[lirik]

Po sikur te ishte veq pak burrë sabit idrizi do të thoshte mirë o xhelal ferizi mir s e ke ardh pas njizet ema teper vjete ne atdhe ti je ktu je i joni je i lindur ne mitrovicë hajde qe i paska humb ato poezit qe ja ka dhan vllau per botim po kishte mund me thanë hajde sjell tjera a ke sa te duash se ne ti botojm ti e meriton ke vuajt shum ke ik me shpetu koken e dijm rastin tend
por jo jo ne ansji mënyr jo pra u dëshmua kjartë kjo u pa me sy të ballit
se mua nuk me duan ne mitrovicë jo me vargje e me prezencen time ne krijimtari por hiq as fizikisht si trup thua se nuk jam lind ne at qytet por jo te gjith nuk jan te gjith të tillë vetem kta tipat e lollojit te gjelozve klanocentrist njerz qe duan të spostoojnë gjithqka qka ësht progresive
njerz te tillë jan shtuar e po veprojn pa drejtesisht a nuk esht trup kjo te mohohet i biri i mitrovices njeriu tri her i denuar politikisht me dy miljon vargje artsitke te gatshme per botim
dhe ka ftyr e eparaqitet si perfasues i kultures ne mitrovicë krim kulturor i leteris♪7 esht ky
un u mohova edhe ather ne regjimin e titos por njejt me ndoshi edhe tash
se ndtryshimet qe i kam pa un ne kosov kam mbet me goj hapur kam mbet pa tekst se si kishin ndryshuar njerzit per ke bile nji pjes e mir e njerzve
korrupsioni klanet gruzpet mafioziteti shpesh her mendoja dhe thosha ma mir qe jam jasht e nuk jam ne token elindjes mere me mend me u gerdit njeriu prej te kqiave e prej tokes ku esht lind me u zhgenjye prej vendlindje me u trajtue si i huaj me fodullek e me mohime
NUK PO nervozohem pse u mohova un por me dhimbsen dy miljon vargje artsitike vlerat e tyre