[ideologu]

Çysh te koka edhe naglishte njahit puna e tpraptumes si te na nshqip he mozomakeq!
Ata pi thojkan “fuck!”, kurse na “fuçk!“. Sa çudi brej!
Ndërsa sa i perket për m´ i thanë a mos m´ i thanë asaj Yugoslavie fuçk, mendoj se shumë ma mirë do të kishte qenë me pritë edhe pak kohë nëmos pas naj 5-6 dekadave nashta po e ndërrojmë pak standardin e jetesës sonë e atëherë iu thojmë atyne çka të na dojnë zemra! Se qetash belivalla, me njerëzit e tanë të pabukë anembanë kombit, e me paperspektivizmin që po mbretëron në skenë, nuk mundemi me iu thanë atyne fuçk por veq vetës. E na siq e dimë ate nuk e kena marak hiq (fjalën dmth.).
Në fotografi aty po duken 3 slika!
Dikush me mish e me shpirt po mundohet me i mbulu tragjet e veta të dikurshme të tradhtisë, po pa ndonji sukses të veç antë pasha bacën! Nëse bahet fjalë për t´i fuçkirat të parin e të 3-tin mund të them se nuk asht edhe nevoja aq ngase ata atë punë ia kanë ba vetës mirë qëpose ia patën nis me projekte famëkeqe të tyre antishqipëtare! Ndërsa nëse e shamja i referohet atij sanatëçisë n´midis, mendoj se të tanë porcionin e asaj pune nuk duhet me ia adresu vetëm atij vet, por një pjesë të mirë duhet me jau qu edhe politikanëve udhëheqësa tanë të asaj kohe!
Lexuesë të nderuar të popullit shqiptar!
Fajtor për pafatësinë tonë të periudhës titiste nuk asht kanë vetëm shteti i dikurshëm federativ, por në të madhe edhe garnitura udhëheqëse e elitiste shqipëtare e asokohëshme e jona! Ekzistojnë fakte të pamohueshme se ndihma të rregullta dedikuar popullit të varfëruar shqipëtar në Kosovë janë ndarë me kontinuitet nga buxheti ekzistues shtetëror, por ato ndihma në mënyrë perfide gjithëmonë u patën përvetësuar nga interesat vetiake të aparatit krahinor të Kosovës. Një gjë në këto raporte ndërkaq mund të i atribuohet politikës diktatoriale të “shokut” Tito e ajo asht se pse ai me kohë nuk i burgosi të gjithë këta kriminelë të popullit por i la të veprojnë e të shkretojnë deri në pafundësi. Faktikisht fundësia edhe arriti dikur në formë të uzurpimit të sistemit shtetëror nga psikopati ballkanik Millosheviq, e që ky më vonë me aktet e tia prej një të sëmuri mental e varrosi të tërë atë sistem, sikur të ishte ai armiqësor e jo një i tillë i veti. Ky më pastaj e varrosi edhe veten siq dihet po ajo punë nuk ka shumë të bëj me temën e hapur këtu. Apojo?!
Sa i përket asaj se Kosova u aneksu me dhunë nga të gjitha Jugosllavitë e vdekura, ajo e dhënë më së shumti nuk i përgjigjet të vërtetës se sa i përgjigjet! Po, fakt asht se Kosova iu shkëput trungut amë, mirëpo faji për një realitet të tillë është edhe i të parëvë tanë politikanë, të cilët asnjëherë në histori nuk kanë luftuar denjshëm e si duhet për liri të popullit e për ç ështje, por esencialisht e gjithëmonë, vetëm për karrierizëm e interes të vet personal. Rast shumë ilustrativ për këtë tezë është ngathtësia (idiotësia) e liderit komunist E. Hoxha për të shfrytëzuar mundësinë e volitshme të viteve të para të pasluftës për marrjen e Kosovës me ndihmën e të “madhit” tovarish Stalin, i cili për interes të vetin natyrisht qysh atëherë kishte invadimin e tërë shtetit të rikrijuar jugosllav dhe vendosjen e tij nën ombrellën e bllokut të Informbirosë, të Lindjes!
Pra për të mos u thelluar si shumë nëpër ngjarje të dokumentuara të historisë se ato po na bëhen edhe praktika të bajatshme, mjafton të thuhet se ne në asnjë epokë për disfatizmin tonë në planin politik nuk kemi qenë kurrë vetqortuesë e kritik, por gjithëmonë me të ashtuquajturin, kodeks të pehlivanizmit me moral të pervertizuar, fajet e përgjegjësitë e tona konkrete i kemi mbartur në kahje tërësisht të tjera e për aspektin tonë kombëtar, relativisht të kundërta ! Për ate edhe të nderuar dashamirë të forumit ne po vuajmë kështu siq po vuajmë sot. Dhe me kësi mentaliteti në posedim më tutje, ne kemi për të vuajtur edhe në ardhmëri. Siq po duket me shekuj me rradhë. Deri sa të mësohemi të funksionojmë të gjithë së bashku, si njerëz me fiqir të rregulluar në tru! E jo kështu si derimëtash, si të shpartalluar në mendje, si të budallëzuar, e të mjerë! Të paqëllimë, e me fat kombëtar të mbetur, përgjithëmonë vërdallë!

nderime!