Pytja ėshtė sa jemi tė vetdijshėm dhe sa e njohim vetėn nė realitet. Pėrgjigja ėshtė e vėshtirė qė edhe ne e shohim edhe vetvetėn pėrmes illuzioneve dhe dėshirave tona. Por vallė a jemi dhe tė tillė?
Tash pėr pytjen tėnde.. PO disaherė adaptohem si e kėrkon situata dhe la anėsh diqka qė mua ndoshta nė atė moment do tmė pėlqente mė shumė. Pra nuk e tregoj preferencen time tė vertete dhe ndryshoj nė atė aspekt qė po mendoj qė do t'ju pėlqej dikujt ma shumė se sa si ajo qė jam.
Disa mund tė thojnė "jam qekjo/qeky qė jam" dhe s'ma nin pėr tjerė.. por realiteti ėshtė ndryshe.. Kshtu qė sillesh "ndryshe" apo ndoshta edhe "jo" se gjithė i/e tillė ke qenė veq tash ėshtė situata pėr tu shrpeh i/e tillė.. nejse kompleks u bėrė edhe ky postimi im mė falni
