Alfonsina Storni
DY FJALE
Kėtė natė nė vesh, mė the dy fjalė
tė zakonshme. Dy fjalė tė lodhura
nga e thėna. Fjalė
qė nga tė vjetra janė tė reja.
Dy fjalė kaq tė ėmbla, saqė hėna qė kalonte
duke depėrtuar nėpėr degė
u prangos nė gojėn time. Kaq tė ėmbla dy fjalėt
saqė njė milingonė mė kalon nė qafė dhe nuk tentoj
tė lėviz pėr ta hequr.
Kaq tė ėmbla dy fjalėt
saqė them padashur-Oh, sa e bukur,jeta!-
Kaq tė ėmbla dhe kaq tė buta
saqė vajra aromatik mbi trup mė derdhen.
Kaq tė ėmbla dhe kaq tė bukura
saqė nervozohen, gishtat e mi,
lėvizin drejt qiellit duke imituar gėrshėrėt.
Oh, gishtat e mi dėshirojnė
Perkthyer dhe pershtatur nga spanjishtja nga Era
|