Titulli: Vdekja!
Shum gjėra i thua vet
nuk besoj se mund ti shmanget kush kti fenomeni
nji far domosdoshmėrie paraqitet nė kėt sekret
te natyres
vdekja i ngjanė nji sekreti natyrorė
por edhe tė natyrshmes
jeta tejet e gjatė mbushė gjithqka tė pėrjetimit tonė dhe bėhet
bajat monotone neper shekuj
secila vazhdimisi e matutjeshme
rutinore fillon e vyshket dhe kalon ne vuajtje
per kto kushtzime nuk jemi ne fajtorė jemi krijesa te kushtzuara
paramendojeni sikur t e jetonim njimij vjet
gjithmonė me te njejten rutinė
ha pi fol ec kryej detyra perditshmėri
dhe kur mbushet gjithqka qė ėsht njohur dhe ėsht shijuar
ather spontanisht ne nji far mentaliteti njezorė kerkohet diqka tjeter
kerkohet
ndrrimi por zgjedhja per ket nuk gjendet
imponohet nji ndjenjė monotone
dhe nevoja per ndrrime rrnjesore
te behemi perseri te ri nuk eksiston mundsia
si zgjidhje perendija e ka zgjedh vdekjen si fikje e te gjitha
kujtesave
dhe te qenshmes
dhe perjetimeve gjat jetes
vdekja esht shlyerje dhe errsirė tjetersim
fund i emocionit dhe perjetimeve
natyra me ligjet e saj krijoj tejtersim te pamshirshem ndaj njeriut
proces jo vetem per njeriun por per te gjitha qenjet dhe botaniken
edhe gjethet ndrrohen proces i pa shmangshėm
secili nga ne nuk do te kishte deshir t e jetoj njimi vjet
sepse do te mallengjehehsin per brezat e moshes dhe brezit tonė do te vuanim ma teper se do te knaqeshim
se vet pėr gjithqka qka i takonte brezit do te qujhej mallengjim
dhe vet njeriu do te
kerkonte te jet me brezin
te shkoj me brezin ku do
paramendoje pas njimij vjete nji jet tjeter me at qfar emban ne mend
nese ne do te jetonim njimij vjet do te mbanim ne mend bizantin
dhe nga ndryshimi i madh nuk e di se si do te ndjeheshim
jeta perbehet prej emocioneve dhe perjetimeve ka kushte te veshtirra kushtzohet
dhe ndrron neper afate kohore
nuk e ebesoj se do te ishte shum e mebel me ket struktur perberje qe e ekemi si qenje qe
mbushemi dhe hargjohemi
vdekja mund te quhet katandisje tragjike
si e veshtir per tu perjetuar
por si ndrrim
raduikal nga nji diqka ne diqka tjeter
ajo shuan emocionet dhe kujtesat e ksaj jete
shlyen gjtihqka dhe humben te gjitha lidhjet
me ket botė rutiinore te perditshme
dhe dikur mbushen te gjitha emocionet dhe
vetvetiu organizmi njerzor psiqika dhe shpirti kerkon ndrrime
ne e vrejm se dikur bėhet bajat edhe futbolli edhe muzika edhe ahengu
lodhemi prej pleqerie
prej mbushjeve rutinore
dhe vetem hovi rinorė na i mban ė knaqsitė e freskta
duke qen se vazhdimisht shpalosemi
si idealist
si e sheh ti kendveshtrimin jetsorė ne ardhmeri
per gjėra madhore pajtohem me ty
por ato ma teper ne kto kushte siq esht krijuar konstrukti njerzorė
ato mbeten ma teper subjekt imagjinata te idealeve
se sa realitet i nji praktike tė mundshme
----------------
|