[Veterani]

Pleqnari nga Drenica

Derisa njerzia vinin e shkonin, dhe karavani i atyre që kërkonin të pleqnonin hallet apo zënkat(Drejtësin)gati sa shtohej dita ditës, Gruas së Pleqnarit i'u bë e padurushme kjo gjendje.
(Meqë edhe ishte në mosh shumë më e re se burri).

Një ditë prej ditësh një grup që kishin ardhur për të pleqnuar një hall, vazhdoi të qëndroi më gjatë si zakonisht, "Pleqnari" e kishte nuhatur rëndësin, dhe mundohej të përfitonte nga "Vajzi-Dituria" e tijë.

Gruaja kohë pas kohe derisa kalonte pran turmës, hedhte aty këtu ndonjë shiqim fsheurazi, dhe vërente tek i mbante "peng" i burri hallëgjinjët që kishin ardhur.
Su durua, dhe tek kalonte në afërsi lëshoi një të "qeshure" të qëllimshme.

Pleqnari që lëmonte mjekrrën e dridhte mustakun, u step nga të "qeshurit" e gruas në prani të "kuvendarve", sepse me atë dhe e pati "pleqnia" e tijë.

U ngritën burrat duke shiquar njëri tjetrin në shenjë qudie për "guximin" që gruaj e tijë kishte të prishte një "megjliz" të tillë, dhe se prej atij momenti nuk ishin ata që u duhej "pleqnia", por ishte vetë "pleqnari" ai që kishte nevoj për "pleqni".
Duhet cekur që në ato kohëra, për një të "qeshure" gruaje, apo të ngjashme bëheshin Gjaqe.
Burri që deri në momentin "pleqnoi" të tjerët, u ngrit dhe u drejtua në të hyrë të shtëpis së tijë. Kërkoi gruan për ti "qeruar hesapet" për pandershmërin që i bëri.

Po mirë moj fisnike, pa më thuaj (para se unë të vendos me "t'imen"), çfar të shtyri të më "poshtrosh" deri në atë masë para masës.

E mirë, "drangue" ja bëri e shoqja duke i shikuar në drit të syve. Pasi më pyetën, edhe unë do të tregoi.
U kujtova derisa sa mbaje peng ata "hallegjinjë" që kishin ardhur, dhe më ra në sy tek dredhoje mustakun, derisa gjithashtu më ra në mend nata e mbrëmshme dhe mustaku i lagur qullë.

Athua si u'a merr mendja ka vepruar "pleqnari". ?