[Era1]

Charles Bukowski

CONFESION

Esperando la muerte
Como un gato
Que va a saltar sobre
La cama

Me da tanta pena
Mi mujer

Ella verá este
Cuerpo
Blanco
Rígido
Lo zarandeará una vez y luego
Quizás
Otra:

<<!Hank!>>

Hank no
Responderá.

No es mi muerte lo que
Me preocupa, es mi mujer
Que se quedará con este
Montón de
Nada.

Quiero que
Sepa
Sin embargo
Que todas las noches
Que he dormido a su lado

Incluso las discusiones
Más inútiles
Siempre fueron
Algo espléndido

Y esas difíciles
Palabras
Que siempre temí
Decir
Pueden decirse
Ahora:

Te amo.

RREFIM

Duke pritur vdekjen
Si një mace
Që shkon e kërcen
Mbi krevat

Me jep shumë dhimbje
Gruaja ime

Ajo do shoh këtë
Trup
Të bardhë
Të ngrirë
Do ta tund një herë dhe pastaj
Kushedi
Tjetra :

<<Hank! >>

Hanku jo
Nuk do përgjigjet.

Nuk është vdekja ime ajo që
Më preokupon, është gruaja ime
Që do ngelet me këtë
Mal të
Asgjësë.

Dua që
Të dijë
Pa dyshim
Që çdo natë
Që kam fjetur krah saj

Duke përfshirë dhe diskutimet
Më të kota
Gjithmonë ishin
Diçka e shkëlqyer

Dhe ato të vështirat
Fjalë
Që gjithmonë pata frikë
Të them
Mund të thonë
Tani :

Të dua.



Perkthyer dhe pershtatur nga Era