[Malsori-Makaveli]

Nje Vertetim




Do fjal


Kan met kap e met Shnjerzu,
Rrugt e kqija kan me ti Msu,
Ki me m`bet si Peshki n`zall,
Ata qe t`kan dasht s`kan met njoft as s`kan me Ardh,

Qka n`diev Zemra m`ka dal Veper,
I mesova gjitha prej dikuj Tjeter,
Tash si Qen jam ba per Ty,
Te Deshta te msova e ti m`lendove m`shave e veq nuk me ke Pshty,

Gjitha ato se i K`shillova,
Ma von gjitha i Takova,
Fjalen e Zemres e kan Kuptu,
Se mua s`me kan Besu,

E sot qajn kur me Shohin,
Se te verteten tash e Njohin,
Nuk e din se ka tja Msyn,
Gjdo kush ka pak kaj cop e Shkyn,

Aj se t`deshti ti e Shkele,
Te k`qijat vetit ja Njelle,
Un ju pash dhe ke nje Vertetim,
Zemra se vertet t`don nuk t`ban Mashtrim,

E tash do se jan met Shtatzan,
I kan qit jasht Bab e Nan,
Lot e derdhuna per Ty,
Sot Zoti ty ti ka Kthy.