Dardania.de - Shiko Postimin Tek

legenda · 16-11-07, 20:47

Me fal mushke, sa te flas me Gruevskin

Agim Popoci

Të jetosh dhe punosh në Maqedoni si shqipfolës është vërtet një gjë e vështirë. Nëse flet shqip, doemos duhet t‘i takosh një grupi të armatosur, do ta pish kafenë ose do të flesh gjumë aty ku supozohet se është edhe njeriu me emrin Lirim Jakupi. Është interesante se si gjatë ndjekjes së këtij njeriu për tre vjet me radhë vriten vetëm shqiptarë, edhe pse gjuhet nga toka, uji dhe ajri, madje të krijohet ideja se fishekët e policisë maqedonase janë vërtet shumë inteligjentë.

Që nga vrasja e studentit Liridon Dërmaku nga Dardana e Kosovës, në dhjetor të vitit 2004 në Tetovë, shqipfolësit që jetojnë, studiojnë ose janë kalimtarë të rastit në Maqedoni vazhdojnë të vriten nga policia maqedonase, e cila ka nuhatje jashtëzakonisht të fortë dhe gjuan aty ku janë gjurmët e organizatorit të grupit të armatosur, Lirim Jakupit, në Kondovë të Shkupit, edhe pse ai, Lirimi, për tre vjet me radhë nuk kapet. Kur VMRO-DPMNE ishte në opozitë, akuzonte LSDM-në në pushtet se po inskenonte rastin e Kondovës, futjen e policisë në këtë fshat, e dënon këtë sulm e madje paralajmëron edhe sulmin policor ndaj Brezës. Kjo ishte partia opozitare VMRO-DMPNE, që sot drejton shtetin, u sulet fshatrave shqiptare, madje edhe vret dhe, për çudi, thotë se ishte në kërkim të Lirim Jakupit, i cili ose ka ikur, ose nuk ishte aty në momentin e arrestimit!!!

Më fal mushkëâ€¦

Të jesh shqiptar në Maqedoni do të thotë që njërën këmbë e ke në varr, pavarësisht se për momentin je në kafe, farmaci, spital ose duke fjetur. Në këtë vend, policia gjithmonë ndërmerr aksione në ndjekje të shqiptarëve, pa zgjedhur mjete, si nga toka, uji e ajri dhe, për çudi, nuk gjendet një fishek ose predhë e çmendur që të godasë diçka që nuk është shqiptare. Partitë maqedonase vijnë dhe ikin nga pushteti, teoria e tyre mbetet gjithmonë e njëjtë dhe vazhdojnë të jenë në ndjekje të grupeve të armatosura. A janë vërtet shqiptarët qytetarë të pabindur apo kemi të bëjmë me Cërvenkovska, Buçkovska dhe Gruveska që nuk e gëlltisin dot bashkëjetesën me shqiptarë dhe nuk arrijnë t‘i konvertojnë dot ata në maqedonas?

Edhe një malësor të Tropojës, komunistët nuk e konvertonin dot nga një njeri, që i shikonte punët e tij në njeri të Partisë Komuniste, që "duhej t‘i shërbente Atdheut". E merrnin, e rrihnin kohë pas kohe dhe ai ishte i pabinduri dhe nuk u bë dot komunist me tesere. Këto rrahje ishin aq të shpeshta, sa sfida e tij ishte aktuale për gjithë zonën. Një ditë, kur ai ishte me mushkën e tij karakteristike, u takua me kryetarin e kooperativës, i cili ishte i shoqëruar nga sigurimsat. Sikur të mos i përshëndeste, dajaku ishte i garantuar me ligjin e partisë dhe ky njeri i mirë vendosi të ndalej, por në mënyrën e tij:

-Pshshshsht, - i thirri mushkës, - më fal mushkë sa të flas me kryetarinâ€¦

Sërish pasoi dajaku "i merituar". Pas një kohe, regjimi i kryetarit të kooperativës ra, por ai jetoi si jokomunist.

Duke zbritur nga mushka dhe duke i kërkuar falje, shumë gjëra i duhen sqaruar edhe Kryeministrit aktual të Maqedonisë, i cili në kohën kur Buçkovski e ndiqte Lirim Jakupin dhe vriste shqiptarë, ai e kritikonte. Sot ai vetë vazhdon ta kërkojë Lirim Jakupin, shkatërron gjithçka shqiptare që i del para dhe si homologu i tij Buçkovski, vazhdon të vrasë shqiptarë, por tani në përmasa më të mëdha.

Z. Gruveski ndoshta mund ta harrojë dhjetorin e vitit 2004, kur studenti i vitit të tretë të Fakultetit të Farmacisë në Tetovë, Liridon Dërmaku, u vra nga policia maqedonase, e cila u fut në shtëpinë ku i ndjeri banonte me qira. Faji i vetëm i tij ishte se s‘kishte llogaritur që policia edhe mund ta kërkonte Lirim Jakupin. Policia maqedonase vajti në këtë shtëpi, vrau studentin, Liridonin nga Dardana e Kosovës dhe arsyetimi i kësaj vrasjeje ishte se po kërkohej organizatori i grupeve të armatosura në Kondovë të Shkupit. Edhe pse VRMO-DPMNE nuk ishte në pushtet, e vetmja gjë që vërtet nuk i është dhimbsur Gruevskit, ishte Liridoni i ndjerë dhe banorët e Kondovës, që për vite të tëra u terrorizuan se atje ishin stacionuar grupe të armatosura.

Z. Gruevski e di që jo vetëm Liridoni, por as ai nuk e kishin të qartë se si dhjetë ditë para këtij rasti ishin "shpërndarë" 200 persona të armatosur nga Kondova dhe nuk u fajësua njeri. Ndoshta kjo nuk i pëlqente Gruveskit, por duhet t‘i kujtojmë atij, se me këtë rast nuk u vra njeri dhe nuk është meritë e policisë, qeverisë dhe opozitës maqedonase.

Sërish Kondova

Kaluan ca muaj nga vrasja e Liridon Dërmakut dhe sërish rasti i Kondovës. Pas largimit të shqiptarëve të armatosur nga kjo zonë, vijnë maqedonasit e armatosur dhe këtë e vuajnë vetëm banorët e zonës.

Z. Gruveski ndoshta edhe e ka harruar shtatorin e vitit 2005, por jo shqiptarët e Maqedonisë, sepse partia opozitare VMRO-DPMNE tha që qeveria kishte inskenuar rastin e Kondovës. Simptomatik është vetë aksioni i ndërmarrë nga pjesëtarët e policisë. "Pas hyrjes në fshatin Kondovë, në fillim janë drejtuar në një vend të gabuar, ku nuk kishte armatim dhe më pas, një polic shqiptar i ka njoftuar se armatimi gjendet në një pjesë tjetër të fshatit, ku edhe kanë zbuluar disa thasë, për të cilat askush nuk e di se ç‘kishin brenda, pasi të njëjtat janë hapur në Ministrinë e Punëve të Brendshme", tha në atë kohë zëdhënës i VMRO DPMNE-së, Aleksandar Biçikliski. Dhe duke folur si një trim-shqiptar paralajmëroi se qeveria e Maqedonisë është duke përgatitur skenarë të ngjashëm edhe në fshatin Brezë. Edhe pse fletarresti u tërhoq nga organet gjyqësore për Agim Krasniqin, për të cilin supozohej se ishte udhëheqës i grupit të armatosur në Kondovë, policia maqedonase dy herë "zbuloi" sasi të konsiderueshme armatimi.

Z. Gruveski mendon se u lumturua ndonjë shqiptar që ai erdhi në pushtet. Ndoshta ca koka të PDSH-së edhe janë gëzuar, por fshatarët e Likovës ose Brezës, Shipkovicës ose Brezës nuk e kanë çuar ndonjëherë nëpër mend idenë se në Maqedoni edhe mund të jetosh i sigurt. Kur nëpër media filloi të qarkullojë lajmi mbi praninë e grupeve të armatosura në Maqedoni, gjithë fshatarët e brezit kufitar me Kosovën u shqetësuan. Jo se kërcënoheshin nga ndokush, por se në mesin e të kërkuarve sërish do të përmendej një grup i armatosur shqiptar. Pa u përpjekur fare për ndonjë vëzhgim të situatës, si në rastin e Kondovës, në dhjetor të vitit 2004, Kryeministri i Maqedonisë i ra shkurt, madje më shkurt se sa mund të mendohet. Vuri në lëvizje gjithçka që kishte në Ministrinë e Punëve të Brendshme të Maqedonisë, nga banakierja deri te helikopteri, vetëm e vetëm për të gjuajtur shqiptarë, ndërsa në shënjestër ishte fshati Brodec në Malësinë e Tetovës.

Të shtëna artilerie dëgjoheshin nga të gjitha anët, mbi dhe nën fshat, ndërsa ishin duke kërkuar dhjetë persona të armatosur. Nuk u tmerrua vetëm Tetova me malësinë e saj, por edhe Kosova që pret përcaktimin e statusit, shqiptarët që jetojnë brenda dhe jashtë Maqedonisë, e madje edhe NATO dhe Brukseli zyrtar, sepse mediat lejoheshin të afrohen. Bilanci ishte më shumë se tragjik, 6 të vrarë dhe 13 të arrestuar, ndërsa të mbijetuarit dolën nga bodrumet e tyre vetëm atëherë kur mediat ishin prezente. Deklarata e Ministrisë maqedonase të Punëve të Brendshme ishte e ngjashme me atë të kohës së z. Buçkovski. U numëruan shqiptarët e vrarë, u etiketuan si kriminelë, ndërsa Lirim Jakupi sërish nuk u kap. Armët që iu ekspozuan mediave dallonin nga ato të tre viteve më parë, me vetëm një detaj të vogël: Ishin ndryshkur nga ekspozimet e kohëpaskohshme.

Do Zoti o zoti Gruevski, më fal mushkë se vërtet të vonova, që të mos mbushet mendja të ndjekësh cigareshitësit nëpër Tetovë e Gostivar, vetëm e vetëm për të luftuar kontrabandën e cigareve në Maqedoni. Mund ta imagjinojmë aksionin tënd të preferuar, me tankse dhe topa, helikopterë e autoblinda, ku të gjithë ata qytetarë të rastit vërtet do ta thithin cigaren që dëmton shëndetin dhe gratë shtatzëna.

16-11-07, 20:47	#43
legenda ...Argumentum (ad ) AMORE Anëtarësuar: 12-11-06 Postime: 2,130	Titulli: Luftime te ashpera ne rethinen e Tetoves Me fal mushke, sa te flas me Gruevskin Agim Popoci Të jetosh dhe punosh në Maqedoni si shqipfolës është vërtet një gjë e vështirë. Nëse flet shqip, doemos duhet t‘i takosh një grupi të armatosur, do ta pish kafenë ose do të flesh gjumë aty ku supozohet se është edhe njeriu me emrin Lirim Jakupi. Është interesante se si gjatë ndjekjes së këtij njeriu për tre vjet me radhë vriten vetëm shqiptarë, edhe pse gjuhet nga toka, uji dhe ajri, madje të krijohet ideja se fishekët e policisë maqedonase janë vërtet shumë inteligjentë. Që nga vrasja e studentit Liridon Dërmaku nga Dardana e Kosovës, në dhjetor të vitit 2004 në Tetovë, shqipfolësit që jetojnë, studiojnë ose janë kalimtarë të rastit në Maqedoni vazhdojnë të vriten nga policia maqedonase, e cila ka nuhatje jashtëzakonisht të fortë dhe gjuan aty ku janë gjurmët e organizatorit të grupit të armatosur, Lirim Jakupit, në Kondovë të Shkupit, edhe pse ai, Lirimi, për tre vjet me radhë nuk kapet. Kur VMRO-DPMNE ishte në opozitë, akuzonte LSDM-në në pushtet se po inskenonte rastin e Kondovës, futjen e policisë në këtë fshat, e dënon këtë sulm e madje paralajmëron edhe sulmin policor ndaj Brezës. Kjo ishte partia opozitare VMRO-DMPNE, që sot drejton shtetin, u sulet fshatrave shqiptare, madje edhe vret dhe, për çudi, thotë se ishte në kërkim të Lirim Jakupit, i cili ose ka ikur, ose nuk ishte aty në momentin e arrestimit!!! Më fal mushkëâ€¦ Të jesh shqiptar në Maqedoni do të thotë që njërën këmbë e ke në varr, pavarësisht se për momentin je në kafe, farmaci, spital ose duke fjetur. Në këtë vend, policia gjithmonë ndërmerr aksione në ndjekje të shqiptarëve, pa zgjedhur mjete, si nga toka, uji e ajri dhe, për çudi, nuk gjendet një fishek ose predhë e çmendur që të godasë diçka që nuk është shqiptare. Partitë maqedonase vijnë dhe ikin nga pushteti, teoria e tyre mbetet gjithmonë e njëjtë dhe vazhdojnë të jenë në ndjekje të grupeve të armatosura. A janë vërtet shqiptarët qytetarë të pabindur apo kemi të bëjmë me Cërvenkovska, Buçkovska dhe Gruveska që nuk e gëlltisin dot bashkëjetesën me shqiptarë dhe nuk arrijnë t‘i konvertojnë dot ata në maqedonas? Edhe një malësor të Tropojës, komunistët nuk e konvertonin dot nga një njeri, që i shikonte punët e tij në njeri të Partisë Komuniste, që "duhej t‘i shërbente Atdheut". E merrnin, e rrihnin kohë pas kohe dhe ai ishte i pabinduri dhe nuk u bë dot komunist me tesere. Këto rrahje ishin aq të shpeshta, sa sfida e tij ishte aktuale për gjithë zonën. Një ditë, kur ai ishte me mushkën e tij karakteristike, u takua me kryetarin e kooperativës, i cili ishte i shoqëruar nga sigurimsat. Sikur të mos i përshëndeste, dajaku ishte i garantuar me ligjin e partisë dhe ky njeri i mirë vendosi të ndalej, por në mënyrën e tij: -Pshshshsht, - i thirri mushkës, - më fal mushkë sa të flas me kryetarinâ€¦ Sërish pasoi dajaku "i merituar". Pas një kohe, regjimi i kryetarit të kooperativës ra, por ai jetoi si jokomunist. Duke zbritur nga mushka dhe duke i kërkuar falje, shumë gjëra i duhen sqaruar edhe Kryeministrit aktual të Maqedonisë, i cili në kohën kur Buçkovski e ndiqte Lirim Jakupin dhe vriste shqiptarë, ai e kritikonte. Sot ai vetë vazhdon ta kërkojë Lirim Jakupin, shkatërron gjithçka shqiptare që i del para dhe si homologu i tij Buçkovski, vazhdon të vrasë shqiptarë, por tani në përmasa më të mëdha. Z. Gruveski ndoshta mund ta harrojë dhjetorin e vitit 2004, kur studenti i vitit të tretë të Fakultetit të Farmacisë në Tetovë, Liridon Dërmaku, u vra nga policia maqedonase, e cila u fut në shtëpinë ku i ndjeri banonte me qira. Faji i vetëm i tij ishte se s‘kishte llogaritur që policia edhe mund ta kërkonte Lirim Jakupin. Policia maqedonase vajti në këtë shtëpi, vrau studentin, Liridonin nga Dardana e Kosovës dhe arsyetimi i kësaj vrasjeje ishte se po kërkohej organizatori i grupeve të armatosura në Kondovë të Shkupit. Edhe pse VRMO-DPMNE nuk ishte në pushtet, e vetmja gjë që vërtet nuk i është dhimbsur Gruevskit, ishte Liridoni i ndjerë dhe banorët e Kondovës, që për vite të tëra u terrorizuan se atje ishin stacionuar grupe të armatosura. Z. Gruevski e di që jo vetëm Liridoni, por as ai nuk e kishin të qartë se si dhjetë ditë para këtij rasti ishin "shpërndarë" 200 persona të armatosur nga Kondova dhe nuk u fajësua njeri. Ndoshta kjo nuk i pëlqente Gruveskit, por duhet t‘i kujtojmë atij, se me këtë rast nuk u vra njeri dhe nuk është meritë e policisë, qeverisë dhe opozitës maqedonase. Sërish Kondova Kaluan ca muaj nga vrasja e Liridon Dërmakut dhe sërish rasti i Kondovës. Pas largimit të shqiptarëve të armatosur nga kjo zonë, vijnë maqedonasit e armatosur dhe këtë e vuajnë vetëm banorët e zonës. Z. Gruveski ndoshta edhe e ka harruar shtatorin e vitit 2005, por jo shqiptarët e Maqedonisë, sepse partia opozitare VMRO-DPMNE tha që qeveria kishte inskenuar rastin e Kondovës. Simptomatik është vetë aksioni i ndërmarrë nga pjesëtarët e policisë. "Pas hyrjes në fshatin Kondovë, në fillim janë drejtuar në një vend të gabuar, ku nuk kishte armatim dhe më pas, një polic shqiptar i ka njoftuar se armatimi gjendet në një pjesë tjetër të fshatit, ku edhe kanë zbuluar disa thasë, për të cilat askush nuk e di se ç‘kishin brenda, pasi të njëjtat janë hapur në Ministrinë e Punëve të Brendshme", tha në atë kohë zëdhënës i VMRO DPMNE-së, Aleksandar Biçikliski. Dhe duke folur si një trim-shqiptar paralajmëroi se qeveria e Maqedonisë është duke përgatitur skenarë të ngjashëm edhe në fshatin Brezë. Edhe pse fletarresti u tërhoq nga organet gjyqësore për Agim Krasniqin, për të cilin supozohej se ishte udhëheqës i grupit të armatosur në Kondovë, policia maqedonase dy herë "zbuloi" sasi të konsiderueshme armatimi. Z. Gruveski mendon se u lumturua ndonjë shqiptar që ai erdhi në pushtet. Ndoshta ca koka të PDSH-së edhe janë gëzuar, por fshatarët e Likovës ose Brezës, Shipkovicës ose Brezës nuk e kanë çuar ndonjëherë nëpër mend idenë se në Maqedoni edhe mund të jetosh i sigurt. Kur nëpër media filloi të qarkullojë lajmi mbi praninë e grupeve të armatosura në Maqedoni, gjithë fshatarët e brezit kufitar me Kosovën u shqetësuan. Jo se kërcënoheshin nga ndokush, por se në mesin e të kërkuarve sërish do të përmendej një grup i armatosur shqiptar. Pa u përpjekur fare për ndonjë vëzhgim të situatës, si në rastin e Kondovës, në dhjetor të vitit 2004, Kryeministri i Maqedonisë i ra shkurt, madje më shkurt se sa mund të mendohet. Vuri në lëvizje gjithçka që kishte në Ministrinë e Punëve të Brendshme të Maqedonisë, nga banakierja deri te helikopteri, vetëm e vetëm për të gjuajtur shqiptarë, ndërsa në shënjestër ishte fshati Brodec në Malësinë e Tetovës. Të shtëna artilerie dëgjoheshin nga të gjitha anët, mbi dhe nën fshat, ndërsa ishin duke kërkuar dhjetë persona të armatosur. Nuk u tmerrua vetëm Tetova me malësinë e saj, por edhe Kosova që pret përcaktimin e statusit, shqiptarët që jetojnë brenda dhe jashtë Maqedonisë, e madje edhe NATO dhe Brukseli zyrtar, sepse mediat lejoheshin të afrohen. Bilanci ishte më shumë se tragjik, 6 të vrarë dhe 13 të arrestuar, ndërsa të mbijetuarit dolën nga bodrumet e tyre vetëm atëherë kur mediat ishin prezente. Deklarata e Ministrisë maqedonase të Punëve të Brendshme ishte e ngjashme me atë të kohës së z. Buçkovski. U numëruan shqiptarët e vrarë, u etiketuan si kriminelë, ndërsa Lirim Jakupi sërish nuk u kap. Armët që iu ekspozuan mediave dallonin nga ato të tre viteve më parë, me vetëm një detaj të vogël: Ishin ndryshkur nga ekspozimet e kohëpaskohshme. Do Zoti o zoti Gruevski, më fal mushkë se vërtet të vonova, që të mos mbushet mendja të ndjekësh cigareshitësit nëpër Tetovë e Gostivar, vetëm e vetëm për të luftuar kontrabandën e cigareve në Maqedoni. Mund ta imagjinojmë aksionin tënd të preferuar, me tankse dhe topa, helikopterë e autoblinda, ku të gjithë ata qytetarë të rastit vërtet do ta thithin cigaren që dëmton shëndetin dhe gratë shtatzëna.