[^katunari^]

Ma mirë në pyll se n’qyte-et
Na të dy o atje të rrojmë
Atje njeri s’na gërge-et
Të ambël o jetën ta qojmë
Kur humb rrugën nji njeri-i
Të gjithë brengat i mendon
Shok i bahet nji bari-i
Hajde sonte n’kasollen tonë
Zoti ju dhashtë bujari-i
Që se latë o udhtarin jashtë
Buk e meze me raki-i
N’këtë kasollen e m’lumë me kashtë
Bariu mikun e ndero-on
Edhe fyellit tue i ra-a
Zakone t’vjetra i trego-on
Kështu gjyshat o na kanë lanë
Sa ëmbël rënka fylli-i
Kush ka vesh o me e ndigju-u
Sa larg ish Isuf Myzy-yri
Bariut afër o ju afru-u