[lirik]

Më tha at'her qielli

autori xhelal ferizi vargje shqiptare

më tha at'her qielli kur isha në moshë i ri
ti do të jeshë rrezja e vargut
dhe mos kundërshto kët fat pranoje me dashuri
më tha at'her qielli me urdhër prej së largut

ty do të japim diell rreze e art me cilsi
do të japim ne vet qiellore fjalë
ti do të jeshë aromë vargu për qenje njerzore e bim'si
mos u brengos më than ti ke për t' ja dalë

penda jote do të ket plot ylbera
të gjitha aromat që jan edhe ato që mund të imagjinohen
në penden tënde ne do të prodhojm e sjellim vlera
vepro pra më tha ësht urdhër se yjt do të hidhrohen

shkruaj më than ne do të japim secilin material
të depërtosh në secilen thellsi
këndo për lulet këndo për fushë e mal
zbërtheje secilen cilsi

un disi kundërshtova at'her
dhe nuk më erdhi mirë
se nuk doja të isha përher
rob i vargut të lirë

jo ti ti dhe pikë më than edhe shum meteor
e trupa tjerë e mbi dhe lule e karajfila
ti do të jesh vargu ynë dekor
më than edhe shpendë e bilbila

ti me fjalorin tënd do të jeshë e me metafora
kahdo nëpër stilizime
ti vet penda jote e dora
per ne do të sjell frymzime

un kundershtoja me pendë
ju thash se më thyhet vargu mbi akull
ka smirzi e vrastarë të pa mendë
për dhe mund të bie shakull

jo jo të mbajmë ne më than yjet
edhe më premtoj secila lulë
më premtuan ujvarat e pyjet
për ne vargu yt ësht diell'vulë

un dridhesha në moskuptim i biri i vegjlisë
at'her isha i ri nga përvoja
i trembesha mërisë e tradhtisë
e të zezave që i sjell ploja

ju thash trupave qiellore me artin tim nga zemra
mos më shtyni në kët mision
se do më quajn pastaj me gjith far lloj emra
satant e bashkuar me demon

mos se në kët treg ku i thonë lëmsh me dhe
ka shum smirzi që kan në dorë pushtet
dhe ma thyjn për së gjalli mua moshen e re
ata jan satani vet

e q' mund të bëj un me një pendë
errsira ësht shum e madhe
drita ime ka pak vend
më leni të lirë mbi livadhe

më leni të lirë mbi tokë
të lirë në shkollë e mësime
me miq e shoqe e shokë
të lirë në rininë time

më leni të lirë ju thash nuk dua varg
nuk dua roberi poetike
ju luta qiellit nga larg
e trupave galaktike

nuk pranoj asnji me votë
të gjith kishin votuar
kështu e ka shkruar edhe i madhi zot
në varg si bilbil për t' kënduar


nuk bëri punë mbrojtja ime
kot u dërmua dëshira
dhe ja pse jam me shkrime
rob i vargjeve të lira

ja pra kjo ësht arsyeja
se un jam i detyruar
nëpër vite me varg po thyeja
akuj smirzi të shtresuar

kët punë me ankim po e bëj nuk dua të jem sizif i mundimit
akujt qenkan të trashë o drita ime e vargjeve o margaritë
mos u brengos më thonë edhe vet muzat e flijimit
se aty as dielli nuk ka depertuar me dritë

shkruaj më than vetëm shkruaj ti mos u ndal nëpër shekuj e mot
secila germë le të jet nji rreze
se gjysma ësht akull i zi mbi kët botë
por lulet në gjallri i ndeze

a nuk e sheh karajfilin
a nuk e sheh vullnetin
a nuk e sheh currilin
as gurren kullimine e detin

të gjith kta jan ringjallruar
të gjith të duan me varg t'lirë
sa për akujt e mallkuar
ata gjithmon jan të vdekurit e ngrirë

ata jan smirzi me shtresa
të trashë jan kshtu rrijn në shekuj e breze
aty kurr fjala as besa
nuk depërton as dielli me rreze

prandaj këndo për ujvaren
e stërkalat nga vargu që llastohen
këndo për shqiptarin e shqiptaren
për zemrat e arit që gzohen

a se sheh se nga vargu yt
si del me refleks ingjija
ylberi aty i lanë sytë
mbi gurra ku bjen hjeshija

arti gëzohet e vlera
gëzohet me shpirtë qetina
gëzohet e bukura pranvera
gëzohen moti e stina


vargu yt ka ngazllye
qdo peshk në lumejt e shqiptarit
dëfryeshëm ka dalë me kërcye
me trup mbi currila të arit

mos qajë mos u pendo me than të gjitha gjuhët qiellore
as në në akuj nuk depërtojmë në ata të ngrirë me tug e të vjella
vargjet tua i duam për të gëzuar ngjyrat ylberore
dhe të lashtat në pranverë me të mbjella

vargjet tua më than i duam për mija breze
i duam për diell e për hanë
i duam për zemra që duan gëzim e rreze
i duam për shqiperi e dardanë

për akuj nuk i duam të errsires
as për satan e hijanet
i duam për hirë të dritmires
valbardhes që shkumbzon mbi det

nuk i duam vargjet për katrane
as për urrejtsa e vampira
por i duam për dëfrim hane
rrejdhshëm si kroje të lira

i duam për kullimin e zallit
për qelizat gjevahire
i duam se jan perla të mallit
damarë të gjuhës ilire

mos u brengos me than
se vargjet nuk jan për horra
vargjet për sy me dritë jan
e jo për djaj e për qorra

vargjet jan për shekuj sa të jen mbi dhe
për barin e brushat mbi fletë
ato jan për kombe për shum gjuhë e fe
globit i japin jetë

autori xhelal ferizi vargje të lira shqiptare nga mergimi