Dardania.de - Në LDK nis “Projekti Mustafa”

Shkrirja e Partisë Reformiste ORA në “gjigantin kaotik” LDK vjen në momentin kur shumëkush ka menduar se LDK-ja nën drejtimin e Fatmir Sejdiut po i numëronte ditët e fundit para një çarjeje të re. ORA mund të ndikojë në krijimin e një fryme të re në LDK, të inicojë hapje të mëtutjeshme dhe mbi të gjitha të shtytë një agjendë modernizuese dhe evropiane brenda kampit të “pleqve” të LDK-së që sidomos këto tre vjetët e fundit në përqafim të Hashim Thaçit të krijonin imazhin e pleqve komentatorë nga lozha e Muppet Showt të famshëm dikur...

Partia e Ibrahim Rugovës duke qenë peng në duart e pak figurave të mëdha politike të viteve ’90, pa lidership koheziv dhe pa vizion të qartë politik, prapa dyerve të mbyllura dhe e stërkequr gjatë proceseve shtetndërtuese duke e reduktuar agjendën e saj në luftë për pushtet personal dhe në servilizëm ndaj PDK-së si dhe në konformizëm ndaj modelit kleptokratik qeverisës, më në fund duket se po ringjallet.
Thjesht ishte parti e vetëmjaftueshme dhe e vetëkënaqur. Me LDK-në e hapur dhe të reformuar, që pretendon nëse jo t’i fitojë zgjedhjet e ardhshme kombëtare, së paku të jetë partnere serioze e një koalicioni qeverisës, skena politike kosovare po jep shenjat e para të një dinamizmi të ri. Në këtë ridizajnim të skenës politikë definitivisht në Kuvendin e Kosovës do të ketë opozitë tipike ndaj pushtetit, e që supozohet të jetë Lëvizja Vetëvendosje, e cila do të mund ta arrinte kuotën prej 10-12 deputetësh. Ndërkaq që ky rikonfigurim do t’i nxirrte jashtë loje AKR-në e Pacollit dhe LDD-në e Dacit, subjekte këto që do ta pësojnë fatin e ORA-s, por e para, duke njohur afinitetet e saj gjatë qëndrimit “me një këmbë” në stolin e pushtetit, do t’i bashkëngjitet PDK-së, kurse e dyta, ka indikacione se do të çahet mes dy blloqesh. Grupacioni politik rreth Naser Rugovës do të kthehet në shtëpi (LDK) ndërkaq grupacioni tjetër është në pritje të një oferte nga Hashim Thaçi. Kjo është uvertura e hapjes së partisë, ndër të parat demokratike dhe me vizion qytetar në Kosovë dhe jep shpresë se po krijohet një bllok i forcave politike modernizuese dhe që do të mbështetet në agjendat europiane.
Pas rikthimit në LDK të të çregjistruarve, si Bujar Bukoshi dhe posaçërisht pasi që Isa Mustafa ia ruajti fytyrën kësaj partie në Prishtinë në dy palë zgjedhje vendore, duke e shndërruar Prishtinën në pragun fundor të rezistencës civile ndaj “ingjinierit të votave” Thaçi dhe partisë së tij PDK, objektivisht LDK-ja hyn në një kurs tjetër, duke u fuqizuar si parti qytetare, me shtrirje solide dhe duke mëtuar të jetë busullë e një agjende modernizuese dhe europiane.
LDK-ja realisht ka qenë bartëse e idesë së lirisë dhe pavarësisë për njëzet vjet ekzistence. Duke qenë se kishte në ballë Ibrahim Rugovën, ideologun e aktivizmit qytetar joviolent dhe arkitektin e Kosovës moderne e properëndimore, pa ekuivoke, i cili jo veç për retorikë politike por i besonte projektit perëndimor, si model kulturor dhe liberator. Rugova ka besuar në një shtet të pavarur e demokratik, të hapur ndaj Shqipërisë dhe Serbisë, pa pakica e shumicë, pa diskriminim e veçim etnik, prandaj edhe partia e tij, LDK, ishte promotore e kësaj lëvizjeje të fuqishme të tërë shoqërisë shqiptare në Kosovë, për demokratizimin e shoqërisë postkomuniste si dhe për properëndimorizimin dhe modernizimin e saj, pra kosovarizimin e politikës.
Natyrisht që edhe vetë lideri i ngrirë aktual i LDK-së Fatmir Sejdiu, e ka ndie nën lëkurën e tij krizën e atomizmit dhe shthurjes së kësaj partie dhe ai posaçërisht në vjeshtë-dimër të vitit të kaluar, pas “Zanzi Video-lojërave” të PDK-së, ishte detyruar që të negocionte me shumë subjekte më të vogla politike dhe me personalitete nga jeta akademike, shoqëria civile dhe media, për ta rimenduar projektin rugovian në një kontekst të ri, për ta nxjerrë nga koma LDK-në e çarë e të humbur në luftën për pushtet personal të grupeve të interesit dhe individëve me profil politik kuazidemokratik. Presioni i anëtarëve të thjeshtë, pra i qytetarëve kosovarë ndaj kreut të kësaj partie sa vinte e rritej. Dhe rolin më të fuqishëm në këtë hapje dhe në rikthimin e besimit të elektoratit në LDK, natyrisht se e pati dhe besohet ta ketë Isa Mustafa, roli i padiskutueshëm i të cilit shihet edhe në matjen e re të kohës – me ORË. Nëse ky njeri nuk ndalet përballë presioneve politike nga jashtë partisë por që mund të vijnë edhe nga mendësitë anakronike të një kaste që është dëshmuar për nga shterpësia në prodhimtarinë politike brenda vetë LDK-së, mund të thuhet se LDK-së do t’ia rikthejë prestigjin e dikurshëm por pse jo edhe pushtetin, duke u shfaqë si ofertë solide për një Kosovë europiane.
A po bën presion të duhur elektorati i LDK-së në kreun e saj? Mbase po rizgjohet. Këto presione publike e detyruan edhe eksponentin më të fortë të kursit tradicional të partisë, Sabri Hamitin që të deklaronte se LDK-ja, në njëfarë dore jo vetëm që do të hapej, por edhe do ta heqte fare derën!?
Ideja e ambasadorit amerikan Christopher Dell, që sivjet nuk duhet shkuar në zgjedhje të përgjithëshme, për të pritur krijimin e një force të re politike, duke qenë se partitë i përngjajnë njëra-tjetrës si veja vesë dhe elektorati kosovar nuk ka alternativë duket se po përmbushet. Po fuqizohet LDK-ja (PDK-ja ruan këtë kuotë të përafërt, sepse ka një elektorat shumë të disiplinuar) dhe lëvizja Vetëvendosje po del në testin e saj të parë, e fuqizuar së fundi deri në përmasa të martirizimit nga ndjekja politike e aktivistëve të saj si nga ana e pushtetit ashtu edhe nga EULEX-i. Roli i Albin Kurtit lehtë mund të jetë ai i moderatorit Ilir Meta, dhe shikuar nga ky kënd, ai mund të hyjë në koalicion pikërisht me të djathtën e supozuar, bartëse e të cilës është LDK-ja. Por nëse mbetët opozitë, Vetëvendosja do ta moderojë fuqishëm kërkesën barazitare sociale, luftën antikorrupsion dhe mbi të gjitha do ta thyej konformizmin dhe servilizmin e trishtueshëm ndaj faktorit ndërkombëtar që e ka paralizuar pushtetin kosovar.
Madje një fuqizim dhe hapje më dinamikë të përshpejtuar i LDK-së dhe një rizgjim i opozitës në Kuvendin aktual edhe mund ta çojnë vendin në zgjedhje sivjet. Ambasadori amerikan ia ka lënë këtë mundësi në duar shoqërisë kosovare. Dhe duket se është e vetmja mundësi për krijimin e një pushteti me legjitimitet të ri, horizontal dhe vertikal dhe shkëputje nga një model arbitrar dhe autoritar qeverisës.
Dhe kjo po ndodh në çastin vendimtar, megjithë presionet vetë-mbrojtëse dhe rezistencat ndaj hapjes të një kaste që kanë pushtet personal brenda këtij subjekti politik.
Duke qenë se Kosova është në fund të pusit, në llupën e matësve të progresit në të gjitha fushat e funksionimit të një shoqërie demokratike, si nga Komisioni Europian dhe së fundi duke marrë një notë të madhe të dobët nga “Global Integrity” partitë politike të saj, pra një trup i shëndosh politik duhet që ta nxjerrin qerren nga kursi i rrokullisjes drejt humnerës, në një kurs të ri, me agjendë europiane. Pra LDK-ja duhet ose të marrë timonin e t’u prijë këtyre reformave në këto fusha, ku në kontinuitet “po ngelim”, ose, nëse vazhdon të jetë e njëjtë me partitë tjera, ajo s’ka përse të marrë pjesë në zgjedhjet e reja. LDK-ja duhet të thërras një Tryezë me pjesëmarrje të gjerë, që ta rimendojë vetën, për të krijuar masë kritike për ndryshime, që kështu t’ia ngroh zemrën elektoratit të saj tradicional, që po avullohet dita-ditës, por edhe të tërheq votues të rinj. Vetëm kështu ajo mund të krijojë një model proeuropian qeverisës, me një kurs modernizimi të shoqërisë, me mendësi të re, por edhe me njerëz të rinj që janë bartës të kësaj mendësie, duke u reformuar dhe profilizuar në parti të qendrës, duke ia ndalur hovin nepotizmit si plagë në trupin e saj, por edhe duke shpallë fundin e retorikës etnonacionaliste për t’u ngritë në një forcë civile e liberale për shtetin e Kosovës.
Pas tërheqjes së ORA-s në gravitetin e saj dhe tërheqjes eventuale në orbitë të AAK-së dhe LDD-së, e ndodh edhe të PSDK-së, si dhe me një bashkëpunim vizionar me sindikatat, LDK-ja mund ta rikthejë edhe një pjesë të madhe të elektoratit të AKR-së në shtëpi, kur dihet se partia e Pacollit më së shumti ka “vjedhë” vota nga arka e LDK-së, por edhe të ringjallë interesin e rreth 60% të elektoratit që në shenjë pakënaqësie me rrjedhat politike dhe ekonomike nuk voton, duke qenë se pikërisht kjo shtresë e shoqërisë është rezistenca më e fuqishme ndaj keqqeverisjes. Pos lëvizjes Vetëvendosje që ashiqare po jep sinjale se do të hyjë në garë, duke tërhequr një tubë OJQ-sh dhe individësh të profilit revolucionarë edhe disa grupe joformale politike të pakënaqurish nga shoqëria civile dhe nga partitë ekzistuese janë në fazën përfundimtare për krijimin e një subjekti krejtësisht të ri politik. Kurse ORA dhe liderja e saj Teuta Sahatçia kanë marrë të vetmin vendim racional, duke përqafuar “Projektin Mustafa”, që lihet të besohet se me Sahatçinë nënkryetare të LDK-së dhe me njerëz të ORA-s në Kryesinë e partisë, pas zgjedhjeve, do ta tërheq në ekzekutiv edhe politikanin modern Veton Surroin.
LDK-ja tashti u bë me ORË dhe nisi matjen e kohës së reformave.

[email][email protected][/email]