Dardania.de - 17 Prilli ditlindja e profetit Muhamed, Hashim Thaçi mori pjes në kremten e madhe.

[B]Për atë që bëre për “ditlindjen” e Muhamedit, Allahu të udhëzoft, o Kryeministri ynë![/B]

Prishtinë, 18 prill 2011 (kosovapress)
Nga
Idajet Beqiri

[B]Ky kryeministri ynë, që i madhi Zot i sjelltë mbrothësinë, ndryshe nga gjithë kryeministrat e qeverive serioze të botës, nuk di se ku hynë, e nga del, flet, kur duhet të hesht, e hesht, kur duhet të flas. Për fatin ton të keq, por edhe për fatin e keq të vet kryeministrit, shejtani atë e çon atje ku nuk duhet të shkojë, dhe e largon nga vendi ku duhet të shkoj. [/B]

[B]Bela e madhe me këtë kryeministrin tonë, i cili ateizmin e genit të tij, mbasi e ka shartuar me një farë besimi fetar të bazuar në sekte, e manifeston duke pozuar dhe mbajtur fjalime para një “turrme besimtarësh” në Pallatin e Kongreseve, në fushatë elektorale, për “Ditlindjen e Muhamedit”! [/B]

[B]Përse shkoi, kush e këshilloi, çfarë tha, e mbi të gjitha, përse nuk duhet të shkonte për të mbajtur fjalim në 17 prill 2011 në Pallatin e Kongreseve, “për festën e ditlindjes së Muhamedit”, ky kryeministri ynë? [/B]

[B]Kryeministri i një vendi, ashtu sikundër Presidenti i Republikës, ministri, deputeti, kryetari i partisë, dhe gjithkush që nuk është vetëm i vetvetes, por është përfaqësues dhe përçues tek një publik i gjerë, tregohet i matur dhe këshillohet që të bëjë veprime të përgjegjshme për të mbajtur të bashkuar popullin e vet, e jo të ndikojë tepër negativisht në përçarjen e mëtutjeshme të tij. [/B]

[B]Besimtarët musliman në të gjithë botën, ashtu sikundër edhe këtu në Shqipëri, janë të ndarë brenda vetes për shumëçka që kanë të bëjnë me fenë e tyre islame. Ndarja më e madhe e tyre lidhet edhe me të ashtuquajturën “festa e ditlindjes së të dërguarit të Allahut”. [/B]

[B]Një pjesë e muslimanëve, përgjithësisht ata që kanë hyrë shumë vonë në fenë islame, por edhe ata besimtare që u besojnë më shumë “bëmave” të individëve të caktuar, e që kanë sajuar lloje-lloje sektesh, e festojnë 17 prillin, ditën që paska lindur i dërguari i Allahut, Profeti Muhamed. [/B]

[B]Një numur i madh muslimanësh kudo në botë nuk e dinë se cila është data dhe dita e lindjes së Profetit Muhamed. Ata, duke studjuar mirë Kuranin dhe dijetarët e shquar, i qëndrojnë besnik idesë se Allahu, që i qofshim fal, nuk ka zbritur asnjë argument për këtë bidat. [/B]

[B]I Dërguari fisnik i Allahut, Profeti Muhamed, nuk udhëzoi askënd për këtë bidat dhe as nuk bëri vet ndonjë veprim lidhur me të. Madje as Sahabët e të Dërguarit të Allahut nuk kanë bërë asnjë veprim lidhur me këtë të ashtuquajtur bidat. Madje edhe Katër Khalifët e udhëzuar, gjatë sundimit të tyre, nuk e kanë përmëndur, ose festuar ndonjë herë ditlindjen e Profetit Muhamed. Të njejtën gjë kanë bërë edhe Sahabët e tjerë të të Dërguarit.. [/B]

[B]Kështu kaloi i gjithë njëqind vjeçari i parë, në të cilin nuk u gjend ndonjë mevlud i tillë. Pastaj kaloi njëqind vjeçari i dytë dhe as në këtë njëqind vjeçar nuk kishte një mevlud të tillë. [/B]

[B]E më pas kaloi edhe njëqind vjeçari i tretë dhe as në të nuk kishte mevlud. [/B]

[B]Në shekullin e katërt u “shpik” ky mevlud. Po kush e shpiku atë, dhe ku u bazua kjo “shpikje”? Dijetarët serioz të fesë islame thonë se këtë mevlud për të ashtuquajturën “ditlindje të Profetit” e shpikën Shijat Ubejdijinë, të cilët sunduan në Egjipt. [/B]

[B]Në librat e shumtë që u shkruajtën para shekullit të katërt nuk përmendet fare ky mevlud ngaqë ai nuk egzistonte në atë kohë. Ai u shpik pas asaj periudhe, ose pas tre brezave më të mirë që kishin kaluar. Pra pas treqind vjetëve u shfaq bidati i mevludit, i cili u bë i njohur si bidati i festimit të ditëlindjes së Profetit Muhamed. [/B]

[B]Dijetarët që kanë studjuar dhe studjojnë fenë islame si dhe besimtërë të shumtë që besojnë dhe i falen të madhit Allah, thonë se këtë bidat e shpikën Rafidat, të cilët janë nga krijesat më të këqija të Allahut. Këtë “shpikje” ata e bënë për të imituar besimtarët kristianë, të cilët festojnë ditëlindjen e Isait. Ndarja e besimtarëve musliman në këtë fushë të rëndësishme të besimit islam konsiston në faktin se, këta llojë muslimanësh që festojnë ditlindjen e Profetit Muhamed, nuk u binden, e madje kundërshtojnë udhëzimet e këtij të Derguari të Allahut në shumë çështje. Domethënë këta lloje besimtarësh braktisin ato për të cilën i ka urdhëruar i Dërguari i Allahut, dhe festojnë diçka të cilën ai nuk e solli. Madje këta besimtarë që nuk e besojnë këtë “shpikje” të shekullit të katërt, mbajnë qëndrimin e prerë kundër kësaj “shpikje” dhe nuk janë bashkuar kurrë në festimin e “ditlindjes së Profetit Muhamed” për shkak se dijetarët e fesë islame i kanë bindur se për këtë gjë Allahu i Lartësuar nuk ka zbritur asnjë argument. [/B]

[B]Pasqyruam më sipër mendimin dhe vlerësimin e një numuri të pakufishëm besimtarësh musliman në Shqipëri, por edhe në të gjithë botën, të cilët nuk e pranojnë festimin e ditlindjes së të Derguarit të Allahut, duke përdorur argumentet që pak a shumë i përmëndëm. [/B]

[B]Burrat serioz të një shteti, politikanët në përgjithësi, të cilët e kanë detyrë kushtetuese të punojnë për ndërtimin, ruajtjen, forcimin dhe konsolidimin e unitetit të popullit, për paqëtimin e tij, për ndërtimin e harmonisë fetare, jo vetëm midis feve të ndryshme, por edhe brënda një besimi të caktuar fetar, nuk shkojnë si “topi “bam” e Muçua tutje”, por konsultohen dhe vlerësojnë sa mirë dhe sa keq bëjnë kur shkojnë atje ku nuk duhet të shkojnë. [/B]

[B]Aq më keq, kur nga kryeministri ynë, një shkuarje dhe një fjalim i tillë bëhet për fushatë elektorale. Dhe akoma më keq, kur e shndërron “shpikjen” e bidatit të mevludit për të festuar ditlindjen e Profetit Muhamed, në një mjet të rëndë përçarës brënda besimtarëve musliman, që edhe pa këtë gjë janë shumë të përçarë, vetëm e vetëm për të fituar pak vota më shumë për Lul Bashën! [/B]

[B]Allahu të udhëzoft, o Kryeministri ynë, për t’i lënë këta besimtarë muslimanë që t’a gjejnë fjalën me njeri-tjetrin dhe të ecin së udhën në udhën e drejtë të Allahut.[/B]