[hasanmehmeti]

Pastrimi (Et-Tahara)

Pastrimi(Et-Tahara) mund të jetë i vërtetë në rastin kur bëhet me ujë, ose i ligjëruar në rastin kur kryhet në një mënyrë simbolike, si p.sh. pastrimi me dhè kur merret Tejemmum.

Sipas burimeve të Sheriatit islam, uji ndahet në katër lloje:

(a) Uji absolut (Mutlak)
(b) Uji i përdorur (për pastrim)
(c) Uji i përzier me diçka të pastër
(d) Uji i përzier me papastëri të ndryshme

Ne do të diskutojmë për secilin prej tyre në veçanti.

A- Uji absolut (mutlak)
Ky lloj uji konsiderohet i pastër dhe si i tillë, ai mund të përdoret nga njeriu për të pastruar vetveten. Ky lloj uji ndahet në këto kategori:


1- Uji i shiut, dëborës dhe breshërit

Këto ujëra konsiderohen të pastra në bazë të fjalëve të Allahut:
وَيُنَزِّلُ عَلَيْكُمْ مِنْ السَّمَاءِ مَاءً لِيُطَهِّرَكُمْ بِهِ
“Ai ju lëshoi shi nga qielli për t’ju pastruar me të”, (El Enfalë: 11) dhe
وَأَنزَلْنَا مِنْ السَّمَاءِ مَاءً طَهُورًا
“...dhe Ne lëshuam prej qiellit ujë të pastër...” (El Furkan, 48)

Pastërtia e këtyre ujërave bazohet gjithashtu edhe në hadithin e mëposhtëm:
Ebu Hurejra transmeton se i Dërguari i Allahut, Muhamedi (a.s.), e kishte zakon të qëndronte në heshtje gjatë kohës midis tekbirit fillestar të namazit dhe recitimit të Kuranit.
Prandaj Ebu Hurejra e pyeti Profetin (a.s.): “O i Dërguar i Allahut! Pse qëndron i heshtur ndërmjet tekbirit fillestar dhe këndimit të Kuranit? Cfarë thua gjatë kësaj kohe?”
Muhamedi (a.s.) iu përgjigj: “Unë them: O Allah! Vendos një largësi midis meje dhe mëkateve të mia të ngjashme me atë që ke vendosur midis Lindjes dhe Perëndimit. O Allah! Më pastro nga mëkatet, ashtu sikurse rrobat e bardha pastrohen nga papastërtitë! O Allah, laji mëkatet e mia me dëborë, shi dhe breshër!”Transmeton Buhariu 744, Muslimi 1353, Ebu Daudi 781, Nesai 60,894, Ibën Maxheh 805.


2- Uji i Detit

Pastërtia e ujit të detit vërtetohet nga hadithi i mëposhtëm.
Ebu Hurejra transmeton se një burrë e pyeti Profetin (a.s.): “O i Dërguar i Allahut! Ne lundrojmë në det dhe marrim me vete vetëm pak ujë për të pirë. Nëse e përdorim atë për abdes, atëherë nuk do ta shuajmë dot etjen. Pra, a mund të marrim abdes me ujin e detit?” Profeti (a.s.) iu përgjigj: “Uji i tij (i detit) është i pastërdhe ngordhësirat e tij (kafshët e detit që kanë ngordhur) janë të lejueshme”.
Tirmidhiu thotë se ky hadith është hasen sahih dhe thotë se për këtë ka pyetur Buhariun e ai ka thënë se është sahih.Hadith Sahih – i saktë. “Es Sahiha” 480. “Irvaul Galil” 9,2501, “El Mishkat” 479. E ka nxjerrë Ebu Daudi 83, Nesai 333, Tirmidhiu 69, Ibën Maxheh 386,387,388, Ahmedi 2/361, Maliku 1/44-45.

3- Uji i burimit të Zemzemit

Aliu radiaAllahu anhu ka treguar se, njëherë, i Dërguari i Allahut kërkoi që t’i sillnin një kovë me ujë zemzemi. Ai piu ujë nga kova dhe pastaj mori abdes me të.
Hadith Hasen – i mirë. “Tamamul Mineh” 46, “Irvaul Galil” 13. Nuk është prej transmetimeve të Ahmedit personalisht, siç përmendet në tekstin origjinal, por e ka transmetuar i biri i tij, në shtojca 1/76.


4- Uji i ndryshuar

Në këtë kategori hyn ai ujë, gjendja e të cilit ka pësuar ndryshim, si rezultat i qëndrimit për një kohë të gjatë në një vend apo për arsye të vendit ku është vënë si dhe për shkak të përzierjes me ndonjë lëndë që nuk mund të hiqet plotësisht prej tij (ujë me alga, gjethe peme e kështu me radhë).
Dijetarët kanë rënë dakord që uji i ndryshuar bën pjesë tek lloji i ujit absolut.
Shpjegimi është i thjeshtë: Cdo gjë që hyn në kategorinë e kuptimit të përgjithshëm të ujit, pa patur ndonjë cilësi tjetër, konsiderohet e pastër, sepse në Kuran thuhet:
فَلَمْ تَجِدُوا مَاءً فَتَيَمَّمُوا صَعِيدًا طَيِّبًا
“...dhe nëse nuk gjeni ujë, atëherë merrni tejemum me dhé të pastër...” (El-Maide: 6)


B- Uji i përdorur

Kjo kategori ka të bëjë me ujin që kullon nga njeriu pas marrjes së abdesit apo të guslit (larjes së gjithë trupit). Ky lloj uji konsiderohet i pastër sepse gjendja e tij para përdorimit ka qenë e tillë dhe nuk ka asnjë argument për të menduar se ai e ka humbur pastërtinë e vet. Ky përfundim mbështetet në hadithin e Rrubeijja bint Muavidh, e cila përshkruan mënyrën e abdesit të Profetit (a.s.) duke thënë se ai e pastronte kokën me ujin e mbetur në duart e tij pas marrjes së abdesit.Transmeton Ahmedi 25774.

Varianti i Ebu Daudit është: “I Dërguari i Allahut (a.s.) e fërkonte kokën me ujin e mbetur në dorën e tij”.
Hadith Hasen. “Es Sahiha” nën hadithin nr. 36. E ka nxjerrë Ebu Daudi 130, Bejhakiu 1/237.

Ebu Hurejra transmeton gjithashtu se ai u takua njëherë me të Dërguarin e Allahut në rrugët e Medinës, ndërkohë që ishte xhunub(Xhunub quhet personi që nuk është pastruar pas marrëdhënieve intime ose pas ejakulimit të spermës). Ebu Hurejra u largua ngadalë, mori gusël(Larje e plotë e trupit pas marrëdhënieve intime ose pas ejakulimit të spermës.)dhe u kthye përsëri. I dërguari i Allahut e pyeti atë: “Ku ishe o Ebu Hurejra? Ai iu përgjigj: “Isha xhunub dhe nuk doja të rrija me ty në atë gjendje”.
Pastaj Profeti (a.s.) i tha: “I lartësuar qoftë Allahu! Besimtari nuk bëhet i papastër”.Tranmsetuar nga 1- Sahihu i Buhariut. 2- Sahihu i Muslimit. 3- Suneni i Ebu Daudit. 4- Xhamiu i Tirmidhiut. 5- Suneni i Nesaiut. 6- Suneni i Ibën Maxhes.

Ajo çka u përmend më sipër shpjegon faktin se, meqë besimtari nuk është asnjëherë i papastër, atëherë edhe uji që përdor ai për pastrim nuk bëhet i papastër.

Ibn El Mundhiri thotë se është transmetuar nga Aliu, Ibën Umeri, Ebu Umame, A’ta, El Hasani, Mekhuli dhe Nehaiu, të cilët kanë thënë: “Nëse një person ka harruar ta fërkojë kokën e tij gjatë abdesit, është e mjaftueshme për të ta bëjë një gjë të tillë me pak ujë që mund të ketë mbetur në mjekrën e tij”.

Ibn El Mundhiri ka thënë se kjo vërteton faktin që ata e konsideronin “ujin e përdorur”si të pastër. Ky mendim i atribuohet Malikut dhe Shafiut.
Gjithashtu, Ibën Hazmi ia atribuon këtë mendim Sufjan Eth-Thaurit, Ebu Thaurit dhe të gjithë dijetarëve të shkollës dhahirite.

vazhdon me pjesen e Pastrimit.

selamualejkum
Hasani