Kombi, Feja dhe Precedenca te Historise
 

[B][SIZE=2]Kombi, Feja dhe Precedenca te Historise [/SIZE][/B]
[B][SIZE=2][/SIZE][/B]
[SIZE=2]Nga Astrit Lulushi, SHBA [/SIZE]

[SIZE=2]Origjina eshte pika e pare e filimit. Pervetesimi i ketij mendimi, nxit pytjen: cfare ka ekzistuar perpara saj? Kur ceshtja shtrohet e tille, te gjitha shpjegimet ndeshen me te njejtin problem: si mundet qe nga asgje te linde dicka? [/SIZE][SIZE=2]Dhe paradokse te origjines perseriten sa here qe njeriu ndeshet, sheh a perjeton dicka te re; objekt, ide, ngjarje apo histori.
Ne librin "A Brief History of Time"(1988), Stephen Hawking doli me idene se ceshtja e zanafilles eshte shtruar gabim. Nese koha konceptohet si nje vije e drejte, atehere eshte e natyreshme te behen pyetje se ku fillon dhe ku mbaron ajo. Por cfare ndodh nese mendohet se koha ka nje tjeter forme? Ne shume mite te origjines, si mes autoktoneve te Australise, koha perceptohet jo si vije e drejte, por si rreth, ku gjerat qarkullojne duke pasuar njera-tjetren dhe te gjitha levizin pa kufizim e pa pushim.(Swain)

Ky koncept, i cili perdoret tani per shpjegimin e origjines se gjithesise, duket se pason nje ide qe disa historiane, e paten shprehur dekada me pare.

Ekziston mendimi se historia eshte si nje muze te cilin vendasit e kane ngritur per mburrje, por jane vizitoret ata qe shkojne atje per te mesuar. Dhe keta nxenes jane historianet, qe duke studiuar cdo rrjedhe apo aspekt te zhvillimeve te kaluara, zbulojne ato qe Durant i ka quajtur "precedenca te historise", te cilat u vijne ne ndihme shoqerive sa here qe keto arrijne perparara nje udhe-kryqi e nuk jane te sigurta se cfare drejtimi duhet te ndjekin.

Dihet se cdo ekstrem prodhon te kunderten e vet. Moisiu i Bibles shpalli 10 urdheresat kur pa se shoqeria hebraike moralisht kishte dale jashte cdo kontrolli. Greket e lashte e humben fuqine e tyre pasi u perhapen me shume sesa ishin ne gjendje te kontrollonin dhe Roma u be fuqi e madhe pasi u ndodh midis dy kercenimeve; detit dhe fiseve italike, dhe nuk kishte rruge tjeter, por t'i vinte ato nen zoterim, me force a diplomaci. Po ashtu, paganizmi solli puritanizmin. Neroni i shthurur solli nevojen per disipline e norma te rrepta morale, duke i bere vend Krishterimit dhe atje ku kjo fe nuk arriti te rrenjosej, u krijua nevoja per nje tjeter besim, Islamizmin.
[/SIZE]

Titulli: Kombi, Feja dhe Precedenca te Historise
 

[SIZE=2]Pastaj vjen ateizmi, ku njeriu me skepticizmin e tij duket se nuk gjen me shpjegim. Skepticizmi, thote David Christian ne "Maps of Time" (2004), eshte vendi ku vija lakohet dhe merr formen e rrethit. Ne kete pike duket se njeriu e pranon se nuk di me, se dija njerezore, nga natyra, eshte e kufizuar, prandaj edhe disa pyetje mbeten mister. Kjo gjendje, ku cilitdo i lejohet nje mendim, ben qe pergjigjet te jene nga me te ndryshmet. [/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[SIZE=2]Te thuhet se krijimi i identitetit shqiptar nuk filloi para shekullit te 19-te,(Clayer) eshte njesoj sikur sot, per te vertetuar krijimin e njerezimit, te sillet si argument kronologjia Ussher-Lightfoot e shekullit te XVII, sipas se ciles "Zoti e krijoi njeriun e pare te dielen ne oren 9 paradite te dates 23 tetor te vitit 4004 para eres sone". Duke e trajtuar kohen si koncept jo-linear, mund te thuhet se Rilindja kombetare nuk kishte nje pike te pare origjine ashtu si nuk ishte veper e nje njeriu apo grupi te vetem. "Nese kam pare me larg se te tjeret, arsyeja eshte se kam qendruar mbi supet e gjigandeve", i shkruante Isak Njutoni nje miku te vet qe e kishte pergezuar per zbulimin e ligjeve te gravitetetit. Me "gjigandet", Njutoni kishte parasysh Galileon, Kopernikun e Keplerin, punimet e te cileve ai i permblodhi duke i transformuar ne nje teori te qarte shkencore. Nisur nga i njejti arsyetim, edhe per rilindasit shqiptare mund te thuhet se ata ishin mbartes dhe percues te ideve dhe vlerave qe qarkullonin prej shekujsh dhe se ishin largpames pasi qendronin mbi supet e gjigandeve te hershem, qe ne periudha te ndryshme kishin punuar a menduar ne rruge te ndryshme per te njejtin qellim. [/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[SIZE=2]Si faktore te rendesishem per vonesen e zhvillimit te identitetit shqiptar, shpesh jane permendur ndarjet fetare dhe struktura fisnore.(Babuna). Ky veshtrim duket se eshte i nxituar dhe i kufizuar, pasi nuk merr parasysh precedencat e historise. Dhe pyetja qe menjehere lind eshte: perse strukturat fisnore, qe mendohet te kene qene edhe me te theksuara ne shekujt XIV-XV, nuk u bene pengese per bashkimin e nje populli ne luften kunder pushtueve osmane? Gjithashtu, nuk mund te mohohet se paraqitja e besimeve apo sekteve te ndryshme fetare ne trojet shqiptare u be nga pushtuesit osmane me qellimin "perca-e-sundo", por kjo shprese e tyre nuk duhet trajtuar si fakt, pasi kurre nuk u permbush.[/SIZE]

Titulli: Kombi, Feja dhe Precedenca te Historise
 

[SIZE=2]Mozaiku i larmishem fetar e krahinor i levizjes kombetare te periudhes se Rilindjes tregon, se besimet fetare dhe struktura fisnore kurre nuk arriten te beheshin faktore percaktues apo diktues te rruges se zhvillimit te ndjenjes atdhetare apo identitetit shqiptar. Megjithate, "vonimi ne daljen e shqiptarit si koncept a komb" eshte nje e vertete, qe mund te kete dy shpjegime;
a) Shqiptaret ishin pjese e privilegjuar e perandorise osmane.(Psilos) Nese keshtu, atehere dalja me vete do te sillte humbjen e kesaj pozite perballe fqinjeve qe gezonin nje fare perkrahje te ndonje fuqie te madhe ose prej kohesh kishin fituar pavaresine e tyre nga perandoria. Pra shqetesimi i shqiptareve ishte se pushtimi i tyre nga perandoria e nje skaji te larget mund te zevendesohej nga nje tjeter pushtim; nga ai i fqinjeve te afert.

b) Shqiptaret ishin populli me i shtypur i perandorise osmane.(Jacques) Ne fakt, feja e te pareve u ishte mohuar ose ndryshuar, ndersa disa zona ku qendresa ndaj pushtuesit kishte qene me e forte, ato ishin zbrazur e kolonizuar. Gjithashtu shume troje te tyre ishin perfshire ne vilajete qe u bene pastaj pjese e territoreve te vendeve fqinje, kur keto dolen te pavarura.

Pra ne te dy rastet, duket se koncepti i kombesise apo identitetit u vonua te shfaqet, jo sepse ai mungonte apo nuk ishte ngjizur, por sepse u mbajt i pazbuluar, me intuite apo vetedije, ne pritje per t'u shprehur ne nje kohe te sigurt e rrethana te pershtatshme. Kjo pak-a-shume i ngjan edhe sjelljes se individit te shtypur a nen kercenim.

Gjithashtu, duke ndjekur nje precedence te tille mund te shpjegohet perse Shqiperia ishte vendi i fundit qe u afektua nga ndryshimet politike ne bllokun komunist, pas vitit 1989.
[/SIZE]

Titulli: Kombi, Feja dhe Precedenca te Historise
 

[SIZE=2]Eshte absurde te mendohet se shqiptaret u vonuan ne kete zhvillim sepse tek ta nuk ekzistonte koncepti i lirise ose sepse ata ndjenin dashuri per nje sistem qe i kishte vrare e shtypur si asnje regjim tjeter ne histori. Vonesa e tyre mund te kuptohet vetem nese gjendja krahasohet me ate te nje njeriu qe mundohet te dale nga erresira e thelle. Ai, hapat i hedh ngadale qe te mos rrezohet dhe syte i hap pak-nga-pak, qe te mos verbohet nga drita e forte. Ne te njejten menyre mund te shpjegohet edhe fakti, perse thirrjet e para per ndryshime u ndjene ne vendet ku sistemi komunist ishte me i hapur e njerezit pak me te lire, si ne Poloni dhe jo atje ku ky regjim ishte totalitar, hermetikisht i mbyllur e njerezit shume me te shtypur, si ne Shqiperi.

Per 55 vjet, Shqiperia perjetoi nje ndalim te ushtrimit te besimit fetar dhe per afro 25 vjet, nje mohim te plote te tij. Nese do te ndiqeshin shembujt e historise, ku cdo ekstrem prodhon te kunderten e vet, atehere ateizmi do te ishte pasuar nga nje paganizem ose nga nje ekstremizem fetar. Por kjo nuk ndodhi dhe arsyeja mund te jete se ateizmi ne Shqiperi nuk erdhi si nje zhvillim i natyrshem, por u institucionalizua me dhune. Kjo ndoshta shpjegon edhe faktin se besimet fetare sot atje paraqiten ne formen me tolerante, qe pranojne vetvetiu bashke-ekzistencen me njera-tjetren. Dhe perfundimi qe mund te arrihet eshte se rasti i fese ne Shqiperi eshte i pashembullt, dhe pse jo, ndoshta nje precedence e re ne historine boterore.[/SIZE]

Titulli: Kombi, Feja dhe Precedenca te Historise
 

[SIZE=2][/SIZE]
[SIZE=2][B]Disa referenca:[/B] [/SIZE]
[SIZE=2]Christian, David. "Maps of Time: An Introduction to Big History", 2004 [/SIZE]

[SIZE=2]Hawking, Stephen. "A Brief History of Time", 1988 [/SIZE]

[SIZE=2]Swain, Tony. "A Place for Strangers: Towards a History of Australian Aboriginal Being", 1993 (quoted from Sproul, Primal Myths [/SIZE]

[SIZE=2]Durant, Will. "Heroes of History: A Brief History of Civilization From Ancient Times to the Dawn of the Modern Age", 2001 [/SIZE]

[SIZE=2]Babuna, Aydin. "Albanian National Identity and Islam in the Post-Communist Era" [/SIZE][URL="http://www.sam/"][B][SIZE=2][COLOR=black]www.sam[/COLOR][/SIZE][/B][/URL][SIZE=2] .gov.tr/perceptions [/SIZE]
[SIZE=2]Volume8/September-November2003 [/SIZE]

[SIZE=2]Posted article and exchanged messages to Alb-Shkenca. Nathalie Clayer: Aux origines du nationalisme albanais. La naissance d'une nation majoritairement musulmane en Europe [/SIZE]

[SIZE=2]Rossini, Andrea The Islam in the Balkans. Conversation with Nathalie Clayer, 2004 [/SIZE][URL="http://www.osservatoriobalcani.org/"][SIZE=2][COLOR=black][B]www.osservatoriobalcani.org[/B][/COLOR][/SIZE][/URL]

[SIZE=2]Psilos, Christophoros. "Albanian Nationalism and Unionist Ottomanization 1908 to 1912" Mediterranean Quarterly - Volume 17, Number 3, Summer 2006, pp. 26-42 Duke University Press [/SIZE]

[SIZE=2]Jacques, Edwin E. "The Albanians: An Ethnic History form Pre-Historic Times to the Present", 1995 [/SIZE]

[SIZE=2]Craig, G. Y.& E. J. Jones. "A Geological Miscellany" Princeton University Press, 1982 [/SIZE]

[SIZE=2]Story about the Ten Commandments can be found in the Bible in Exodus, chapters 19 and 20. [/SIZE]

[SIZE=2]Wikipedia, the free encyclopedia [/SIZE]
[SIZE=2][B]www-history.mcs. st-andrews.ac.uk/Mathematicians[/B][/SIZE]
[B][SIZE=2][/SIZE][/B]
[B][SIZE=2][/SIZE][/B]

Titulli: Kombi, Feja dhe Precedenca te Historise
 

Mungon historia e Skenderbeut e sapo dale ne treg ne Shqiperi.
Libri i Oliver Shmid qe po percillet me debate dhe suksese.
Aty hidhet drite mbi figurene Skenderbeut dhe njekohesisht hidhet nje hap perpara ne konceptin e historicitetit dhe perbmysjes te monopoleve ideologjike te trasheguara nga Komunizmi.
Kete histori nuk e ka lexuar Psiko...

Titulli: Kombi, Feja dhe Precedenca te Historise
 

[quote=hawk]Mungon historia e Skenderbeut e sapo dale ne treg ne Shqiperi.
Libri i Oliver Shmid qe po percillet me debate dhe suksese.
Aty hidhet drite mbi figurene Skenderbeut dhe njekohesisht hidhet nje hap perpara ne konceptin e historicitetit dhe perbmysjes te monopoleve ideologjike te trasheguara nga Komunizmi.
Kete histori nuk e ka lexuar Psiko...[/quote]

Pasi paska shkruar Shmit , ti mendon se qenka e saktë??!!
Bazat e tij nuk janë të mbeshtetura ne faktin dhe ne burimin kryesorë .
Ja cka lexojmë per Shmit dhe librin e tij;

36 vjecari nga Zvicra, Oliver Schmit ka sjelle per publikun fakte dhe dokumenta qe e zbehin disi tisin e mitit te figures sone kombetare, Gjergj Kastrioti Skenderbeu.

Per here te pare, ne librin e tij “Skenderbeu”, ai publikon nje dokument qe sipas Schmit tregohet se kryengritjen Skenderbeu e nisi per hakmarrje personale.
“Kemi te bejme me nje hakmarrje pasi babai i Skenderbeut u vra nga turqit dhe kemi fakte per te treguar se Skenderbeu, nga i konvertuar ne islam riktheu krishteritetin”, ka pohuar Schmit.
Por per studiuesit shqiptare kjo nuk ngjan shume e besueshme. “Une nuk e besoj ceshtjen e hakmarrjes. Nuk mund te justifikohet qe ai te vriste te atin dhe te behej kreu i sanxhakut”, ka deklaruar specialisti Kasem Bicoku.
Perkthyesi i ketij libri, Ardian Klosi thote se edhe librat e historise duhet te pesojne ndryshime. “Kam pare ne ditet e kaluara nje numer tekstesh te historise se gjimnazit. Ato qe thuhen jane te kunderta me perfundimet e profesor Schmit”, ka pohuar Klosi.
Ky liber, qe e sjell para publikut ndryshe figuren e heorit tone kombetar, do te sjelle patjeter debate. Historianet e kane vleresuar si burim alternativ, por edhe si plotesim te figures se heroit tone kombetar.
Por iu ngelet historianeve te hulumtojne me teper rreth kesaj figure, qe prej 5 shekujsh ngjall shprese dhe krenari tek te gjithe brezat shqiptare.

Titulli: Kombi, Feja dhe Precedenca te Historise
 

Por , duek tentuarë që fidures kombetare të i japin nje gjakë sllavi ose greku , Shmit verehet se nuk mbeshtetet ne fakte dhe burime të sakta ,ndersa perkthyesi i librit , ja cka deklaron për gazeten:



[B]Ardian Klosi: Babai i Skënderbeut quhej Ivan, Gjon është emër i shpikur[/B]


Fatmira Nikolli - Gazeta Shqiptare

Bota pas tij nuk deshi të dinte për këtë fat tragjik, ajo dëshiroi një hero ngadhënjimtar në luftën për mbijetesë kundër perandorisë osmane. Kështu vazhdoi të jetojë Kastrioti i madh, si hero vezullues në kujtesën e të krishterëve në Ballkan dhe në Perëndim, ndërkohë që u harrua se ai në të vërtetë ishte figura tragjike e një periudhe kur po ndryshonin kohët". Kjo është një pjesë nga monografia "Skënderbeu", e Oliver Jens Schmitt, profesorit të historisë së Evropës Juglindore e sjellë në shqip nga Ardian Klosi. Libri na bën të krijojmë një tjetër imazh për Heroin tonë kombëtar. Sipas autorit, kthimi i Skënderbeut në Arbëri dhe lufta që bëri kundër perandorisë osmane, ishte një hakmarrje për vrasjen e të atit, dhe jo lufta për të cilën ne kemi mësuar. Schmitt me librin e tij kërkon të tregojë se Skënderbeu ishte një hero tragjik, i cili çoi Arbërinë drejt rrënimit. Në një intervistë dhënë për "Gazetën Shqiptare", përkthyesi i këtij botimi, Ardian Klosi, rrëfen arsyet që e çuan autorin në këtë konkluzion. Ku u mor dokumentacioni që mbështet zbërthimin e një mitologjie që mbretëron prej njëqindvjeçari tek ne? Në këtë vëllim kushtuar Skënderbeut, profesor Oliver Jens Schmitt, shkëputet nga jetëshkrimet tradicionale për Gjergj Kastriotin dhe shkruan se jeta dhe kryengritja e Skënderbeut u bë dhe tragjedia e trevës së tij të prejardhjes, e cila si asnjë rajon tjetër i Ballkanit u shkretua dhe u shpartallua nga osmanët. Autori e quan gati emblematike vetminë e Skënderbeut në ditët e tij të fundit. Monografia "Skën-derbeu" është promovuar këto ditë në ambientet e Muzeut Historik Kombëtar.
Pas promovimit të monografisë "Skënderbeu" të Oliver Jens Schmitt, kanë lindur shumë debate mbi përshkrimin që i bën ky botim figurës së heroit tonë kombëtar. Ka një tjetër arsye të luftës së Skënderbeut dhe kthimit të tij në Shqipëri ...

[B]Në këtë monografi, babai i Skënderbeut jepet me emrin Ivan. Shqiptarët e kanë njohur gjithmonë me emrin Gjon. Pse është përdorur ky emër?[/B]
Ivan është forma e saktë e emrit të babait të Skëndërbeut. Në të gjitha dokumentet e botuara më parë emri i babait të Gjergj Kastriotit del Ivan ose Juvan. Madje edhe turqit sipas dokumentave, Arbërisë i thoshin territoret Juvanli dhe jo Arbëri.

[B]Fakti se emri është Ivan dhe jo Gjon, është marrë prej ndonjë dokumenti zbuluar prej Shmid-it në arkiva?[/B]
Janë botuar disa herë shkrime ku emri i të atit është Ivan. Dhe kjo nga autorë të ndryshëmm si Radoniç, apo Xhuzepe Valentini kur kanë kanë shkruar për skënderbeun. Emri Gjon është një shpikje, dhe nuk është emri i vërtetë i babait të Gjergj Kastriotit.

[B]Si mund të pritet si fakt, emri Ivan nga shqiptarët? [/B]
Oliver Schmitt e shpjegon shumë mirë edhe këtë. Jo vetëm emri i babait është Ivan, por edhe emri i të birit të Skëndërbeut është i tillë. Duhet të kemi parasysh, se ai ka lindur në Dibër, dhe Dibra është një trevë e përzier. Për më tepër, familja e tij ishte ortodokse, dhe për ortodoksët emri Ivan ose Juvan është i zakonshëm.

[B]Në parathënien e kësaj monografie, me mjaft interes për lexuesin shkruhet se Skënderbeu është një hero, por jo një hero që bëri luftë dhe fitoi disa beteja, por si një hero që shkaktoi tragjedi...?[/B]
Kjo është e vërtetë. Por në fakt, ky është realiteti historik, tek i cili ne nuk mund të ndryshojmë asgjë. Për mendimin tim kjo nuk ia ul aspak vlerën Skënderbeut. Siç kemi admirim për çdo njeri që idealin e tij e mbron deri në fund me një fuqi të jashtëzakonshme. Themi tragjedi sepse pas luftës së bërë nga Skënderbeu, perandoria osmane u tregua shumë e ashpër më Arbërinë. Dhe sërish ky është realiteti, ku nuk mund të ndryshojmë gjë. Janë fakte historike që nuk mund të ndryshohen. Mehmeti i II-të, që kur dështoi kryqëzata që ishte planifikuar me Skënderbeun si kryekomandant, u tregua i ashpër. Atëherë Skënderbeu mbeti i vetëm, sepse edhe Venediku me Napolin u tërhoqën. Në këtë moment ai mbetet i vetmuar përballë kësaj superfuqie, siç ishte Perandori Osmane. Ai ka dërrmuar Arbërinë, ka masakruar popullsinë me dhjetëra mijëra, ka shkretuar fshatra dhe qytete të tëra, ka prerë edhe pyje që të zhdukte kryengritësit, rezistencën. Të gjitha këto do ti gjeni me dokumente. Ai vend u shkatërrua deri në atë masë, sa vendasit harruan edhe emrin e tyre. Dalëngadalë nga arbër, u vetëquajtën shqiptar. Është një thyerje e madhe.

[B]Sipas jush, kjo është arsyeja që ndryshoi emri nga Arbëri në Shqipëri? [/B]
Kjo është një nga arsyet kryesore. Pse? Është fakt se ata shqiptarë që mërguan, ata arbëreshë që mërguan në Italinë e Jugut dhe në Greqi vazhduan ta quajnë veten arbëreshë, kurse ata që qëndruan në Arbëri, nuk u quajtën më arbër, sepse Arbëria mori fund. Mbaroi. Mbeti një mbeturinë e vogël venedike që u quajt Arbëria venedike. Ndërkohë vetë Arbëria, prijësit arbër, fisnikëria arbëre, u zhduk, ose u masakrua, u likuidua ose u konvertua. Morën emra myslimanë, u bënë pjesë apo vasalë të një perandorie të re dhe në këtë mënyrë dalëngadalë nisi një tjetër vend ekzistencën e tij.

[B]Ku janë siguruar këto dokumente që na sjellin një tjetër Skënderbe, një tjetër hero, ndryshe nga imazhi që ne kishim krijuar për gjithë këtë kohë? Si u siguruan pas kaq kohësh dokumente që na "ndryshojnë" heroin?[/B]
Kjo është një kritikë për historianët shqiptarë. Në përgjithësi historianët tanë nuk punojnë me arkivat. Do të rezervohesha shumë si historian përpara se të kritikoja Oliver Schmitt-in. Ai punon në mënyrë intensive me arkivat. Ai ka punuar në arkivat e Milanos, të Parisit por edhe të Kroacisë, në Dubrovnik, në Korçulë, Zardarë dhe në Split. Në kërkimet e tij në arkivin "Sforca" të Milanos, ka gjetur ndër të tjera edhe dokumentin në fjalë. Këto janë të hapura për të gjithë. Më hollësisht, diplomatët e atëhershëm, për shembull të Milanos, dërgonin përditë relacione në Vatikan, që ata i quanin dispaçi. Këto ishin herë gjysmë faqe e herë një faqe e në to shkruhej për shembull, ...sot erdhën të dërguar nga Skënderbeu këta persona dhe thanë këto gjëra... ku shkruhen ato çfarë janë thënë. Janë dokumente origjinale tek të cilët ai është bazuar.

[B]Sipas jush, kjo ka të bëjë edhe me rishkrimin e historisë, sepse ajo histori që ne kemi mësuar ka defekte? [/B]
Patjetër që ka të bëjë me këtë. Siç e thamë mënyra më e mirë për të plotësuar historinë është të mbështetësh në burime. Kjo kërkon një punë shumë të mundimshme, duhet të njohësh gjuhët e vjetra, siç janë gjuhët e mesjetës. Njohja e tyre është e domosdoshme në qoftë se do të thellosh njohjen e historisë.

[B]Kush është Skënderbeu sipas Oliver Schmitt? [/B]
Është e vështirë ta përmbledhësh me pak fjalë. Është një fisnik i ish-perandorisë së bizantit, me cilësi të jashtëzakonshme fizike dhe mendore. Që në rini të tij i vunë emrin Aleksandri i ri, Skënder-bei, për aftësitë e tij të rralla. Është një njeri që ndezi një kryengritje të përmasave të jashtëzakonshme. Kishte bërë diçka më parë Gjergj Arianiti, por ajo e Skënderbeut kishte përmasa të tjera. Gjergj Kastrioti dalëngadalë kreu zhvendosjen nga një fisnik ortodoks, në përfaqësues dhe atlet të Krishtërimit dhe të katolicizmit. Kjo zhvendosje u bë e mundur falë këshilltarëve të tij dhe diplomatëve, që nga kleri i lartë katolik i Arbërisë, që ishte në radhë të parë, Pal Engjëlli, por edhe Gjergj Pelini i Tivarit. Këto ishin zhvillime politike, sepse Skënderbeu në sipërmarrjen e tij të jashtëzakonshme kishte nevojë për aleatë. Në fillim pati aleat Huniadin, por ai vdiq dhe me Venedikun ka pasur gjithmonë marrëdhënie të vështira, marrëdhëniet e mira kanë qenë të përkohshme. Pas kësaj u bë vasal i Napolit, sepse e pa që Krujën nuk e mbronte dot i vetëm, dhe as sundimet e tij nuk i mbronte dot i vetëm dhe bëri betimin e vasalit. Ia kaloi Krujën Napolit. Ai ka pasur marrëdhënie të mira veçanërisht me Papën Kaliksi i III-të dhe Piu i II-të, e sidomos me këtë të fundit, i cili e përfshiu në planin e vet për një kryqëzatë të madhe. Skënderbeu do ishte kryekomandant i ushtrive të krishtera dhe atëherë do të bëhej mbret i epirotëve por, kjo nuk u realizua kurrë dhe ai në nomenklaturë mbeti një zot, një sundimtar siç ishin Gjergj Arianiti, Muzakë Topia apo Balshajt. Qëndresa e tij është e jashtëzakonshme dhe siç e thotë Schmitti me të drejtë, Skënderbeu është burri më i famshëm nga e gjithë Evropa juglindore, jo për një shekull po për disa shekuj.

Titulli: Kombi, Feja dhe Precedenca te Historise
 

[B]Domethënë, ajo që bëri Skënderbeu, përveçse hakmarrje për familjen e tij ishte edhe një luftë e vërtetë, që kishte si qëllim të fitohej?
[/B]Pikërisht. Nga një kryengritje për arsye më shumë personale, dalëngadalë mori formën e një aleance të botës së krishterë kundër vërshimit otoman mbi Evropën. Në fund siç e thamë, Skënderbeu ishte atlet i Krishtit, Skënderbeu ishte Aleksandri i Ri, Skënderbeu-komandant i kryqëzatës. Ai ishte njeriu që do të dëbonte Perandorinë Osmane nga Evropa.
Në librin monografik, shkruhet se shoqëritë kanë nevojë për heronj dhe si të tillë, ata heronj krijohen sipas dëshirës së popujve, pa u mbështetur në fakte historike...
Kjo ka ndodhur në shumë vende dhe kjo ka ndodhur edhe tek ne. Duhet ta dini se miti i Skënderbeut nuk është më shumë se 100 apo 120-vjeçar. Skënderbeu u ruajt në kujtesë tek arbëreshët e Italisë por, në përgjithësi ishte i harruar në Shqipëri. Me Rilindjen Kombëtare, është e qartë se ky vend i rrezikuar nga fqinjët sllavë dhe grekë, kishte nevojë për një figurë, një mit, një mbret të dikurshëm të shqiptarëve, lindi nevoja për një figurë që të bashkonte shqiptarët. Oliver Schmitt e shpjegon shumë bukur që, edhe serbët kanë dashur ta kenë të tyrin këtë hero, edhe kroatët e kanë dashur si figurë të rilindjes së tyre, por edhe grekët. Në fund fituan shqiptarët sepse, natyrisht Skënderbeu ishte më shumë shqiptar se sa sllav. Edhe pse familja e tij kishte një pjesë sllave, sepse nëna ishte Brankoviç por, ishte më shumë shqiptar. E morën shqiptarët dhe e kthyen në simbol të shtetit dhe kombit të tyre të ri. Gjithë kjo ndërtesë ka një pjesë të vërtetë por, ka edhe shumë fantazi, ka shumë legjendë, ka shumë dëshirë të shqiptarëve të sotëm të projektuara këto në mesjetë por që nuk përputhen me faktet historike. Përshtypja ime është se dalëngadalë, Skënderbeu do të shkojë në përmasat e tij reale historike, në fund të fundit duke mos humbur ne absolutisht asgjë nga admirimi për këtë figurë të jashtëzakonshme.

[B]Ka pasur një debat të gjerë në media por edhe jashtë mediave nga shumë historianë dhe intelektualë. Çfarë do t'iu thoshit të gjithë atyre që e kundërshtojnë këtë imazh të ri të Heroit tonë Kombëtar, Gjergj Kastrioti Skënderbeu?[/B]
Unë do iu thosha: lexojeni përpara se të debatoni. Lexoni monografinë e re, lexoni dokumentet e kohës, mos u ngutni të bëni debat!

Titulli: Kombi, Feja dhe Precedenca te Historise
 

[SIZE=2]Kjo do t´i vlente Shmit-it për deshmi se Gjergj Kastrioti nuk luftoj për qeshtje përsonale , por vlenë sigurishtë edhe për debatuesin hawk , sepse dihet se nga hawk , urrehet cdo figurë kombetare e krishterë:[/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[SIZE=2]Kliko ne linkun qe e kam derguarë si temë me heret ne këtë forum:[/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[URL="http://www.dardania.de/vb/upload/showthread.php?t=26115"][SIZE=2]http://www.dardania.de/vb/upload/showthread.php?t=26115[/SIZE][/URL]

Titulli: Kombi, Feja dhe Precedenca te Historise
 

[quote=Psikologu][SIZE=2]

Kjo do t´i vlente Shmit-it për deshmi se Gjergj Kastrioti nuk luftoj për qeshtje përsonale

[/SIZE][/quote]

Se pari do te sjellnje artikull per te qene koherent me ty.
Do te ishte me e drejte qe te nderroje ID sepse ti nuk je Psiko-ja im i vjeter edhe pse ndani te njejtat mendime dhe qendrime mesjetare. Ne kete menyre do te jepje ti shembullin e pare te evolucionit dhe sinqeritetit. Martiret qe ti sejll si shembuj me duken absrakt per ty sepse nuk i rrespekton me fshehjen tende pas nje personi tjeter.

Artikulli :

[B][U][COLOR=red][FONT=&quot]SKENDERBEU PASKA LUFTUAR PER BABEN, JO PER PAPEN[/FONT][/COLOR][/U][/B]

[FONT=&quot]Kohët e fundit në Shqipëri po trazohen shumë interesimi e kërshëria me pështjellimin e zemërimin pas botimit në gjuhën shqipe të një vepre të re shkencore kushtuar heroit kombëtar të shqiptarëve, Skënderbeut. Autor i veprës është një studiues i ri, zvicerani Jens Shmit, me qëndrim në Austri. Më parë në gjuhën shqipe është botuar vepra tjetër e Shmitit "Shqipëria Venetike", e përkthyer nga gjuha gjermane prej studiuesit Ardian Klosi. Edhe "Skënderbeun" e Shmitit e ka përkthyer Ardian Klosi, madje kjo vepër është botuar më parë e përkthyer në shqip se në gjuhën që është shkruar, në gjermanisht. Për "Skënderbeun" e Shmitit deri tani është bërë një promovim në sallën e Muzeut historik kombëtar, pas të cilit filluan debatet midis historianëve e intelektualëve. [/FONT]

[B][COLOR=red][FONT=&quot]Libri i Shmitit edhe i kërkuar, edhe i padëshiruar [/FONT][/COLOR][/B]

[FONT=&quot]"Skënderbeu" i Shmitit nuk është lexuar ende nga shumë njerëz, sepse sapo ka dalë në qarkullim, madje ka qenë shumë e vështirë deri tani të gjeje një kopje. Në panairin e librit që u zhvillua në Tiranë në datat 14-18 nëntor 2008 libri shitej vetëm në një stendë të vogël. Mund të shkoje shumë herë tek ajo stendë dhe librin nuk e siguroje dot. Një shitëse të jepte përgjigjen standarte "këtë kopje e kemi sa për ekspozim, por presim të na vinë kopjet e tjera, se ato që kishim u mbaruan". Edhe pse mund të shkoje përsëri po atë ditë, të nesërmen e të pasnesërmen të jepej po ajo përgjigje. Ndodhte si në atë shakanë e kohës së komunizmit kur një dyqanxhi kishte varur në derë të shitores tabelën"sot me pare, nesër pa pare" dhe njerëzit shkonin të nesërmen me shpresë të merrnin diçka gratis, por shitësi u thoshte "lexojeni mirë tabelën jo sot, po nesër do të japim pa pare". [/FONT]
[FONT=&quot] E pyeta një herë atë shitësen e re "mos ju ka trembur Ismail Kadareja me deklaratat kundër atyre që po sulmokan Skënderbeun që nuk mbani kopje të librit për shitje?" Ajo deshi të më mbushte mendjen se kanë shitur shumë dhe për këto shitje ka një listë të tërë. E çuditshme pse duhej bërë ajo listë për librat e shitur! [/FONT]
[FONT=&quot]Kjo është arsyeja që ende nuk e kam lexuar librin dhe në këtë shkrim do të shkuaj vetëm mbi bazën e atyre që kanë shkruar të tjerët lidhur me këtë libër si: "Përse sulmohet Heroi ynë kombëtar, Skënderbeu", prononcime të Agim Isakut, Artan Lames, Luan Ramës, Edlira Gjonit, në "Tirana Observer" të datës 19 nëntor 2008; [/FONT]

[FONT=&quot]"Historia, tekstet shkollore, Skënderbeu", prononcime të Ismail Kadaresë, Ardian Vehbiut, Ardian Klosit, Virion Graçit, Pëllumb Kullës, Franko Egros, në "Shekulli" 18 nëntor 2008; "Skënderbeu, ky titan", shkruar nga Georges Xexo në "Standard" 15 nëntor 2008; "Kadare: Pseudo-intelektualë t po çmitizojnë figurën e Skënderbeut" në "Ballkan" 18 nëntor 2008; "Kadare: sulmet ndaj Skënderbeut janë të turpshme" në "55" 18 nëntor 2008; "Pse po ringjallen Ballabanët?" nga Fahri Balliu në "55" 18 nëntor 2008. Nuk kanë munguar as shpjegimet nga Jens Shmit nëpërmjet intervistash "I vetmi renegat fisnik që i ktheu shpinën Sulltanit" në "Shekulli" 11 nëntor 2008; "Skënderbeu në dokumente të panjohura" "Shqip" 10 nëntor 2008; "Një hero me shembullin e Enver Hoxhës", në "Shekulli" 11 nëntor 2008. Edhe ambasadori i Spanjës në Tiranë ka rrëfyer për marrëdhëniet e Skënderbeut me mbretin e Aragonës, "Metropol" 20 nëntor 2008. [/FONT]

[FONT=&quot]Përveç këtyre ka pasur edhe shkrime të tjera, të gjata e të shkurtra. Edhe një historiograf i periudhës së Skënderbeut, drejtori i Muzeut historik kombëtar në Tiranë, Kasem Biçoku është shprehur negativisht për veprën e Shmitit, madje duke ironizuar se nuk mund të shkruhet historia e Skënderbeut, duke u frymëzuar nga legjendat për Vilhelm Telin e Zvicrës. [/FONT]
[FONT=&quot] Por dihet se shumica e veprave historiografike , poetike, letrare, muzikore për Skënderbeun janë shkruar jashtë Shqipërisë, nga jo shqiptarë dhe historiografë t e propagadistët shqiptarë u janë referuar kryesisht veprave të tilla për të himnizuar Heroin tonë kombëtar. Tani nga ky rregull nuk mund të bëhet përjashtim vetëm për veprën e Jens Shmitit, që sipas një mendimi ende nën zë të disa specialistëve të historiografisë është shumë e dokumentuar dhe sjell risi në studimet për Skënderbeun. [/FONT]
[FONT=&quot]Në këtë shkrim nuk synoj të bëj një recension të librit, sepse nuk është fusha ime të bëj recensione veprash profesionale historiografike. [/FONT]

[FONT=&quot] Por në debatet e për vendin e rolin e Skënderbeut në historinë shqiptare, për modelin e prijësit ushtarak e politik që jep figura e Skënderbeut në ditët tona, për vlerësimet që duhet të kemi sot për epokën skënderbegiane nga këndvështrimi politolgjik jam i përfshirë prej vitesh edhe unë. Krahas politologut Hysamedin Feraj e bashkëpunëtorëve të tjerë të"Rimëkëmbjes" . kam bërë polemika të ashpra me rrymën katolikocentriste që Skënderbeun do ta imponojë vetëm si figurë të Krishterizmit, vetëm në rolin e Atletit të Krishtit. Kemi mbrojtur pikëpamjen se figura e Skënderbeut duhet lartësuar si e Heroit kombëtar të shqiptarëve në luftën për liri, për gjuhën e vendin e vet , ashtu siç e ka përshkruar edhe At Gjergj Fisha qysh në vitin 1917. Jemi sulmuar egërsisht (hajdutçe, pa emër),nga Ismail Kadareja ndonëse nuk ka pasur haber nga pikëpamjet tona, por ka qenë i kurdisur nga njerëz pa taban që vërdallisen rreth tij. [/FONT]

[FONT=&quot]Pra libri i Shmitit është bërë "mollë sherri" në shumë drejtime e midis shumë personash. Këtij sherri iu prijnë disa historiografë "anti-Shmit" , të lënduar në ndjesitë e tyre politike ose në sedrën e tyre profesionale, pasi për një jetë të tërë janë vërdallisur rreth një figure të Skënderbeut e cila nuk pasqyrohet plotësisht ashtu në librin e Shmitit. Këta historiografë ose intelektualë publicistë e kanë të zorshme tani të njihen qetësisht me një portret të Skënderbeut, të bërë në bazë dokumentesh historike, jo në bazë mitesh e legjendash, që ndryshon disi nga ai portreti me shumë stisje zbukuruese për spekulime, vërtetësinë e duhur historike, jashtë gjykimeve të shëndosha politologjike. Si shumë herë më parë edhe në rastin e tanishëm të botimit të veprës së Shmitit zhurmë më çjerrëse dhe mallkimet më të rënda kundër mëkatit të "poshtërimit të heroit kombëtar të shqiptarëve" mori përsipër t’i bënte Ismail Kadareja. [/FONT]

Titulli: Kombi, Feja dhe Precedenca te Historise
 

[quote=Psikologu][SIZE=2]

Kjo do t´i vlente Shmit-it për deshmi se Gjergj Kastrioti nuk luftoj për qeshtje përsonale

[/SIZE][/quote]


...vijon..

Titulli: Kombi, Feja dhe Precedenca te Historise
 

[quote=Psikologu][SIZE=2]

Kjo do t´i vlente Shmit-it për deshmi se Gjergj Kastrioti nuk luftoj për qeshtje përsonale , por vlenë sigurishtë edhe për debatuesin hawk

[/SIZE][/quote]


....

[FONT=&quot]Në debatin e tanishëm më qartë, më saktë, më bindshëm, me gjakftohtësi ka folur përkthyesi i librit Ardian Klosi, në intervistën dhënë "Gazetës Shqiptare" më 17 nëntor 2008. Ardianit i binte barra ta bënte këtë për respekt ndaj autorit Shmit, për të mos lënë inatçorët të silleshin pa fisnikëri ndaj Shmitit, për të mos lënë në huti lexuesit shqiptarë të librit. Por mbrojtja më e mirë e veprës së Shmitit do të jetë vepra vetë. Tani për tani mjafton të mbetemi tek vlerësimi që ka bërë Ardian Klosi se Shmiti e ka lartësuar e pastruar figurën e Heroit kombëtar të shqiptarëve, nuk e ka fyer apo përlyer duke e sjellë atë në përmasat e njerëzores, më larg mitologjikes. [/FONT]
[FONT=&quot] [/FONT]
[FONT=&quot]Tërbimi i Kadaresë shpërtheu sërish vrullshëm, sidomos në bisedën e tij para një grupi adhuruesish në qytetin e tij të lindjes, në Gjiriokastër. Kadareja i fryu në maksimum bulçitë dhe u prish tej mase në çehre për t’u rënë borive të alarmit se po sulmohej e fyhej rëndë Heroi kombëtar i shqiptarëve dhe shqiptarët po qëndronin të mpirë, po e tregonin veten komb pa dinjitet që nuk di të vlerësojë, as nuk e do lirinë. [/FONT]
[FONT=&quot] [/FONT]
[FONT=&quot] Kadareja i përbuzi shqiptarët duke recituar fjalët poetike krijuar në kontekst tjetër: "skllevër e bij skllevërish që liri nuk doni". Ishte një shpërthim i paparë i tërbimit për shkak të botimit të veprës së Shmitit, sepse në të janë sjellë prova e dokumente historike që nuk i shkojnë për shtat propagandës 20-vjeçare të Kadaresë se Skënderbeu ishte prijësi për bashkimin e shqiptarëve me mbretërinë e Papës e të katolicizmit dhe prandaj shqiptarët e sotëm duhet të kthehen tek koha e Skënderbeut, të bëhen katolikë e të armiqësohen me çdo gjë lindore. Libri i Shmitit sjell prova historike se këto që ka thënë Kadareja janë gjepura. Edhe vetë Kadareja në një rast është rrëfyer se ka gabuar që ka kërkuar konvertim të shqiptarëve myslimanë në katolikë. Por përsëri atje i rri mendja. [/FONT]
[FONT=&quot] [/FONT]
[B][COLOR=red][FONT=&quot]Inatçorë për një zbulim arkivor [/FONT][/COLOR][/B]
[FONT=&quot] [/FONT]
[FONT=&quot]Ka edhe studiues të historisë e intelektualë të tjerë që nuk ia falin dot Shmitit që në Arkivin e Milanos ka gjetur një dokument ku raportohet se ambasadorët papnorë kishin vënë në dijeni Papën se Skënderbeu luftën kundër Perandorisë Osmane nuk e kishte nisur i shtyrë nga përdëllimi për Krishterimin, por ngaqë Sulltani në kundërshtim me premtimet e bëra ia kishte vrarë babain.. [/FONT][FONT=&quot]Ky zbulim i Shmitit nuk duket dhe aq zbulim i madh. Në librat shkollorë, edhe ne filmin shqiptaro-sovjetik, kemi mësuar se Skënderbeu kur ishte pranë Sulltanit u zemërua shumë se pas vdekjes së babait Stulltani nuk po ia kthente principatën. Në librin me korespondenca të Skënderbeut ka mjaft materiale që tregojnë se ky nuk kishte ndonjë dashuri të madhe e besim të veçantë tek Papa. [/FONT]
[FONT=&quot]Disa thonë se ka bërë gabim Shmiti që u ka dhënë kaq rëndësi këtyre raporteve ambasadoriale, sepse raportime të tilla nuk janë gjithmonë të sakta. Me këtë logjikë mund të zhvleftësohen shumë lloje dokumentesh. [/FONT]
[FONT=&quot] [/FONT]
[FONT=&quot]Zemërimin për "zbulimin" e Shmitit më shumë e motivojnë me arsyetimin se është fyese për Heroin tonë të paraqitet ai si njeri që nuk ka pasur në zemër atdhenë e fenë etj. etj. Këto janë gjepura. Më me vend është interpretimi se me këtë zbulim Shmiti e ka nderuar Skënderbeun, sepse ka sjellë një provë të re se Skënderbeu ka vepruar vërtetë me mendësi e shpirt arbnor(shqiptar) . Edhe kur logjika e zhvillimeve në Ballkan e në Europë si dhe raporti i forcave me Perandorinë Osmane, të vetmen superfuqi të atëhershme i diktonin Skënderbeut të mos hynte në luftë, ai nuk ka duruar dot dhimbjen dhe turpin nga vrasja e babait. Për të bërë një luftë të pabarabartë, që e di qysh në nisje se nuk e fiton dot dhe do të të kushtojë shumë shtrenjtë duhej një karakter i veçantë, një motiv specifik. Shmiti e zbulon më saktë figurën e Skënderbeut që në sytë e arbnorëve të atëhershëm nuk duronte dot turpin, dhe ata për këtë i shkuan pas. [/FONT]
[FONT=&quot] [/FONT]
[FONT=&quot]Por inatçorët e sotëm ndaj librit të Shmitit kanë propaganduar gjatë se Skënderbeu, edhe pse e shihte se po i binte me kokë një muri të tmerrshëm si Perandoria Osmane, e bënte këtë luftë të humbur për hir të Papës e të Krishterimit. Këta duan të bindin shqiptarët se Skënderbeu më shumë luftoi për hir të Papës se të babës, kurse Shmiti na vërteton se ai paska luftuar për hir të babës e jo të Papës. [/FONT]
[FONT=&quot] [/FONT]
[FONT=&quot]Inatin disa e shprehin me akuzat se Shmiti po na lë pa simbolikë kombëtare.Në fakt ai e qëron simbolikën kombëtare shqiptare nga amabalazhe të panevojshëm, nga lulka me shije të keqe. Disa turfullojnë se libra si i Shmitit synojnë të zhbëjnë emblemën kombëtare shqiptare duke njollosur njërin nga treshja e kësaj embleme Skënderbeu-Nënë Tereza-Kadareja, që e ndërton rryma katolikocentriste për të mbështetur ëndrrën e saj të rikonkuistës katolike tek shqiptarët. Kjo rrymë do të imponojë si emblemë kombëtare një "trini të shenjtë" personalitetesh mbi bazë të katolicizmit: Skënderbeu si luftëtar për Papën, jo për babën; Nënë Terezën si të vetmin burim shpirtëror për shqiptarët dhe Kadarenë si të vetmin frymëzuers kulturor për konvertimin në katolicizëm. [/FONT]
[FONT=&quot] [/FONT]
[FONT=&quot]Kadareja ndjehet i llastuar se i bëhet vend në treshet e mëdha, pasi qysh në kohën e komunizmit e kishin përgatitur për në "treshen e madhe" gjirokastrite Enver Hoxha-Eqerem Çabej-Ismail Kadare, për të krijuar bindje të pakundërshtueshme tek shqiptarët se pushteti i mendjes dhe i forcës mbi ta duhej të vinte vetëm nga Gjirokastra ( Enveri si simbol i pushtetit politik, Çabej si simbol i pushteti shkencor, Kadareja si simbol i pushtetit krijues). Këtë vit u shfrytëzua 100-vjetori i lindjes së dy të parëve që veprimtaritë në Gjirokastër të kishin domethënie e ngjyrim të veçantë. Pas 8 vitesh mungesë edhe Kadareja shkoi në Gjirokastër, mblodhi ithtarë të tij dhe u shfaq në ekranet televizive për të thënë se po merrte në dorë flamurin e mbrojtjes së dinjitetit të nëpërkëmbur shqiptar nga një studiues i huaj, dhe për t’u ankuar se Gjirokastrës ia kishte marrë nderin një "gjirokastrit i pabesë", ish-ambasadori shqiptar në Suedi në vitin 1994, Bardhyl Kokalari, i cili paskësh bërë mynafike në Komitetin Suedez të Çmimit Nobel që ky çmimi të mos i jepej Kadaresë. [/FONT]
[FONT=&quot]Pra, edhe Kadaresë i kishte dalë një "Hamza Kastriot" apo "Ballaban Pashë", si Skënderbeut dikur. Këtë akuzën për Kokalarin shqiptarët e kanë pas dëgjuar edhe para shumë vitesh.Kadareja nuk solli ndonjë provë të re, madje as emrin e Kokalarit nuk guxoi ta zinte në gojë, por ua la shërbëtorëve të tij barrën e keqe ta përmendnin. Duket qartë që Kadareja kërkonte një paralelizëm midis cenimit të madhështisë së tij e të Skënderbeut dhe kur çirret "të mos preket miti i Skënderbeut" në fakt do të thotë të mos preket miti i Kadaresë. [/FONT]
[FONT=&quot] [/FONT]

Titulli: Kombi, Feja dhe Precedenca te Historise
 

[B][COLOR=red][FONT=&quot]Për Skënderbeun nuk mund të krijohet historiografi e veçantë [/FONT][/COLOR][/B]

[FONT=&quot]Gjykimet e ndershme shkencore mbi librin e Shmitit të parët kanë për detyrë t’i bëjnë për publikun e gjërë specialistët e historiografisë . [/FONT][FONT=&quot]Ata duhet të thonë me kompetencë se sa u përmbahet ky libër standardeve dhe parametrave shkencorë. Në një përmbledhje punimesh shkencore të titulluar "Turqia përtej nacionalizmit. Drejt identiteteve pas-nacionaliste( SHBA 2005), përgatitur nga profesori zviceran Hans-Lukas Kieser është dhe një studim i asistente-profesore s në universitetin An Arbor të Miçiganit, Fatma Myge Gëçek me titull "Përcaktimi i parametrave të historiografisë pas-nacionaliste turke në rastin e armenëve të Anadollit". Ndër të tjera ajo shtjellon problemin teorik "Zhvillimi i historiografisë si disiplinë", duke u mbështeur në studime të tjera në këtë fushë. (fq.85-88). [/FONT]
[FONT=&quot]Ajo vlerëson se "ndërsa historiografia ka ecur si një disiplinë shkencore që trajton në mënyrë empirike faktet dhe ngjarjet historike të verifikueshme , ajo kërkon edhe imagjinatë dhe... gjatë procesit elementi krijues hyn në ligjërimin historik". Ajo sjell vlerësimin e Haiden Uajt (1978,fq. 103) se "para Revolucionit francez historiografia vështrohej konvencionalisht si një art i letërsisë... si degë e retorikës". [/FONT]
[FONT=&quot] Kurse Mishel Serto ka theksuar aspektin rrëfimtar të historiografisë . Dhe të dy sëbashku këta janë të mendimit se "Historiografia si e tillë përmban përmasat e të sajuarës dhe të rrëfyerës...". Në shekullin XIX nocionet pozitiviste të objektivitetit shkencor tentuan të ngulisnin në historiografi pretendimin për të vërtetën historike. Kurse pas LDB të tmerruar nga Holokosti studiuesit nisën të kenë qasje kritike ndaj ligjërimit historik për të nxjerrë në shesh ideologjitë që fshiheshin në të në emër te objektivitetit shkencor. Pasi u bë dhe kjo studiuesit filluan t’i kushtonin vëmendje domethënies së kontekstit historik. [/FONT]

[FONT=&quot]Gëçek ka theksuar: "Gjatë shekujve XIX dhe XX, përbërësit kryesorë të historiografisë , konkretisht korniza e saj kohore, përzgjedhja e ngjarjeve historike, panoramat historike janë përdorur të gjitha për të justifikuar projektet nacionaliste" Për të mbështetur këtë vlerësim ajo i është drejtuar mendimit të Ben Jehuda (1995, 282-283) se "historiografia nacionaliste u mbush me qëndrime shenjtëruese, me një simbolizëm të shkallës së lartë, me mësimdhënie moralizuese. . . me një ligjërim të thjeshtësuar ku e mira dhe keqja janë qartazi të ndara... mitet vazhduan të jenë të besueshëm, të qëndrueshëm, koherentë... Historiografia e përdorur në këtë mënyrë nuk shërbente për të kuptuar, por më tepër për t’i imponuar të shkuarës interpretimin moralizues që përmbante projekti kombëtar, i cili e përcaktonte të mirën e të keqen ende pa i hyrë ndonjë analize historike... Mitet bëhen veçanërisht të rëndësishëm në kohë fillimesh, p.sh. në fazat e para të procesit të formimit të kombit". [/FONT]

[FONT=&quot]Në citimet e mësipërme ka kaq shumë mendime që ndihmojnë për të kuptuar edhe thelbin teorik dhe shfaqjet praktike në debatin që ka lindur rreth librit të Jens Shmitit, madje për të kuptuar gjithë sherrdebatin që bëhet prej disa kohësh në Shqipëri e midis shqiptarëve e më gjërë, për temën "a duhet rishkruar historia e shqiptarëve?! ". Ka një rrymë inatçore që këmbëngul se asgjë nuk duhet prekur nga ajo që është shkruar e rrëfyer deri tani, me përjashtim të disa krehjeve terminologjike, për të fshirë teprimet e trashëguara nga mendësitë e fjalori i kohës së komunizmit. Është dhe rryma tjetër që kërkon të ndriçohet më mirë realiteti historik i shqiptarëve, të pasqyrohet më mirë nga historiografia kjo histori. Mirëpo edhe përkrahës të kësaj pikëpamjes së dytë, që është e drejtë, kur vjen puna tek libri i Shmitit kërkojnë që asnjë presje të mos hiqet nga historiografia e deritanishme për Skënderbeun, madje lëshojnë dhe parrullën e pakuptimtë "të mos preket miti për Skënderbeun". [/FONT]

[FONT=&quot]Historiografia shqiptare dhe e huaj për Skënderbeun ka kaluar nëpër të gjitha etapat që përshkruhen në citimet e mësipërme. Marin Barleti shkroi historinë e bëmave të Skënderbeut si vepër letrare, me një frymë të theksuar romantizmi kalorsiak. Kështu kanë bërë dhe të tjerë shqiptarë, por sidomos të huajt që donin të mbushnin me frymëzim antiosman njerëzit e tyre, duke bërë matrapazllëk propagandistik me pësimet e shqiptarëve gjatë epopesë së lavdishme, por rrënuese skënderbegiane që për shqiptarët u mbyll me katastrofë. Shmit flet për "kolaps demografik" në principatën e Skënderbeut, ku u zhdukën 65-75% e banorëve. Duhej të kalonin 200 vjet që gjendja demografike të stabilizohej në këtë zonë të ngushtë të populluar me arbër. [/FONT]

[FONT=&quot]Në periudhën pas Revolucionit francez edhe historia e Skënderbeut është shkruar sipas rregullit të kohës. Ajo histori u përdor mjeshtërisht nga ideologët e Rilindjes kombëtare shqiptare për të nxitur zgjimin kombëtar shqiptar. Prandaj edhe koha e Skënderbeut u paraqit me ngjyrimet më të gjalla , me bëma të lavdishme. Rilindasit bënë mirë. Dhe ne duhet të gëzohemi që vepruan ashtu, sepse edhe shqiptarët duhej të vepronin si të tjerët që historiografinë ta vinin në shërbim të nacionalizmit. Vetëm katolikocentristë janë të pezmatuar, sepse u vjen keq që u krijua figura e Skënderbeut si hero kombëtar dhe nuk mbeti thjesht si figurë e Atletit të Krishtit, siç e kishte krijuar për interesat e veta romantizmi europian. Kadareja nuk del kaq hapur sa Zef Mirdita, por ama heroizmin kombëtar të Skënderbeut sot e do të reklamuar në funksion të "orientimit properëndimor" katolik dhe të armiqësimit të shqiptarëve me Lindjen [/FONT]
[FONT=&quot]. [/FONT]

Titulli: Kombi, Feja dhe Precedenca te Historise
 

Historiografia për Skënderbeun edhe në periudhën midis dy luftrave botërore u përdor me të drejtë në Shqipëri për të theksuar karakterin kombëtar të shtetit shqiptar, por nga një këndvështrim nacionalist i mirëfilltë. Historiogarafia e kohës së regjimit komunist, nën ndikimin e politikës së ideologjizuar partiake, u përpoq që nga historia e Skënderbeut të nxirrte sa më shumë në pah aspektin internacionalist , të luftës së përbashkët me popujt e Ballkanit e të Europës kundër osmanëve. Ishte koha kur politika enveriste reklamonte internacionalizmin proletar të popujve ballkanikë e të vendeve socialiste kundër "armiqve të përbashkët’’. Izolimi i Shqipërisë pas prishjes me Jugosllavinë e më pas me BS-në i imponoi politikës komuniste dhe historiografisë së saj, madje dhe arteve e letërsisë një përdorim të ri të historisë së Skënderbeut për të përhapur e mbështetur në popull frymën e rezistencës të vetmuar shqiptare, pa ndihmë përballë armiqve të mëdhenj, frymën e sakrificës për hir të udhëheqësit Enver si arbrit e dikurshëm për hir të princit Gjerg. Shmiti e të tjerë këtë dukuri e quajnë "Skënderbeu në imazhin e Enverit", disa madje flasin për "nacional-komunizë m enverist", duke u nisur nga ky trajtim historiografik i figurës së Skënderbeut. Për këtë spekulim me mitin e Skënderbeut ka dhënë ndihmesën e tij edhe shkrimtari Ismail Kadare, veçanërisht me romanin e tij "Kështjella" ku ka bërë paralelizëm midis Shqipërisë komuniste të kohës së Enverit, e rrethuar nga armiq, ashtu si Kruja e kohës së Skënderbeut kur vinin ushtritë e Sulltanit. Kadareja u kthye letrarisht në kohën e Barletit.
Mitologjia e re skënderbegiane përdhos historinë
Tani në kohën e quajtur të "tranzicionit demokratik" mitologjisë skënderbegiane i shtohen kapituj të rinj. Skënderbeun disa e duan sërish Atlet të Krishtit. Disa të tjerë e quajnë pararendësin e europianizmit të sotëm, si një Zhan Monet të para disa shekujsh, si figurën historike kryesore të orientimit perëndimor të shqiptarëve. Pra i ngjisin Skënderbeut tipare që nuk kanë të bëjnë fare me të, me kohën e tij dhe me betejat e tij. Prandaj nuk u pëlqen kur thuhet se Skënderebeu e nisi luftën me turqit se i vranë babën, jo se i kërcënonin Papën në Romë. Skënderbeun edhe sot përpiqen ta paraqesin si një luftëtar të ri internacionalist, sepse ende duan të mashtrojë shqiptarët se duhet të bashkëpunojnë me popujt fqinjë sllavë e grekë kundër "armiqve të përbashkët", që dikur ishin osmanët, si më të fortët e botës së dikurshme dhe sot duhet të jenë amerikanët, si më të fortët e botës së tanishme. Prandaj mitet për Skënderbeun asnjëherë nuk kanë ngjallur shqetësim tek fqinjët tanë.
Skënderbeu është simboli kombëtar, është Heroi ynë Kombëtar dhe si të tillë duhet ta nderojmë dhe ta mbrojmë imazhin e tij kur atë vërtetë duan të na e marrin të tjerët, për ta bërë të tyrin, kur na e fyejnë të tjerët për të na shtrembëruar historinë tonë. Nuk duhet të gënjehemi kur na e lavdërojnë të tjerët për të na mashtruar e futur në rrugë historike pa krye. Por nuk kemi përse të vemë kujen kur studiuesit e huaj, apo të vendit nuk merren shumë me mitet e me mitologjinë për Skënderbeun, po studiojnë shkencërisht historinë. Me librin e Shmitit nuk do ta kenë lehtë të lajnë hesapet ata që janë tërbuar prej tij. Ai si duket ka epërsinë mbi kundërshtarët përsa i përket kërkimit shkencor dhe dokumentacionit shkencor.

Duke ndjekur me rreptësi metodën e të shkruarit të historisë mbi bazën e dokumentacionit të bollshëm arkivor, Jens Shmit ka arritur t’i vendosë më mirë ngjarjet dhe zhvillimet e kohës së Skënderbeut në kontekstin e tyre historik dhe në përmasat e tyre të natyrshme, jo në kontekstet e sajuara letraro-politike, siç u bëjnë Kadareja dhe pasuesit e tij. Në këtë fushë le të maten me të historiografë t shqiptarë.
Ajo çka disa e quajnë "fyerje të madhe që autori dhe përkthyesi i bëjnë Heroit kombëtar Skënderbeut" (gazeta "Sot", më 23 nëntor 2008) është një portretizim i ri plot nderim për këtë Hero dhe një ndihmesë për shqiptarët të kuptojnë më mirë se Skënderbeu ka luftuar për babën e jo për Papën, pra për prindin, familjen, principatën e popullin vet. Shmiti në fakt i ka nxitur (edhe nëse nuk e ka pasur fare këtë synim) shqiptarët të mendojë së pari si të duan më shumë nënën e babën, familjen, vendin e kombin, para se të hidhen tek idetë fluturake të kozmopolitizmit, të fetarizmave, të ideologjizmave, të panballkanizmit, të europianizmit e të globalizmit. Në ky kënvështrim është edrejtë dhedobishme të vështrohet e të nderohet në radhë të parë figura e Skënderbeut si Heroi ynë kombëtar.

23 nëntor 2008 Abdi Baleta

Titulli: Kombi, Feja dhe Precedenca te Historise
 

[quote=Psikologu][SIZE=2]

...sepse dihet se nga hawk , urrehet cdo figurë kombetare e krishterë:[/SIZE]

[/quote]


Me sill nje rresht ku hawk shpreh urrejtje ndaj figurave kombetare.
Te kerkosh te verteten do te thote te bazosh gjykimin ne tehemele. Te besosh ne mie e legjenda ne periudha qe nacionalizmi klasik ka perenduar dhe sebashku me te edhe nacional-komunizmi, sot me duket nje tejzgjatje e nomenklatrurave interpretuese te historise sone kombetare. T'i interpretosh figurat kombetare me ngjyresa fetare tejkalon kombin dhe logjika e diskutimit trasferohet ne nje identitet fetare qe kombi yne nuk e ka unik. Skenderbeu komunist eshte veshur me rrobat e nje nacionalisti qe luftoi per komb ne nje kohe qe komb i nuk ekzistonte. Skenederbeu katolik pretendohet se luftoi per Krishtin. Ky tip heroi nuk eshte me kombetare por fetare sepse nuk lufton per komeb por per fe. Sa fetare dhe sa nacionalist ishte Skederbeu e deshmon Oliven Jens Schmitt ne librin e tije. Kush ka fakte per ta kundershtuar le te flase kush ka etiketa dhe mbi te gjitha i eshte cenuar interesi fetare le te qendroje thjeshte si vezhgues.

Jam i bindur se Schmitt-in nuk e ka lexuar Psikologu "i ri".

Ne faqen 41 shkruhet se familja e Skenderbeut perbehej nga keta anetare:
Reposhi, Stanisha, Kostantini, Gjergji dhe motrat: Mara, Jela, Vlaica, Mamica.
Emrat flasin qarte. Reposh, Stanish,Jela,Vlaica dhe Mamica jane sllave. Kostandin dhe Gjergj jane ortodoks. I pari ne emerr te shenjetorit Kostandin, i dyti-Heroi i yne- eshte emer grek.

Jela u martua me Stres Balshen. Balshajt jane nje familje qe nuk u dihet origjina saktesisht por njihen si miq te serbeve. Ato i dhane Shkodren venedikasve.
Gjergj Balsha III- biri i Jelenes serbe e bija e Lazar Hrebeljanovic-it te vdekur ne betejen e Fushe Kosoves,motra e Lazarevicit- ne 1421 u nis tek daja ne Serbi per te vdekur dhe i dhuroi pjesen tjeter te tokave.
Ky eshte nje nga dhendurret e Skenderbeut.
Tjetri ishte Stefanica Crnojevic qe u martua me Maren-motren e Skenderbeut-ne 1426. Stefanica nuk isht evetem zoterues i tokave shqipetare ne veri, mendohet te kete patur origjina shqipetare por ne periudhen ne fjale e gjejme te sllavizuar. Flamuri i Stefanices ishte shqiponja dykrenare e bardhe ne nje sfond te kuq ndersa KAstrioti ka nje shqiponje te tille me ngjyre te zeze. Sot Mali i i Zi ka kete embleme ne fllamure ndersa ne kemi nje flamure te tille.

Babai i Skenderbeut, Gjon apo Jovan pak rendesi ka, ndertoi nje manastir serbo-ortodoks ne Atos,konkretisht ate te Hilandarit. Ne kete manastrir jetoi ditet e fundit Reposhi qe me pare quhej ne Staboll, Karagjoz.

Qe ne 1423 njeri nga vellezerit e Skenderbeut jetonte ne oborrin serb te Brankoviceve qe kishin pushtuar Kosoven.
Gjithashtu Stefan Brankovic u strehua tek Skenderbeu ne 1459 dhe me vone u martua me te bijen e Gjergj Aranitit.
Se fundi djali i Skenderbeut do te martohej me te bijen e Llazar Brankovicit, Jelenen( fq. 60).

Nena e Skenderbeut eshte Vojsava Tribalda nga familja e Tribaldeve te Pollogut. Mendohet sipas Schmitt se babai ishte Grgur Brankovic.

Skenderbeu u martua me Doniken ortodokse, martoi tri motrat me ortodoks dy prej te cileve sllav, i bri u martua me nje serbe ortodokse, nena ishte sllavo-ortdokse. Si mund te jete Skenderbeu katolik ?!

Kaq per momentin.

Titulli: Kombi, Feja dhe Precedenca te Historise
 

[quote=hawk]Me sill nje rresht ku hawk shpreh urrejtje ndaj figurave kombetare.
Te kerkosh te verteten do te thote te bazosh gjykimin ne tehemele. Te besosh ne mie e legjenda ne periudha qe nacionalizmi klasik ka perenduar dhe sebashku me te edhe nacional-komunizmi, sot me duket nje tejzgjatje e nomenklatrurave interpretuese te historise sone kombetare. [B]T'i interpretosh figurat kombetare me ngjyresa fetare tejkalon kombin dhe logjika e diskutimit trasferohet ne nje identitet fetare qe kombi yne nuk e ka unik.[/B] Skenderbeu komunist eshte veshur me rrobat e nje nacionalisti qe luftoi per komb ne nje kohe qe komb i nuk ekzistonte. Skenederbeu katolik pretendohet se luftoi per Krishtin. Ky tip heroi nuk eshte me kombetare por fetare sepse nuk lufton per komeb por per fe. Sa fetare dhe sa nacionalist ishte Skederbeu e deshmon Oliven Jens Schmitt ne librin e tije. Kush ka fakte per ta kundershtuar le te flase kush ka etiketa dhe mbi te gjitha i eshte cenuar interesi fetare le te qendroje thjeshte si vezhgues.


Kaq per momentin.[/quote]

Me se korrekte !

Kombi eshte nje nocion, koncept, konstrukt qe i takon epokes se modernitit ... Dhe se stratat, funksionet dhe funksionimi i formacioneve tradicionale ; gjegjesisht FEUDALIZMI - kane qene formacione shoqerore qe ne rrafshin gjeopolitik - si ne t'vendosur, konsolidim dhe funksionim te saj eshte mbeshtetur ne SAJE TE HONOREVE TE TRASHEGUARA , LIDHJEVE DHE RAPORTETEVE FARE FISNORE - te FEUDALEVE .

Ideja e nacionalizmit, nacionit/kombit nuk perkon me kontekstin historik ne fjale . FEUDALET , BEJLERET, PASHATE etj s'kane luftuar per KOMBIN (si nje nocion dhe konstrukt politik modern) ... POR , PER T'I RUAJTUR PRIVILEGJET , SUNDIMET e TRASHEGUARA (cofte ne saje te nje sherbese te caktuara gjate pushtimit (kolonizimit) te nje vendi, apo NDERI PER SHERBESAT NDAJ MONARKU/ MBRETIT ...

Eshte shume e logjikshme (e argumentueshme shkencerisht) qe nje BEJLER, PASHA, kur ka trashegur, bartur nga MONARKU NJE FEUD (toke) -->>me gjithe te ka trasheguar dhe sundimin mbi popullin (ne kte kontekst miletin) e asaj pjese... PASI QE fshataresia/populli qe jetonte ne ato FEUDE , kane qene ( eshte perceptuar) si pjese e pandarshme e saj....


FIGURA E SKENDERBEUT NUK MUND TE KONTESTOHET , sado qe te flitet , te shqyrtohet (mendoj qe debati vetem s'a do t'i kontribonte lartesimit te kesaj figure dhe me tej. Pasi qe mendoj qe eshte len pas dore ..)

[B]POR, jam pro idese , casjes , qe : TE HIQET DORE NGA PRAKTIKA/TRADITA E NJE BERJE HISTORIE SI NE TE KALUAREN ... HIPERBOLIZIMI, GLORIFIKIMI , MITIZIMI dhe LEGJENDA ; S'I SHERBEN SHKENCES BASHKEKOHORE TE HISTORISE .[/B]

Ne dijme te japim kritika per fqinjet tane kur behet fjale per Historine e tyre te shkruar Kombetare (te cilen e konsiderojm si teresisht mitike ).... Pa i hudhe nje sy , pa i bere nje casje auto-kritike/shkencore paraprakisht !!

Mbeesh i pershendetur !

Titulli: Kombi, Feja dhe Precedenca te Historise
 

S´do aspak mend e aspak sqarim se perse ju hawk e dredhoni historin dhe bazohi ne dokumentet antihistorike shqiptare.
Nuk është Shmit i pari që mundohet të e njollos familjen dhe figurene të madhit Gjergj Kastrioti Skenderbeu , edhe pse një gjë të tillë e benë edhe historiani turk Sulejman Kylçe që në të njetin version , po si ky Shmid , shprehet se gjoja Skenderbeu paska luftuar për interesat e veta e jo ato kombetare shqiptare.
Ja një citim i historianit turk qe lidhet njejtë sikur ky i Shmit-it:


"Skënderi në Shqipëri e varte cdo turk që i binte në dorë. Megjithatë gjaku i derdhur nuk qe për asnjë qëllim të shenjtë", shkruan historiani turk ndërsa pohon që në këtë rast bëhet fjalë për një komandant me vlerë:
"Por jo aq sa thuhet... Tek ai mungoi zgjuarsia, dituria, pikëpamjet e Fatihut dhe zotësia për të mëkëmbur një shtet të ri".
Êshtë fakt se historianet turq , në të gjitha kronikat , nuk merren me deshtime , e ndoshta do të ishte mirë të mos frymezohesh e mbeshtetesh ne kronika të tilla kunder shqiptare.

Më pas historiani turk vazhdon duke thenë se ;

Qendrën e tij, Krujën që e mbrojti për 25 vjet, ia la venedikasve... Skënderi tanimë i kishte mbushur 63 vjetët".
Sipas historianit turk, për shtatë vite me radhë, Skënderbeu duhet të ketë jetuar në Lezhë ndërsa ka vdekur rreth moshës 70 vjeçare. Krejt ndryshe nga siq ka dëshmuar Gjon Muzaka i cili në kujtimet e tij ka shkruar se:
"Zotin Skënderbe e kapën ethet në Lezhë dhe aty vdiq, më 1466, në moshën 63 vjeçare". Dhe cka është më e rëndësishmja nuk ishte aspak i tërhequr nga pafuqia për t'u bërë ballë dyndjeve turke, përkundrazi, ishte duke bërë planet për sulmin ndaj kalasë së Elbasanit ku gjendej garnizoni turk. "

Pra , shifet kjart ne shkrimin e Muzakes se Gjergj Kastrioti nuk luftonte për qeshtje private.


Libri "Shqipëria në historinë osmane" është botuar në Izmrir në vitin 1944. Autori i tij Sulejman Kylçe me origjinë shqiptare nga Luma, ka qenë adjutant i Shemsi Pashës, boshnjak shqiptar, besnik i sulltan Hamitit II dhe i emërruar prej tij komandant divizioni me detyrë për të ruajtur qetësinë në Kosovë. Vetë autori, i cili ka mbaruar Akademinë Ushtarake të Stambollit dhe ka qëndruar në Shqipëri me detyra të rëndësishme që nga viti 1905 deri në ikjen përfundimtare të turqve nga Shqipëria në vitin 1913. Dhe megjithëse librin e ka botuar në vitin '44, Kylçe nuk është aspak i zhveshur nga koncepti perandorak në të shikuarin e gjërave.

Përmbajtja e librit është kontrolluar edhe nga mareshall Fevzi Cakmak Pasha, kryetar i Shtatmadhërisë së Republikës Turke, i cili gjithashtu ka qëndruar në Shqipëri deri në fund të luftës ballkanike. Në shqip libri është përgatitur për botim dhe është pajisur me shënime nga Zyber Hasan Bakiu.


Në fakt në asnjë rresht historiani turk nuk flet për Besëlidhjen e Lezhës, nuk flet as për marrëdhëniet me shtetet evropiane... E megjithatë në fund detyrohet të pranojë së paku se "Iskanderi ka qenë një hero, një komandant me vlerë". Vetëm kaq. Sepse Skënderbeu i tij ishte thjesht një njeri, aspak i mbinatyrshëm.

Por , s´do mend se libra të tilla veq sa vijnë e rriten ne tokat tona , sidomos kunder historis dhe se të tillat janë të pabaza dhe nuk kan mbeshtetje askund ne fakte.
Të njejten gjë e deshmon edhe Shmit , kur ne hap të parë deshton që nga fillimi i shkrimit të librit , kur e quan edhe baben e Gjergj Kastriotit Jovan dhe harron të mbeshtett ne dokumente se një emerë i tillë s´do të e kishte pasur kurrë Gjon Kastrioti.
Nese i referohemi dokumenteve duhet parasysh këtu marrëveshjen e rëndësishme tregtare të vitit 1420 e arritur midis Gjon Kastiotit dhe Raguzës për kalimin e tregtarëve raguzanë nëpër zotërimin e Gjon Kastiotit që shtrihej nga skela tregtare e Shufadasë që ndodhej në grykën e lumit Mat (siq e ka përcaktuar me ekzaktësi studjuesi i njohur K.Bicoku) e deri në Prizren. Po kështu njihen edhe një varg dokumtesh të tjera që bëjnë fjalë për praninë e përfaqësuesve të Gjon Kastiotit në Raguzë për qështje të doganave, taksave doganore që tregtarët raguzanë duhet të paguanin në zotërimin e tij. Për një gjë të tillë njoftojnë dokumentet e arkivit të Raguzës të datës 13 shtator 1430, janar të viti 1431, janar 1432, maj 1433 etj.

Një dokument i tillë eshte si ky:

Akti i shlyerjes së llogarisë bëhet para Rektorit të Raguzës,Vita de Resti dhe Këshillit të Vogël. Nga dokumenti kuptohet se palët kishin rënë dakort ndërmjet tyre për shlyerjen e llogarive dhe se prania e autoriteteve të Raguzës,Rektorit dhe Këshilli të Vogël, kishte si qëllim garancinë e aktit të shlyerjes se llogarisë për të dyja palët. Llogaria ishte e vjetër e kohës '' kur jetonte zoti i sipërthënë Gjon Kastrioti''. Në këtë kohë Pjetër Pantella dhe nipi i tij Filip de Silva ''administronin dhe mbarështronin, sipas zakonit tregtar, të hollat e grurit dhe të disa të ardhurave të doganave ose të taksave të zotit Gjon''. Fjala është pra për një lloj sipërmarrje të doganave të Gjon Kastriotit, nga zotërinjtë në fjalë , një praktikë kjo e njohur e kohës. Pjetër Pantella dhe Filip de Silva bëjnë të ditur se kjo llogari e'' të hollave të grurit dhe e doganave ''që kishin me Gjon Kastriotin qe mbyllur dhe shlyer në mirëkuptim të plotë që në kohën kur ai (Gjoni ishte gjallë, midis përfaqësuesit të tij, Rajan Krolniqit dhe administratorit të Pjetër Pantellës dhe Filip de Silva, Niksa Komariq.Kjo shlyerje konstatohej në librat e Pjetër Pantellës shkruar me dorën e vet zotit Niksa Komariq. Nga shlyerja, Pjetri Pantella dhe Filip de Silva kishin mbetur debitor ndaj zotit Gjon Kastrioti njëqind e njëzet e tre dukate ar.

Pra , askund ne këto dokumente nuk permendet emri Jovan simbas Shmit-it.

Titulli: Kombi, Feja dhe Precedenca te Historise
 

[quote=Psikologu]S´do aspak mend e aspak sqarim se perse ju hawk e dredhoni historin dhe bazohi ne dokumentet antihistorike shqiptare.
Nuk është Shmit i pari që mundohet të e njollos familjen dhe figurene të madhit Gjergj Kastrioti Skenderbeu , edhe pse një gjë të tillë e benë edhe historiani turk Sulejman Kylçe që në të njetin version , po si ky Shmid , shprehet se gjoja Skenderbeu paska luftuar për interesat e veta e jo ato kombetare shqiptare.
Ja një citim i historianit turk qe lidhet njejtë sikur ky i Shmit-it:


"Skënderi në Shqipëri e varte cdo turk që i binte në dorë. Megjithatë gjaku i derdhur nuk qe për asnjë qëllim të shenjtë", shkruan historiani turk ndërsa pohon që në këtë rast bëhet fjalë për një komandant me vlerë:
"Por jo aq sa thuhet... Tek ai mungoi zgjuarsia, dituria, pikëpamjet e Fatihut dhe zotësia për të mëkëmbur një shtet të ri".
Êshtë fakt se historianet turq , në të gjitha kronikat , nuk merren me deshtime , e ndoshta do të ishte mirë të mos frymezohesh e mbeshtetesh ne kronika të tilla kunder shqiptare.

Më pas historiani turk vazhdon duke thenë se ;



Pra , shifet kjart ne shkrimin e Muzakes se Gjergj Kastrioti nuk luftonte për qeshtje private.

Në fakt në asnjë rresht historiani turk nuk flet për Besëlidhjen e Lezhës, nuk flet as për marrëdhëniet me shtetet evropiane... E megjithatë në fund detyrohet të pranojë së paku se "Iskanderi ka qenë një hero, një komandant me vlerë". Vetëm kaq. Sepse Skënderbeu i tij ishte thjesht një njeri, aspak i mbinatyrshëm.

Por , s´do mend se libra të tilla veq sa vijnë e rriten ne tokat tona , sidomos kunder historis dhe se të tillat janë të pabaza dhe nuk kan mbeshtetje askund ne fakte.
Të njejten gjë e deshmon edhe Shmit , kur ne hap të parë deshton që nga fillimi i shkrimit të librit , kur e quan edhe baben e Gjergj Kastriotit Jovan dhe harron të mbeshtett ne dokumente se një emerë i tillë s´do të e kishte pasur kurrë Gjon Kastrioti.
Nese i referohemi dokumenteve duhet parasysh këtu marrëveshjen e rëndësishme tregtare të vitit 1420 e arritur midis Gjon Kastiotit dhe Raguzës për kalimin e tregtarëve raguzanë nëpër zotërimin e Gjon Kastiotit që shtrihej nga skela tregtare e Shufadasë që ndodhej në grykën e lumit Mat (siq e ka përcaktuar me ekzaktësi studjuesi i njohur K.Bicoku) e deri në Prizren. Po kështu njihen edhe një varg dokumtesh të tjera që bëjnë fjalë për praninë e përfaqësuesve të Gjon Kastiotit në Raguzë për qështje të doganave, taksave doganore që tregtarët raguzanë duhet të paguanin në zotërimin e tij. Për një gjë të tillë njoftojnë dokumentet e arkivit të Raguzës të datës 13 shtator 1430, janar të viti 1431, janar 1432, maj 1433 etj.

Një dokument i tillë eshte si ky:

Akti i shlyerjes së llogarisë bëhet para Rektorit të Raguzës,Vita de Resti dhe Këshillit të Vogël. Nga dokumenti kuptohet se palët kishin rënë dakort ndërmjet tyre për shlyerjen e llogarive dhe se prania e autoriteteve të Raguzës,Rektorit dhe Këshilli të Vogël, kishte si qëllim garancinë e aktit të shlyerjes se llogarisë për të dyja palët. Llogaria ishte e vjetër e kohës '' kur jetonte zoti i sipërthënë Gjon Kastrioti''. Në këtë kohë Pjetër Pantella dhe nipi i tij Filip de Silva ''administronin dhe mbarështronin, sipas zakonit tregtar, të hollat e grurit dhe të disa të ardhurave të doganave ose të taksave të zotit Gjon''. Fjala është pra për një lloj sipërmarrje të doganave të Gjon Kastriotit, nga zotërinjtë në fjalë , një praktikë kjo e njohur e kohës. Pjetër Pantella dhe Filip de Silva bëjnë të ditur se kjo llogari e'' të hollave të grurit dhe e doganave ''që kishin me Gjon Kastriotin qe mbyllur dhe shlyer në mirëkuptim të plotë që në kohën kur ai (Gjoni ishte gjallë, midis përfaqësuesit të tij, Rajan Krolniqit dhe administratorit të Pjetër Pantellës dhe Filip de Silva, Niksa Komariq.Kjo shlyerje konstatohej në librat e Pjetër Pantellës shkruar me dorën e vet zotit Niksa Komariq. Nga shlyerja, Pjetri Pantella dhe Filip de Silva kishin mbetur debitor ndaj zotit Gjon Kastrioti njëqind e njëzet e tre dukate ar.

Pra , askund ne këto dokumente nuk permendet emri Jovan simbas Shmit-it.[/quote]


O Psikolog o haverrr... Nuk e konteston askush figuren e Skenderbeut.... POR, komb ne vitin 1400 s'ka pas .... E as shqiptar jo ([U]por vetem principata << Kastriot, Bushatlinje ...>>, vilajete, nahi, e te ngjashme organizime administrative-territoriale brenda asaj te madhes FEUDALIZEM[/U])...

SHQIPTARI , E SHQIPERIA , si konstrukt politik ( elitist , intelektual , kulturor, gjeografik , etnik) del ne pah NE TE ASHTUQUAJTUREN PEIRIUDHA E RLINDJES KOMBETARE SHQIPTARE .

EPOKA E KOMBEVE E KRIJIMIT TE KOMBEVE ASOCON me te ashtuquajturin [B]REVOLUCION POLITIK-BORXHEZ - FRANCEZ , te vitit 1789 [/B](e kjo epoke te shqiptaret shume shume me vone arrine)

Titulli: Kombi, Feja dhe Precedenca te Historise
 

[quote=LABI]O Psikolog o haverrr... Nuk e konteston askush figuren e Skenderbeut.... POR, komb ne vitin 1400 s'ka pas .... E as shqiptar jo ([U]por vetem principata, vilajete, nahi, e te ngjashme organizime administrative-territoriale brenda asaj te madhes FEUDALIZEM[/U]). SHQIPTARI , E SHQIPERIA , si konstrukt politik intelektual( elitist , intelektual , gjeografik , kulturor) del ne pa NE TE ASHTUQUAJTUREN PEIRIUDHA E RLINDJES KOMBETARE SHQIPTARE .

EPOKA E KOMBEVE E KRIJIMIT TE KOMBEVE ASOCON me te ashtuquajturin [B]REVOLUCION POLITIK-BORXHEZ - FRANCEZ (1789)[/B][/quote]

[SIZE=2]Nuk paska pasur komb??!!![/SIZE]
[SIZE=2]Si ore s´ka pasur kombe, vallë ndoshta historia po genjen e ti tash i hudh poshtë të gjitha kombet duke perfshi edhe shqiptaret.[/SIZE]
[SIZE=2]Po mbreteria e Arberisë e shpallur me 12 Shkurt 1272 që njifet ne dokumente si Ragnum Albaniae, a flet këtu për kombin dhe popllin shqiptarë ??!![/SIZE]
[SIZE=2]Po flet .[/SIZE]
[SIZE=2]Cka ka tjeter më shumë, urdhero e pyetë.[/SIZE]

Titulli: Kombi, Feja dhe Precedenca te Historise
 

[quote=Psikologu][SIZE=2]Nuk paska pasur komb??!!![/SIZE]
[SIZE=2]Si ore s´ka pasur kombe, vallë ndoshta historia po genjen e ti tash i hudh poshtë të gjitha kombet duke perfshi edhe shqiptaret.[/SIZE]
[SIZE=2]Po [B]mbreteria e Arberisë[/B] e shpallur me 12 Shkurt 1272 që njifet ne dokumente si Ragnum Albaniae, a flet këtu për kombin dhe popllin shqiptarë ??!![/SIZE]
[SIZE=2]Po flet .[/SIZE]
[SIZE=2]Cka ka tjeter më shumë, urdhero e pyetë.[/SIZE][/quote]


Shume mire e thene. Behet fjale per mbreterine e Arberise , apo te Kastrioteve e te ngjashme (jo te Shqiperise Ismai Be Qemailit, apo Mbreterise se Ahmet Zogut ) !!!

Edhe nocioni edhe etimologjia e fjales dhe dhenia e kuptimesise se saj asocon me kohet e me vonshme .

Titulli: Kombi, Feja dhe Precedenca te Historise
 

[quote=LABI]Shume mire e thene. Behet fjale per mbreterine e Arberise , apo te Kastrioteve e te ngjashme (jo te Shqiperise Ismai Be Qemailit, apo Mbreterise se Ahmet Zogut ) !!!

Edhe nocioni edhe etimologjia e fjales dhe dhenia e kuptimesise se saj asocon me kohet e me vonshme .[/quote]

[SIZE=2]Mbreteri e bashkuar e Arberisë do të thotë e Shqiperis pasi ne vete përmbante të gjithë fiset dhe udheheqesit shqiptarë,[/SIZE]
[SIZE=2]Shqiperia nuk identifikohet si shtet vetem me Ismail Qemajlin se perndryshe do të dilte se shqipatret kurrë s´kan qenë të bashkuar në territorin e me hershem shqiptarë, ,kam fjalen per ndarjen e tokave shqiptare që filluan shumë më heret se ne kohen e qeveris së Ismail Qemajlit ose të Ahmet Zogut.[/SIZE]

Titulli: Kombi, Feja dhe Precedenca te Historise
 

[quote=Psikologu]



Pra , shifet kjart [SIZE=3][B]ne shkrimin e Muzakes[/B][/SIZE] se Gjergj Kastrioti nuk luftonte për qeshtje private.

Të njejten gjë e deshmon edhe Shmit , kur ne hap të parë deshton që nga fillimi i shkrimit të librit , kur e quan edhe baben e Gjergj Kastriotit Jovan.


Një dokument i tillë eshte si ky:
....
[/quote]


Jam plotesisht dakord me ty ne shkrimin e pare te postuar sot.



Per kete qe kam cituar disa pjese i ftoj lexuesit te qeshim sebasku.
Si gjithmone me pelqen te filloj nga fundi.
Pohon: "nje dokument si ky", por dokument nuk sjell pervecse dates dhe ca fragmenteve. Kjo nuk verteton asgje pervecse mes Kastriotit dhe Raguzes ka nje marreveshje dhe ne fakt ashtu sic the ti jane disa. Fakt ky i pamohueshem. Emrin e Kastriotit ama nuk e gjejme !!

Megjithate le t'i referohemi [I][U]Muzakes[/U][/I] ne biografine e familjes se tij kaq e cmuar per historine.
Muzaka ordodoks pervec deshmise qe na jep mbi lidhjne e fisnikerise arbereshe me Bizantin, vecanarisht te zones se Kastriotit me patriarkanen dhe me vone kryepeshkopaten e Ohrit, ai na ndricon me nje fakt interesant qe po e citoj:
[LIST][*][I] " Gjysi i zotit Skenderbe quhej zoti Paul Kastrioti dhe nuk zoteronte me shume se dy katunde te quajtura Sinja dhe Gardipostesi;nga ky zoti Paul lindi zoti [B]Joan Kastrioti[/B] i cili u be zot i Matit...." [/I][/LIST]Kete e pohon Muzaka ne fillim te shekullit te XVI.
[LIST][*]Muzaka e pershkruan Skenderbeun si burre " me natyre serbe", ne faqen 334 : [I]" Scanderbeg huomo valente e [B]per natura Serviano[/B]"[/I][/LIST]Prifti Barleti shkruan: [LIST][*][I]"Bullgaret ose tribalet baojne aty ( Dibra e eperme) nje popull i ashper ne luftra dhe me meritat e shumta qe paten, me guximin e lavdishem dhe besnikerine e tyre [U]ndaj Skenderbeut jo me pak te dashur[/U]"[/I].[/LIST]Pra bullgaret qe jane banoret e Maqedonise se sotme ishin aleat dhe miq te Skenderbeut. Kjo forcon me tej pretendimin e disa historianeve qe Skenderbeu ndermori aleanca me sllavet shqiptaro-pushtues dhe shqiptaro-zhdukes per interesa qe natyrisht nuk jane kombetare sepse sic the vete Psikolog, ne kete periudhe Kombi nuk ekzistonte.

Me lart solla edhe nje fakt historik te dokumteuar ku babai i Skenderbeut investoi pasuri te shqipetareve ne nje manastir serb Athos. Ne kete mal kishte vdekur Stefan Nemanja dhe ka qene i shenjte per serbet.
Kembengul ne kete fakt per te deshmuar se Kastriotet ishin nje familje fetarisht ortodokse,jashte influences papale. Papa pastaj eshte mesuar te nxjerre geshtenjat nga zjarri me duart e te tjereve.

Titulli: Kombi, Feja dhe Precedenca te Historise
 

[SIZE=2]Problem në server![/SIZE]

Titulli: Kombi, Feja dhe Precedenca te Historise
 

[SIZE=2]Me duket se i ngaterron gjërat me ose paqellim.[/SIZE]
[SIZE=2]Të pohosh se Skenderbeu ishte Ortodoks , do të thotë se akoma nuk je në gjurmet e historsië shqiptare përsa i përket figures se cmuarë të Skenderbeut,por edhe sikur të ishte , kjo nuk do të ishte aspak ofenduese sepse ai i takon mbarë popllit shqiptarë.[/SIZE]

[SIZE=2]Mirpo se Gjergj Kastrioti ishte i besmit katolik lexojmë te Sidrani ku thotë se ;[/SIZE]

[SIZE=2]"në vjetin 1446 Papa Eugjeni IV i dërgon ambasadorë të veçantë që t'a përgzojnë për ngadhnimet e tija, t'i blatojnë ndihmën e Kishës Katolike, t'a sigurojshin se do të bante çmos për të bindun mbretnitë e krishtena t'a ndimojnë kundra anmikut të përbashkët (6).Skënderbeu, mandej, në shkëmbim të këtij nderimi i dërgon ambasador Emzot Pjetër Perlatin e At Pal Kukën me dhurata të ndryshme (7). Korrespondencat e perpjekjet miqsore, ende, të thuash familjare, fort të shpeshta të Skëderbeut me klerin e naltë e me Papën, vijuan të pakëputuna deri në ditën e mbrame të jetës së tij,"[/SIZE]


[FONT=Bookman Old Style][SIZE=2]Të i referohemi edhe me shumë figures se Gjergj Kastriotit,[/SIZE][/FONT]

[FONT=Bookman Old Style][SIZE=2]"E ëma e Skënderbeut, Vojsava rridhte nga dera e Princit të Pollogut, me familje shqiptare e cila zotëronte rajonin që shtrihej prej Tetovës deri në Shkup. (Barleti, Histori e Skënderbeut)"[/SIZE][/FONT]
[FONT=Bookman Old Style][SIZE=2]Së pari del në shesh se lidheshmeria e gjakut me ndonjë serb apo malazez nuk egziston simbas pohimeve të tua të deritanishme .[/SIZE][/FONT]

[FONT=Bookman Old Style][SIZE=2]Por , sikur historianet turq dhe ata të huaj, mundohen të prekin figuren e Gjergj Kastriotit duke nxjerrur emra ,Jovan e Johan , dhe duke harruar edhe ti , se ne atë kohë drejtshkrimi i gjuhes shqipe nuk ishte i njetë sikur ky sot.[/SIZE][/FONT]
[FONT=Bookman Old Style][SIZE=2]Nese shkrimi i tillë e benë dikend që të krijon ndonjë bazë aty ,atehere ai nuk e njef aspak historin e gjuhes shqipe dhe shkrimin e saj,[/SIZE][/FONT]

[FONT=Bookman Old Style][SIZE=2]E sa për Bullgaret qe ke shkruar ti me lartë , lexojm ne vepren e Nolit ;[/SIZE][/FONT]

[FONT=Bookman Old Style][SIZE=2]"Më 1451 Vrana Konti e mbrojti heroikisht Krujën dhe si shpërblim të kësaj Skënderbeu i dha feudin e Bullgarisë......Me “feud të Bullgarisë” kuptohet një grup fshatrash në principatën e Skënderbeut, ku flitej bullgarisht. (shih: Archiv za Arbansku Starinu, Kniga II, Sr.2, Beograd, 1924, f.241)."[/SIZE][/FONT]
[FONT=Bookman Old Style]

[/FONT][FONT=Bookman Old Style][SIZE=2]Por , si ka mundesi që Papa , simbas teje të nxjerr duar nga zjarri ,kur si ne letrat e anonimit , se ne letershkembimet ne mes të Sulltanit dhe Skenderbeut , flitet fare mirë e kjartë se Gjergji ishte i krishter katolik.[/SIZE][/FONT]

[FONT=Bookman Old Style][SIZE=2]Jo kotë s´do të thoshte edhe filozofi Volteri i cili[/SIZE] [/FONT][FONT=Bookman Old Style][SIZE=2]ka menduar se;[/SIZE][/FONT]
[FONT=Bookman Old Style][SIZE=2]"Perandoria Bizantine do të kishte egzistuar sikur të kishte një udhëheqës sikur Skenderbeun."[/SIZE][/FONT]
[FONT=Bookman Old Style][SIZE=2]Disa poet dhe kompozitorë gjithashtu kanë gjetë inspirimin e vetë në mjeshtërinë ushtarake të tijë. Poeti Francez i shekullit 19, Ronsard, shkroi një vjershë kushtuar Gjergj Kastriotit. Të njejtën gjë bëri edhe poeti Amerikan i shekullit 19, Longfellow. Antonio Vivaldi komponoi operën e cila titullohet Scanderbeg, por asnjë sikur ky Shmit dhe Blimi të cilet shifen kjartë se prekin ne figuren e heroit të madhë kombetarë dhe në mbarë kulturen kombetare.[/SIZE][/FONT]

[FONT=Bookman Old Style][SIZE=2]Marin Sidrani nuk pajtohet me të gjitha të dhënat e Muzakes.Si një njohes i thellë dhe kritik e analist historik Marin Sidrani hudhë poshtë shumë teza dhe fjalë të shkruara nga Muzaka , kjo krejt për shkak të prishjes se miqasis ne mes të Kastrioteve dhe Muzakve.[/SIZE][/FONT]

Titulli: Kombi, Feja dhe Precedenca te Historise
 

[FONT=Bookman Old Style][SIZE=2]Me tutje Sidrani vazhdon dhe shkruan;[/SIZE][/FONT]

[FONT=Bookman Old Style][SIZE=2]"Tradhtinë e Moisiut, Gjon Muzaka e motivon kështu: “Skanderbegu i rrembeu Moiziut shtetin e tij, qi ishte në Dibër; mbas kësaj Moiziu i zemruem del kahë ana e Sulltanit, i cili e dergon me nji ushtri kundra tij, atëherë Skanderbegu i çon fjalë të këthehej se do t'a dojte si vlla; edhe Moiziu, tuj e dijtun se nuk kishte ndonji siguri pranë Sulltanit edhe tuj dashtun t'i rritëte fuqin Turkut me gjakun e të krishtenve, u këthye prapë (Hopf, f. 300)."[/SIZE][/FONT]
[FONT=Bookman Old Style][SIZE=2]Edhe këtë fakt historik Gjon Muzaka e bjen ndryshe nga historjanët tjerë t'asaj kohe. Të gjithë një zani thonë se Skenderbeu mori prej Turkut Krujën e mandej Matin e Dibrën. Nuk ia rrëmbeu pra Moisiut. As nuk e diftoj Moisiu zëmrimin e vet për këtë punë për vite e vite. Ai luftoi si një ndër ma të mirët e besnikët gjeneralë të Skënderbeut, edhe ndër kohë ma kritike, prej vjetit 1443 e deri në vjetin 1455. "[/SIZE][/FONT]

[FONT=Bookman Old Style][SIZE=2]Por një leter të cilen Sidrani e nxjerrë ne shesh , leter kjo që Skenderbeu shpreht ne emerë të shqiptarve dërguarë ambasadorit turk ne vitin 1463 , nder të tjera thuhet:[/SIZE][/FONT]

Titulli: Kombi, Feja dhe Precedenca te Historise
 

[FONT=Bookman Old Style][SIZE=2]Qe se ç'gjegje i jepte Kreshniku yne me pëlqimin e këshillit, ambasadorit turk vjetin 1463. [/SIZE]

[SIZE=2]“Kërkesa e juej nuk ka ndryshim prej asaj, që në fillimin e mbretnisë sime bahej nëpër Hajredinin, tu lypë prej mejet çka nuk kishte hije, çka nuk hyte në perde. Gjegja që i dhashë atëherë të vlejnë edhe për të tashmen. Çuditem veç se si Murati merr llasë prej bjerjeve si t'ishin fitime, e ka guximin me na paraqitë kondita si të kishte punë me një popull i cili t'ishte me të ramit nën zgjedhën e tij. Kjo rrjedhë a pase nuk e njeh gjendjen tonë, a pse kujton se na nuk kemi mbrrijtë me dijtë se sa keq ai i ka punët. Prandaj unë due t'i fus në vesh disa fjalë që t'ia diftojsh Zotnisë tand, jo që të vijnë si gjegje të projekteve tija të pakrypë, por për t'i ba me kuptue qëllimin që kemi, po qe se vërtetë nuk e njeh shpirtin tonë, po qe se nuk emerr me mend se ç'gjak vlon nder dejet tonë tu na pasë pri fati para. [/SIZE]
[SIZE=2]Lufta me ju Turqt, e cila prej popujve tjerë të krishtenë asht n 'uri si një ndëshkim, e shplakë e mënisë hyjnore, prej ne Shqiptarve mbahet për hir; për nderë te mirsisë qiellore: e me at zellë që ata lusin të Bukrin e Qiellve me u largue ju sa ma larg prej viseve të tyne, na për kundra e lusim që mos të na pushojë kurrë lufta me ju mbrenda kufinit t'atmes sonë. E mos të duket çudi çka po thom, se Shqipnija nuk ka kalue një kohë aq të lume me bashkue të gjithë shekujt që ka gëzue paqen, sa vetëm ndër këto shtatë vjet lufte. [/SIZE]
[SIZE=2]Ta dish mirë se secili nesh e ka ba flijë jetën e vet me e kalue tu luftue kundra jush, e me zi që pret me derdhë deri ma të mbramen pikë gjakut. Na nuk marrim llasë prej ngadhnimeve as nuk na lshon zemra prej bjerrjeve, lufta asht zyrja e jonë, luften e jo ngadhnimin kemi para sysh. Janë katër muaj që gjendet Murati vetë në Shqipni, të dajte Zoti e të na rritë katër vjet; po edhe që kurr mos të vite dita e së shkuemes së tij: të gjith Shqiptarët prej të parit e në të mbramin kishin me pasë të keq t'a ndienin se ai e ushtrija e tij po largohet, pse nuk kishin me pasë fatin me çue në vend dëshirën e vet. [/SIZE][SIZE=2]Jo vetëm me ba paqë me ju Turqt, por edhe vetëm me e dëshirue për ne asht një delikt: i kundërshton Zotit, i kundërshton ndërgjegjes, i kundërshton nderës s'atmes, i kundërshton besës që kemi dhanë mos me jau nda luftën për së gjallit. Paqja me ju asht edhe kundra vullnetit të gjithë princave e popullit të krishtenë, të cilët na mbajnë për të vetmit mbrojtsa t'emnit të krishtenë, e na quajnë fis i zgjedhun prej Perëndisë për me i ulë kryet krenisë otomane. Prandaj ç'idhnim kishte me përftue në ta, po t'ishte se shi në një kohë që ata çuditen për qëndresën e besën tonë, të merrshin vesh se na bajmë me ju nji paqe të turpshme? Hiqe mendsh pajtimin tonë me ju, e dije se edhe të na blatojte vetë Murati me u ba tributari ijonë na nuk do të pranojshim një paqe me të. Por as mendimi se sot e mbrapa mundet me nderrue fati i luftës ne nuk na trazon fare. Përse kush nuk ka frikë deken, çka tjetër mundet me pasë frikë? Zoti mbrojtsi i të drejtve, e i të gjithë atyne që shpresojnë në të, na ka ndihmue, e ka me na ndihmue; e me shpresë të ngultë në të përfundoj se përpara ka me vajtë Turku në grykë të varrit, se Shqiptari me u ba tributar." (14) [/SIZE]
[/FONT]

Titulli: Kombi, Feja dhe Precedenca te Historise
 

Ne faqen 41 shkruhet se familja e Skenderbeut perbehej nga keta anetare:
Reposhi, Stanisha, Kostantini, Gjergji dhe motrat: Mara, Jela, Vlaica, Mamica.
Emrat flasin qarte. Reposh, Stanish,Jela,Vlaica dhe Mamica jane sllave. Kostandin dhe Gjergj jane ortodoks. I pari ne emerr te shenjetorit Kostandin, i dyti-Heroi i yne- eshte emer grek.
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
[url]http://www.youtube.com/watch?v=QZpCs6aFt0o&feature=related[/url]

Titulli: Kombi, Feja dhe Precedenca te Historise
 

nderuar ështe nje argument i fort i cili deshmon se feja islame eshte deshir e poppulit shqiptar argumenti eshte ky Turqit ka sunduar 5 shekuj ne trojet tona dhe 95% te shqiptareve kane pranuar islamin ndersa shkijet sunduan 1 shekull e gjyse por nuk ariten te benin asnje shka prej shqiptareve ..
Besimi i shqiptareve te pare krishter nuk ka qen si besim i krishtereve te sotem pasi qe ata nuk beni trinitet ndersa keta te sodit thojne qe kemi 3 zotra ..
Shiqptaret krishter \te pare kane besuar vetem ne nje zot pasi qe erdhe islami si prezenc ne trojet shqiptare ata e pane drejtsin dhe besimin e muslimaneve vetem ne nje zot dhe e pranuan me respekt !!!.

Titulli: Kombi, Feja dhe Precedenca te Historise
 

[quote=Psikologu]

[FONT=Bookman Old Style][SIZE=2]"E ëma e Skënderbeut, Vojsava rridhte nga dera e Princit të Pollogut, me familje shqiptare e cila zotëronte rajonin që shtrihej prej Tetovës deri në Shkup. (Barleti, Histori e Skënderbeut)[/SIZE][/FONT]

[FONT=Bookman Old Style][SIZE=2]E sa për Bullgaret qe ke shkruar ti me lartë[/SIZE][/FONT]

[FONT=Bookman Old Style][SIZE=2]Marin Sidrani nuk pajtohet me të gjitha të dhënat e Muzakes.

[/SIZE][/FONT][/quote]






[FONT=Times New Roman]Skenderebue ishte ortodoks i lindur, musliman i rritur, dhe ndoshta i vdekur katolik. Ne cilen fe mund ta identifikojme?
Me kerkove Muzaken, tani qe t'i solla dy citime nuk te pelqyen. Te solla fiset Bullgare - Tribalde ashtu sic eshte mbiemri i nenes Vojsave- nga Barleti dhe me sjell dicka tjeter per te treguar nuk e di se cfare.

Ja c'na thote ky citim:


[/FONT][LIST][*][FONT=Times New Roman]“Jo vetëm që duhet të lidhim paqë, por duhet [/FONT][/LIST][FONT=Times New Roman]t’ja hapim turkut edhe rrugën drejt Romës, që t’i [/FONT]
[FONT=Times New Roman]shtrojë siç duhet këto priftërinj...”[/FONT]
[FONT=Times New Roman][Oliver Jens Schmit: “Arbëria Venedike” shqipëruar [/FONT]
[FONT=Times New Roman]nga Aben Puto, Tiranë 2007, f. 365] [/FONT]

[FONT=Times New Roman]Keto fjale te Skenderbeut vijne ne 1467 pak para se te vdiste dhe deshmojne shpeblimin qe Papa i dha per luftrat. Maredhenjet me Papatin nuk vertetojne besimin e Kastriotit por deshrien e tije per aleat. Kush me mire se Papa dhe sherbimet sekrete qe sapo ishin krijuar ne Vatikan mund t'i dhuronte mbeshtetje?

Mbi prejardhjen e nenes kemi dy te dhena historike qe nuk perputhen. Atehere le t'i referohemi realitetit te atehershem ne Pollog, ne Shqiperine Lindore. Vete Barleti dhe Muzaka pohojne qe jane burime per mjaft historian aktual,se Dibra e siperme dhe ajo qe quajme Dibra e Madhe ishin te dominuara nga sllave. Madje edhe Dibra e poshtme me qytetin e Peshkopise kane nje homonimi te perzier qe nuk na ndohmon te kuptojme se deri ku vijne shqipetaret dhe ku serbo-bullgaret. Nese Peshkopia eshte nje zone mikse, c'mund te themi per Pollogun ? Cilet fise fisnike shqipetare ndohen aty ne shekullin e XIV-XV ?! Maqedonia e sotme ishte zoterim i Mrnjavcevic-eve qe e kishin huazuar pas vdekjes se Dushanit. Fusha e Pollogut sebashku me Kosoven eshte zoterim serb i familjes Brankovic. Nje grua qe vjen nga nje familje fisnike ne kete skaj lindore te tokave shqipetare me emrin Vojsava, cka tjeter mund te jete pervecse nje ortodokse?
Babai qe ndihmon kishen serbe te Hilandarit, me grua sllavo-ortodokse, me vajza te martuara per Balshic dhe Crnojevic,me djal murg ortodoks qe vdes ne nje manastir serb,me femije me emra sllave, ne nje zone me popullsi te perzier,i bere fisnik pas sundimit te Nemanjideve ku sllavet akoma zoteronin pjesen veriore dhe lindore te tokave shqiptare, cfare feje mund te kete ky person??
Te kujtoj se Manastiri i Hilandarit ne malin Atos eshte ndertuar nga Shen Sava. Pra babai i Skenderbeut bente dhurata per kete manastir serb.


Sovrani i pare malazez, i Dokleas, Vladimiri i shndrruar ne shenjetore adhurohej ne tokat shqiptare. Keshtu trupi i tij u trasferua ne Durres ne manastirin e Shen Merise se Krajes ne vitin 1215. Ne 1383 shen vladimiri u spostua ne Elbasan ne manastirin e shen Jovanit apo Gjonit( A.Sbutega - Storia del Montenegro,f.63).
Decanski, babai i Stefan Dushanit i shpallur shenjetore nga kisha serbe se ciles Gjon apo Jovan Kastrioti i dergonte te holla, ahurohej ne Kosove edhe nga shqiptaret, natyrisht ortodoks( N.Malkolm- Storia del Kosovo,f.80).
Ushtria e Dushanit perbehej nga shume shqipetare, madje "ato ishin shumice dhe luajten nje rol primare"-pohon Jireçek ne "Staat und Gesellschaft".
Sic kam cituar edhe me lart nusja e Skenderbeut, pra bashkeshortja e te birit ishte serbo-ortodokse, vete gruaja e Skenderbeut ishte ortodokse. E di se kush e mori emrin Skenderbe pas kalimit ne Islam? Djali i Ivan Crnojevic( burri i vajzes se K.Topise), Stanisha!!
Kjo nuk eshte dicka e re pas ketyre tre citimeve te mesiperme te bashkepunimit te fisnikerise shqiptare me ate serbe dhe te perhapjes se kultit te sundimtareve sllav gjer ne Shqiperine e Mesme.
Keshtu pervec Stefanica Crnojevic te martuar me motren e Skenderbeut, Djuraj Crnojevic mori per grua vajzen e Karl Topise.
Keto hedhin drite me teper mbi situaten politike et kohes ku fisniket nuk njihnin interesa kombetare dhe dallime fetare. Edhe interesat fetare per hire te pushtetit tejkaloheshin. fisniket shqiptare kaluan nga nje fe ne tjetren per toke, u miqesuan me sundues te ndryshem. Babai i Skenderebeut dergoi 300 trupa qe osmanet i kishin derguar ne Kruje ne ndihme te venedikasve qe luftoin me Balshajt !! Mbreti serb Milutini u orevat te katolicizonte serbet nga "lart". Mbreti i pare serb mori kuroren nga Papa. Patriarku serb Jovani (1593-1606) pranoi edhe njohjen e supremacise se Papatit ne kembim te nje kryqezate!

Sa per kulture do te kujtoja se me kryqezaten e 1443 ne Kosove e cliruar nga serbet prej osmaneve, u rikthye Brankovici,njeri nga aleatet e Skenderbeut. Pra kryqzata solli sundimin serbe ne kosove.

Kulti i Shen Gjergjit eshte i dashur nga Stefan Nemanja te cilit i kishte kushtuar nej kishe ne Studenica. Rrenojat e arritura gjer ne ditet tona njihen si " Djurdjevi Stupovi". Kastrioti emertoi femijet me emra serbo-bullgare dhe te gjithe ortodokse, perfshire Gjergjin-Georgios.[/FONT]

Titulli: Kombi, Feja dhe Precedenca te Historise
 

[quote=Psikologu]

[FONT=Bookman Old Style][SIZE=2]"E ëma e Skënderbeut, Vojsava rridhte nga dera e Princit të Pollogut, me familje shqiptare e cila zotëronte rajonin që shtrihej prej Tetovës deri në Shkup. (Barleti, Histori e Skënderbeut)[/SIZE][/FONT]

[FONT=Bookman Old Style][SIZE=2]E sa për Bullgaret qe ke shkruar ti me lartë[/SIZE][/FONT]

[FONT=Bookman Old Style][SIZE=2]Marin Sidrani nuk pajtohet me të gjitha të dhënat e Muzakes.

[/SIZE][/FONT][/quote]






[FONT=Times New Roman]Skenderebue ishte ortodoks i lindur, musliman i rritur, dhe ndoshta i vdekur katolik. Ne cilen fe mund ta identifikojme?
Me kerkove Muzaken, tani qe t'i solla dy citime nuk te pelqyen. Te solla fiset Bullgare - Tribalde ashtu sic eshte mbiemri i nenes Vojsave- nga Barleti dhe me sjell dicka tjeter per te treguar nuk e di se cfare.

Ja c'na thote ky citim:


[/FONT][LIST][*][FONT=Times New Roman]“Jo vetëm që duhet të lidhim paqë, por duhet [/FONT][/LIST][FONT=Times New Roman]t’ja hapim turkut edhe rrugën drejt Romës, që t’i [/FONT]
[FONT=Times New Roman]shtrojë siç duhet këto priftërinj...”[/FONT]
[FONT=Times New Roman][Oliver Jens Schmit: “Arbëria Venedike” shqipëruar [/FONT]
[FONT=Times New Roman]nga Aben Puto, Tiranë 2007, f. 365] [/FONT]

[FONT=Times New Roman]Keto fjale te Skenderbeut vijne ne 1467 pak para se te vdiste dhe deshmojne shpeblimin qe Papa i dha per luftrat. Maredhenjet me Papatin nuk vertetojne besimin e Kastriotit por deshrien e tije per aleat. Kush me mire se Papa dhe sherbimet sekrete qe sapo ishin krijuar ne Vatikan mund t'i dhuronte mbeshtetje?

Mbi prejardhjen e nenes kemi dy te dhena historike qe nuk perputhen. Atehere le t'i referohemi realitetit te atehershem ne Pollog, ne Shqiperine Lindore. Vete Barleti dhe Muzaka pohojne qe jane burime per mjaft historian aktual,se Dibra e siperme dhe ajo qe quajme Dibra e Madhe ishin te dominuara nga sllave. Madje edhe Dibra e poshtme me qytetin e Peshkopise kane nje homonimi te perzier qe nuk na ndohmon te kuptojme se deri ku vijne shqipetaret dhe ku serbo-bullgaret. Nese Peshkopia eshte nje zone mikse, c'mund te themi per Pollogun ? Cilet fise fisnike shqipetare ndohen aty ne shekullin e XIV-XV ?! Maqedonia e sotme ishte zoterim i Mrnjavcevic-eve qe e kishin huazuar pas vdekjes se Dushanit. Fusha e Pollogut sebashku me Kosoven eshte zoterim serb i familjes Brankovic. Nje grua qe vjen nga nje familje fisnike ne kete skaj lindore te tokave shqipetare me emrin Vojsava, cka tjeter mund te jete pervecse nje ortodokse?
Babai qe ndihmon kishen serbe te Hilandarit, me grua sllavo-ortodokse, me vajza te martuara per Balshic dhe Crnojevic,me djal murg ortodoks qe vdes ne nje manastir serb,me femije me emra sllave, ne nje zone me popullsi te perzier,i bere fisnik pas sundimit te Nemanjideve ku sllavet akoma zoteronin pjesen veriore dhe lindore te tokave shqiptare, cfare feje mund te kete ky person??
Te kujtoj se Manastiri i Hilandarit ne malin Atos eshte ndertuar nga Shen Sava. Pra babai i Skenderbeut bente dhurata per kete manastir serb.


Sovrani i pare malazez, i Dokleas, Vladimiri i shndrruar ne shenjetore adhurohej ne tokat shqiptare. Keshtu trupi i tij u trasferua ne Durres ne manastirin e Shen Merise se Krajes ne vitin 1215. Ne 1383 shen vladimiri u spostua ne Elbasan ne manastirin e shen Jovanit apo Gjonit( A.Sbutega - Storia del Montenegro,f.63).
Decanski, babai i Stefan Dushanit i shpallur shenjetore nga kisha serbe se ciles Gjon apo Jovan Kastrioti i dergonte te holla, ahurohej ne Kosove edhe nga shqiptaret, natyrisht ortodoks( N.Malkolm- Storia del Kosovo,f.80).
Ushtria e Dushanit perbehej nga shume shqipetare, madje "ato ishin shumice dhe luajten nje rol primare"-pohon Jireçek ne "Staat und Gesellschaft".
Sic kam cituar edhe me lart nusja e Skenderbeut, pra bashkeshortja e te birit ishte serbo-ortodokse, vete gruaja e Skenderbeut ishte ortodokse. E di se kush e mori emrin Skenderbe pas kalimit ne Islam? Djali i Ivan Crnojevic( burri i vajzes se K.Topise), Stanisha!!
Kjo nuk eshte dicka e re pas ketyre tre citimeve te mesiperme te bashkepunimit te fisnikerise shqiptare me ate serbe dhe te perhapjes se kultit te sundimtareve sllav gjer ne Shqiperine e Mesme.
Keshtu pervec Stefanica Crnojevic te martuar me motren e Skenderbeut, Djuraj Crnojevic mori per grua vajzen e Karl Topise.
Keto hedhin drite me teper mbi situaten politike et kohes ku fisniket nuk njihnin interesa kombetare dhe dallime fetare. Edhe interesat fetare per hire te pushtetit tejkaloheshin. fisniket shqiptare kaluan nga nje fe ne tjetren per toke, u miqesuan me sundues te ndryshem. Babai i Skenderebeut dergoi 300 trupa qe osmanet i kishin derguar ne Kruje ne ndihme te venedikasve qe luftoin me Balshajt !! Mbreti serb Milutini u orevat te katolicizonte serbet nga "lart". Mbreti i pare serb mori kuroren nga Papa. Patriarku serb Jovani (1593-1606) pranoi edhe njohjen e supremacise se Papatit ne kembim te nje kryqezate!

Sa per kulture do te kujtoja se me kryqezaten e 1443 ne Kosove e cliruar nga serbet prej osmaneve, u rikthye Brankovici,njeri nga aleatet e Skenderbeut. Pra kryqzata solli sundimin serbe ne kosove.

Kulti i Shen Gjergjit eshte i dashur nga Stefan Nemanja te cilit i kishte kushtuar nej kishe ne Studenica. Rrenojat e arritura gjer ne ditet tona njihen si " Djurdjevi Stupovi". Kastrioti emertoi femijet me emra serbo-bullgare dhe te gjithe ortodokse, perfshire Gjergjin-Georgios.[/FONT]

Titulli: Kombi, Feja dhe Precedenca te Historise
 

[quote=Psikologu]

[FONT=Bookman Old Style][SIZE=2]"Tradhtinë e Moisiut, Gjon Muzaka e motivon kështu: “Skanderbegu i rrembeu Moiziut shtetin e tij, qi ishte në Dibër; mbas kësaj Moiziu i zemruem del kahë ana e Sulltanit, i cili e dergon me nji ushtri kundra tij, atëherë Skanderbegu i çon fjalë të këthehej se do t'a dojte si vlla; edhe Moiziu, tuj e dijtun se nuk kishte ndonji siguri pranë Sulltanit edhe tuj dashtun t'i rritëte fuqin Turkut me gjakun e të krishtenve, u këthye prapë (Hopf, f. 300)."[/SIZE][/FONT]
[FONT=Bookman Old Style][SIZE=2]Edhe këtë fakt historik Gjon Muzaka e bjen ndryshe

[/SIZE][/FONT][/quote]

Oliver Schmitt eshte me neutral ne kete mesele se serbet dhe shqiptaret, vecanarisht prifterinte Barleti, Noli, apo islamofobet Shan Zefi. Marin Sirdani ka nje Skenderbe marreveshjesh dhe marredhenjesh me Papen qe mundohen te paraqesin Heroin tone si templare dhe mbrojtes te Krishterimit. Kjo bie ndesh me figuren e Heroit si luftetare dhe mbrojtes i popullit nga sunduesi.
Te dhenat qe ke cituar jane si ato te Homerit tek Iliada qe e paraqesin Akilin nje luftetare mbinjerezore.
E dije qe Skenderbeu nenshkroi paqen me sulltan Mehmetin ?!


Historia qe tregon Muzaka ne kete citim ka dy te verteta. Moisi Golemi ishte fisnik, konkretisht i Dibres se poshtme. Moisi Golemi u afrua me sulltanin sepse fuqizimi Skenderbeut e kercenonte, eshte e verteta e dyte. Keshtu bene mjaft prijes qe u larguan nga Skenderbeu apo nuk ju nenshtruan, perfshire Aranitet dhe Dukagjinet.
Moisi Golemin, Muzaka e quan Moisi Komneni, pra nje tjeter ortodoks!

Intersante:
Kur Skenderbeu hyri ne Kruje sebashku me Moisi Golemin e priten nipat Muzaka i Angjelines, djemte e Jelles(nipat): Gojko dhe Gjeorgj, trupa sebashmu me te holla nga kunati Stefan Crnojevic....(Barleti).

Titulli: Kombi, Feja dhe Precedenca te Historise
 

Qe ta dije edhe lexues-vizitatori i thjeshte, Marin Sirdani ka qene prift ashtu si te tjeret qe Psikologu "i ri" pretendon se jane e Verteta historike. Nje histori kishtare e rrefyer nga prifterinj imagjinoni sa e vertet do te jete !!!!!!

Titulli: Kombi, Feja dhe Precedenca te Historise
 

[SIZE=2]Nuk kemi të bejmë me citime të Muzakes që nuk me pelqyen , por ato duhet shkiuar deri ne kohen kur Muzakajt e prishen mardhenjen me Skenderbeun , por përkatesia fetare e Gjergj Kastriotit është një përkatesi e krishter, s´do të luante rol sikur të sihte i ritit katolik ose ortodoks, e gabimi që behet nga ana e juaj është ajo se të gjitë besimtaret ortodoks i renditni sikur serb , cka ne fakt , serbet janë popull jo të dalur nga besimi ortodoks , por janë një komb i ardhurë nga Karpatet.[/SIZE]
[SIZE=2]Përndryshe , për të u afruar më afer përkatesis se tij fetare , mundemi të i referohemi shumë burimeve të ndryshme njëra pas tjetres por edhe burimeve të perkatesis shqiptare të Gjergj Kastriotit gjë e cila edhe këtu posedon shumë fakte dhe argumente, mirpo ne shkrimin e juaj se " ka kerkuar paqe me Sulltanin " kjo bjen desh me të gjitha letrat dhe korrespodencat e Skenderbeut dhe Sulltanit.[/SIZE]
[SIZE=2]Një nder argumentet që mundemi të i nxjerrim ne lidhje me perkatesin fetare të riti katolik per Skenderbeun ,mund të bazohemi në studiuesin arvanitas Aristidh Kola në librin e tij “Arvanitasit dhe prejardhja e grekëve”,ku nder të tjera shkruan:[/SIZE]
[SIZE=2]“Ndërkohë që të gjithë europjanët shkruanin për Skënderbenë, kronistët bizantinë ose e injoronin krejtësisht ose e përmendin diku dhe me një ftohtësi të madhe. Shkaku nuk është vdekja e tij e palavdishme, as fakti se ishte shqiptar dhe jo grek. Nuk është as lavdia dhe as kombësia kriteri i këtyre kronistëve. Është dallimi i besimit fetar të Skënderbeut, që nuk është i krishterë ortodoks, por katolik apo për të qënë më të saktë, ishte “UNIT”. Unitët ishin për bashkimin e dy kishave”. [/SIZE]
[SIZE=2]Me UNIT nenkuptojmë faktin kur në Sinodin e Florencës më 1439 historikisht u bë bashkimi i Kishave të Romës dhe të Kostandinopojës. Më vonë kjo marrëveshje u nënshkrua edhe nga ortodoksët dhe katolikë të tjerë për bashkim në Romë dhe Brest në vitet 1595-1596.Për ketë shkak ,shqiptaret (Arbereshet) e ikur neper brigjet e Italisë që nga ajo ditë që mërguan në Itali mbas vdekjes së Skenderbeut besojnë ende në besimin fetar UNIT. Unit-ët janë për bashkimin e dy kishave kristjane atë katolike dhe ortodokse. Arbëreshët në Itali falen në kishë në ritit ortodoks, por në vartësi të Vatikanit katolik.[/SIZE]
[SIZE=2]Ne shkrimin e juaj se " Dibra ishte e dominuar nga sllavet " është një shprehje shumë e papjekur nga ana e juaj , por nuk është qudi kur edhe studjuesi Pirraku ne intervisten e Tv Kohavizion shprehet se ;"ne Drenicë nuk kishte shqiptarë katolik ,aty ishin ortodokset qe kishin veq ne Qyqavic afer 70 kisha " cka do të thotë se simbas shkrimeve të tilla , Kosova paska qenë djep i serbeve dhe jo i shqiptarve autoktan shekuje eshekuj me hert, por , për shkak të urrejtjes fetare ndaj katolicizmit , lindin edhe shprehje të tilla që janë një qudi e cila mundohet të dokumentoj cdo gjë se shqiptarë katolk nuk ka pasur fare, kur dihet se edhe ne Drenicë e anembanë trojeve shqiptare,krishterizmi ka qenë feja e shqiptarve para islamit.[/SIZE]
[SIZE=2]Por të ndalemi pak ne shkrimin e juaj për Dibren qe e quani të banuar nga sllavet.[/SIZE]
[SIZE=2]Për të e kundershtuarë ne fakte shkrimin e juaj , ne nxjerrim të dhena të mjaftushme se atu ska pasur sllavë , ndoshta po shqipatr të besimit ortodoks por jo sllavë.[/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[SIZE=2]Aleks Buda: “Më vonë (Kastriotët e Hasit – F.D.) i shtrinë zotërimet drejt Jugut, ku Pal Kastrioti, gjyshi i Skënderbeut, zotëronte fshatrat Sinë dhe Gardhi i Poshtëm dhe mandej dy Dibrat”. [/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[SIZE=2]Kristo Frashëri: “Në vitet e para të shekullit XV”: “Duket, se familja e Gjon Kastriotit banonte herë në Kastriot e herë në Sinë”, pra në periferi të Peshkopisë së sotme. Përsëri, humanisti shkodran, Marin Barleti, thotë se: "jo vetëm Skënderbeu, kur u kthye nga Nishi, në Dibër, i njihte dibranët, por edhe dibranët e njihnin Skënderbeun. Prandaj ai u kthye në Dibër pa luftë, si në shtëpinë e tij dhe qysh të nesërmen, në mëngjes, ai u shoqërua nga qindra dibranë për të marrë me dredhi Krujën”. [/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[SIZE=2]Haziz Ndreu, studiuesi dhe mbrojtësi i idesë, se Skënderbeut , në librin e tij Dibra në udhën e historisë, shkruan: “I ati i Gjergjit, Gjon Kastrioti, doli më vonë nga Sina dhe u vendos në Kastriot, ku i kishte mundësitë për t'u zgjeruar më shumë me zotërimet e tij. Në krye të fushës së Kastriotit, ndërtoi kullën që përmendëm më sipër. Si më i aftë, Gjoni filloi menjëherë të fusë në dorë tokat përreth, të zgjerojë pronat e tij, ndërsa familjen vazhdonte ta mbante në Sinë. Më vonë, ashtu siq thuhet edhe në histori, ai e shtriu sundimin e tij në krahinën e Dibrës, pastaj edhe në atë të Matit”. [/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[SIZE=2]Studiuesi Rakip Sinani: “Princi, Gjon Kastrioti, kishte shtëpi banimi në Sinë, kullë në Kastriot dhe vendbanim në kështjellën e Varoshit, të Gurit të Bardhë dhe në Krujë”. [/SIZE]
[SIZE=2]Flamur Hadri: “Pikërisht, në lagjen Shërgjerth të fshatit Sinë, lindi më 1405 Gjergj Kastrioti Skënderbeu, i cili sipas traditës popullore, u rrit në lagjen Çeliasë të fshatit Kastriot”.[/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[SIZE=2]Të gjithë të tjerët e dinë, që Kastrioti ekziston (në dokumente) që nga shekulli XIII. Fjalori Enciklopedik Shqiptar (botim i Akademisë së Shkencave të Republikës Shqipërisë, viti 1985, thotë në mënyrë të prerë, se ;[/SIZE]
[SIZE=2]Kastrioti “në shekullin XIII ishte pronë e Kastriotëve” (zëri “Kastrioti”, fq. 460). Kastriotët u quajtën Kastriotë dhe nuk u quajtën as matjanë, as shtjefnarë. Gjon Kastrioti, thirrej Gjon Dibrani (dhe nuk thirrej në asnjë rast Gjon Matjani a Gjon Mazrek Hasjani. [/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[SIZE=2]Prof. Kristo Frashëri, dëshmon se Gjon Kastrioti thirrej Gjon Dibrani, kur shkruan se: “bashkëkohësi i Heroit, R.Volaterrano, e quan të jatin e Skënderbeut, Gjon Dibra ose Gjon Dibrani”. [/SIZE]
[SIZE=2]Flamur Hadri: “Historia Shqiptare mbi personalitetin e Skënderbeut”, Studime Historike nr.1, fq.126) Kastriotët janë të pranishëm në Dibër, gjegjësisht në Sinë, që më përpara vitit 1467 dhe këtu gjenden të paktën 8 breza, në një hark kohor prej 250 vjetësh…[/SIZE]
[SIZE=2]Gjithashtu, Hahn në librin “Udhëtim nëpër viset e Drinit e të Vardarit”, në faqen 53, paragrafi I, rreshtat 18,19 e 20, shkruan: “...gjyshi i Skënderbeut, nga ana e familjes së tij, zotëronte në Mat, vetëm dy fshatra, të cilat quheshin Sinja dhe Gardhi i Poshtëm (Gardi Poschtere)”.[/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[SIZE=2]Ja dhe një argument tjetër, ku toponomastika vërteton lidhjet e Kastriotëve me Dibrën: Fshati Kastriot ndodhet 8 km në verilindje të qytetit të Peshkopisë. Ndërsa qytet-kalaja e Kastriotit, ndodhet në verilindje të Fushës së Kastriotit, në dy anët e përroit e deri ku mbaron lugina, te mëhalla e Përgjegjit të sotëm dhe kishte dy mëhallë: Celiasë në të djathtë e tjetra në të majtë, ku edhe sot ka themele muresh që quhen “Nures e Troja” (Haziz Ndreu: "Dibra në udhën e historisë", fq. 10).[/SIZE]
[SIZE=2]Këtu gjendet edhe vendi që vendësit e thërrasin asaj dite e sot, “Kulla e Gjonit”. Rreth 20 metra më larg, gjendet një arë rreth tri dynym tokë, që quhet “Ograja e Gjonit”. Ngjitur me kullën, në anën veriperëndimore, është “Kopshti i Gjonit”. Në mes të tij, është “Pusi i Gjonit”. Ndërsa, rreth 400 metra më larg, është kisha e Kastriotit. (Haziz Ndreu: po aty).[/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[SIZE=2]Karshi Kastriotit, në të majtë të Drinit, rreth 6 km, ndodhet sot Sina e Poshtme dhe 2 km më larg, katundi Sinë e Sipërme. Në Jug të dy Sinave, jo më larg se 4 km prej tyre, përmenden vendet Gardhi i Poshtëm dhe Gardhi i Epërm, ndërsa 6 km në veri të tyre, ndodhet Cidhna e Poshtme ku këto i ndan Lumi i Setës. Në mes të Cidhnës dhe dy Sinave, jo më shumë se 5 km në mes të Runjës, Gur-Lurës dhe Majës së Pllajës së Sinës, mes grykash e thepinash, ngrihet një shkëmb, i padukshëm nga larg, ku ndodhet Kalaja e Cidhnës. Kjo lidhej me Stelushin, me një rrugë të fshehtë. Rreth kalasë ndodhet Kroi i Skënderbeut, Kodra e Topit etj. (H. Ndreu - i cituar më parë, fq.10-11) [/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[SIZE=2]Ishin pra kët fakte që lidhin sadopak historin e Dibres , një histori të banuar vetem me shqiptarë pa asnjë sllav apo turk.[/SIZE]
[SIZE=2]Por , qendrimi i juaj negativ ndaj historis shqiptare ka të bejë me shumë me antikrishterimin sesa me historit shqiptare , se fakti është se historia shqiptare me heret është shkruar nga prifterit kur shqiptaret ishin total vetem të krishter , e ndoshta për besimin tend edhe nuk të pelqen se perse se ka shkruar ndonjë hoxhë historin e shqiptarve , por quditerishtë se hoxhallarë nuk kishte akoma dhe me vonë edhe nuk e shkruan sepse Skenderbeu llogaritet jo vetem armik i Sulltanit por edhe i Islamit .[/SIZE]
[SIZE=2]Quditerishtë , me rastin e ngritjes se statues se Skenderbeut ne Shkup, turkofilet por edhe gazetat turke thrrisini që të mos lejohej kjo statuj sepse bjen ne ndesh me islamin dhe turkofilet shqiptarë , ja një shkrim të plotë të gazetes turke kunder statujes se Gjergj Kastrioti.[/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]

Titulli: Kombi, Feja dhe Precedenca te Historise
 

**********
**********
**********


[FONT=Times New Roman][QUOTE=hawk]
[SIZE=2][COLOR=black][FONT=Times New Roman]Skenderebue ishte ortodoks i lindur, musliman i rritur, dhe ndoshta i vdekur katolik. Ne cilen fe mund ta identifikojme?[/FONT]
[/COLOR][/SIZE]
[/QUOTE]



[SIZE=2]Është vështirë, shumë vështirë të gjesh përgjigje për këtë pytjen tënde zotëri hawk![/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[SIZE=2]Provo me përgjigjen e pasuar; -Skenderbeu i shijoi të tri fetë, mblodhi përvojat e veta, pa se nga to nuk ka gjë të mirë për Kombin, lëshoi fetë një nga një në Humnerë dhe tha, prej ditës së sotme nuk ka fe tjetër përveq Shqiptaris.[/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[SIZE=2]Kombi mbi të gjitha[/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[SIZE=2]Kodra[/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE]
[SIZE=2][/SIZE][/FONT]

Titulli: Kombi, Feja dhe Precedenca te Historise
 

[SIZE=2][B]Busti i Skënderbeut në Shkup pengon Turkofilët.



[/B]Gazeta Turke Hyrriet publikon nje shkrim-reportazhe nga Shkupi ku flet per ofendimin qe "muslimaneve turk e shqiptar" ne Shkup ju be busti i Skenderbeut.Nje nje atmosfere te oroletit shekullor talibanezo-turk madje disa mbeturina te bejlereve te Shkupit shqipfoles te instaluar ne shoqaten El Hilal kane dale kunder heroit tone kombetar.Me poshte perkthimi dhe linku i gazetes.

Qafir" Skenderbeu ofendon turqit e Maqedonisë – por edhe disa shqiptarë!

Sipas gazetës ditore turke Hürriyet, komuniteti turk dhe mysliman i Shkupit po protestojnë kundër vendosjes "të pa vend" të statujës së heroit legjendar shqiptar Gjergj Kastrioti Skënderbeu.

Kjo statujë, krijimi i së cilës u financua pjesërisht nga Ministria e Kulturës së Maqedonisë, u vendos para hyrjes së bazarit te vjetër otoman të Shkupit, shkruan kjo gazetë.

Ajo që këtë shkrim e bën interesant është se në mesin e protestuesve ka edhe shumë shqiptarë nga shoqata El-Hilal të cilët kanë thënë se "ka shumë heronj në historinë shqiptare përpos Kastriotit. Vendosja e kësaj statuje që komemoron njeriun që braktisi Islamin dhe i cili u rebelua kundër qeverisë na bënë që të mos ndihemi mirë sikurse anëtarët-vëllezër turq të komunitetit. Ne e shohim vendosjen e kësaj shtatoreje, në ballë të tregut turk, si tentim të futjes së sherrit brenda komunitetit tonë."

Kur Skënderbeu ia ktheu shpinën privilegjeve dhe pilafit otoman dhe u kthye në Shqipëri, në analet otomane të kohës u paraqit si një "qafir" i cili me "300 qafirë" të tjerë tradhtoi sulltanin.

Ky artikull pasqyron një trend brengosës se në mesin e shqiptarëve ka filluar të paraqiten disa grupe që Skenderbeun e shohin nga prizmi fetar si një "qafir" (i pa fe) e jo si hero kombëtar që ia arriti t'i bëjë ballë një superfuqie të kohës për 25 vite me radhë dhe që respektohet nga shqiptarët e të gjitha feve si një nga figurat më të rëndësishme unifikuese në historinë shqiptare.


[/SIZE][URL="http://www.hurriyet.com.tr/gundem/7800683_p.asp"][SIZE=2][COLOR=#a30819]http://www.hurriyet.com.tr/gundem/7800683_p.asp[/COLOR][/SIZE][/URL]


[SIZE=2]Pra , ne një trubullim dhe ne një antihistori shqiptare, për fat të keq futen edhe shumë shqipfoles të cilet mundohen që anen historike shqiptare të zhysin dhe të e njollosin .[/SIZE]
[SIZE=2]Shifet kjart se edhe sot akoma egzistron urrejtja turke ngaj figures se Gjergj Kastriotit , atehere shtrohet pyetja se valla , cfarë lloje masakrash paskan berë turqit mbi shqiptaret pas vdekjes së tij, por do të u referohemi më vonë edhe rrethë ketyre ndodhive të tmerrshme sidomos ne Epir.[/SIZE]

Titulli: Kombi, Feja dhe Precedenca te Historise
 

[quote=hawk]Qe ta dije edhe lexues-vizitatori i thjeshte, Marin Sirdani ka qene prift ashtu si te tjeret qe Psikologu "i ri" pretendon se jane e Verteta historike. Nje histori kishtare e rrefyer nga prifterinj imagjinoni sa e vertet do te jete !!!!!![/quote]


[SIZE=2]Lexuesit e nderuarë jantë të vetdijshem per aq se ne atë kohë nuk kishte asnjë hoxhë i cili do të shkruante histori , por edhe sikur te kishte , me siguri s´do të e bente sepse llogaritej si armik i islamit.Por , paramendoni sikur të shkruhej historia sot nga ata që flasin shqip dhe janë kunder cdo gjeje , shrkimi , historie tër krishter, qe dihet se cdo gjë fillon dhe buron te krishterimi i ndaluar ne kohen e Otomanve , sidomos për shqiptaret.[/SIZE]
[SIZE=2]Të tillet sikur me lartë, dalin ehde ne kremtimin e Lidhjes shqiptare të Prizrenit ku edhe ketë akt historik mundohen të e bejnë për qellimet e veta , se gjoja simbas tyre , kjo Lidhje kishte qellimin fetar dhe jo atë kombetar dhe se simbas të tillve , ajo behej me lejen e Sulltanit.[/SIZE]
[SIZE=2]S´do të shkojm sot e të thellohemi ne Lidhjen Shqiptare të prizreniut , por do të vazhdojmë aty ku mbetem ne historin e Skenderbeut.[/SIZE]

Titulli: Kombi, Feja dhe Precedenca te Historise
 

[QUOTE]
hawk[FONT=Times New Roman]

Kulti i Shen Gjergjit eshte i dashur nga Stefan Nemanja te cilit i kishte kushtuar nej kishe ne Studenica. Rrenojat e arritura gjer ne ditet tona njihen si " Djurdjevi Stupovi". Kastrioti emertoi femijet me emra serbo-bullgare dhe te gjithe ortodokse, perfshire Gjergjin-Georgios.
[/FONT][/QUOTE]

Aspak jo , sepse dita e shen Gjergjit ndër shqiptarë festohet për qeshtje shqiptare jo fetare.


Një shkrim nga Gazeta Shekulli:

Gjergj Kastrioti ka lindur më 6 maj 1405, atë ditë që shumë treva shqiptare, ndër to, aq më shumë malësi si Lura, Cidhna e Malet e Dibrës, e festojnë si Ditën e Shëngjergjit. Madje, Lura e quan edhe Shëngjergjin e Skënderbeut. Unë shpreh habi, sesi deri më sot asnjë studiues, vendas apo i huaj, ndërsa kanë bërë lloj-lloj sajesash për bashkëngjitje, apo shqitje fjalësh, madje disa herë dhe të çuditshme dhe të papranueshme, kurrë nuk kanë thënë se Shëngjergji është Festa e Gëzimit të Madh, e lindjes së Gjergj Kastriotit. Shumëkush Shëngjergjin e lidh me një festë me origjinë fetare, duke thënë se Shëngjergji qenka festa e një shënjti të krishterë. Jo. Po të analizosh vetëm ritet që zbatohen ndër shekuj për këtë festë, arrin në konkluzionin që Dita e Shëngjergjit nuk ka karakter fetar. Gjatë kësaj dite, askund, në xhami apo në kishë, nuk zhvillohen rite e ceremoni fetare, siç ndodh në ditë të shënuara fetare të tjera si, Ditën e Bajramit, të Krishtlindjeve apo të Pashkëve. Zakonisht, në këtë ditë të shënuar bëhen vetëm lojëra të ndryshme popullore, që në ndonjë krahinë si, në Kala të Dodës, kjo lojë zhvillohet në formë beteje ushtarake, kur djemtë e një fshati u bëjnë karshillëk djemve të një fshati tjetër dhe ndeshen me gurë, të cilët i hedhin larg me bahe të bëra prej tyre me penj leshi. Në ditën e Shëngjergjit, njerëzit ngrihen më herët se ditët e tjera, ndezin zjarre të mëdha (mënyra këto tradicionale të shprehjes së gëzimit, sepse asokohe njerëzit nuk kishin as pushkë e as top, nuk kishin as fishekzjarre). Në Ditën e Shëngjergjit, tundin qumështin më të parë dhe sa më herët, etj. Gjithashtu, Dita e Shëngjergjit nuk koincidon me asnjë riciklim natyror, siç ndodh me Ditën e Verës, me Ditën e Sulltan Novruzit apo të Shëmitrit, etj. Pra, ky Shëngjergji ynë, nuk është as Shëngjergj fetar e as Shëngjergj natyror. Atëherë, me siguri, mbetet ditë e shënuar e për një figurë të madhe, siç është Skënderbeu.

Gazeta Shekulli 2 Korrik 2006

Titulli: Kombi, Feja dhe Precedenca te Historise
 

[quote=Psikologu]

Aspak jo , sepse dita e shen Gjergjit ndër shqiptarë festohet për qeshtje shqiptare jo fetare.


[/quote]


Shen Gjergji :

Gjergj sic kam thene vjen nga emri grek "Georgios" = bujk ose bari.
Eshte shenjetore i shekullit te IV me perhapje boterore por me shume i dashur per kulturen lindore kishtare. Ai mundi dragoi dhe te keqen. Per sllavet largon shtrigat,gjarperin etj etj. Faktin qe ka perhapje te madhe ne Lindje e deshmon edhe ngjashmeria ne ikonografi me shen Dhimitrin ortodoks - e festuar nga arbereshet ( katolike sipas teje) ne Itali- qe i dallon vetem ngjyra e kalit.

Gjergji i ben thirrje banoreve te konvertohen dhe ne kembim do te vrase dragoin. Figura e tije qe vret dragoin vjen nga nje konfondim me Kostandinin e Madh i paraqitur ne aktin e vrasjes se dragoit te cilin e kishte huazuar nga ikonografia egjiptiane e Horus qe vret korkodilin= forcat shkaterruese(djalli).
Perseu shpetoi Andromeden e lidhur tek shkembi duke vrare perbindeshin.
Sot ne Greqi, ne Thesali, ne festimet e Shen Georgios, disa te rinj kacavirren ne nje humnere 30 m te larte te shoqeruar nga zerat e vajzave. Kerkojne mbrojtjene shenjetorit me aludim seksual pagan qe e cfaqin edhe nga shallat qebartin gjate gares.

Mos te harrojme se ne Shqiperi shen Gjergji eshte festa kryesore e jevgjeve qe e quajne shin Gjergji.
Populli i veriut te Shqiperise e njeh si " Shnjergji" dhe perkon me perfundimin e stines se ftohte. Jo me kot populli thote : "cungum me te madh ruaje per diten e shnjergjit". Kjo aludon per nje kufi te sigurte, popullore, te stines se ftohte.
Ne Assisi te Italise, vendlindja e San Franceskos, me 5-7 Maj festohet ardhja e Pranveres, nje feste pagane e lidhur me fundin e stines se ftohte...!!!

Ne e festojme shen Gjergjin si ruajtes te femijeve nga e keqja(shtrigat,syri i keq) qe eshte nje ngjyre kishtare madje sllave sepse keto te fundit e konsiderojne shen Gjergjin ruajtes nga shtrigat, syri i keq.

Keshtu kemi nje Shen Gjergj kristiano-pagan jo vetem ne Shqiperi por edhe jashte.


Stefan Namanja ndertoi manastirin e "Djurdjevi Stupovi" kushtuar shen Gjergjit,perpara se te lindte Skenderbeu, deshmi e perhapjes se kultit.Vete emri i Skdenderbeut deshmon perhapjen e kultit.

Skenderbeu nuk dihet saktesihst se kur ka lindur si vit, lere pastaj daten qe eshte fare kollaj te lidhet me 6 majin per spekullime fantazioze.
Nese Skenderbeu do te ishte katolik dhe do te kishte lindur me 6 maj do t'i vihej emri i shenjetorit katolik te asaje(shen Maria Goretti) date dhe jo Gjergj qe per kishen katolike(Vatikan) festohet kalendarisht me 23 prill !! Nese ne do te festonim datlindjen e Skenderbeut, perse jevgjit e kane feste kryesore ne Shqiperi? Perse e kremtojme me bime qe do te na ruajne nga e keqja dhe jo me kenge per heroin apo shpata simbolike ?!

Titulli: Kombi, Feja dhe Precedenca te Historise
 

[quote=Psikologu]

[SIZE=2] s´do të e bente sepse llogaritej si armik i islamit
[/SIZE]
[/quote]

Sa ka djegur kisha si armiq sepse kane perkthyer Biblen !!
Papa i quante kroatet, ilir dhe kishte urdheruar perkthimin e Bibles ne gjuhen ilirike-kroate, por jo ne shqipe !!
Kjo eshte teme e gjere.

E rendesishme eshte se ti ke si mesues-edukatore, prifterinje. Ne aspektin shprirterore nuk me intereson por ne ate laik nuk me duket e ekulibruar te mesojem histori te Skenderbeut,Islamizimit,Perandorise Osmane,Kishes ne vetvete apo Bibles, nga kleri qe edhe pse mundohet te jete i paanshem nuk del dot nga identiteti PARESORE fetare. Jezusi mbi te gjitha, pastaj kombi ! Kete e e deshmon e madhja Nene Tereza.

Nese do te diskutosh me fakte duhen zera jashte meseleve Ballkanike sa me shume te jete e mundur. Kur nuk ka jemi te detyruar te fantazojme,por kur ka me bollek perse te na mesoje nje komunist per historine e Enverizmit, nje serb per tokat tona ne Kosove, nje prift per Kishen. Ato e shikojne ngjarjen me subjektivizem.