[BE LK]

Postimi origjinal është bërë nga Dilaver

”Nëse dikush arrin të ketë shpirt të madh, don apo nuk don, trupi i tij do të jetë në vuajtje e mundime. Vetëm ai trup që posedon shpirt të vogël, kënaqet duke jetuar në komoditet, madje edhe mund të jetojë gjatë, kënaqet duke fjetur e duke ngrënë ushqime të këndshme, po ai që ka shpirtmadhësi, ai shpirt i tij i shkakton trupit vuajtje, madje ndonjëherë edhe jetë të shkurtër. Ai trupit i shkakton sëmundje.”
Madhështia dhe fisnikëria e shpirtit dallojnë njena nga tjetra.
Madheshtia e shpirtit është një deshirë dhe ambicje e madhe për një lëmi, ndërsa fisnikëria e shpirtit është tipari më i përsosur. Secila madhësi e shpirtit nuk është fisnikëri. Cdo fisnikëri është shpirtmadhësi, e cdo shpirtmadhësi nuk është fisnikëri.


Njeriu në vetëdijën e tij dhe shpirtin e tij, sipas komentit Kur’anor, në natyrën e tij ka një ndjenjë të madhe. Kjo ndjenjë quhet HUMANITET i madh.

Ku qëndron dallimi në mes të madhështisë dhe zemëgjerësisë?

Dilaver.........

Nese Arrin te kuptosh se cfar eshte shpirti, atehere do kuptosh kete thenje.

Duhet ndare shpirti nga Zemra dhe ajo qe quhet "Nefs" ne arabisht.

Zoti gjithmone ne kuran, kur u thota njerezve qe ai din cfar keni te fshehur, apo cfar mbartni ne zemrat tuaja. Nuk thote ne shpirtrat tuaj. Por citon zemren....

Shpirti eshte i paster, eshte i burgosur ne trup....!

Gjithsesi, une nuk po e njoh kete dijetarin qe keni cituar, por nese eshte nga persia (irani) apo pjese e sekteve te atyre Zonave, Duhet te kemi parasysh se ato bejne nje lemq shume te madh ne sqarimin qe ju bejne ketyre gjerave....!

Thenja eshte e sakte, Por Shpirti eshte dic tjeter nga ajo qe thuhet ketu...!

Zoti thote ne kuran se ne ju kemi dhene shume pak dijeni per shpirtin...

Surja Isra
85. Të pyesin ty për shpirtin; Thuaj: “shpirti është çështëje që i përket vetëm Zoti tim, e juve ju është dhënë fort pak dije per te (shpirtin..)”.