[Zana_ch]

Ja disa nga arsyet që mbështesin ekzistencën e Zotit…

1. Gjatë gjithë historisë, në të gjitha kulturat e botës, njerëzit kanë besuar se ka një Zot.
A mund të thotë dikush me një farë vetë-besimi se të gjithë këta njerëz e kanë patur gabim? Miliarda njerëz, që përfaqësojnë rryma të ndryshme sociologjike, intelektuale, emocionale, arsimore, etj., të gjithë arritën në të njëjtin përfundim se ekziston një Krijues, një Zot për t’u adhuruar.
"Kërkimet antropoligjike sot kanë treguar se edhe tek njerëzit më të lashtë dhe më primitivë ka patur një besim universal tek Zoti. Edhe në legjendat dhe historitë më të hershme të popujve në të gjithë botën, koncepti i parë ishte për një Zot, që ishte Krijuesi. Madje edhe në shoqëritë që tashmë besojnë në më shumë se një perëndi duket se ka qenë njëherë në ndërgjegjen e tyre një Zot i lartë i vetëm."(3)
2. Kompleksiteti i planetit tonë tregon për një Krijues të ndërgjegjshëm, i cili jo vetëm që krijoi universin tonë, por edhe e mban atë sot. Për të treguar krijimin e Zotit mund të jepen shembuj pa fund. Megjithatë, po ju japim disa prej tyre:
Toka… madhësia e saj është e përkryer. Madhësia e Tokës dhe forca e saj e rëndesës përmban një shtresë të hollë të përbërë më së shumti nga azoti dhe oksigjeni, që shtrihet rreth vetem 80 km mbi sipërfaqen e Tokës. Nëse Toka do të ishte më e vogël, atmosfera do të ishte e pamundur, ashtu si në planetin Mërkur. Nëse Toka do të ishte më e madhe, atmosfera e saj do të përmbante hidrogjen të lirë si Jupiteri..(4) Toka është i vetmi planet i paijisur me një atmosferë të përzierjes së duhur të gazrave për të mbështetur jetën e bimëve, kafshëve dhe njeriut.
Toka ndodhet në largësinë e duhur nga dielli. Kini parasysh luhatjet e temperaturës që ndeshim, pak a shumë nga –10 deri në 50°C. Nëse Toka do të ishte shumë më larg nga dielli, të gjithë do të ngrinim. Po ashtu, nëse do të ishte më afër, do të digjeshim të gjithë. Madje edhe një ndryshim fraksional i pozicionit të Tokës drejt diellit do ta bënte jetën në Tokë të pamundur. Toka e ruan këtë largësi nga dielli, ndërkohë që ajo rrotullohet rreth tij me një shpejtësi prej afro 108 mijë km/orë. Ajo rrotullohet edhe në boshtin e saj, duke lejuar që e gjithë siperfaqja e saj të ngrohet dhe freskohet çdo ditë.
Edhe hëna ka madhësinë e përkryer dhe largësinë e duhur nga Toka për tërheqjen e saj gravitacionale. Hëna krijon baticat dhe zbaticat e oqeanit, të cilat kanë rëndësinë e tyre, në mënyrë të tillë që ujërat e oqeaneve të mos rrinë kot dhe në të njëjtën kohë i pengon oqeanët tanë gjigandë të mos vërshojnë mbi kontinentet.(5)
- Uji… pa ngjyrë, pa erë, pa shije, dhe megjithatë asnjë gjallesë nuk mund të mbijetojë dot pa të. Bimët, kafshët dhe qëniet njerëzore përbëhen më së shumti nga uji (rreth 2/3 e trupit të njeriut është ujë). Shihni pse karakteristikat e ujit janë unikalisht të përshtatura për jetën:
Uji ka një pikë të veçantë të lartë avullimi dhe ngrirjeje. Uji na bën të mundur të jetojmë në një ambient ku temperaturat ndryshojnë shpesh, ndërkohë që ai e mban trupin tonë në një temperaturë të qëndrueshme prej 36°C.
Uji është një tretës universal. Merrni një gotë të mbushur plot me ujë, i hidhni një lugë sheqer, dhe shihni se nuk derdhet aspak ujë nga gota. Uji thjesht e tret sheqerin. Kjo karakteristikë e ujit nënkupton se mijëra kimikate, minerale dhe lëndë ushqyese mund të mbarten në të gjithë trupin tonë dhe në enët më të vogla të gjakut.(6)
Uji është kimikisht inert. Pa ndikuar në përbërjen e substancave që transporton, uji mundëson që ushqimi, ilaçet dhe mineralet të thithen dhe të përdoren nga trupi i njeriut.
Uji ka një presion të veçantë sipërfaqeje. Kjo është arsyeja që uji mund të shkojë sipër në drejtim të kundërt me gravitetin, duke çuar ujë jetë-dhënës dhe lëndë ushqyese edhe në majën e pemës më të lartë.
Uji ngrin nga lart dhe pluskon në thellësi, kështu që peshqit të kenë mundësi të jetojnë në dimër.
97% e ujit të Tokës gjendet në oqeane. Por në Tokën tonë gjendet një sistem i krijuar me kujdes, që heq kripën nga uji dhe e shpërndan atë ujë rreth e qark globit. Avullimi merr ujin e oqeanit, duke lënë kripën, dhe formon retë, të cilat zhvendosen lehtësisht nga era për të shpërndarë ujin mbi tokë për vegjetim, për kafshët dhe njerëzit. Është një sistem pastrimi dhe furnizimi që mbështet jetën në këtë planet, një sistem i ujit të ricikluar dhe ripërdorur.(7)
- Truri i njeriut... përpunon njëkohësisht një sasi mahnitëse informacioni. Truri juaj merr të gjitha ngjyrat dhe objektet që shihni, temperaturën rreth jush, presionin e këmbëve tuaja mbi dysheme, tingujt rreth jush, thatësinë e gojës tuaj, madje edhe tekstin e këtij materiali në dorën tuaj. Truri juaj regjistron përgjigjet emocionale, mendimet dhe kujtimet. Në të njëjtën kohë, truri juaj kujdeset për funksionët bazë të trupit tënd si frymëmarrje, lëvizja e qepallëve dhe lëvizja e muskujve në duart tuaja.
Truri i njeriut përpunon më shumë se një milionë mesazhe në sekondë.( Truri juaj vlerëson rëndësinë e këtyre të dhënave, duke filtruar dhe larguar ato që janë relativisht të parëndësishme. Ky funksion kontrolli ju lejon të përqëndroheni dhe të veproni me efektshmëri në botën tuaj. Për një tru që trajton më shumë se një milionë pjesëza informacioni çdo sekondë, ndërkohë që vlerëson rëndësinë e tyre dhe që ju mundëson të veproni me informacionin më të rëndësishëm… a mund të themi se thjesht rastësi e solli një organ kaq të jashtëzakonshëm?
Kur NASA lëshon misionet e saj kozmike, presupozohet se nuk ishte majmuni ai që i bëri planet, por disa mendje inteligjente dhe plot njohuri. Si shpjegohet ekzistenca e trurit njerëzor? Vetëm një mendje më inteligjente dhe me më shumë njohuri sesa njerëzimi mund të krijonte trurin njerëzor.
3. Thjesht “rastësi” nuk është shpjegim i mjaftueshëm. Imagjinoni sikur shihni Malin Rushmore, në të cilin janë gdhendur portretet e Uashingtonit, Xherfersonit, Linkolnit dhe Ruzveltit. A do ta besonit ndonjëherë se ato u krijuan rastësisht? Po të kesh parasysh kohën që ka kaluar, erërat, shirat, dhe rastin, është ende e vërshtirë për të besuar se diçka e tillë, e lidhur me historinë, të jetë formuar rastësisht në shpat të malit. Logjika na thotë se ato figura janë planifikuar dhe gdhendur me mjeshtëri nga njerëzit.
Ky artikull vetëm sa prek disa aspekte mahnitëse të botës sonë: pozicionin e Tokës ndaj diellit, disa karakteristika të ujit dhe një organ në trupin e njeriut. A mund të krijohej ndonjëra prej tyre rastësisht?
Astronimi i shquar Sër Frederik Hojli tregoi se është matematikisht absurde që amino acidet të bashkohen rastësishtë në një qelizë njerëzore. Ky astronom ilustroi dobësinë e “rastësisë” me analogjinë e që vijon: “Sa janë shanset që një tornado të fryjë në një oborr me mbeturina ku gjenden të gjitha pjesët e një avioni Boing 747, t’i montojë ato aksidentalisht duke krijuar një aeroplan dhe ta bëjë atë gati për fluturim? Mundësitë janë aq të vogla sa që nuk mund të merren parasysh edhe sikur tornadoja të frujë në aq shumë vende mbeturinash sa të mbushte gjithë universin!”(9)
Kur njeriu merr parasysh të gjitha kompleksitetet e jetës tonë dhe të universit, është e arsyeshme që një Krijues inteligjent dhe i dashur na ka dhënë gjitha që na nevojitet në jetë. Bibla e përshkruan Zotin si autorin dhe mbajtësin e jetës.
4. Sensi i lindur i njerëzimit mbi të keqen dhe të mirën nuk mund të shpjegohet biologjikisht. Brenda nesh, të çfarëdo kulture, lindin ndjenjat universale të së mirës dhe të keqes. Edhe një hajdut shqetësohet dhe nxehet kur dikush e vjedh. Kur dikush rrëmben një fëmijë nga një familje dhe e përdhunon atë, lind zemërimi dhe një urrejtje që të bën ta vlerësosh këtë veprim si të dënueshëm, pavarësisht nga kultura. Ku e gjetëm këtë sens të së keqes? Si e shpjegojmë ligjin universal në ndërgjegjen e njerëzve se të vrasësh për qejf është e gabuar?
Dhe në fusha të tilla si kuraja, sakrifikimi i jetës për një çështje, dashuria, detyra dhe dhembshuria, nga erdhën këto? Nëse njerëzit janë thjesht produkt i evolucionit fizik, "mbijetesa e më të fortit" përse sakrifikojmë për njëri-tjetrin? Nga e morëm këtë sens të së mirës dhe së keqes? Ndërgjegja jonë mund të përshkruhet më së miri nga një Krijues i dashur, që mendon për vendimet dhe harmoninë e njerëzimit.
5. Zoti jo vetëm që e ka shfaqur veten e Tij në atë që mund të vërehet në natyrë dhe një jetën njerëzore, por ai e ka shfaqur veten e Tij më saktësisht në Bibël. Mendimet, personaliteti dhe qëndrimet e Zotit mund të bëhen të njohura vetëm nëse Zoti dëshiron t’i shfaqë ato. Gjithçka tjetër do të ishte spekullim i njeriut. Ne do të ishim të humbur nëse Zoti nuk do të donte që të njihej. Por Zoti do që ne ta njohim Atë dhe na ka treguar në Bibël gjithçka që na duhet për të ditur mbi karakterin e Tij dhe si të lidhemi me të. Kjo e bën besueshmërinë e Biblës një çështje të rëndësishme që duhet marrë në konsideratë.
Zbulimet arkeologjike vazhdojnë të konfirmojnë dhe jo të hedhin poshtë saktësinë e Biblës. Për shembull, një zbulim arkeologjik në veri të Izraelit në gusht të vitit 1993 konfirmoi ekzistencën e Mbretit David, autorin shumë prej Psalmeve në Bibël.(10) Dorëshkrimet e Detit të Vdekur dhe zbulime të tjera arkeologjike vazhdojnë të vërtetojnë saktësinë historike të Biblës.
Bibla u shkrua për një periudhë 1500 vjeçare nga 40 autorë të ndryshëm, në vende të ndryshme dhe në kontinente të ndara. Ajo u shkruajt në tre gjuhë të ndryshme dhe mbulon çështje me tematikë të shumëllojshme në kohë të ndryshme të historisë.(11) Megjithatë, në mesazhin e saj ka një qëndrueshmëri të jashtëzakonshme. Në të gjithë Biblën jepet shfaqet i njëjti mesazh: