[Dilaver]

Vërtet në nenin 14.3 të Kornizës kushtetuese thuhet se PSSPja, me iniciativën e tij ose me një kërkesë të mbështetur nga dy të tretat e anëtarëve të Kuvendit, mund të bëjë amendamente në këtë Kornize Kushtetuese, por në rastin e amendamentit për zgjatjen e mandateve iniciativa nuk erdhi nga shefi i UNMIK-ut por nga dy liderë dhe kjo, ekskluzivisht për forcimin e pushtetit personal.
Ngritja e një rendi demokratik nis në të perceptuarit e tjetrit si politikisht i barabartë (sepse esencialisht demokracia është procedurë), kurse rënia ose suspendimi i saj hetohet kur shkilen procedurat, pra ligji. Ndërrimi i Kornizës ex officio u hap udhë paligjësive tjera. Kurse marrëveshja për koalicionin i hap rrugë suspendimit të demokracisë, duke ua lidh duart kuvendarëve, duke ua marrë të drejtën për të paraqitur mocion për votëbesim të qeverisë, pra në odën e burrave dhe grave të zgjedhur të këtij vendi nuk banon më demokracia, mundësia për kontroll të pushtetit dhe shprehja e mendimit të lirë.
Kurse lufta politike për ndërrimin e pushtetit u shpall e jashtëligjshme.
Shefi i UNMIK-ut Ruecker, nën presionin e Hashim Thaçit dhe Fatmir Sejdiut, vetë e ka amandamentuar dhe ndryshuar Kornizën Kushtetuese, aktin suprem të një territori duke zgjatur mandatin e Presidentit të vendit nga 3 në 5 vjet, për nevoja koniukturale të këtyre dyve, pra për pushtetin e tyre personal.

Dhe sipas asaj fabulës për miun që po të ra një herë nëpër mustaqe, e mëson udhën, me plot të drejtë ndryshimin e kësaj Kornize tashti e kërkon edhe Aleanca për Ardhmërinë e Kosovës. Natyrisht duke u nisur nga parimi i barazisë politike. Dhe shefi i Kuvendit të Kosovës Jakup Krasniqi, si të ishte autsajder i parlamentarizmit (e ulet aty qe tetë vjet) tha më 15 janar se kërkesa e AAK-së duhet të adresohet tek Ruecker’i, i cili mund ta amnadamentojë dhe ta ndërrojë Kornizën!? Me demek ai s’ka asgjë kundër suspendimit të demokracisë nëse ajo vjen nga ‘boss’i i tij Ruecker!? Me iniciativën e tij p.sh. PSSPja do të mund të amandamentonte ndonjë nen, që bie ndesh me Rezolutën 1244 (sepse Rezoluta është akt më i lartë se sa ligji suprem-Korniza në Kosovë) e jo të amandamentojë nene që kanë të bëjnë ekskluzivisht me ndarjen e pushtetit dhe mandatet.
E, Jakup Krasniqi është i votuar dhe i zgjedhur nga sovrani (populli) pikërisht për ta mbrojtur kushtetutën, pra ligjin, qoftë edhe nga ndërhyrjet despotike të shefit të UNMIK-ut. Amandamentimi për nene të veçanta të Kushtetutës mund të bëhet vetëm me procedurë parlamentare (të mbështetur nga 81 deputetë), kurse ndërrimet kushtetuese (të rendit shoqëror p.sh. nga Republika Parlamentare, nëse supozojmë se Kosova është e tillë, në monarki) bëhen me referendum. Por, edhe Krasniqi duket se i është bashkangjitur armatës internacionale të injorancës si fuqi.


Fatkeqësia vjen nga mosdija, e cila vetvetiu nuk është krim, por kur mosdija vendos ligjin e diktatit, pra paligjësinë, ajo e bë injorancën të ligjshme që do të thotë e institucionalizon krimin. Shkelja e ligjit në mendësinë shqiptare perceptohet si fuqi, diçka e autoritetshme dhe së këndejmi përligj sentencën se injoranca është burimi më i madh i lumturisë. Si opozitar Jakupi ishte goxha i zëshëm për shkeljet eventuale që kanë mund t’i bëjnë Daci ose Berisha, e tash...!?
E shkel vet me lehtësi të padurueshme, sepse ka hip në pushtet. A je i lumtur zoti Krasniqi?

Halil Matoshi