[Linka_pz]

Për tu mbledhur bashkë


Po shkoj në Kosovë papritur një ditëz janari a prilli,
Tek miku i hershëm poeti Podrimja,
Apo tek bujku I njohur Binak Gjebrahili,
A, fundja, tek plaka e moqme Bardhoke Prishtina.

Pak dru oxhaku i tyre ka mbajtur për mua
Dhe shtrati çarçafë të larë do të ketë në odë,
E zonja e shtëpisë do të nisë dhe nusen në krua,
Të mbushë një shtambë me ujë të ftohtë.

Këto, sigurishtë, nuk kan ndonjë rëndësi të veqantë,
Kryesorja është se, gjer tani të shpërndarë,
Do mblidhemi në odën e kuvendeve bashkë,
Të nxjerrim mallin, të flasim si të lërojmë një arë.

Si të lërojmë një arë, të lënë viteve djerrë,
Ç’ti bëjmë asaj për ta mbjellë,
Nga cili burim t’ia sjellim rrëkezën të rrjedhë,
Që verës e vjeshtës kjo arë të pjellë.

E rëndësishme kjo është, se një ditëz janari a prilli,
Çarçafë të bardhë do të ketë për mua poeti Podrimja
Dhe dru për oxhakun e tij do të pres Binak Xhebrahili,
Dhe nusen në krua për ujë do nisë plaka Bardhoke Prishtina.