[turisti]

Postimi origjinal është bërë nga adidu

Shume interesante kjo teme, por gjithaq te me falni qe nuk arrita ti lexoj te tera postimet, pasi te "filozofuarit e dashurise' me perpiu ne lexim e siper.
Te dashurosh, eshte nje filozofi me vete( e trajtuar aq bukur tek Simpoziumi i Platonit), por edhe te kundershtosh(mohosh) "filozofimin e dashurise" eshte po aq(ne mos me shume) nje filozofi me vete. Ajo qe mbetet eshte gjithsesi dashuria dhe jo filozofia per te. Filozofia per dashurine, apo dashuria e filozofuar, per mua eshte si mirazhet ne shkretetire te atij/asaj qe kerkon nje oaz per te prehur shpirtin e trupin, e derrmuar nga hapesira boshe me rere pa fund.
Ndoshta i rashe gjate, por po e permbledh me pak vargje ndjesine time.

Përgjigje i kërkojmë ndjenjës,
Kur pyetje na bën shpirti,
Pyetje i bëjmë ndjenjës,
Kur shpirti vuan.
Ndjenjë e pjellë nga shpirti,
Shpirt i vrarë nga ndjenja,
Që me mund e lindi.

Sinqerisht,duke e lexuar kete shkrim,mendja me shkoi tek PLATONI dhe po e pyes veten: a thu,a ka pas ne kohen e PLATONIT aq shume -gra- per ta zhvilluar ( perpunuar) kete filozofi te vet ?????????????????????