aq. Të mos flasim më. Të rrimë të qetë.
Dhe të mos lëvizim fare. Qenka kaq mirë,
kur duart e ngrohta mbi fytyrë ti m`i ke mbështet!...
As tani nuk po na lënë të lirë?
Ah, po na sjellin kafenë!
Mirë, vëreni ku ta keni më për mbarë.
Shpejt!...Mos e lini derën çelë.
Ku e lashë fjalën qëparë?

A të pimë kafe…tani?Si thua?
Vërtet, ty të pëlqen ta pish të nxehtë.

A don të ta hedh unë në filxhan? Prit! Lërma mua.
Qenka e fortë sot! A do sheqer! Vetëm për një fetë?
A është mjaft kaq? Ta gjerb unë më parë?
E gjerba! Merre filxhanin, e dashura ime…
Sa errët u bë. Nuk shihet fare.
Ngrije dritën e abazhurit një grimë.[/FONT][/LEFT]
[/COLOR][/QUOTE]
kjo po me pelqen se po flet per dy vet a disa qe veq per vetmi hahahaha ato jo

Titulli: Poezi Nga Poetë të Ndyshëm
 

[QUOTE=tipi engjellor;2024909]kjo po me pelqen se po flet per dy vet a disa qe veq per vetmi hahahaha ato jo[/QUOTE]

Hahah kjo eshte nje nder temat depresive :P

~

[LEFT][COLOR=#000000][FONT=lucida grande]Oh, jeta përnjimend me rrena e vaj[/FONT][/COLOR]
[FONT=lucida grande][COLOR=#000000]plot qenka n'kët botë t'lashtë![/COLOR][/FONT]
[FONT=lucida grande][COLOR=#000000]U shueka tepër shpejt lakmimi i saj,[/COLOR][/FONT]
[FONT=lucida grande][COLOR=#000000]si zjarri i bamë me kashtë. [/COLOR][/FONT][/LEFT]

[LEFT][FONT=lucida grande][COLOR=#000000]Veç nji qëllim i naltë t'ban me durue[/COLOR][/FONT]
[FONT=lucida grande][COLOR=#000000]e zemrën të forcon;[/COLOR][/FONT]
[FONT=lucida grande][COLOR=#000000]ndër kundërshtime s'vyen kurr me u ligshtue,[/COLOR][/FONT]
[FONT=lucida grande][COLOR=#000000]mjerë ai qi nuk duron![/COLOR][/FONT][/LEFT]

Titulli: Poezi Nga Poetë të Ndyshëm
 

[COLOR=#000000][LEFT][FONT=lucida grande]Kur është e dlirë dashuria?
Kur veten harron shpejt!
Kur është e thellë dashuria?
Kur është e heshtur krejt!

Kur është e pasur dashuria?
Kur gjithçka e dhuron!
Më thuaj, si flet dashuria?
Nuk flet, po dashuron!

Fridrih Halm[/FONT][/LEFT][/COLOR]

Titulli: Poezi Nga Poetë të Ndyshëm
 

[COLOR=#000000][LEFT][FONT=lucida grande]Po të dërgoj një tufë fort të bukur
Lulesh të njoma që i zgjodha vetë;
Sonte sikur të mos i kesh` këputur,
Nesër përtokë do binin fletë-fletë.

Një shembull ky për ty gjithmonë të jetë;
Se sot vërtet ti je posi një flutur,
Por bukuria nuk duron përjetë:
Si lulet vdes e bie e këputur.

Koha kalon, koha kalon, moj zonjë,
Jo, koha nuk kalon por ikim ne,
Dhe shpejt atje në gropë do pushojmë.

Edhe për dashurinë që më nge
Po flasim, kur të vdesim, s`do dëgjojmë;
Pra dashuromë e bukur gjersa je!

PIERRE DE RONSARD (1524 – 1585)[/FONT][/LEFT][/COLOR]

Titulli: Poezi Nga Poetë të Ndyshëm
 

Lumturia ime

Ju dua , te vegjel dhe ju te medhenj!
Sikur te me derdhen te ligjte perrenj,
U thyej dhe qafen , i coj mu ne djall
Me goten perpara, me kengen me mall!

Shpesh vuaj dhe dhembet kercas domosdo,
Po jeta eshte lufte dhe une jam hero;
Ndaj jam i shkujdesur, pa pare ne xhep,
As mbreti te drejtat s’m’i merr e s’m’i jep

Me shtyp zgjedhe e skamjes nga viti ne vit,
Por mbremjes me miqte une vitin e ndrit;
Kur mbrrijme qellimin dhe gazi na djeg,
Perse t’i kujtojme ca ferra ne shteg?

C’te merrem me fatin, me kalin germuq?
Pa hiqmu nga syte, i poshtri thuthuq!
Kur brenga dhe gazi trokasin ne xham,
U them: “Mire se vini, nje sofer e kam”!

Titulli: Poezi Nga Poetë të Ndyshëm
 

[LEFT][COLOR=#000000][FONT=lucida grande]Dita iu dha diellit, [/FONT][/COLOR]
[FONT=lucida grande][COLOR=#000000]e dashuruar,[/COLOR][/FONT]
[FONT=lucida grande][COLOR=#000000]gjer në perëndim...[/COLOR][/FONT]
[FONT=lucida grande][COLOR=#000000]Por u ftoh,[/COLOR][/FONT]
[FONT=lucida grande][COLOR=#000000]muzgu ra,[/COLOR][/FONT]
[FONT=lucida grande][COLOR=#000000]u err...[/COLOR][/FONT]
[FONT=lucida grande][COLOR=#000000]Më braktise, diell,[/COLOR][/FONT]
[FONT=lucida grande][COLOR=#000000]tha dita[/COLOR][/FONT]
[FONT=lucida grande][COLOR=#000000]terr...![/COLOR][/FONT][/LEFT]

[LEFT][FONT=lucida grande][COLOR=#000000]Timo Flloko[/COLOR][/FONT][/LEFT]

Titulli: Poezi Nga Poetë të Ndyshëm
 

LASHTËSIA SUEDEZE DHE AJO SHQIPTARE

Brenda meje rron një qënie
prej gjakut dhe prej djersës krijuar
Në këtë qënie rrjedh koha e lashtë
Amanet i saj jam edhe unë

Hej, viking i tmerrshëm
vozitës me shpatë-grabitqare!
Hej, bujk i uritur
nëpër arë me shpinë të kërrusur!

Dicka nga ju kam në zemrën time
Grabitqarin barbar dhe bujkun e urtë
Ju rroni atje të bashkuar
si një qënie e stërlashtë brenda meje

Dhe ti, shqiptar, tungjatjeta!
Gjak i shprishur, gjak i lashtë
Nëpër kontinentet kërkon dicka
Kërkon kthimin në vatrën arbnore

Unë jam suedez, i quajtur "svensk"
stërnip i mbretërisë Svea
Ti je ilir, i quajtur "alban"
Bashkohet emri me ëndrrën shekullore

Shqiptari është ilir
Shqiptari është i lirë!
Ti je i vetmi që e mban lirinë në emrin tënd
Dhe asgjë të mungon më shumë....

Më 18 tetor 1992


Po kërkoj falje për ndonjë fjalë ose shprehje që ndoshta nuk tingëllon si duhet.... por për mua kjo është sfida ultimative.... të shkruaj poezi në gjuhën shqipe... si suedez!

Titulli: Poezi Nga Poetë të Ndyshëm
 

Melodi kitarre,
duar qe u bene njesh me telat e saj,
mendime te ngrime te dimrit
mbi nje tablo pranvere teresisht te pafaj.

Pranvere e vonume??
Apo mbase e mohuar...se di!
Thjesht jo cdo pranvere qe vjen
cel lule dhe buzeqeshje tek cdo njeri.

Jo gjithe "shtegtaret" kthehen
me ardhjen e pranveres,
vetem zogjte e qiellit,
por jo njerezit e zemres.

Nga kjo dritare deperton dielli sot,
cuditshem dje shiu perplasej me mizori.
Ne qiellin e pafundem blu
rete kercejne valle perseri.

O lumturi e diteve pranverore
O dite te lulzume te pranveres plot drite
Ju shkoni e vini pa pyt njeri
por une ketu vazhdoj tuj prit.

Tu prit ate pranveren time,
qe nje dite nga kto do vij me siguri,
e nderkohe qe pres me nje gote vere qe mshoqnon
shoh horizontin... e kitarres i bie perseri!!

Christy Ina

Titulli: Poezi Nga Poetë të Ndyshëm
 

E lodhur,
ne syte e tu vjen nata pa emer,
te qete,
njerezit flene nen yjet e kesaj bote,
ne ato çastet,
kur merzitja te perkedhel ne zemer,
do doja,
te isha buzeqeshja jote

Me thuaj,
mos ndoshta jemi engjej te harruar,
prandaj,
mendimet nuk na lene rehat,
a ndoshta,
jemi djaj te penduar,
mbase thjesht,
jemi dy njerez pa fat

Dallge,
shkruan deti mbi vale,
diteve,
kur ti sheh qiellin e asgje nuk thua,
por une te shoh,
e ne heshtje them pa fjale,
do doja te isha buzeqeshja jote,
te jetoja aty,
nder buzet e tua…

Nese do ikesh nje dite e me nuk do te takoj,
uji fateve tona,
do shuaje etjen e kesaj bote,
une do jetoj,
do vdes e do mendoj,
sikur te isha buzeqeshja jote…

K.K

Titulli: Poezi Nga Poetë të Ndyshëm
 

e bukur shume e thurur po edhe pikelluese ......flm nga ti

Titulli: Poezi Nga Poetë të Ndyshëm
 

[COLOR=#000000][LEFT][FONT=lucida grande]Të desha ty dhe ndoshta prapë,
S’do të ndjej të tillë dashuri.
Por nuk dua që shpirti im i ngratë,
Të të trishtojë e dashur përsëri.

Të desha fort, në heshtje, në vetmi,
Në drithma xhelozie vuajta shumë.
Po Zotit çdo ditë i lutem tani,
Një tjetër të të dojë, si të desha unë.

PUSHKIN[/FONT][/LEFT][/COLOR]

Titulli: Poezi Nga Poetë të Ndyshëm
 

[B]Fatjon Hallkaj - Fjale Nga zemra

Lëre shiun të bjerë,
dëshpërimisht zjarrin brenda nesh të shuaj,
Lëre lotin të rrjedhë,
Embelsisht në shpirt të më bëj të vuaj,
Lëri sytë e tu të kryqëzohen me të mitë,
Lëri ndjenjat e tua të të udheheqin të shfarrosin gjithë ligësitë,
Mbyll sytë dhe lëre veten të lirë si një kukull,
Dhe ti shpejt do përfundosh në krahët e mia si një pupul,
Lëri të gjitha këto mënjanë harroi,
Thjesht dua që nën shi të të puth të të përqafoj,
Flake çadrën tutje, është e kotë më ta mbash,
Largoje lotin tutje, është e kot më të qash,
Sepse unë të dua dhe jam pranë teje kudo,
Duke luftuar me frikerat e tua ngado
Që gjejnë terren në mëshirimin e brishtësisë mbi tokë,
Jam këtu që e qeshura të të pushtoi,
Jam këtu që mërzia të të lakmoi,
Tani çohu shpirt, kemi rrugë të gjatë për të bërë,
Tani jemi nje, asgjë sna bën ball as bota e tërë,
Më jep dorën e fillojmë të ecim, rrugës së gjatë
Ma jep yllin e vogël, përjetësisht do të jemi bashkë,
Se të dua, jam i gatshëm të bëj gjithçka,
Thjesht thuaj një dëshirë dhe në mos ta plotësofsha…
Do të vdes duke ja dal! [/B]

Titulli: Poezi Nga Poetë të Ndyshëm
 

[B][U]Dritero Agolli[/U][/B]
[U][B] S'mund ti themi te gjitha,,,,,,[/B][/U]

....Nuk mund t'i themi gjerat e fshehura kurre.
Macja lot me nje zog qe ka mbytur,
Qeni kap me thonjte e tij nje kocke ne gure,
Andej zuzare e djaj me cngjejt perfytur
Ndaj semund t'i themi te gjitha gjerta e fshehura kurre.

Nese mund t'i themi te gjitha,
Na mbajne meri e na shajne,
Vjen nata me ankth e mbushet shtrati me hithra,
Me hithra nervash qe krruhen e hane,
Ndaj s'mund t'i themi te gjitha.

Per shembull, une i mbaj rezervat e mia:
c'me duhet t'i them ato qe s'i thone as te tjeret?
Nuk dua te kete aq trazira shtepia,
Nuk dua te ngrihem me sy te mbufatur mengjezeve heret,
Ndaj s'mund t'i themi te gjitha nga pika te vija.

Nuk mund t'i themi te gjitha gjerat qe thuhen,
Se brinjet e gjoksit ndergjegjen e mbajne burgosur
Dhe dhembet s'e lene te dale dhembeve gjuhen,
Se dhembet jane hekura burgu mjaft te persosur,
Ndaj smund t'i themi te gjitha qe duhen.

Do vije dikush e do t'i thote te gjitha,
Ai s'do kete as turp, as brinje ne gjoksin e fryre,
As ka per t'u trembur nga shtrati i ndergjegjes plot hithra,
S'do kete as smalt ne dhembe, as cipe, as fytyre,
Ndaj s'mund t'i themi te gjitha.

Titulli: Poezi Nga Poetë të Ndyshëm
 

[B]Bardhyl Londo
[/B]

[B]Kemi dashur shume[/B]

...se edhe dashuritë vdesin, e shtrenjta ime...
me një gjeth në buzë, me një fjalë shpuzë...

...se edhe deti vdes, e shtrenjta ime...
...mbi një erë të trishtuar, nën një shkëmb të vetmuar...

...se edhe vjeshta vdes, e shtrenjta ime,
në një livadh pa bar, në një shteg mërgimtar..

...se edhe ujërat vdesin, e shtrenjta ime
...nëpër mjegull të dendur, nën një re si ëndërr...

...kemi dashur shumë, kemi urryer shumë...
s'kemi si vdesim e shtrenjta ime...

Titulli: Poezi Nga Poetë të Ndyshëm
 

[B]Robert Berns[/B]

Shpesh jam merzitur dhe penduar
dhe mbi jastek kam qare ,
qe fjalen tende kam besuar
dhe syte genjeshtare .

Ku shkoi , ku humbi ngjyre e purpurt
e faqeve te mia?
ku vajti shtati belkeputur ,
Ku mbeti vajzeria?

Degjoj te qeshuren e hidhur
te fqinjeve mbi mua .
Packa se vete jane te krimbur
Me turpe gjer ne thua!

Tim eti kur i shfaqem une
ul syte e s`me veshtron ,
dhe nene e mjere qan ne gjume
kur turpin tim kujton .

Sa ndjej nje hap te atit tim
i fshihem neper dere ,
dhe nenen time skam guxim
ta shoh ne syte e mjere .

E embel lule e dashurise
e hidhur qenka pema .
se syte e tu te djalerise
me lotin tim i bleva !

Mos paste kurre gaz ne jete
u shofte ne su shua
ai qe flaku ne kenete
"dashurine"e tij dhe mua ....

Titulli: Poezi Nga Poetë të Ndyshëm
 

[B]ERE TRENDELINE[/B]

Sesi m`ju lendon dashuria !
Sesi m`ju lendon pa pushim !
O lotet e syve te mija !
O klithmez e tingellit tim !


Ju shoqe te kohes mitare...
Mikesha...motricka...pa faj !
Ju humbte ne mjegull perfare ,
Dh`u solla nder mend e po qaj !


As flak` e shkendijes q`u shua ,
As syri qe nxihet e plas ,
Nuk lane - o ju vasha per mua
Vurratat e erreta pas :

Haj ! flutur` e zeze me duar
Nje flutur secila prej jush ,
Me la ne gishtrinj dyke shkuar
Pluhurin qe ndrin posi prush...


Sot qela pellemben e dores
Q`u ciku gazmore dikur -
Si pah verbimtar i debores
Se - rish po me ndrin nje pluhur...


Perse nuk m`u shojte perhere ,
Te hesht te pushoj per kurdo ,
Ti mall qe ner to pate lere
Dh`u rrite dh`u ndrite ner to !


Ju shoh pertej mjegulles suaj
E shpirtin prej jush e kam plot ,
Pa s`mund si ta them , si ta shuaj
Ah ! kengen e mbushur me lot.


Se koti - u larguat menjane ,
Me vajtte me kot aqe larg ,
Kur sumbullat lot qe me rane
Si rruazat i shkova ne varg...


Dh`i ndrita me syrin e fshehur...
Dh`i vela me zerin mitar...
Dh`i skuqa me buzen e dehur...
Me shpuzen e flokut si ar...


Oji ! trendelin` e venitur
Ju fali gjith eren e saj...-
Pse rreh kaq me hov te cuditur ,
Haj ! zemra ime , ti haj ?...


Ju lule q`u leu parevera ,
Dh`u cika me gaz nje mengjes !...
Se largu prej jush me ra era ,
E desha prej mallit te vdes !

Lasgushi

Titulli: Poezi Nga Poetë të Ndyshëm
 

[B]LAMTUMIRE[/B]

Me del e ze pshon me te fshete ,
Nje breng` hije - rende mi sy ;
Perbrenda ne zemren e shkrete
M`i shtje drejt - per - drejt qe te dy.


E loti prej syve te tua
Rrengjethet valome perdhe :
M`ja ndjen veshtrim - bukur - pallua
Ti zemres greminen e re...


Po kenget qe sot me nuk jane ,
Stolisen me mall ne mergim.
Permbytur mjerimesh pa ane ,
Ndrin Yll` i te riturit tim.

Lasgushi

Titulli: Poezi Nga Poetë të Ndyshëm
 

[B][FONT=Franklin Gothic Medium][SIZE=3]Shembja e një nate dashurie [/SIZE][/FONT][/B]
[B][FONT=Franklin Gothic Medium][SIZE=3][/SIZE][/FONT][/B]
[B][FONT=Franklin Gothic Medium][SIZE=3]Ktheva kokën, mbajta hapat,[/SIZE][/FONT][/B]
[B][FONT=Franklin Gothic Medium][SIZE=3]binin tjegullat, binin trarët,[/SIZE][/FONT][/B]
[B][FONT=Franklin Gothic Medium][SIZE=3]binte qielli i një nate dashurie.[/SIZE][/FONT][/B]
[B][FONT=Franklin Gothic Medium][SIZE=3]Atje mbi papafingo, pranë yjeve e pata puthur!![/SIZE][/FONT][/B]
[B][FONT=Franklin Gothic Medium][SIZE=3]Shemben yjet tani, bëhen pluhur.[/SIZE][/FONT][/B]
[B][FONT=Franklin Gothic Medium][SIZE=3]Dritare s'ka, ka sy të zgavërt,[/SIZE][/FONT][/B]
[B][FONT=Franklin Gothic Medium][SIZE=3]s'ka mure me plasaritje të tejme,[/SIZE][/FONT][/B]
[B][FONT=Franklin Gothic Medium][SIZE=3]skelete fjalësh në gjysmëerrësirë,[/SIZE][/FONT][/B]
[B][FONT=Franklin Gothic Medium][SIZE=3]skelete ëndërrash, premtimesh të nesërme.[/SIZE][/FONT][/B]
[B][FONT=Franklin Gothic Medium][SIZE=3]Ngrihet tymi si një mjegull e bardhë,[/SIZE][/FONT][/B]
[B][FONT=Franklin Gothic Medium][SIZE=3]një grusht eshtrash të një nate gërmadhe.[/SIZE][/FONT][/B]
[B][FONT=Franklin Gothic Medium][SIZE=3]Në cep të rrënimit[/SIZE][/FONT][/B]
[B][FONT=Franklin Gothic Medium][SIZE=3]dy burra po pinë qetë e qetë cigare.[/SIZE][/FONT][/B]
[B][FONT=Franklin Gothic Medium][SIZE=3]Ej, ju atje! Nuk dëgjoni si ulërijnë brenda meje xhindet,[/SIZE][/FONT][/B]
[B][FONT=Franklin Gothic Medium][SIZE=3]edhe pak e llava do të dalë jashtë meje si tek vullkanet.[/SIZE][/FONT][/B]
[B][FONT=Franklin Gothic Medium][SIZE=3]Mos u kthe në kujtim, i thashë[/SIZE][/FONT][/B]
[B][FONT=Franklin Gothic Medium][SIZE=3]mos u kthe në harrim, më tha;[/SIZE][/FONT][/B]
[B][FONT=Franklin Gothic Medium][SIZE=3]botës i falëm një natë dashurie[/SIZE][/FONT][/B]
[B][FONT=Franklin Gothic Medium][SIZE=3]dhe kjo s'është pak.[/SIZE][/FONT][/B]
[B][FONT=Franklin Gothic Medium][SIZE=3]Një natë. Dhe çfarë nate![/SIZE][/FONT][/B]
[B][FONT=Franklin Gothic Medium][SIZE=3]Dora mbi sup,[/SIZE][/FONT][/B]
[B][FONT=Franklin Gothic Medium][SIZE=3]hëna mbi mal,[/SIZE][/FONT][/B]
[B][FONT=Franklin Gothic Medium][SIZE=3]qielli i kaltër i botës mbi krye..[/SIZE][/FONT][/B]
[B][FONT=Franklin Gothic Medium][SIZE=3]Mbajeni, mbajeni![/SIZE][/FONT][/B]
[B][FONT=Franklin Gothic Medium][SIZE=3]Ajo po bie...po bie....[/SIZE][/FONT][/B]
[B][FONT=Franklin Gothic Medium][SIZE=3]Dhe ishte një natë e paemër,[/SIZE][/FONT][/B]
[B][FONT=Franklin Gothic Medium][SIZE=3]siç ishin të paemërt yjet.[/SIZE][/FONT][/B]
[B][FONT=Franklin Gothic Medium][SIZE=3]Kini mëshirë, mos e shembni atë natë![/SIZE][/FONT][/B]
[B][FONT=Franklin Gothic Medium][SIZE=3]është rënkimi im apo klithma e saj?[/SIZE][/FONT][/B]
[B][FONT=Franklin Gothic Medium][SIZE=3]Kini mëshirë, kini mëshirë![/SIZE][/FONT][/B]
[B][FONT=Franklin Gothic Medium][SIZE=3]Ajo ishte një natë dashurie[/SIZE][/FONT][/B]
[B][FONT=Franklin Gothic Medium][SIZE=3]që kurrë s'duhej të kish gdhirë.[/SIZE][/FONT][/B]
[B][FONT=Franklin Gothic Medium][SIZE=3]Kini mëshirë,[/SIZE][/FONT][/B]
[B][FONT=Franklin Gothic Medium][SIZE=3]në mos po atje nën gurë,[/SIZE][/FONT][/B]
[B][FONT=Franklin Gothic Medium][SIZE=3]nën peshën e natës së shembur do të shembem,[/SIZE][/FONT][/B]
[B][FONT=Franklin Gothic Medium][SIZE=3]i vrarë jo nga urrejtja, po nga dashuria,[/SIZE][/FONT][/B]
[B][FONT=Franklin Gothic Medium][SIZE=3]që përjetësisht quhet dhembje...[/SIZE][/FONT][/B]
[B][FONT=Franklin Gothic Medium][SIZE=3][/SIZE][/FONT][/B]
[B][FONT=Franklin Gothic Medium][SIZE=3]Xhevahir Spahiu [/SIZE][/FONT][/B]

Titulli: Poezi Nga Poetë të Ndyshëm
 

[FONT=Franklin Gothic Medium][SIZE=3]Ngadalë vdes [/SIZE][/FONT]
[FONT=Franklin Gothic Medium][SIZE=3][/SIZE][/FONT]
[FONT=Franklin Gothic Medium][SIZE=3]Dalngadalë vdes ai që bëhet skllav i zakonit,
që përsërit të njëjtat gjëra çdo ditë,
[/SIZE][/FONT][FONT=Franklin Gothic Medium][SIZE=3]që nuk ndryshon rrugë,
që nuk rrezikon,
që nuk ndryshon ngjyrën e veshjeve,
që nuk i flet atij që nuk e njeh.

Dalngadalë vdes ai që nuk përmbys tryezën,
që është i pakënaqur nga puna,
që nuk rrezikon sigurinë nga pasiguria për të ndjekur një ëndërr,
që nuk i lejon vetes asnjëherë në jetë të thyejë rregullat e vendosura.

Dalngadalë vdes ai që nuk udhëton,
që nuk lexon,
që nuk dëgjon muzikë,
që nuk zbulon hijeshi tek vetja e tij.

Dalngadalë vdes ai që shpërfill krenarinë e tij,
që nuk i lë të tjerët ta ndihmojnë,
që i kalon ditët duke u qarë për fatin e tij të keq,
që ankohet për shiun që nuk pushon.

Dalngadalë vdes ai që i shmanget projektit para se të fillojë,
që nuk pyet për gjërat që nuk i di, dhe
që nuk përgjigjet për gjërat që di.

E shmangim vdekjen me doza të vogla,
duke kujtuar gjithmonë se të jesh gjallë
kërkon një përpjekje shumë më të madhe
se thjeshtë fakti që marrim frymë.
Vetëm durimi i paepur
do të na bëjë të arrijmë
lumturinë më të madhe.
[/SIZE][/FONT]
[FONT=Franklin Gothic Medium][SIZE=3]Pablo Neruda
[/SIZE][/FONT]

Titulli: Poezi Nga Poetë të Ndyshëm
 

[LEFT][COLOR=#000000][FONT=lucida grande]Unë me ty, si toka me diellin,[/FONT][/COLOR]
[FONT=lucida grande][COLOR=#000000]Të vij rrotull vazhdimisht, vazhdimisht![/COLOR][/FONT]
[FONT=lucida grande][COLOR=#000000]Por asnjëherë s’të jam afruar sadopak,[/COLOR][/FONT]
[FONT=lucida grande][COLOR=#000000]As jam larguar sadopak, natyrisht[/COLOR][/FONT]
[FONT=lucida grande][COLOR=#000000]****[/COLOR][/FONT]
[FONT=lucida grande][COLOR=#000000]E ja, keshtu, vetëm rrotull të vij,[/COLOR][/FONT]
[FONT=lucida grande][COLOR=#000000]Po s’jam i marrë që rri e pres më kot![/COLOR][/FONT]
[FONT=lucida grande][COLOR=#000000]E di që një ditë, ti do të kesh eklips,[/COLOR][/FONT]
[FONT=lucida grande][COLOR=#000000]E atëhere, nuk do më djegësh dot! [/COLOR][/FONT]

[COLOR=#000000][FONT=lucida grande]Skender Rusi[/FONT][/COLOR][/LEFT]

Titulli: Poezi Nga Poetë të Ndyshëm
 

[COLOR=#000000][LEFT][FONT=lucida grande]Ty të dua më fort se natyrën,
Se natyra e gjallë je vetë,
E lirisë ti je shëmbëlltyrë,
Por pa ty dhe liria më vret.

Ty të dua aq fort i shkujdesur,
Sa rrëpira më duket si shteg.
Të pamundurën askush s'e ka prekur,
Dashuria ime e prek.

Ty të dua, të dal'ku të dalë,
Dhe kur pi dhe kur bëhem brutal,
Ty të dua dhe as bëhet fjalë,
Përmbi egon e shenjtë do dal.

Ty të dua më fort se Shekspirin,
Se të dheut këtë bukuri,
Se muzikën pa fund të efirit,
Se muzikë e libër je ti.

Ty të dua më fort se lavdinë
Që kaloi e atë që po vjen,
Se të ndryshkurën perandorinë,
Mëmëdhe s'ësht'ajo,por ti je.

Je fatkeqe? S'pranon ti mëshirë?
Lodhe Zotin me lutjet e tua.
Ty të dua përmbi lumturinë,
Më fort se dashurinë të dua.[/FONT][/LEFT][/COLOR]
[COLOR=#000000][LEFT][FONT=lucida grande][/FONT][/LEFT][/COLOR]
[COLOR=#000000][LEFT][FONT=lucida grande][COLOR=#000000][LEFT][FONT=lucida grande]Eugjen Eftushenko[/FONT][/LEFT][/COLOR][/FONT][/LEFT][/COLOR]

Titulli: Poezi Nga Poetë të Ndyshëm
 

PREK NJË FERR

Pak nga pak, dimri po na shëndenë,
Po vjen pranvera, dashnorja e poetëve.
Unë kam zënë radhë në një pllajë,
Ku kanë çelë bisqe lulesh, ndër pemë
Pemë të buta e të egra.

Afrohem me dëshirë prej zogu,
Të prek një bisk të njomë,
T’ia vë kurorë mbi shpinë
Mëkateve të dimrit...
Por dora më prek një ferr,
Që më drithërojë dëshirën...

Mblodha flokët e dhimbjes,
Peshqesh për pikëllimin!

Titulli: Poezi Nga Poetë të Ndyshëm
 

ISHIM
... dhe do jemi...
Isha ishe dhe ato do te jenë,
dhe ata qe ne besë na prenë,
se ti një herë u duke dhe u zhduke,
se me urreje, do te urreja,
se po te me gënjeje do te gënjeja.
Ata po na ndanin e shanin,
dhe qeshnin me grindjet tona,
se kur më sheh nuk të shoh,
se nuk me njeh nuk të njoh,
dhe gjithmonë te acaruar,
të pamëshirë e te egërsuar.
Sot un jam, ti je dhe ata janë,
një luftë mes nesh ata panë,
ishim ne teatër apo realitet,
ne fron mbretëresha qe lufton me mbret!
Unë do jem dhe ti do jesh,
ata ishin, sigurisht qe ishin,
jetët tona ne dorë i kishin!
Pse i lejuam ma thuaj, pse nuk i ndaluam?
sot më urren nesër do me urresh gjithashtu,
unë të urrej dhe nesër asgjë s’ka për të ndryshua..
Jemi dhe do te jemi,
kudo qe te vemi,
ata qe i lejuam të tjerët të luajnë me ne,
ma thua ti pse??
Un do përgjigjen kur do ngritëm nga dheu,
ne te cilën më varrosën,
gjitha ndjenjat mi shfarosën,
dhe kthim prapa nuk do ketë,
ishim shumë te hareshëm plot jetë,
na imponuan dhe kur u takuam
shikoheshim me egërsi,
faji nuk mbeti jetim
isha UN dhe ishe TI!
Nuk i kthejmë do prapa akrepat,
e as kalendarit, fletët nuk ja kthejmë DOT
as gabimet qe i bëmë,
nuk lahen as me GJAK e as me Lot!

R.B

Titulli: Poezi Nga Poetë të Ndyshëm
 

DY FYTYRA.

Thua më pëlqen , por sytë të tradhëtojnë
thua jam i qetë , por të drejt...ë nuk flet
thua jam dakort , por fjalët të dredhojnë
thua që pranon, por zgjidhje s'mund të jetë!

Dy fytyra të kesh, vështirë s'është të kuptohet
tek cila të besoj, që sa të kthej unë shpinën,
mos të më prekë thika, që egër më drejtohet
e pabesë të mos më shtysh, afër me greminën?

Një herë mendimin tënd, të çiltër, s'e dëgjova
gjithnjë duke u fshehur, një maskë të ndihmon
Nga ty realitetin , të drejtë s'e konceptova,
nga shtrembër ç'ka thua , e kush ty të kupton?

Sa mund të durojë maska, që mos të konsumohet,
gjithnjë duke e përdorur, s'u lodhe një herë
Të vërtetës jepi forcën , nga maska të çlirohet,
të ndihmojë edhe ty , njëra faqe të të bjerë!

Sado mbulon fytyrën, me maskë të neveritur,
janë sytë që të dallohen e që të tradhëtojnë,
maskë të konsumuar, larg ta kesh vërvitur,
që dhe sytë, pa frikë, të drejtën të tregojnë!

Adela Kolea
___________

Titulli: Poezi Nga Poetë të Ndyshëm
 

Ta mburrim njëri-tjetrin

Pa ejani ta mburrim njeri-tjetrin
Dhe mos kursejmë as fjalë lavdërimi,
T'ia bëjmë shoku-shokut komplimentin
Në caste dashurie dhe pendimi.

Pa ejani dhe ciltërisht të qajmë
Kur vec e vec dhe ku me shoqërinë,
Mëri për fjalët sharëse mos mbajmë,
Se dashuria fqinje ka mërinë.

Pa ejani, dhe gjysmë fjale qoftë
Për ne pendim, pajtim dhe marrëveshje:
Që kush gaboi, më tutje mos gaboftë,
Nese kupton se jeta ka një vdekje.

Titulli: Poezi Nga Poetë të Ndyshëm
 

PASQYRA, MACJA DHE UNÊ


Mes meje dhe maces në dhomë
Pasqyra qëndron mbi ca rraqe...
Vetveten ne bashkë e vështrojmë
Dhe macja dhe unë në paqe.

Sa mirë që qënkemi unë e një mace
Dhe shihemi drejt në fytyra,
Po të ishim dy njerëz, betohem, se paqe
S'do kishte kjo dhomë, do thyhej pasqyra...

Titulli: Poezi Nga Poetë të Ndyshëm
 

[B]KUR NJE MENGJES!

Do te jete mengjes e une do te vi patjeter.
Mbi xhaketen time do te kene rene petale
Nga lulet e kumbulles se vjeter,
Nga lulet e thanes se tharet.

Ahere ti s'do te jesh zgjuar akoma.
Une do te them emrin tend ne xhame
Dhe do te vershellej te dashuren kengen tone:
".....Y"

Do vershellej ngadale-ngadale
E s'do prish gjumin tend te bukur.
Do bien mbi mua petale
E do ulet ne sup nje flutur...

E, kur syte te hapesh, do te shohesh
Romantikun e perjetshem ne xhame
Dhe kengen e dashur do njohesh:
"I....!"
[/B]

Titulli: Poezi Nga Poetë të Ndyshëm
 

S´ka asgje per te qeshur

S´i kam dashur kurre gjerat e bujshme
Dhe shpesh jam menduar duhan duke pire;
Ka gjera lakuriqe qe sjane te turpshme,
Sic ka dhe gjera te cndershme te veshura mire.

Ja,e verteta rri lakuriqe ngahere,
Ja,dhe genjeshtra me petka rri veshur!
Me thoni:cila ka turpin dhe cila ka ndere?
Kjo qe ju thashe s´ka gje
per te qeshur!

Titulli: Poezi Nga Poetë të Ndyshëm
 

- Mos ma kujto

E shkuara ka caste dhe ore te hidhura, mos ma kujto
per shembull, me pe me duar te lidhura, mos ma kujto!
Per shembull me pe ne rruge te pire, mos ma kujto,
Te pire e te humbur, te share e te grire, mos ma kujto!
Per shembull me rrahen dy-tre vagabonde, mos ma kujto,
Tek shihja nje grerez tek rrinte mbi gonxhe, mos ma kujto!
Per shembull pesova diku nje disfate, mos ma kujto,
Dhe gjumi s’me zinte me dite e me nate, mos ma kujto!
Per shembull me pe duke ecur e qare, mos ma kujto,
Mbeshtetur pas murit me zemer te vrare, mos ma kujto!
Per shembull me pe duke ngrene e genjyer, mos ma kujto,
Te prishur, te shturur, te rene e te thyer, mos ma kujto!
Per shembull ne shtrat s’u bera per burre, mos ma kujto,
I turpshem i drodha si qengj nen lekure, mos ma kujto!
E shkuara ka ore dhe caste te hidhura, mos ma kujto,
Ka drojtje dhe heshtje kur lipsen te thirrura, mos ma kujto!

Titulli: Poezi Nga Poetë të Ndyshëm
 

Vallja shqiptare

Tri here opinga rrahu dheun
sikur kerkoi leje prej tij;
pastaj shamia palet ndehu
me qetesi dhe madheshti.

[B]Keshtu mes qiellit dhe tokes
vallja u lind, vallja u shpall;
kemba sinjale i con tokes
dhe dora qiellit i jep lajm.
[/B]
Dhe vallja rrokulliset tutje
mbi kohra hedhur si hobe;
prilli persiper i hedh lule,
dhjetori boren shkund atje.

Valle shqiptare, shenja ne ere
ylbere tirqesh tej-e-tehu;
kush ju kerceu ju njehere
dhe kembet rob s'i mbene tek ju?

Kush ra midis vorbulles suaj
dhe s'u pershit dhe s'u perflak,
ju bubullima me opinga
qe neper shekuj brodhet varg?

Titulli: Poezi Nga Poetë të Ndyshëm
 

I tremburi ikën si i ndjekur prej egërsisë
N’jerm bën tunele n’ajër t’hapësirës
Si mbas formës së tij, lëvizjes së tij.
Ah sikur mbas çdo hapi
Ajri të ngrinte-beton,
Duke ruajtur gjithmonë lëvizjen
Kallëp-shabllon
E të tregojë ta gdhendë Sa kohë iku zvarrë
E sa në këmbë.
Sikur të mbeteshin e shiheshin
Rrugët nga vjen kujtimi, mendimi
Brenga, shpresa, vegimet
Të dukej krejt i jetës zigzagu i gjatë
Që nga ardhja në këtë botë e gjer
Tek varri, pikës e llahtartë.

***

A s'e patët ditën plot me diell
Qe bën natë koha dhe e nxin...!
I jep hënë e yje, lart në qiell
E, së fundmi, fare e përpin...!?

A se shkuat shpejt ju fëmininë?
Kjo s'u fsheh për ju e s'humbi fare?
A s'po mbani mbi sup pleqërinë,
E në mendje thellë vitet mitare?

A s'e mbani mend atherë te plepi
Loznit në oborr me hijen tuaj?
Po tani më larg nga ju është djepi
Apo arkivoli, pa më thuaj?

Gjithçka e marrin vitet duke shkuar,
Sërish kthen gjithçka që shkon, humbet
Troket lehtë kujtimi i trishtuar
Mysafiri në shtëpi të vet.

***
Sërish dukesh në udhë
Që ngjan si vijë gjaku
Mes gëlbazës së murrme
Të pështyrë
Nga turbekulë.
I lodhur,
Vetveten mbi kurriz
Shket
Dhe mendja lodhur
Klith: po shkoj,
Mbeç me shëndet...!
Dhe rend barkbosh
Në zorrën bosh të rrugës
Si një shtrëngatë
E qetë.
Dhe gurët kthejnë nga ti
Anën e mprehtë
Dhe njerëzit, ata
Stërnjerëzit,
Ajkë mbi jetët-hirrë
E kanë vështirë
Mëngjesit.
Edhe mbrëmjes
Vështirë,
Kur mbi ju ngecin vështrimin
Mbi ju rreckë-njerëzore,
Masë zhelesh mishi e shpirti
E qepur me fije damarësh
Mendimesh
E hedhur, pa mëshirë
E pa të drejtë
Në anë të rrugës së ndotur
Ku të qetë
Ata rrjedhin gjithë nder e dinjitet
Këllirë.
Dëshirat
Që i ndez thëngjilli i zemrës,
Mbuluar thellë
Me hirin e trupit...
Dhe brodhe prapë rrugëve
Me bujë e pohe
Kërkoje ti vetveten
Që më në fund e gjete
E s'e njohe
Ngaqë pandehje
Është shumë vështirë ta gjesh.
Kur të doli rastësisht
The: s'është kjo
Dhe kalove
Dhe u zhy te mes territ
Të zi pa fund.
Kërkon - një dorë e kurm
Dhe një këmbë
Dhe mbete cung.
Po prap sulesh përpara
Me tallas
Me me gjysmën e thatë
Dhe gjysmën e njomë
E at' që kërkon e arrin
E lë pas
Dhe zvarrë hiqesh përpara
Kërkon...
Vazhdë lënë mbi pluhur
E gjak
Gjymtyrët gjysmë të thara
Gërvishtin trak - trak
Dhe gjer thellë të ngushen
Ato kër - kër - kër - krak.
... kërkon
Mbi këtë tokë shkëmb
Mbi këtë tokë gur
Mbi këtë tokë kockë
E lëkurë.
E as e di ç'të dhemb
Veç sulesh para, shkon
Me zemrën e rëndë plumb
Dhe sa më shumë kërkon,
Ç'kërkon,
Më tepër
E humb.

[FONT=Arial Black]VILSON BLLOSHMI.[/FONT]

Titulli: Poezi Nga Poetë të Ndyshëm
 

[COLOR=#333333][CENTER][FONT=Palatino Linotype][SIZE=2]Rri urtë o Brenga ime dhe falmë qetësinë;[/SIZE][/FONT][/COLOR][/CENTER]


[LEFT][COLOR=#333333][FONT=Palatino Linotype][SIZE=2]Ti mbrëmjen e kërkoje, ja tek po zbret tani;[/SIZE][/FONT][/COLOR]


[COLOR=#333333][FONT=Palatino Linotype][SIZE=2]Pëlhurën mbi qytet të mugëtit po e shtrin,[/SIZE][/FONT][/COLOR]


[COLOR=#333333][FONT=Palatino Linotype][SIZE=2]Disave u sjell paqe, të tjerëve mërzi.[/SIZE][/FONT][/COLOR][/LEFT]



[LEFT][COLOR=#333333][FONT=Palatino Linotype][SIZE=2]Kur turma e ndyrë e njerzve, që veç dëfrime dinë,[/SIZE][/FONT][/COLOR]


[COLOR=#333333][FONT=Palatino Linotype][SIZE=2]Të fshikur nga kamxhiku i Epshit në gosti[/SIZE][/FONT][/COLOR]


[COLOR=#333333][FONT=Palatino Linotype][SIZE=2]Të poshtër zhgryhen krejt ndërsa pendime u vinë,[/SIZE][/FONT][/COLOR]


[COLOR=#333333][FONT=Palatino Linotype][SIZE=2]O Brengë, nëma dorën, me mua eja e rri[/SIZE][/FONT][/COLOR][/LEFT]



[LEFT][COLOR=#333333][FONT=Palatino Linotype][SIZE=2]Larg tyre. Shih si kërrusen gjith'vjetët e harruar[/SIZE][/FONT][/COLOR]


[COLOR=#333333][FONT=Palatino Linotype][SIZE=2]Lart nga ballkoni i qiellit me petka të vjetruar,[/SIZE][/FONT][/COLOR]


[COLOR=#333333][FONT=Palatino Linotype][SIZE=2]Si ngrihet Mall' i hidhur nga ujrat buzëgaz;[/SIZE][/FONT][/COLOR][/LEFT]



[LEFT][COLOR=#333333][FONT=Palatino Linotype][SIZE=2]Nën urë Diell i mekur si bje kur vjen ndajnata[/SIZE][/FONT][/COLOR]


[COLOR=#333333][FONT=Palatino Linotype][SIZE=2]Dhe, si qefin ne Lindje, nga hijet ndjekur pas,[/SIZE][/FONT][/COLOR]


[COLOR=#333333][FONT=Palatino Linotype][SIZE=2]Dëgjo, dëgjo, e dashur, si ecë e ëmbël Nata.[/SIZE][/FONT][/COLOR][/LEFT]



[LEFT][COLOR=#333333][B][FONT=Palatino Linotype][SIZE=2]Sharl Bodler[/SIZE][/FONT][/B][/COLOR][/LEFT]

Titulli: Poezi Nga Poetë të Ndyshëm
 

[CENTER][COLOR=#333333]<3[/COLOR][/CENTER]

[CENTER][COLOR=#333333]Me m’i kputë krahët, duart me m’i kputë[/COLOR]
[COLOR=#333333]e di se kanë me më dalë prapë[/COLOR]
[COLOR=#333333]se nuk mundem mos me i përkëdhelë[/COLOR]
[COLOR=#333333]e shtërngue e me i mbushë duart plot me gjinjtë e tu[/COLOR]
[COLOR=#333333]nuk mundem mos me të kapë e shtërngue gjithkund[/COLOR]
[COLOR=#333333]në trupin tënd, me ta dëgjue zërin tek bërtet[/COLOR]
[COLOR=#333333]auuaaa… më vrave, më sakatove, më nxive…[/COLOR]
[COLOR=#333333]nuk mundem mos me të kapë për beli a për barku[/COLOR]
[COLOR=#333333]tek më rrëshqet si ngjalë nën krahë e lumë nën urë[/COLOR]
[COLOR=#333333]nuk mundem të mos ndjej dridhjen e dehjen e trupit tënd[/COLOR]
[COLOR=#333333]e djersën e lehtë të lodhjes së ëmbël që të bulëzon mbi lëkurë…[/COLOR][/CENTER]

[CENTER][COLOR=#333333]Me mi nxjerrë sytë e ballit, me mi qorrue krejt[/COLOR]
[COLOR=#333333]e di se prapë kanë me më ardhë sytë[/COLOR]
[COLOR=#333333]se nuk mundem mos me të pa ty[/COLOR]
[COLOR=#333333]e sytë e tu përmes të cilëve shoh botën…[/COLOR]
[COLOR=#333333]nuk mundem pa e pa qetësinë hyjnore të syve të tu të qielltë,[/COLOR]
[COLOR=#333333]s’mundem pa i pi ato dy pika loti që bulëzojnë në ato sy[/COLOR]
[COLOR=#333333]teksa unë i thith e i pi që të mos rrjedhin faqeve tua,[/COLOR]
[COLOR=#333333]tek perëndojnë e tulatën e derdhin një dritë qiellore në mua[/COLOR]
[COLOR=#333333]teksa më thua fjalën tënde të zakonshme, ah i lig, i lig…[/COLOR][/CENTER]

[CENTER][COLOR=#333333]Me ma këput kryet në qafë si të pulës[/COLOR]
[COLOR=#333333]e di se më ngjitet prapë, më del një krye tjetër[/COLOR]
[COLOR=#333333]se s’mundem me ndenjt pa e vu kryet në gjoksin tënd[/COLOR]
[COLOR=#333333]mes gjinjve të tu, s’mundem kurrë mos me e futë kokën[/COLOR]
[COLOR=#333333]mes gjinjve të tu e me heshtë, me heshtë, me heshtë[/COLOR]
[COLOR=#333333]s’mundem mos me e mbulue kryet me flokët e tu[/COLOR]
[COLOR=#333333]e me u bë nervoz në çast tek më derdh flokët në fytyrë…[/COLOR][/CENTER]

[CENTER][COLOR=#333333]Me më mbytë krejt, me më blue gur për guri a me më djegë[/COLOR]
[COLOR=#333333]e di se prej hiri kam me u ngritë kështu si jam[/COLOR]
[COLOR=#333333]njeri që ha përditë fatin e vetën time me dhëmbë[/COLOR]
[COLOR=#333333]që humbas pa mëshirë si në kumar orët, ditët, kohën time[/COLOR]
[COLOR=#333333]që i ha e nuk i sos dot as në ëndërr thonjtë e mi[/COLOR]
[COLOR=#333333]që të puth e të puth e nuk ngopem kurrë me buzët e tua që më çmendin[/COLOR]
[COLOR=#333333]që qaj, qesh, flas e hesht, ulërij e vdes në të njejtën kohë[/COLOR]
[COLOR=#333333]që e vras ditën me plumb në ballë dhe ashtu të vdekur e mbaj në krahë[/COLOR]
[COLOR=#333333]udhës së yjeve me vaj e kujë ditë e natë[/COLOR]
[COLOR=#333333]e gris, e çjerr përnatë natën e përdalë[/COLOR]
[COLOR=#333333]ia shpërthej barkun e zi me thonjtë e mi të pistë[/COLOR]
[COLOR=#333333]në prushin e yjeve ia pjek zorrë e mushkëri[/COLOR][/CENTER]

[CENTER][COLOR=#333333]Kam me u ngritë prej hirit të yjeve të djegur e kam me u ba[/COLOR]
[COLOR=#333333]kështu, si më ke dashtë gjithmonë[/COLOR]
[COLOR=#333333]ti, që për fatin tim të bardhë, nuk ke kërkue në mua dikënd tjetër...[/COLOR]
[COLOR=#333333]ti, që më ke dhënë nga vetja jote plot sharm gjithë gruan e botës[/COLOR]
[COLOR=#333333]dhe pafundësitë e saj…[/COLOR]
[COLOR=#333333]prej hiri pra kam me u ngritë[/COLOR]
[COLOR=#333333]e kam me ardhë, i gjallë…[/COLOR][/CENTER]

[CENTER][B]Rexhep Shahu[/B][/CENTER]

Titulli: Poezi Nga Poetë të Ndyshëm
 

Më prit se po vij shpejt

Nëse sëmundja vjen tek unë,
Ju mos më shpini në spital,
Më merrni fshehur e pa zhurmë,
më ngjitni lart diku në mal.


Atje dyshek e shtrat nuk dua
Dhe as carcaf e as jorgan,
Por te një cezmë e të një krua
Më shtroni dushk e jorgavan.


Ma lidhni kokën me një kulpër,
Ma njomni buzën në burim,
Dhe kur të vijë andej një flutur
S`ka gjë se rri mbi ballin tim.


As infermier nuk dua pranë,
As nevrolog, as profesor,
Të kem përkrah një dash të bardhë,
Të kem përbri një cjap përcor.


Të m'i lëpijë faqet dashi,
Të qajë cjapi laraman,
Ta ulë sqepin shpejt larashi
Të mors të japë telegram.


Të presë plot trishtim fshatari,
Në shkop mbështetur me mërzi,
Duke përtypur fije bari,
Duke këputur kullumbri.


Nga guvë e lisit të moshuar
Të derdhet bleta gjithë zgjim,
Mbi trupin tim e turbulluar
Si lëmsh të sillet me tërbim.

Të ndalet udhëtari i mirë,
Të pijë heshtur një duhan,
Të thotë: mjaft qëndrove shtrirë,
Për ty e gjora rrugë qan!


Dhe, ju betohem, po s'u ngrita
I madh, i bukur, plot shëndet
Dhe rrugës sime nga u nisa
T'i them: më prit se po vij shpejt!


Dritëro Agolli

Titulli: Poezi Nga Poetë të Ndyshëm
 

[B]Përtej thellësisë[/B]

S’e dija, e pranoj, që s’e dija
Veten time përtej thellësisë
Aty ku errësira dhe drita
Tjetërlloj ngrysin-gdhijnë ndjesitë.

Kujtoja, e pranoj që kujtoja
Se fundin e vetvetes kisha mbritur
Vazhdova, e pranoj që vazhdova
Eksplorimin e një bote të paditur.

E fillova, e pranoj që e fillova
Prekjen e një fundi pa fund
E kafshova, vërtet e kafshova
Mollën e Adamit dhe unë.

U zhgënjeva, vërtet u zhgënjeva
Për Evën e kthyer në sirenë
Renda, as vetë s’di sa renda
Pa ditur që po zhytesha më thellë.

mondishall..

Titulli: Poezi Nga Poetë të Ndyshëm
 

[i]Të gjitha Mrekullitë që në botë kanë Ndodhur
që po ndodhin edhe Sot e gjithë Jetën e lume
jam i sigurt se do të Ndodhin edhe në t’ ardhmen e Bukur
si gjitha dashuritë e Hyjnoremëdha Princesh ime e bekueme!

e pastërt dhe e Virgjër si loti Yt kristal i bardhë!
është Ndryshe kjo nga tjerat Dashurimrekullibukuri
t’ vërbërvet Sytë ua kthjellon e Kthen sërish
të Sëmurëvet iu bëhet shërim: ilaq dhe Hajmali!

mos dëgjo Monafiket xhelozar Smirzinjtë çehrepishur
Zemërshpirtëdielldritë këndo Perjetsisht për t ‘madhen dashuri
dashuro Dashurisht gjer në Ekstazë-çmenduri-llahtari
perjetëso Hire e shijo ëmbëlsi të binjakëzura Pakufi!

ndjehem Tepër i lumtur dhe Princ i vërtetë
që ma Dhurove dashurinë shenjtërore pa asnjë të Metë
zemra jote Princesh e madhe ka gjak të kaltër Fisnikërie
ka hiperzotësi e Mbipeshon t'Tokëjetës peshëçmimet !!!

Ti je Zana nimfa mikja magjike e lashtësise Ilirike
strrall e zjarrë i Votrës dhe dashurisë Amërore!
kur fluturoi n’ qiell: Ti dashurisht me zbret mbi Tokë
t’ zhytur n' oqean Vetmie- nga t’ mbyturit si Sirenë më shpëtove!

si Flutura floribardhë me sjell gëzime dhe Dritë
trupi yt si Shtojzavalle nate përherë rrugën ma Shëndritë
nga pika me e ulët e Tokës gjerë n’qiellin e Lartë
të kam aq shumë të Afërt dhe mistikisht Qenie të dashur!

Shpirt,ah shpirt engjëllor dhe i paanë si Kozmosi
je Univers i tërë i një figure Elite të përndritur
gdhendur nga Brilantë të çmueshëm dhe Aurorablicesh
si nusja e Yjësisë së yjeve me Xherdan shqiptarë stolisur!

hej ! kjo Dashuria qenka dhuratë si Kryengjëlli i madh
që vjen kur se Presim as kujtojmë:me urdhër t’ lartë Perëndie
na bën Tepër krenar dhe të paarritshëm nga Xhelozmjerët
diademe Shkëlqimesh stërgjyshore dhe Strumbullarë lumturie![/i]