[Linka_pz]

“Askush, askund, asnjehere…Vetem ti…”

(fragment)



Shkula një copëz nga shpirti.
Me pelenën që u formësua prej saj ,
Të mbulova…
Deshifrova pafajësinë e syve të tu trembur…
Klitha pa zë…

Qielli,
Mes errësirës së virgjër,
Po pikturon një të errët vrimë,
E cila,
Herë me duket si Ferri
që më pjek me të nxehtin zeher,
E herë ylber që ngjason me një “N”.

Një shkronjë asgjëprurëse,
Na largon skajesh, ty dhe mua.
Hepohet, përplaset
Humbet dhe…s’na nxë…


Kafshova gjuhën.
Me buzë të perpiva.
(Mbase të helmova)
I trembur,
U lëshove rrugëve që si dije.


Sot,
Kërkoj një fjalë prej teje…
Një fjalë të pa shkruar në asnjë plazh të lagur,
Zodiak,
Alfabet të mykur,
Apo gjuhë të shuar…

E ke harruar…?

Nesër,
Në mëngjes,
Do pres këmbë e duar…
Sokakëve të askundit pa dyer, pa emra…

……………………………………………..

Pyllit tim të errët me gjemba,
Iu largove Ti
dhe Zemra…

Suzana Zisi