[Domira]

Postimi origjinal është bërë nga SANTANA-29

Copetimet e trojeve tona.
Ne veri na e thyen nje lule,
ah` ne lindje na thyen nje dege,
dhe ne Jug... perseri...
na keputen ca zemerzinje...
Oh, moj Nena Shqiperi!
Ne veri, ne Mal te zi,
Ma keputen lulen Malesi,
Dhe ne lindje atje tej Drinit,
Na e thyen rrezen e Diellit.
Qe nga Nishi e gjer ne Struge,
ne cdo shteg e ne cdo rruge...
nga Presheva ne Manastir,
te mberthyen me zinxhir!
Dhe Janines tej, Camerise,
Sec na vrane e sec na shuan,
gjithe cfare patem e gjalluam
na i dogjen i shkaterruan!
Ah, po sot o moj Shqiperi,
Ku me je, si ndjehesh ti?
Si kjo lule qe shpirtit tim,
Sec me rritet me mundim...
Trendafilash te perthyer...
Dhe petalesh gjak perlyer,
Vegjelia aq te don...
Dhe per ty me shpirt lufton !
Por ca te tjere, me thene: "me nder"!
Qe na mbahen si "politikane"!
Vec se fryhen si Gjel-deta...
Per ti mbushur ato kuleta...
Per te fryre barqe dhe vila...
Bashke me shefa dhe servila...
Me njemije e nje qind fytyra,
Ngjeshur vesesh neper zyra

Respekt per kete poezi.