[luan_i]

Mesazhi i çuditshëm

Në Fierzë na solli dhe Drini i Madh një picture,
Portret i një vajze nga Peja mbi vetull shaminë.
Çudi si kish rënë nga Peja në lumë,
Çudi si kish zbritur këtu në qiell nën lëndinë!

Po cili piktor na përcillte masazhe të tillë njerëzorë
Që larg nga Kosova meujin e turbullt të Drinit,
Dhe si mund të dinte se kujt do ti binte në dorë
Ta shpinte në Ekspozitën e madhe të Dimrit?…

Kjo mbeti për mua një enigmë e quditshme
Dhe mendjen e kamvrarë me javë e muaj me radhë,
Por vetëm një gjë unë e quaj të bardhë e të hijshme:
Vëllai i ndarë prej meje e sillte mesazhin me Drinin e Bardhë.

Nusja nga Kosova

Kam dashur t’i gjeja dhe nipit tim një nuse,
Andej nga Kosova në fshatrat e thella,
Po kjo ka qenë një ëndërr pas zjarrit meflakë të kuqe,
Si vale e flamurit tek shpella.

Ka qenë vërtetë një ëndërr në viset e mia megurra,
Ku rrjedhin ujrat, por unë etjen e verës zorë se e shuaj,
Kam dashur nusen enipit të mos e marr me vetura,
Por veq si qëmoti,me kuaj.

Një muaj të tërë le të zgjesë udhëtimi me kale,
Me pluhur mbi vello të vinte nusja e nipit tek unë,
Me dorën timet’ia shkundja duvakun pale mbi pale
Atje tek oxhaku, ku kafja në xhevzë bën shkumbë.

Dhe s’kishte gjë, le të binte pluhur i udhës së largët,
Në vatrën time të vjetër sa përralla,
Por kjo nukndodhi mes bores së ligë e të varfër,
Ku rron ky fisi ynë i ndarë në dysh plot andrralla,

Ku s’merr dot një nuse për një nip a për djalë,
Se fisin e ndanë kufiri me dy pashapaorta;
Këto pashaporta s’të lënë të marrësh nuse me kale,
As me vetura dhe as me avion ndofta…

Kamëndërruar ti gjej një nuse tim nipi të dashur
Në fshatrat e thella andej nga Kosova,
Se s’desha të shkoja në tjetrën botë me buzë të plasur,
Ta shuaja etjen e mallit për aq sa të rroja.

Dritëro Agolli