[Linka_pz]

Trishtim ......



Dy penjë pa gjak më qepin trishtimin,
e plagës së thellë nga therja e një copë xhami në rrugë,
tek ecja i zbathur në dheun e shkretë,
pa këpucët firmato të mashtrimit,
që shpesh i pashë në vitrinat e dashurisë,
së larë nga drita e pasurisë.

Dashurin-këpucë të larë me dritën e cmimin e lartë të cilësisë,
si mall i shtrenjtë shpirti ma kundron,
pa mundur ta blej,
vuajtaz e vështroj nëpërmjet një xhami të kristaltë,
thurtaz ëndrra magjiplota me këmbët e zbathura të ndjenjës pa dashuri,
të dashurisë së shtrenjtë pas kristalit shëndritës,
që rrëzëllon e qesh me mua,
e qep me dy penjë pa gjak plagën e thellë të trishtimit.


Me te drejten e Autorit Adrian Dule