Anėtarėsuar: 23-08-05
Vendndodhja: universe
Postime: 7,218
|
Titulli: endeje neper kohe..
cdo here hyrje dhe daljet ne vendin tim te punes shoqerohen me thirrrjet e kojshikes sime te vogel e zerin e saj kumbues, t.....aaaaaaaaaaaaaa,
...,cdo here i ngris doren dhe automaikishte mendoj, do ti fokusohem ne memorjen e saj edhe kur kjo ti kete 20-30 vite jete dhe une kushedi ku larg saj do jem ...! do i kujtoj keto thirrjet dhe'' idolin'' e krijuar ne boten e saj ...??
...jo rastesihte e morra shembull moshen e Valerise se vogel qe me shoqerone cdo dite , sepse permes saj kujtoj femirine time ( nuk e di si ishte femirija e te tjereve ,por une kisha ...) ...cdo gje qe me pelqene si te veqante dhe ne momente te cakuara mundohesha te ruaj ne memorjen time qe kur te rritem ta kujtoj dhe verej ndryshimet e efektit ne te pelqyer ,kisha idol njerzit e rritur , shijet e tyre muzikore , fjalen qe thonin , femijet e lagjes , karakteristikat ne fizionomine e tyre apo gjestet qe kur te rritemi te shof se a mbesin te njejtet, mundohesha keshtu te ndalja kohen per momenin e caktuar , pa ditur qe te tjeret perrreth jane ose te shkujdesur ose nuk i kushtojne rendesi kesaj ,....
...nuk e di, ishte parandjenja qe ndoshta e ardhmja jone do te pershkruante me shume hapsire se ajo e prinderve tane dhe efekti largesi dhe mungese do brente bashke me kohen, mallin dhe ndarjen tone ..
...jeta sjell harrim dhe rifreski ngjarjesh , personazhezh....
perpara pak kohesh kishim tubim profesioni ishim te gjithe koleg, e disa vite me pare shoke studimesh ,te vinte te qeshesh dhe te qash kur i drejtoheshim njeri tjetrit ...te te njoh por nuk me vie emri jote ne mendje , dhe syte bridhnin mes rrudhave qe kishin nisur te krijohen ne cepin e syrit e mendja nuk te koncentrohej nga idea , mendon dhe kjo njejte per mua, kur u plak me kjo .... !!!
...sot morra dhe nje deshmi tjeter te saj , ishte e dhimbshme , nuk fajsoj as kohen as veten, as miken time , jane vetem 15 vite ndarje , largesi , keto ka jeta , mund te mos na kujtohen emrat , por nuk mund te harrojme kumbimin e te qeshures nga tavolinat perball ne ndejat e mbremjeve tona verore , humorin qe mundoheshim permes saj ta mposhnim frigen e gjithesecilit se cfare e ardhme do ishte e nesermja e jone, e qe e shprehenim permes humorit gjithesecili ne llogari te vetevetes ...
a nuk ishte paranoje e parabollizuar e gjithe ajo ...?, tash e kuptoj ...
jane te gjitha faza jete qe gjithesecili do ti perjetoj dhe ska nga i ike ..njohje rinjohje , takime ritakime ,humbje , suksese , deshira qe plotesohen por nga ngutija nuk i verejme ,
..shume cka ,mund te kem harruar neper kohet tona ,por vetem te qeshurat karakteristike dhe tiparet qe perbenin personit tone jo ,
p.s.
mbreme me derguan nje keng , per mua ishte me shume se dhurate , kenge qe me kthej pas ne te jetuarin tim femirore, kur permes tingujve melankolik vreja tiparet e vjetra te te moshuarve qe me rethonin , e sot u fokusova ne ate keng , nuk mendova me per moshat e te tjereve , mendova per veten, per tingujt e kenges qe besoj qe do ta degjoj dhe nje kohe kur te jem ne pleqeri dhe do mendoj per ditet e sotme qe jetoj , pa qka qe shume kush nga keta qe me rrethojne mund te me kete harruar emrin....per mua do te mbet kenga qe simolizone kohen kur e degjoja ..dhe njerzit qe me shoqeruan...
http://de.youtube.com/watch?v=nr0EFfh3FUQ
Herėn e fundit ėshtė Redaktuar nga jadore : 21-10-08 nė 21:20
|