[Dardan Kastrati]

Në fillim, atëherë kur fillova t'i njoh aftësit e tua, kërkoja forcë që të dashuroj me shpirtë, por kisha frikë, megjithatë ti më ngrite lartë, kërkove këshilla nga unë......Çdo ditë më futje në testimin tënd, e unë isha i befasuar me idetë e tua, por nuk e di pse u largove në atë fillim kur të dashurova me tërë qenien time njerëzore, e ti fillove me provokime e keqkuptime vazhdimisht........Më pyetje për aventurat e mia, e unë sot kërkoj nga ti t'i kujtosh ditët e lumtura kur në mes nesh kishte gjithnjë dashuri.......... Tani jam i mbyllur krejtë në vetmi, këndoj, shkruaj, e kujtoj o shpirtë për ty...... E sot në rrugë kur të takoj, bëhesh sikur "nuk të shoh". A nuk ndien dhimbje për mua që po bredhi rrugëve i vetmuar. Kërkoj shpresë nga Ti ose shpresën dhe jetën të m'a shuash, por PSE........? ???