[Malsori-Makaveli]

Per dy Jetima 2 Vjeqar Djali e 4 Vjeqare Qika.Se Nana e ka pas smundjen e keqe (Rakin)-(Krebs) dhe ka vdek.



Ah moj Nan e mjera Nanë,
Pse na ke ba e na ke Lanë,
Cila asht ma e keqja, na a Dhimbja,
Na ke lan tan Jeten Jetima,

Ah moj Nanë pse po Qanë?
Dhibjet Nanë a po mun i Banë?
Tuj vajtu,Lotë nau ba Gjaku,
Baba thot se t`ka ra Raku,

Por spo dim Nan qka asht Ajo,
Pse Nan tan Diten veq Vajto,
Nan pse nuk Qesh e nuk ke Lumturi,
Pse Baba del e shkon nuk qanë Nersy,

Pse nje Dit shkove e nuk u Ktheve??,
Qajë e qajë Zemrat naj Theve,
Anderr s`jam se asht Z`dritë,
Ende Nanë jem tuj t`pritë.








Oh Shqiptar e Dud i Zi,Mend n`kry si Ujë n`kusi.


Ku je more Cung,more Rrajë,
Sjelljet tua s`po mun i Bajë,
More i pa sjellshem Kokë Trashë,
Urdhnon e vepron si me kan Pashë,

Jo ma Turq nuk Kemi,
Shqiptar jam,na Vllazen Jemi,
E pse jam un tjeter Fe,
Ni Atdhe kem e ni Komb kem Le,

Ti nimend si Statu me Lloq e Lyme,
Por ma shum keq e Zhyme,
Se nuk she ma shum se t`thojn,
Ku veq Urrejtjen e tjeter z`dojn.








Edhe ne Deti ka Gjelbrimê
Mej Besu dikuj duhesh me pas shum Guximê,
Jeta asht si Lloteri,
Labyrint pa Kufi,

N´doshta hala se ki Mendu,
Gjdo Ditê ka diqka ki me Msu,
Kan met Rrejt,Shajt e Lendu,
Kan met Tradhtu mu mendu met Shkel e met Ofendu,

Ki mu msu qysh me u Dashuru e me Respektu,
Kajher s´mundesh me zjedh k´ta e du k´ta se Du,
Ki me pa q´ka nuk ki qef me Pa,
Ki me pa qysh Vllau Vllaun ka me Vra,

Edhe pse Bota asht Rrumbullak,
Nuk asht gjdo Njeri Rahat,
N´doshta ne ni Vend te Pasur ki mu Rritê,
Por edhe aty shum ki mu Merzitê,

Mos i merr vesh t´thash e t´thame,
Mos ja plas Zemren Babes e asaj Nane,
Mos mendo me Jetu Sod per Neser,
Por mendo per ma Teper,

Un nuk jam Migjeni,
As nuk jam Makaveli,
Veq une juve po ju Tregoj,
Qka mua me Kaloj.
__________________








Asht diqka qka nuk po mun e Baj,
Asht diqka qka Synin ma m´bush me Vaj,
Asht diqka qak me deshir me ty e n´daj,
Asht diqka qka me vjen dom mej derdh Lot e nuk Qaj,

Asht diqka qka po me mundon Shum,
Asht diqka qka nuk gjan Gjithkun,
Asht diqka qka nuk ka fjal me Shkru,
Asht diqka qka mos te gjet ty qka me ka gjet Mu,

Oh asht diqka qka fjal nuk Gjan,
E m´brenda ne Zemer tan Jeten e m´ban,
Nuk mundesh kurr prej Zemres me Largue,
Gjithmon ne Shpirtin tan ka me Jetue.







Moj e rritur si Lulja n´frangi,
Lum e lum gjith fati Ti,
Dashurija jote me m´bet Histori,
Mej s´jell Jetes Lumturi,

Yll se edhe diten Shihet,
Munges se pa ty nuk Rrihet,
Msheftsin e Zemres e m´ban,
Ne rrugen e Jetes gjithmon e Gjan,

Kush asht me Ty,
Ka me pa Jeten me Sy,
Engjull Njeri,thom se Ka,
Edhe pse kurr me Sy s´kam Pa,

Kshtu si ty e Paramendoj,
Me gjith Zemer te Adhuroj,
Nese dot lutem,zotit per ty ja thom do Fjal,
Pasurija e jetes tende te jet aj Djal.







Stê pres mê se mjaft Prita,
Pse je ti k´shtu un se Dita,
N´munges pa kthim edhe veten e Hupa,
Se te k´thehesh nje Dit sa shum Zotit ju Luta,

Tuj Jetu me shpres se nje Dit ti dot Vjen,
Dhe mua ne Vetmi nuk me Len,
Por, prite Lumturin e prite Vdekjen,
Te Prita ty e prisha Jeten,

Kur fryn Era let dhe mi shkarravit Floktê,
Kujtoj se asht Dora jote e me pikin Lotê,
I msheli Syt per met Pa,
Prej dhimbjes n´zemer nuk te sho Ma,

Gjemon Shpirti Im,
I mungon nje Perqafim,
Ngjyra ngjyra asht Ylberi,
Zemra Zemren pse kaq shum e Theri.








Qe sa dit veq dikun po rrin Mendja,
Aty afer ku dikan po e don Zemra,
Kto dit e mija kan nis po Zgaten,
Kur t´kujtoj ty kraht me Hapen,

Edhe pse je larg prej Meje,
Po e sho veten afer Teje,
Ka te pres si Zogi n´qerdhe,
Prita prita hala nuk Erdhe,

Jam si gaca kuqe se te n´zen,
Por ka te shkymet ti se Vren,
Dikur nalet mundov sat dush mej Fry,
Ajo nalet as nuk dhez e ma nuk t´vy,

Pema nihet n´frytet e Veta,
Nuk dihet se sa z´gat Jeta,
Dikush po pret si Zogi Pranveren,
Krah em Krah hapur e ka Deren.