[selvija]

Elita 5 - E urrej shiun

Në kitarë,teli i këputur
Ndali këngën më të bukur
Por se ndali,shiun në këtë qytet

Ku je buza e paputhur
Dashuria ime e humbur
Në mes të rrugës,
unë po lagem vetë

U harrua si një letër e djegur
Në këtë rrugë pa adres kam mbetur

refreni
E urrej shiun kur bie
Se një herë ma fiku një zjarr
Një zjarr dashurie
I urrej lotët e mi
Sepse ngjajnë me shiun
që më ndau nga ti

Dashuria ish dikur
Rreth fëmisë pa kuptu
Që asku nuk e shoh në mu

U harrua si një letër e djegur
Në këtë rrugë,
pa adres kam mbetur

refreni(2 herë)

E urrej shiun kur bie
Se një herë ma fiku një zjarr
një zjarr dashurie
I urrej lotët e mi
Sepse ngjajnë me shiun
(Që më ndau nga ti)

Ti ndoshta ishe
Një rrufe
Që erdhi shpejtë(shpejt)
Dhe kur shkove nuk e dita as se di
Por këngën edhe shpresën
I lë të treten nëpër shi