Un respektoj plotesisht mendimin tuaj LABI & Murgesha.. mirpo un mendoj pak me ndryshe per kete qeshtje ..
Dashuria e vertete eshte e forte. Por edhe urrejtja e vertete eshte shume e forte. Une mendoj perkundrazi kur dashuron dike me te vertete dhe po ai njeri te lendon tmerrsisht ajo dashuri kthehet ne nje urrejtje te padurushme(per njefare kohe). Dashurine dhe urrejtjen e ndan nje vije teper e holle. Prandaj ka raste qe njeriu lendohet dhe urrejtja behet me e forte se dashuria dhe e vetmja gje qe ndjen eshte nje urrejtje qe se mban dot brenda se ste le te marresh fryme...(shpesh here kjo zgjat deri sa gjerat qetesohen)
Kane shume gjera te perbashketa: jane ndjenja, nuk lindin nga asgjeja, dmth jane ndenja te cilat formohen me kalimin e kohes e piqen bashkarisht...vjen nje moment qe mbizoteron njera, me vone mbizoteron tjetra. Ecin neper skutat e trurit dhe imagjinates tone, ne nje menyre kaq flagrante e rreshqitse. Jane pole te kunderta qe shtyhen e terhiqen sipas rastit, ecin njera pas e tjetra prapa dhe pastaj takohen ne nje pike aty ku shkaterrimi psikollogjik i nje personi ka arritur kulmin.
Cfare eshte dashuria ne fund te fundit...nje ndjenje egoizmi qe lind me lindjen e njeriut dhe ben nje perjashtim, kam besimin se nuk vdes me vdekjen e tij por mbijeton. Kemi ardhur ne kete jete per te vuajtur, dashuruar, urryer. Eshte fataliste vete jeta, rendesi ka te gjesh menyren me te mire per te ushqyer mendjen me iluzione, shpirtin me shprese se neser do behet me mire.
Nuk behet me mire neser? Atehere urren fuqishem, vjen dikush qe te ben te ndihesh unike e paperseritshme ne qender te universit dhe ti fluturon pa u menduar dy here, sepse zemra te rreh fort edhe deshira jote u plotesua, sot eshte nje dite me e bukur se dje.
Neser si do jete? Nqs eshte me mire akoma, atehere ti je e dashuruar, nqs se jo atehere ti urren cdo gje qe te rrethon.
Jane ndenja kapricoze keto. Jane edhe force: dashuria mund te quhet ndjenje e fuqishme edhe e rrezikshme, sepse nqs nuk plotesohet trasformohet ne urrejtje. Jane rrjedhoje te njera-tjetres.
Urrejtja provohet si ndjenje, eshte e kote qe nje person me thote se nuk ka urryer asnjehere ne jeten e tij. Nuk them te urresh nje person, them te urresh dhe mjaft.
Ja p.sh, ne kete moment mund te urresh tastieren te vjen ta kapesh e ta besh cope-cope.
Doja te shtoja se urrejtja ekziston, nuk eshte e veshtire te formohet si ndenje...problemi lind, kur kjo ndenje kthehet fakt ne praktike. Cfare faji ka tastiera e shkrete, pse ta thyej?
Konkretizimi urrejtjes te merr ne qafe, do me duhej te bleja nje tastiere tjeter pastaj.
Egoizmi, pa vetedije i gersheton keto dy ndjenja dhe i struk thelle ne zgavrat e trurit...ato nxjerrin koken sa here truri merr informacionin perkates.
Vetedija te ben te kontrollosh koshiencen tende, keshtu mund te bindesh qe ke urryer por edhe ke dashuruar me shpirt.
Lum i ligu sa i forte qe ėshtė... dhe anasjelltas!
__________________
Ik MoS u DaShUrO
|