[Murgesha]

Me fol ka del shpirti, të rrallë janë ata që nuk dojnë me e ditë mendimin e të tjerëve për veten. Edhe pse shpesh ndëgjoj mendimet e të tjerëve për mua si të këqia si të mira i mbaj në vete. Më ka ndodh që kam ndejt me një dhomë me atë që kam ndëgjuar që ka dhënë mendim të keq për mua pa u besdisur fare. Jam munduar me të gjitha mënyrat që ta liroj atë nga brerja e ndërgjegjes pse ka vepru ashtu. Të shumtën vetë kan ardhë e më kan kërku falje për fjalët e veta që natyrisht e kan ditë se kan ardhë në veshin tim.
Çka s`ta ruan goja yte nuk ta ruan askush tjetër, prandaj jam shumë e kujdesshme kur flas për të tjerët.

Sa i përket virtuales.
Me kohë kam kuptuar që edhe pse anonim ne jemi vetvetja edhe këtu. Shpifësi në reale gjen edhe këtu ndëgjuesin e shpërndarësin e shpifjeve. Edhe këtu duhet të vlejë rregulla e artë e ruajtjes.
Çka sta ruan tastatura e yte, nuk ta ruan as tastatura e tjetrit.