[niemand]

E-THAÇI


Ishte atraktive me e ndigjue kryeministrin Thaçi tue folë për infrastruktura të sofistikueme kompjuterike, për Internet e lidhje përmes WiMax teknologjisë, për E-Qeverisje….sa e kishe bindjen se Thaçi asht me prejardhje prej Luginës së Silikonit, si e quejnë krahinën e popullueme me biznise kompjuterike n’Amerikë, e jo prej Lugine të Drenicës.



Jo se ka diçka të keqe e të pahijshme në përpjekjet me e kompjuterizue Kosovën e Qeverisjen e Kosovës, por tue e pas parasysh situatën ekonomike të Kosovës me krejt këte papunësi e këto migrime, e para gja që të shkon në mend asht se Kosovës nuk i duhet nji E-Thaçi, po nji B-Thaçi. Thaçi që kishte me krijue kondita të nevojshme për avansimin e Bujqësisë dhe Blegtorisë së Kosovës. Nji B-Thaçi që kishte me i dhanë kuptim parafrazimit të vargjeve të Naimit për Kosovën, O ju Malet e Kosovës e ju Lisat e gjatë, sepse vetëm edhe disa vjet dhe këto vargje s’kanë me pasë ma kuptim n’Kosovë. Nji B-Thaçi që kishte me i ndihmue krejt këtyne njerëzve që ikën prej katundeve dhe populluen bodrumet e qyteteve të Kosovës, që ta kenë ma joshëse nji mundësi kredie që kishte me ju ndihmue me u kthye n’katund e me e punue tokën, se sa me jetue n’qytet e me mbledh hekra e me i qitë fminë me shitë cigare e vet me e lexue “Botën Sot”.



Kosova ka nevojë për nji B-Thaçi, që kishte me e ba të mundun që Kosova bile me e fitue nji pjesë të bukës së vet, që kishte me inicializue kredi që kishin me e lulzue agro-biznisin e Kosovës, që kishte me krijue Policinë e Pyjeve të Kosovës që janë në rrezik me u zhduk përgjithmonë (kqyreni veç çka po ndodh me Rugovën). Kosova e cila nuk importon kos prej Sllovenie, tambël prej Serbie, patligjona prej Maqedonie, grun prej Vojvodine, e speca prej Turqie…qe nji ambicie dhe qëllim shumë rudimentar për nji Qeveri të suksesshme.



TANA FESTAT E KOSOVËS. Heqja nga kalendari zyrtar i Republikes se Kosoves i Festes se Flamurit, 28 Nandorit, tronditi emocionalitetin kombëtar të qytetarëve. Me heqjen e kësaj date nga kalendari zyrtar, n’esencë s’po ndodhte asgja e pazakontë sa i takon përcaktimit të qytetarëve të Kosovës për shtet qytetar e Kosovë europiane. Festat e nji shteti tjetër parimisht e ligjësisht nuk mujn me qenë në kalendarin e nji shteti tjetër.

Por askush nuk e tha se Festa e Flamurit nuk ka me u festue n’Kosovë. Festa e Flamurit mbetet nji datë neuralgjike, nji moment emocionant me të cilin lidhen shumë memorie e sakrifica sidomos të shqiptarëve të Kosovës, sepse kjo datë ma shumë ka pasë kuptim n’Kosovë gjatë atij eksperimenti të Enver Hoxhës me komunizëm, sesa për Shqipninë.

Por, me përfitue nga emocionaliteti i qytetarëve për qëllime ditore politike, më duket shumë e ulët. Nuk asht kurrëfar patriotizmi me luejt me emocionet kombëtare të qytetarëve. Shumë ma e guximshme e ma patriotike po m’duket akti i definimit të Kosovës si shtet qytetar dhe ligjor dhe ndërmarrja e të gjitha akteve dhe ligjeve që e sanksionojnë këtë vend si shtet më vete, sesa ky folklor me flamurin dhe tregimet ne kajde, “po sa njeri ka dekë për to”. Askush ma mirë nuk e di sesa Qeveria Thaçi se kur erdhi puna me vdekë në Kosovë, kosovarët e harruen flamurin dhe e zgjodhën Bllacen.

Prandaj ky lament me lotë krokodili për flamurin shqiptar ka shumëçka hipokrite në vetvete.

Festa e Flamurit nuk asht e ndalueme n’Kosovë. Ajo vetëm nuk asht në kalendarin zyrtar të këtij shteti. Ligjësisht. Ndërtimi i nji Kosove Qytetare kërkon përgjegjësi qytetare me u lirue nga folklorizimi i përditshmënisë sonë. Sot nuk jena ma viktima e Njerëz të Bllacës, po qytetarë të nji shteti që pretendon me qenë pjesë e Unionit Europian.


© by Gazetajava