Dardania.de - Shiko Postimin Tek

panta_rhei · 31-05-08, 21:27

"Duhanxhiu i pasionuar që vazhdimisht lexon shumë shkrime që alarmojnë për rrezikun nga duhani, ai më në fund vendosë të heq dorë - nga leximi"! ... ka thanë Churchilli.

Mirëpo nga leximi kurrsesi nuk është mirë me hjekë dorë:

"Tymi i duhanit në kafe bante rrathë e mbas së fundi formonte mjergull të dendun që ta merrte frymën. Duhma e rakisë, biseda për hallet dhe punët e botës, trillimi i ndonji dredhie për dam të ndonji të pafajshmi, të zbukuruemit e thashë e themeve, ua humbte mendjen dhe nuk e ndijshin helmin e tymit të duhanit. Ata të gjithë pandehin se fati i botës është në duerë të tyne. E me të vërtetë ishin zotnijt e popullit. Shërbëtorë të veshun edhe ma mirë se zotnijt.
Kur njerëzit ishin të drejtun nga bisedat e nga pijet, u hap porta ku bani ballë nji djalth nja 5-6 vjetësh. Sytë e tij si kongjij të ndezun lëshojshin gaca. I ngjante nji udhtari që ka humbë udhën e mbas shumë peripetish gjen nji shtëpi të bukur, ku shpreson se ka gjetë nji ngushllim të vërtetë. Kishte në dorë disa paqeta cigaresh. Kambët ia mbulojshin nji palë këpucë të grisme. Në trup kishte disa rrobe zhele - zhele e në qafë kishte hedhun nji shallë të rreskosun. Përfaqsonte brezninë e re që kërkon të ngjallet e të rrojë me punën e krahvet e me djersën e ballit. Si shikoi rreth e rrotull dhe muer frymë mirë, foli me za të ulët: "Paqeta Tarabosh!". "Merrni nji paqet Tarabosh, zotni". "Ik more dreq," i përgjigjet ndonjani me za t'egër e me përbuzje... "Ik or dreq se ti nuk je i zoti të nxjerrish nji lek".
Ai ka me dalë përsëri e ka me bam çdo veprim për me nxjerr ndonji lek, por në ndërgjegjen e tij ka me u përsërit zani i këtyre fjalëve: "Ik, or dreq...". Me kujtimin e këtyne fjalëve që kanë me qenë plumb në zemër, ai ka me u rritë. Por shpresohet se ai nuk ka me e kalu kohën nëpër kafe dhe nuk ka me e lan fëmin e vet që t'i thotë bota: "Ik, or dreq..."!

(Kjo ishte një tablo e Tiranës, diku para luftës së dytë botërore).

Tymi i duhanit sot në kafenetë e Kosovës, ndërsa vogëlushi gjashtëvjeqar hyn dhe thotë: "Doni cigare...". Tymi i duhanit, fëmija dhe blerësi janë apo nuk janë ata të tablosë së Tiranës!?

p.s. nuk muj me e sha drejtpërsëdrejti duhanin, sepse në raport me duhanin nuk jam i pafajshëm

31-05-08, 21:27	#58
panta_rhei Anëtarësuar: 16-03-06 Postime: 3,153	Titulli: duhani "Duhanxhiu i pasionuar që vazhdimisht lexon shumë shkrime që alarmojnë për rrezikun nga duhani, ai më në fund vendosë të heq dorë - nga leximi"! ... ka thanë Churchilli. Mirëpo nga leximi kurrsesi nuk është mirë me hjekë dorë: "Tymi i duhanit në kafe bante rrathë e mbas së fundi formonte mjergull të dendun që ta merrte frymën. Duhma e rakisë, biseda për hallet dhe punët e botës, trillimi i ndonji dredhie për dam të ndonji të pafajshmi, të zbukuruemit e thashë e themeve, ua humbte mendjen dhe nuk e ndijshin helmin e tymit të duhanit. Ata të gjithë pandehin se fati i botës është në duerë të tyne. E me të vërtetë ishin zotnijt e popullit. Shërbëtorë të veshun edhe ma mirë se zotnijt. Kur njerëzit ishin të drejtun nga bisedat e nga pijet, u hap porta ku bani ballë nji djalth nja 5-6 vjetësh. Sytë e tij si kongjij të ndezun lëshojshin gaca. I ngjante nji udhtari që ka humbë udhën e mbas shumë peripetish gjen nji shtëpi të bukur, ku shpreson se ka gjetë nji ngushllim të vërtetë. Kishte në dorë disa paqeta cigaresh. Kambët ia mbulojshin nji palë këpucë të grisme. Në trup kishte disa rrobe zhele - zhele e në qafë kishte hedhun nji shallë të rreskosun. Përfaqsonte brezninë e re që kërkon të ngjallet e të rrojë me punën e krahvet e me djersën e ballit. Si shikoi rreth e rrotull dhe muer frymë mirë, foli me za të ulët: "Paqeta Tarabosh!". "Merrni nji paqet Tarabosh, zotni". "Ik more dreq," i përgjigjet ndonjani me za t'egër e me përbuzje... "Ik or dreq se ti nuk je i zoti të nxjerrish nji lek". Ai ka me dalë përsëri e ka me bam çdo veprim për me nxjerr ndonji lek, por në ndërgjegjen e tij ka me u përsërit zani i këtyre fjalëve: "Ik, or dreq...". Me kujtimin e këtyne fjalëve që kanë me qenë plumb në zemër, ai ka me u rritë. Por shpresohet se ai nuk ka me e kalu kohën nëpër kafe dhe nuk ka me e lan fëmin e vet që t'i thotë bota: "Ik, or dreq..."! (Kjo ishte një tablo e Tiranës, diku para luftës së dytë botërore). Tymi i duhanit sot në kafenetë e Kosovës, ndërsa vogëlushi gjashtëvjeqar hyn dhe thotë: "Doni cigare...". Tymi i duhanit, fëmija dhe blerësi janë apo nuk janë ata të tablosë së Tiranës!? p.s. nuk muj me e sha drejtpërsëdrejti duhanin, sepse në raport me duhanin nuk jam i pafajshëm __________________ O shpirti im, mos ëndërro për jetën e pavdekshme, por shterro fushën e së mundshmes.