[Arb]

Ferati - Cervadiku, "I mecmi dhe budalla"

Ngjyra-ngjyra kjo dynja,
Nje pare mend kurkush si ka,
Per me i ra cdo pune ne fije,
Njeri vlen aq sa ka dije.

Ai i mecmi me nje fjale,
E pajton krejt ni mahalle,
Ai budalla qe nuk din,
Trubullon ujt qe e pin,

Ai i mecmi fale s'hargjon,
Kur e sheh se s'ka kush ngon,
Ai budalla e prish renin,
Kur ja nxan te mecmit venin.

Ai i mecmi me pese pare,
5000 veteve ju ban qaren,
Me ja dhane paret budalles
Ja qet laken krejt mahaes.

Me qellu hoxha budalle,
Kurre kah kibla s'ki me u fale,
Me qellu hoxha me ven,
Kun shejtanit s'i len ven.

Me qellu mjeku budalle,
Prej spitalit s'del i gjalle,
Me qellu mjeku me dije,
Pa e kry fjalen te ben ne fije.

Me pleqnu pune dijetari,
Cka ka mrapsht e kthen per se mari,
Me pleqnu budalla punen,
Thote ti vetes puthja hunen.

Me qellu budalle kongetari,
Ta bon dasmen dite pazari,
Me qellu kongtar me men,
Me za te tij njerezia flen.

Tupangji me kon budalla,
S'ka me fjete prej tij mahalla,
Tupagji me kan me men,
Hijeshon vallen ne cdo ven.

Ai i mecmi fjale-sheqer,
Din ku jep e ku merr,
Ai budalla qe s'ka men,
Pak me dhane gjithe ta permen.

Me i qu dhete budalle me ble,
I nimdheti vete ti je,
Me i qu dhjtete budalle me shit,
Budalle je, po se ke dite,

Ai qe din, drite ka me ba,
Ai qe sdin, lyp terr ku s'ka.
Na dhashte Zoti drite ne kete dynja,
Na ndihmo, veten me pa.